Chapter 44

PARANG nag-slow-motion ang paligid ko nang biglang humarang sa harap ko si Timothy para saluhin ang bala. Bumagsak siya sa sahig hawak ang kaliwang braso niya.

"Timothy! Oh, God! I'm sorry!" sumigaw si Dayana, mabilis nitong dinaluhan si Timothy.

Nagsimulang lumabo ang paligid ko nang makita ang namumutlang mukha ni Dylan habang nakatingin sa akin. Agad na nangilid ang luha sa pisngi niya. Doon bumaba ang paningin ko sa sarili ko.

Ang balang dapat ay sasaluhin ni Timothy, daplis lang ang tama sa kaniya at tumagos pa rin sa akin.

"Tanya? No... Tanya!"

Ang natatakot na boses ni Dylan ang huli kong naaalala bago ako nawalan ng malay.

***

Nagising ako sa marahan na paghaplos ng isang palad sa buhok ko. Hindi pa man ako nagmumulat, nahulaan ko na agad kung sino ito.

My love, Dylan.

Suot niya ang pabangong gustong-gusto kong ginagamit niya noong kasal pa kami. Lalaking-lalaki at hindi masyadong masakit sa ilong.

"Mahal? Thank, God, you're awake!"

Bumungad sa akin ang naluluha niyang mukha.