Aru is the best kuya. Agree ba kayo?
ARU “When are you coming here?” “I’ll be there soon. But can I ask you a favor?” Kumunot ang noo ko. What does the senior wants me to do?” “What is it?” “I have a theory that this girl is my granddaughter. Can you look after her for me?” What? Nakita na niya ang isa pang apo niya? “Who is she?” “Her name is March Yana and I think she’s the girlfriend of your sister’s husband,” napasinghap ako sa narinig. Is this real? Kung ganoon… possibleng kapatid ni Clark si March? “But I’m not so sure yet. Gusto ko munang makita ang dating babaeng kinahuhumalingan ng anak ko,” aniya. When I found him in Europe not so long ago, doon ko lang napag-alaman na matapos ni mama Cecil may isang babae pa pala ang kinahumalingan ng anak niyang baliw. Nakilala ko si Sr. Renan, he’s ruthless and dangerous but he’s rational unlike to his dead son. That’s why, even I despise his lineage, I kinda like his personality. “Noted senior, and if ever you’re here in the Philippines, please beep me. I have s
ARU “Tiyang, hindi na po ako tutuloy,” “Huh? Bakit?” “Ayaw kong makita ang chairman,” ang sabi ko. Mula ng makabalik ako galing Europe, hindi pa ako kailanman nagpapakita sa kanila. “Umalis ka na Aru at baka kailangan ka ng dalawang kapatid mo doon,” sabi ni Tiyang Ysabel sa akin habang hinahanda ang susuotin ko. “Pero tiyang— “Sige na. Magbihis ka na,” Ayaw ko talaga pero hindi rin ako mapakali kung anong mangyayari oras magkita si Clark at Clarissa. Tumayo ako para magbihis pero naalala ko ulit ang chairman—ang walang kwenta kong ama. Napaupo ako dahil ayaw ko talaga siyang makita. Pero tumayo na naman ako nang maisip si Clark at Clarissa. “Warrius, tatamaan ka sa akin kung tatayo at hihiga ka lang diyan sa sofa,” naiinis na si Tiyang. Napangiwi ako sa sinabi niya. Sa kaniya yata nagmana si Clark. Pareho silang masama ang ugali minsan e. “Anong oras na oh? Sige na… Magbihis ka na,” Napabuntong hininga ako at nagbihis na lang dahil baka hindi na makatiis si tiyang at maka
ARU “Hindi ka pa ba aalis anak? Ilang araw ka ng nagkukulong sa kwarto mo,” nag-aalalang sabi ni tiyang habang nakasilip siya sa akin mula sa pintuan. “Tiyang,” “Alam mo ba na balita ngayon sa TV ang tungkol kay Clark at Clarissa?” Bumangon ako sa kama ko at tinignan si tiyang. “Tiyang ano naman pong gagawin ko? Kita mo naman na maraming militar sa bahay ng mga Malaque,” “Iyon ay dahil nagtatangka si Clark na tumakas.” Natahimik ako. Nagbaba tingin sa mga daliri ko dahil ayaw kong tignan ang nag-aalalang mukha ni tiyang Ysabel. Alam kong nag-aalala siya sa totoong pamangkin niya. Ilang ulit ko siyang nahuling laging nanonood ng balita tungkol sa insidente doon kay Clark. “Tiyang, alam niyo po bang naisip ko no’ng una na ang malas ko at ako ang naging biktima niyo ni mama na ipalit kay Clark?” Natahimik si tiyang at nanlalaki ang mata. “Aru-" “Pero no’ng makasama ko na ang mga Malaque, biglang nabago ang pananaw ko. Sa amin ni Clark, ako pala ang iniligtas ni mama Cecil,” Mat
ARU “Mama?” gulat na sabi ng totoo kong ina sa likuran ko. “Anong pinagsasabi mo?” galit na sabi nang chairman na masamang nakatingin sa akin. Sa mga mata niya, para bang gusto niya na akong patayin. Tumingin ako kay mama at kay Clark, bago ako humarap kay chairman. “Buwan ng Diyembre taong xxxx, sa Sacred Heart Hospital, hindi ba doon nanganak si Prena Malaque, ang asawa mo?” Nakita ko ang gulat sa mga mata ng ama ko. “Sa buwan din na iyon, may babaeng dinala sa sa Sacred Heart Hospital na kasabayan ni Prena sa panganganak.. That’s Cecil Unong, ang totoong ina ni Clark.” Narinig ko ang singhapan nila. “Aru, what are you saying?” mahinang saad ng mama ko sa likuran. “I have here the DNA test result,” ang sabi ko sa mama ko. Hinablot ng chairman ang hawak kong folder at tinignan ang laman no’n. Para siyang tinakasan ng dugo nang makita ang resulta. Galit siyang humarap sa akin at agad akong kwinelyuhan pero hindi ako nagpatinag. “Sinong nagpadala sa ‘yo? Ang mga Chavez ba? An
CLARK I opened my eyes and I saw Aru who’s looking at me with his dreadful stares. “Plano mo bang isang taon matulog gago ka?” Napangiwi ako nang murahin niya ako. “Ilang araw na ba akong tulog?” “Araw? Gago ka! Mahigit isang linggo na. Tang.ina ito, talo mo pa ang comatose ah?!” May natawa sa likuran niya at nang tignan ko ito, nakita ko si mommy na masayang nakatingin sa amin. Right, hindi ako totoong Malaque. Tumingin ako sa kinilala kong ina or can I still call her mom? “How are you feeling?” sabi ni mommy at umupo pa sa kama. Napatitig ko sa mukha niya. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Why is she treating me like this? She’s so warm that I hardly recognize if she’s mad or not. “Why are you looking at me like that?” natatawang tanong niya. “Why are you like this m-mom?” I can’t even utter the word mom. “Bakit parang kinakabahan ka?” Nagbaba tingin ako. “Gago, ayaw kong makitang umiiyak ka,” nag-angat tingin ako kay Aru at pinagsingkitan siya ng mata. Kanina pa niya
CLARK “No words from Clarissa?” si mommy paglabas namin ng kwarto. Umiling si Aru at agad na lumapit sa akin para ibigay ang phone niya. “Hindi ko siya ma-contact ngunit balita ko’y paalis na sila ngayon,” Nagtaka ako sa ibig niyang sabihin. “Saan siya pupunta?” “US for the divorce,” Agad akong kinabahan sa sinabi ni Aru. “Kasama niya si Ralph at Punn,” dagdag niya. “Open the phone and you’ll know who’s Punn,” sabi ni Aru. Nagtataka kong binuksan ang phone niya at agad kumunot ang noo ko nang makita ang larawan ni Aru kasama ng isang bata. “Biological son ni Clarissa. He’s Punn Gabriel Malaque, anak niyo.” Tumingin ako kay Aru. Kunot ang noo at prinoseso pa ang sinabi niya. Biological son ni Clarissa.. teka, Tumingin ako kay mommy, gaya ko ay nagulat rin siya. "Anak nila?" si mommy nagtanong. Si Aru naman ay biglang napakamot sa ulo sa niya. "Well... It's a long story but yeah," sagot niya at tumingin sa mga mata ko. Bigla akong napaatras sa narinig ko. I have a so
CLARISSA “Tito, why does the pink dinosaur take care of the green one? That is not her son,” nagtatakang tanong ni Punn kay Rod. Nakangiti ako habang sinusulyapan sila na nag-uusap. Nakakandong si Punn kay Rod habang nanonood ng movie. Tumingin si Rod sa akin at napakamot sa ulo. Inilingan ko sila at nagpatuloy sa ginagawa. This is weird and strange cause ngayon na magdi-divorce na kami, saka pa kami naging magkaibigan at nagngingitian sa isa’t-isa. “What do you want for lunch?” “Mama, can I request chicken curry?” Hindi ako marunong anak pero sige. “Okay baby,” “Thank you mama,” natutuwang sabi ng anak ko. Tumingin ako kay Rod, “what Punn requested, iyon nalang din akin,” tumango nalang ako. “Okay Rod,” sabi ko at iniwan sila. Ralph is not here. Ang sabi ni Rod, huwag na muna dumikit si Ralph sa amin hangga’t on going ang divorce to avoid any conflicts daw pero sa tingin ko naman ay hindi makaka-apekto iyong bagay na nakaaligid si Ralph. Pero sumunod naman si Ralph at lahat
CLARISSA I cannot explain how happy I am now. Parang ang nangyayari ngayon ay ang buhay na pinangarap ko 7 years ago. Punn is crying and so as his father. Si Rod nasa tabi, masayang nakatingin sa dalawa habang nakaakbay naman si Aru sa akin. Nang ipakilala ko si Punn kay Clark kanina bilang totoong papa niya, agad itong umiyak bagay na hindi ko inaasahan. Kahit na kinalakihan niyang papa si Ralph, alam ni Punn na hindi niya ito totoong papa. Naiiyak ako habang nakayakap kay Aru. “What a small world,” ang sabi ko habang nakatingin sa mag-ama ko. “Ever since I saw you, kahit sinabi mong ampon ka, iyong puso ko, naniniwala na kapatid kita,” sabi ni Aru sa akin.. “The truth came out. I just want you and Clark to be happy,” tumingin ako kay Aru na nag-aalala. “Paano ka?” Hindi ba, kaya hindi niya pinakilala ang sarili niya noon dahil gusto niya nang tahimik na buhay? Ngayon, ginawa niya ito para sa amin ni Clark. Mag-iiba ang buhay niya ngayon. “Don’t worry about me. I can handle m