Chapter 21

"Ako na lang ang barilin mo Alex!"

Nanlaki sa kuryusidad ang mga mata ni Alex. Marahan siyang napalunok sa gulat.

Hindi siya makapaniwalang ipagtatanggol ko si Eduard kahit buhay ko ang kapalit. Handa kong ibuhis ang buhay ko para sa taong pinakamamahal ko.

Nanginginig ang mga kamay ni Alex sa paghawak ng baril. Hindi niya ako kayang barilin. Hindi niya kayang pakawalan ang baril na hawak niya.

Alam kong pagmamahal ang kahinaan ng puso niya. Alam kong pagmamahal ang nararamdaman niya sa akin.

Alam kong hindi pa siya nakalimot sa mga alaalang pinagsaluhan namin. Sa mga nananabik na mga sandaling magkasama kami.

Alam kong minsan na niya akong minahal. Naging parte na ako ng buo niyang pagkatao.

Hanggang ngayon nasasaktan parin siya. Nahihirapan at nagdurusa. Baliw ang puso niya pagdating sa pagmamahal.

"Alex! Alex please! Makinig ka sa akin kahit sandali lang! Makukulong ka kapag nakapatay ka! Alex ayaw kong mangyari iyon! Hindi ko kayang mawala ka!"

Desperadang lamang