Chapter 40

ILANG beses akong bumuntonghininga habang naghahanda ng makakain. Kasalukuyan ko ring kausap si Wena sa cellphone.

"You got to be kidding me! You let him do you but you refused to take him back? Tanya, ano ba talagang tumatakbo sa isip mo?"

Napabuga uli ako ng hangin matapos ng mga sinabi niya. Katatapos ko lang magkuwento tungkol sa nangyari sa amin ni Dylan. At wala na siyang tigil sa kakatalak sa akin.

"Hindi ko rin alam. Siguro nga, nababaliw na ako."

"Mabuti't alam mo! Sinong babae ba naman ang nasa tamang katinuan na tatakas-takas sa asawa, tapos nung nahanap, bibigay rin pala pero magmamatigas pa rin?"

Tinigil ko ang pagtitimpla ng kape at naupo sa harap ng lamesa. Nakatanaw ako sa nakabukas na pintuan kung saan malayang nakikita ang kalmadong karagatan.

"Mahal mo pa rin ba si Dylan?"

Bumuntonghininga na naman ako at wala sa sariling tumango. "Hindi naman nawala iyon."

"E, bakit ba kasi ayaw mong balikan iyong tao? Tinago mo pa ang anak n'yo! Bilyonaryo iyon! Kahit anong tago a