MABILIS na pinasibad ni Gian ang sasakyan. Bagama't nakadama ng takot, mas pinili niyang iwan si Gwen na duguan ang ulo. He was really shocked after seeing a blood in her hand. Nagalit siya nang husto sa nalamang boyfriend nito ang lalaki. Ang malamang may ibang lalaki ito ay hindi niya matanggap. Natapakan siya. His ego and his pride. Binilisan pa niya ang pagmamaneho at narinig niya ang paghiyaw ng kung sinuman. Nilingon niya iyon, saka lang nalamang kasama pala niya si Rachel. Mas pinatulin pa niya ang pagmamaneho. "Slowly, Gian!" Muli siyang napasulyap sa katabi na halos magkulay-suka na. He smirked. Sa halip na bagalan ay mas pinatulin pa niya ang pagmamaneho, na kahit yata alikabok ay hindi kayang kumapit sa labas ng sasakyan niya. "Gian!" paulit-ulit nitong hiyaw na galos ikabingi niya. "If you're scared, then, get out of my car!" ganting hiyaw niya rito na ikinatahimik naman nito. Nagpatuloy siya sa pagmamaneho hanggang sa natunton ng sasakyan ang isang bar na pagm
"You?" Gulat na gulat si Gian nang makita ang babaeng nakatayo sa kaniyang harapan. "What?" kunot-noong tanong nito habang tinutuyo ang basang buhok. "Ikaw ba ang nag-ayos sa akin?" baritonong tanong niya. "Yes! Is there something wrong?" Siya naman ang napakunot ang noo. "Teka nga pala, what are you doing in my room?" "Tsk. Matapos mo akong iwanan sa bar at matapos kitang ayusin sa pagkakatulog mo, ngayo'y tatanungin mo ako kung ano ang ginagawa ko sa room mo?" Bigla na namang uminit ang kaniyang bunbunan. Ayaw niya ng maraming satsat. "Leave!" utos niya rito. "Ano?" "I said leave! Leave this mansion, now!" Maang itong napatitig sa kaniya. Ngunit agad ding napahagalpak ng tawa. "Crazy!" "You heard me, right? Leave!" Halos lumabas na ang litid niya sa leeg sa pagsigaw dito. "Teka nga, bakit ka ba nagkakaganiyan? Ano bang problema mo?" Anong problema niya? Hindi rin niya alam. Lumapit siya rito't hiniklas ang braso. "Aray! Ano ba? Nasasaktan ako." Naalala
Inabot na ng buwan ang paghahanap ni Gian sa asawa, ngunit bigo pa rin siya. Narating na niya ang karatig-lugar at nag-hire na rin ng imbestigador para magmanman sa lugar ng magulang nito. Ngunit, maging doon ay wala rin ang asawa. Walang makapagsabi kung nasaan ito. "Sir, hindi ho talaga namin matagpuan ang asawa mo. Maybe, she's not here in Manila," anang isang imbestigador na nautusan niya. Napaisip siya. Marahil ay wala nga ito sa siyudad. Pero saan naman ito pupunta? Napalatak siya nang pumasok ang isang ideya. "Sa lugar ni Tina. Oo. Tama." Agad niyang hinagilap sa gamit ng ina ang papel ni Tina. Alam niyang mayroon itong papel dahil kasama siya nang sunduin ito ng ina sa agency. Nang matagpuan ay agad niyang kinontak muli ang imbestigador, sinabi rito ang lugar ng dating katulong. "Nasaan ka na ba? Ilang buwan na kitang hinahanap, pero hanggang ngayo'y hindi pa rin kita matagpuan. Pinagtataguan mo ba ako?" Hindi pa man natatapos ang maghapon ay pagod na pagod na ang kataw
Pinanindigan ni Gian ang hindi sumama sa kaibigang si Adrix. Wala siya sa mood. Nasa bahay lang siya nang araw ng Sunday at iyon ang araw ng kasal ng kaibigan niya. Kasalukuyan niyang dinidiligan ang mga bulaklak ng ina, na dati ay ginagawa ni Gwen. Now Gwen is missing, his life is empty... yes he admit that. May kulang ngayong wala ang kanyang asawa. O baka'y nasanay lang siya na ito ang gumagawa ng gawaing bahay.Nang matapos sa ginagawa ay bumalik siya sa loob. Hinubad muna niya ang suot na white sando, saka umupo. Dinampot niya ang cellphone.Nagulat siya nakita. Eleven missed call from Adrix. Napahinga siya ng malalim at pabagsak na ibinaba ang cellphone sa gilid niya. Tiyak na aasarin lang siya kaya ito tunatawag. Ipinikit niya ang mata ngunit agad ding nagmulat nang tumunog ang kanyang phone. Si Adrix. May pagdadalawang-isip pa siya kung sasagutin o hindi. Tiyak niyang aasarin lang siya ng mga kaibigan niya. Pero, sa huli ay sinagot na rin niya. "Oh, bakit?" "Dude! Ang tag
Huminto ang sasakyan ni Gian sa isang tapat ng may kalakihang resort. Napanganga siya sa ayos ng labas niyon. Maganda, anang isipan niya. Mula sa entrance ay sinuri at tinanong siya ng security guard. Doon niya napagtanto na hindi basta-basta ang may-ari ng resort. Pinapasok na rin naman siya nito nang sabihing kasama siya ng isang guest doon, binanggit niya ang pangalan ni Fred. Matapos ma-i-park ang sasakyan ay agad niyang tinawagan si Adrix. Sa halip na magtanong sa information ay hinintay na lamang niyang sunduin siya ng kaibigan. Wala siya sa mood na makipag-usap dahil pagod na pagod na siya. Sa haba ng ibinyahe ay wala na siyang lakas para gawin pa iyon. Hindi nagtagal ay nakita niya ang paglapit ng kaibigan, kasama rin nito si Fred. Agad na niyang sinalubong ang dalawa. "Wazzup, dude!" bati ni Fred sa kaniya. "Akala ko'y hindi ka na talaga dadalo sa kasal ko." Ngumiti siya rito. "I'm sorry, dude. Naging busy lang ako sa office. Tambak pa nga ang gawain ko, kaya lang itong s
Maagang gumising si Gian, hahanapin niya kahit saan ang asawa. Hindi na niya nakita ang kaibigang si Fred, si Adrix ay kagabi pa umalis. May pinapaasikaso siya rito sa office. Kasama niya ng kaibigan sa kompanya at isa ito sa pinagkakatiwalaan niya roon. Kasalukuyan siyang nagmamaneho, ayon sa napagtanungan niya'y Barangay Sta. Teresita ang pangalan ng lugar na iyon. Palinga-linga siya, naghahanap ang mata, sinusuri ang bawat paligid.Inabot na siya ng hapon, nawawalan na ng pag-asang makita ang asawa. Nang walang anu-ano'y may biglang tumawid. Lumangitngit ang gulong ng kaniyang sasakyan nang mariin niyang tapakan ang preno."Shit!" mura niya kasabay ang paghampas sa manibela. Kahit papaano ay nakaramdam siya ng takot para sa babaeng nasa unahan ng sasakyan. Nakatalikod ito sa gawi niya. Umibis siya ng sasakyan para kausapin ang babaing bigla na lamang tumawid. "Miss, are you okay?"Namumutlang mukha ang unti-unting bumubungad sa kaniya. Nang tuluyang magtapat ang kanilang mga muk
Bumalik si Gian sa resort. Pinagpaplanuhan kung ano ang tamang gawin. Nagpalit siya ng suot, short ang pinili niya at white sando. Pagkatapos ayy muli siyang lumabas. Nilibot niya ang buong resort para malibang ang isipan. Sinabi niya sa sariling, tanging si Zabrina lang ang pakamamalin pero nang makita niyang may kasamang iba si Gwen at sa iisang bubong pa iyon tumutuloy ay nakaramdam siya inis. He admit, nagseselos siya. And he hate this feeling. "F**k!" mura niya sa sarili. Huminto siya sa tapat ng pool. Nawaglit bigla ang iniisip niya nang masilayan ang ganda ng pool. Bawat kanto ay may poste ng ilaw, kaya hindi hadlang ang kadiliman para hindi niya mapagmasdan ang paligid. Naliligiran ng iba't ibang uri ng bulaklak at mga orchids pa ang paligid, pababa iyon. Unti-unti siyang humakbang sa hagdan. Narating niya ang ang pinakasentro, may tila talon doon na ang tubig ay nahuhulog sa swimming pool. Napanganga siya sa nakitang desinyo ng pool. Ang arrangement ng mga iba't ibang u
Yayakap sana si Gian, ipapakitang asawa niya ito, ngunit maagap itong pumalag. Naaaninag niya ang pagkabahala at pag-aalinlangan sa mukha nito. "Excuse me, Mister, hindi ako ang hinahanap mo. At puwede bang tigilan mo na kami. Wala pa akong asawa dahil wala akong wedding ring. Gets mo?" "Nang umalis ka sa bahay, nagtatalo tayo at tinanggal mo ang suot mong ring natin. But I'd swear to God, you are my wife." Iyon ang napili niyang alibi pero ang totoo ay hindi niya isinuot ang wedding ring, maging ito rin. Pagkatapos ng kanilang kasal ay hinubad na nila ang singsing. "Puwede bang sa loob na natin pag-usapan pa ang tungkol dito," anyaya ng ginang. Nagpatiuna ang dalawa at siya ay sumunod na lamang. Pasimpleng pinagmasdan niya ang kabuohan ng bahay. Ang mga bangko ay yari sa tabla, mayroong ding sa kayawan. "Paano mo nasabi na asawa mo siya?" katanungang nagpanganga sa kaniya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o maiinis sa tanong na iyon. "Paano ko nasabing asawa ko siya
SA gitna ng dilim ay magkayakap si Celly at Adrix. Ang sinabi ng binatang pupunta sa US ang nagpalakas ng loob niya na yakapin ito. Isinantabi muna niya ang pride, sa pagkakataong 'yon ay hahayaan niyang gumana ang kaniyang puso. Sa isang iglap ay nasa loob na sila ng bahay at kapwa nangungusap ang mga mata. Walang pasubaling tinawid niya ang pagitan para mailapat ang labi rito. Hindi ito makahuma sa ginawa niya, halatang gulat na gulat. Siyempre, sino ba naman ang hindi magugulat sa ginawa niya? Siya na palaging nakasinghal sa binata, hahalikan ito? Nang bumitaw siya'y idinikit ang noo sa mukha nito. Amoy niya ang alcohol na ibinubuga ng hininga nito, pero alintana 'yon. Nakaliliyo man pero masarap pa rin sa pakiramdam."What happened? Is it a dream?"Bahagya siyang napangiti sa huling sinabi nito. Nang mag-angat siya ng paningin ay nasa mukha pa rin nito ang gulat. "OA mo na ha!" Tinapik niya ito sa balikat, saka'y bahagyang lumayo rito, dahil baka'y ipagkanulo na naman siya ng ka
NAKATUNGHAY si Adrix sa babaing pumapasok, kasama ang lalaking may dalang helmet. Parang tinutusok ng milyong karayom ang dibdib niya sa nakikitang kasiyahan sa mukha ni Celly. Ang pagbuka ng bibig nito kasabay ang paniningkit ng mata, alam niyang masayang-masaya ito, pero kapag siya ang kasama, galit na galit ito. Kahit wala siyang ginagawang masama lagi itong nakasinghal sa kaniya. Kinuha niya ang phone. Tinawagan niya si Gian. Nakapagdesisyon na siya, pupunta siya sa US para hanapin si Zabrina. Matapos kausapin ang kaibigan ay inilapag niya ang cellphone. Nasa loob na si Celly, kasama ang lalaking naghatid dito. Ngayong nasa loob na ang dalawa, samo't sari ang pumapasok sa isipan niya. Pumitik ng malakas ang puso niya. Ayaw man niyang aminin, pero kinakain siya ng selos. Kaya ba ayaw nito sa kaniya, kaya ba palagi itong nakasinghal sa kaniya, dahil may ibang nagpapasaya rito? Kunsabagay, matagal na siya nitong pinatitigil, pero siya lang ang makulit. Ngayon ay sinasampal na sa
SIMULA nang ihatid ni Adrix ay hindi na niya kinulit si Celly, pero kahit ganoon ay palagi pa rin siyang nakatunghay sa malayo rito. Palihim siyang nakabantay kahit sa pagpasok at paglabas ng dalaga. Nagkasya na lang siya sa pagtingin-tingin dito. Tulad ngayon, nakamasid na naman siya rito. Kung may makapapansin lang tiyak na iba ang iisipin sa kaniya.He sighed. Sinasabi nito na babaero siya, kahit ang ex-girlfriend niya, but that's not true. Ang totoo, ang mga babae ang lumalapit sa kaniya, pero hindi ibig sabihin na nakikipag-flirt siya. Si Hannah, ang ex-girlfriend niya, minahal niya ito ng sobra, dito na umikot ang kaniyang mundo. Ibinigay niya ang lahat, pero sa isang iglap ay nawala ito sa kaniya. Sa pag-aakalang may iba siya ay sumama ito sa mayamang lalaki. Akala niya'y ipinagpalit lang siya, pero matagal na pala nitong karelasyon ang lalaking 'yon. Wala siyang nagawa kundi ang tanggapin ang katotohanan. Pareho silang niloko ng dating kasintahan ni Gian, ang kaibahan nga la
INIS na inis si Celly, pero kahit ganoon ang naramdaman ay wala siyang ibang choice kundi ang pakisamahan si Adrix. Napahiya rin siya kay Gian nang magtalo sila sa harapan ng mag-asawa habang kumakain ang mga ito."Kundi ba naman isang tanga at kalahati!" pabulong niyang sabi, umiikot pa ang dalawang itim ng mata. Tinapunan nito ng pagkain ang waiter na nag-serve sa kanila sa restaurant. Pero ang mokong na 'to, siya ang sinisisi kung bakit nito nagawa 'yon. Nakikipagtitigan daw siya sa waiter."As if namang nakikipagtitigan ngang talaga ako, duh!" Muling umikot ang itim ng mata niya. Tumingin siya sa labas, nagbabaka-sakaling mawala ang inis niya sa binata.Ngayon ay nasa sasakyan siya nito. Ihahatid na raw siya, pero daraan muna sila sa mansyon ng McCollins dahil sa naiwang gamit doon. Hindi rin niya maipaliwanag ang sarili kung bakit inis na inis siya sa tuwing magkakamali ito. Para sa kaniya'y wala itong alam kundi ang uminom sa bar, lustayin ang pera sa walang kabuluhang bagay at
ANG sama ng tingin ni Gian sa asawa, nasa labas na sila ng room, pero bahagyang nakaawang ang pinto ng silid dahil sa natutulog na anak. Umi-echo ang boses nito, mabuti na lamang dahil soundproof ang office niya, kung hindi ay nagtaka na ang mga empleyafo niya sa labas. Ang asawa niya, pinagtitripan lang pala siya. Hindi pala ito galit sa nagawa niyanh pagsigaw dito. Oo, nainis ito pero nang makita ang reaksyon niya na halos umiyak na sa paghingi ng tawad dito at ngayon ay humagalpak ng tawa. Gayunpaman ay nawala ang anumang nasa isipan niya. Ang sarap lang pakinggan ng tawa nito. Nakahahalina. Namimilipit na ito sa pagtawa, may kasama pang hampas pa sa bangko. Ang mukha'y nammumula na. Sa ilang taon nilang magkasama, ngayon lang niya ito nakita kung paano tumawa nang walang pag-aalinlangan. Parang nakalaya ito sa madilim niyang anino. "Sweetheart, ang sakit na ng tiyan ko," sabi nitong nakahawak sa tiyan. Napangiti siya. Tumayo siya't lumapit dito. "Silly girl!" Tuluyan na siyang
NAISABUNOT ni Gian ang mga daliri sa sariling buhok. Nang dahil sa takot ay hindi sinasadyang nasigawan niya ang asawa. Ngayon ay hindi niya alam kung paano ito susuyuin. Bumalik ang alaala ng pagmamalupit niya rito, ang mga panahong palagi niya itong sinisigawan at sinasaktan. Tulad noon, wala pa rin itong imik. O baka'y kinimkim lang nito ang galit sa kaniya. Shit! Nahihiya siya sa asawa. Naihilamos niya ang dalawang palad sa mukha, saka'y tumingin sa asawang katabi ng anak. Hindi niya alam kung tulog ba ito at hindi rin niya alam kung paano ito pakikitunguhan. Namalayan na lang niyang tinatangay siya ng mga paa patungo rito. Maingat siyang umupo sa gilid ng kama at ginawa ang pagkakahiga ng asawa. Ipinatong ang braso sa baywang nito. "I'm sorry..." Nagkaroon ng bikig sa kaniyang lalamunan. Paano kung magtampo ito nang husto sa ginawa niya? Kung bakit naman kasi pinairal niya ang init ng ulo. "A-are you m-mad!" Tinamaan siya ng lintik dahil bahagya siyang pumiyok. Kapag g
HINDI mapigilan ni Gwen ang tuwa habang nasa clinic sila ni Celly. Nagkandahaba ang nguso nito at halos hindi maipinta ang hitsura, daig pa ang nalugi sa negosyo. Tumawag sa kaniya si Gian, nagtatanong kung natuloy ba ang appointment niya sa doktor ni Andrei. Alibi lang pala 'yon ng asawa, dahil ang totoo'y sinisigurado nito kung magkasama sila ng kaibigan. Nasa tabi nito si Adrix na naghuhurumintado dahil sa pagtakas ng kaibigan. "Hoy! Wala tayong relasyon para ipaalam ko pa sa iyo ang lahat ng aking gagawin!" bulyaw ni Celly sa kabilang linya. "Lower your voice," aniya rito, inihele pa niya ang natutulog na anak. Pinagbigyan niya ang hiling ni Adrix na makausap si Celly, kaya ngayo'y inis na inis ang kaniyang kaibigan. Masamang tingin ang itinugon nito sa kaniya na lalo niyang ikinatuwa. Kung nasa sariling pamamahay lang siguro siya ay humagalpak na siya ng tawa. Kaagad din nitong tinapos ang makikipag-usap sa nasa kabilang linya at padaskol na iniabot sa kaniya ang cellphone.
"SAAN ka pupunta?" Sumalimpat ang tingin ni Celly kay Adrix. Nakatayo ito sa harapan niya. Salubong ang kilay, mukhang aburido. Hindi na lang niya ito pinansin at akmang lalabas ng pinto ngunit maagap nitong iniharang ang katawan. Umikot ang kaniyang mata. Sa halip na lumabas ay malakas niyang isinarado ang pinto. Narinig pa niya ang hiyaw ng binata ngunit hindi niya pinakinggan, bagkus ay ini-lock pa. "Agang-aga nakakabwisit!" angil pa niya, kasabay ng marahas na paglalakad patungo sa likurang bahagi ng tinutuluyan.Simula nang dumating sila galing Isla Paradise ay palagi siyang binibisita nito. Tuwing umaga ay lagi niyang nakikitang nag-aabang sa labasan, kung hindi naman ay nasa harap ng pinto. Naiirita na siya rito. Sinabi na niyang tumigil na dahil hindi ito ang tipo niyang lalaki, pero napakakulit talaga. Hindi raw ito naniniwala sa kaniya."Nakakainis!" Binuksan niya ang bintana, siinuri ang paligid. Hindi 'yon kataasan, hanggang baywang lang niya at kaya niyang dumaan, ang
HINDI maalis-alis ang lagkit ng tingin ni Gian sa asawa. Gandang-ganda siya rito. She's so gorgeous with her looks. Para itong beauty queen na kahit simple lang ang kasuota'y nagiging kaakit-akit sa paningin niya. The way she walked, even her smile, lahat ng 'yon ay parang diyamante sa kaniyang paningin at kung sinuman ang magtangkang humawak o kahit tumingin dito'y dudurugin niya. A delicate smile drew on his lips when they stopped walking. His eyes also showed a lot of admiration. Kasalukuyan silang nasa veranda sa second floor, naliligiran ng iba't ibang uri ng halaman at sa kalangitan ay nandoon ang nagkikislapang mga bituin. "Ang ganda, sweetheart!" buong paghangang sambit nito. Umikot pa habang nakatingala at nakamasid sa mga bituin. Naisip niyang palagyan extension ng tulad nito ang kanilang room. May veranda rin ang silid nila pero maliit ang espasyo at hindi rin napagtutuonan ng pansin ang paligid. Bahagyang kumislot ang puso niya nang lumapit ito sa pinakadulo at kumapit