ASH's POV I covered my face with a pillow out of annoyance because someone kept knocking on the door. "Sir, ready na po ang breakfast ninyo. Pinapatawag na rin po kayo ng Lolo n'yo para sumabay sa kanya sa agahan." Dinig kong sigaw ng maid mula sa pinto. Hindi ko naman hawak ang mga plato at kaldero para kailanganin pa akong isabay kumain ng agahan. "Tell him I want to sleep more!" I shouted back. "Eh sir, sabi po n'ya wag daw po ako bababa ng hindi nasisigurong bababa na po kayo." Inis kong hinagis ang unan atsaka
ASH's POV Pagdating ko sa isang coffee shop na palagi naming tina tambayan ng mga kaibigan ko ay ako na lang ang hinihintay. Itinext ko kasi sila kanina na magkita-kita kami dahil baka makatulong sila sa problema ko. "Pucha pre, naunahan ka pa namin!" bungad ni Blade. "Ang tagal mo pre. Asap pala, ha? Asap!" pang-aasar naman ni Axel. "Tsk I am just 5 minutes late!" saad ko. Nakipag-fist bam muna ako sa kanila bago naupo, agad ko namang ikinuwento sa kanila ang naging usapan naman ni Lolo kanina. "What's your plan pre? Sino naman ang ipapakilala mong girlfriend n'yan?" si Axel. "I don't know, that's why I'm asking for your help." Inis na sabi ko.
RAIN'S POV Napabalikwas ako kaagad ng bangon dahil sa tunog ng alarm clock ko. Inis na kinuha ko 'to sa bedside table atsaka pinatay. Alas-otso na ng umaga. Bakit pakiramdam ko hindi man lang ako nakatulog? Parang pumikit lang ako ng ilang segundo pagkatapos ay umaga na naman. Napakabilis ng oras. Kahit na hinihila pa rin ako ng unan at kumot ko pabalik sa higaan ay bumangon na ako. Kailangan ko na kasing mag handa para sa pagpasok ko sa pinagtatrabahuhan kong restaurant. 10 ng umaga hanggang 8 pm ng gabi ang trabaho ko sa resto every weekdays walang pahinga 'yun kaya sobrang pagod ko talaga pag-uwi. Every weekends naman rumaraket ako bilang freelance photographer kapag may nangangailangan ng maganda kong shots. Naks! N
RAIN'S POV Napahawak ako sa noo ko, habang ang isang kamay ko naman ay nilagay ko sa baywang ko atsaka napatingin tingin sa paligid. Wala namang nakakita, eh. Sorry po pero wala talaga akong pambayad. Tatalikod na sana ako at babalik na lang sa restaurant at mabubuhay bilang isang hotdog pero biglang akong nanigas ng may magsalita sa likod ko. Patay! "What the hell did you do to my car?!" Ilang beses ko bang maririnig ang salitang what the hell na yan? Tell me! Sa tuwing naririnig ko 'yang salitang 'yan ay napapahamak ako! Ayoko ng marinig ang salitang 'yan. Isinusumpa ko na 'yan. Mygad!! Ilang beses ba kasi ako dapat malasin ngayong araw? Dalawa? Tatlo? Apat? Sampo? Damn it! Dahan-dahan akong humarap sa pinanggalingan ng boses na 'yon. Tumambad sa'kin ang isang gwapong nilalang
RAIN's POVPabagsak na inihagis ko ang katawan ko sa kama pagdating ko sa boarding house. Pero agad ko ring pinagsisihan. Matigas nga pala ang kamang ito.Pagod na pagod ako at ang sakit sakit ng paa ko. Grabe gutom na na gutom na din ako.Medyo malayo pa kasi ang nilakad ko kanina. Wala akong pamasahe, remember?Grabe ang swerte swerte ko talaga ngayong araw, parang lahat ng kamalasan ibinuhos sa'kin ngayon. Kotang kota ako!Napabalikwas ako ng bangon dahil sa gulat ng may kumatok sa pinto.Waaaaaah don't tell me si Aling Ruby 'yan? Ang sabi n'ya bukas pa!Bagsak ang balikat na naglakad ako para tingnan kung sino ang nasa labas, tahimik na nananalangin na hindi si Aling Ruby dahil baka mailechon ko s'ya sa inis.Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa harap ko ang nakangiting si Jena na kumakaway pa." Hi, Rain!"
RAIN's POVMatapos ng naging pag-uusap namin ng bwisit na lalaking 'yon ay umalis na ko at bumalik sa venue kung saan mag pe-prenup shoot. Mabuti na lang talaga at may naabutan pa ko.Pagkatapos ng photoshoot ay umuwi na rin ako kagad, hindi pa man ako nakatapak sa may pinto ay naka abang na kaagad ang mga kamay ni Aling Ruby.Kaya wala na akong ibang nagawa kundi ang bayaran s'ya, mahirap na baka mamaya mapalayas pa ko ng wala sa oras mahirap ng mawalan ng matitirahan. At mahirap na ring mainis ako sa kanya at masunog ko bigla itong boarding house n'ya. Joke!Laking pasasalamat ko nalang talaga at may kaunting swerte parin ako dahil sakto pang bayad sa dalawang buwang renta yung kinita ko ngayong araw.Edi matatahimik ang bawat umaga ko sa tuwing kinsenas ng buwan dahil nakapag advance ako.Ang poproblemahin ko nalang ay ang pandagdag ko sa full payment ng tuition ko next
RAIN's POV Let me ask you a question. Kung ipapakilala ka ng boyfriend mo sa family n'ya, what will you do? I mean, magpapa impress ka ba to the point na babaguhin mo ang sarili mo just for them to like you? Or you will be who you are. You will face them without pretending. You will face them just the way you are kahit na baka hindi ka nila matanggap kung sino ka? You know what? It's hard to pretend to be someone you are not, but it's harder knowing that they can't accept you for who you really are. That's a sad reality of life. But in the end, the most important thing is, tanggap at mahal mo ang sarili mo. That's the best thing you can do to yourself. Muli kong pinagmasdan ang sarili ko sa
ASH's POV I am not the type of person na mahaba masyado ang pasensya. I want you to do what I want you to do. If I call you, I want you to answer my call as fast as you can. I already told that to that Nerdy girl but it seems like she already forgot that. I’ve been calling her many times now but still, I can’t reach her. Damn it! I’m starting to lose my tank of patience I save just for her. Nasaan na ba ang babaeng 'yon? My Mom wants to meet her again today and join us for lunch that’s why I am calling her for her to prepare. At dahil hindi ko siya matawagan obligado pa akong puntahan siya sa kanila ngayon mismong umaga. Ang akala ko noong u