LOGINShare
CHAPTER 1
Last Updated:
2021-08-25 16:05:22ASH's POV
I covered my face with a pillow out of annoyance because someone kept knocking on the door.
"Sir, ready na po ang breakfast ninyo. Pinapatawag na rin po kayo ng Lolo n'yo para sumabay sa kanya sa agahan." Dinig kong sigaw ng maid mula sa pinto.
Hindi ko naman hawak ang mga plato at kaldero para kailanganin pa akong isabay kumain ng agahan.
"Tell him I want to sleep more!" I shouted back.
"Eh sir, sabi po n'ya wag daw po ako bababa ng hindi nasisigurong bababa na po kayo."
Inis kong hinagis ang unan atsaka sinabunutan ang sarili. Aish! Linggo na linggo pero hindi ko man lang ma-enjoy ang tulog ko. Nakakabadtrip naman!
"Just give me a minute." Walang ganang sigaw ko. Kinapa ko ang cellphone sa gilid ko at tiningnan ang oras.
Damn it. Masyado pang maaga para bumabango. 7 o'clock palang nga.
"Sir, bababa na po ba kayo?" Dinig kong sigaw ulit ng maid mula sa pinto. Hindi pa rin pala umaalis ang isang ito?
"Can you just give me a minute and get lost?" Inis na singhal ko. Ayoko sa lahat ay ginigising ako ng sobrang aga lalo pa at weekends tapos ay wala naman pasok. Talagang masisigawan ko ang sino man gumising sa akin ng ganitong oras.
But because Lolo is here I don't have any choice but to follow him. Mas gagalitan pa ako dahil naninigaw ako ng mga katulong.
I get my ass up from bed and head my way to the bathroom and take a quick bath, pagkatapos ay kunot-noo akong bumaba at naabutan si Lolo na nasa dining area na at nagbabasa ng dyaryo.
"Good morning my dearest grandson, it is too early to lour." Bati nito sa akin atsaka ibinaba ang dyaryong binabasa n'ya at humigop ng kape.
"And it is too early to wake up this Sunday morning either." Walang ganang sagot ko at saka naupo sa upuan sa tabi n'ya.
Masama ako nitong tiningnan. "Is that how you great your Lolo, Alexander?" Tanong n'ya ng marinig ang sagot ko.
I just shrugged at hindi ko na lang siya pinansin. Nagsimula na lang rin ako na kumain kahit na wala naman akong gana. Ayaw na ayaw ni Lolong naghahanda s'ya ng pagkain tapos ay hindi mo papansinin o kakainin.
Kakauwi lang niya from the States last Friday and he's staying here - for how long? I don't know, I didn't bother to ask anyway. Umuuwi lang sya dito kapag gusto n'ya at dito s'ya sa bahay ko tumutuloy kapag nandito siya sa Pilipinas.
Hindi naman sa ayaw kong nandito s'ya pero kapag nandito s'ya ay wala akong magawa kundi sundin ang mga ipinapagawa n'ya.
"I want you to do me a favor apo." Lolo asked. This is what I'm saying. Diyan nagsisimula lagi 'yan, hihingi siya ng pabor pagkatapos kapag hindi ako papayag ay magagalit sa akin at kung minsan ibablackmail pa ako.
Binitawan ko muna ang kubyertos na hawak ko bago tumingin sa kanya.
"What is it?" walang gana na sagot ko.
Tumikhim muna siya bago magsalita.
"You know, time is running."
"So?" I answered.
"I'll get straight to the point. I want you to date Denice Lavega, Alexander. I want you two to get to know each other."
What the Heck? "No way, why would I do that?" Inis na tanong ko.
"Because I said so," kalmado ang sagot ni Lolo habang nakatingin lang sakin. Habang ako naman ay malamang hindi na maipinta ang mukha habang nakatingin rin sa kanya.
Okay, I give up on this staring contest. Masyadong nakakaintindimate ang mga tingin ni Lolo.
"I don't know what's with you, Lolo. I'm sorry I can do your favor. I will never do that especially to that girl." Malumanay na sagot ko habang nakaturo pa sa labas.
Si Denice Lavega, ay ang tinatawag nilang Queen Bee ng school, she's a certified gecko flirt. Tssk! Kung maka kapit sa akin sa school ay daig pa girlfriend ko. Kung hindi lang family friend ang family nila ay matagal ko na s'yang pinalayas sa school. Magagawaan ko naman ng paraan iyon dahil isa ang family ko sa stockholder ng school kaya't madali ko lang magagawa 'yon kung gugustuhin ko.
"Then I guess, I have no other choice but to arrange your marriage with another lady."
"Are you out of your mind, Lolo?" Wala sa sariling sigaw ko dahil sa pagkabigla.
Hindi makapaniwala na napatitig ako kay Lolo, what the hell he was thinking??? First he wants me to date Denice, pero dahil di ako pumayag ipapakasal ako sa iba? Just wtf?
"Hey! Don't raise your voice at me, you rude dumbass!" singhal ni Lolo sa tono ng pagbabanta.
Inis na napatayo ako at tinalikuran s'ya para lumabas. I can't take this any longer at this early!! Masisira lang ang mood ko magdamag. Wala nga sa isip ko ang pag-aasawa tapos ipapakasal na ako kaagad. Hindi naman tama iyon. Mas gugustuhin ko pang tumandang binata kaysa mapangasawa ang babaeng hindi ko naman mahal.
Malapit na akong makalabas ng kusina ng magsalita s'ya kaya't napahinto ako.
"You have three choices, apo." Muli akong lumingon kay Lolo dahil sa sinabi niya. "Date Denice and get to know her, or let me just arrange a marriage between you and other daughter of my amigo that will meet your standards or," pambibitin ni Lolo atsaka ngumisi sa'kin, "You will lose everything you have; money, house, car , everything." madiing saad niya na tumingin pa ng diretso sa mga mata ko.
What the hell again? This old man is blackmailing me. Gawain na gawain talaga ni Lolo ang mangblackmail at ako palagi ang biktima niya. Palibhasa, alam niyang hindi ko siya kayang tanggihan kapag inilabas na niya ang mga baraha niya laban sa'kin. Alam ko rin kasing kapag sinabi ni Lolo ay gagawin niya.
"You're kiddin', Lolo, right?" nakangiting tanong ko, umaasang isang prank lang 'to habang nakatingin sa kanya dahil napipikon na ako. Trust me, gusto ko ng sigawan ang matandang ito.
"I'm not," he sighed. "I'm not getting any younger, Alexander. Gusto ko bago man lang ako mawala sa mundong 'to makilala ko man lang ang mapapangasawa mo, apo ko."
Seriously? Sabihin niyo nga sa akin. Nagda-drugs ba itong Lolo ko?
"Lolo, I'm just 18. Kaka Graduate ko pa lang ng high school at hindi pa ko graduate ng college. Wala pa sa isip ko ang mag settle down at this early. Isa pa napaka bata n'yo pa." nagpipigil ang inis na sagot ko.
"I know, I'm just being ready and all. That is why I am giving you three choices to be fair. All you have to do is to choose wisely." nakangiting saad nito na para bang walang masama sa sinasabi at hinihingi niya.
Damn it!
Bakit ba ganito ang Lolo ko? Ano bang nakita o nakain nito sa States at pag uwi dito ay ganito na, pag-aasawa ko na ang gusto. And what? Three choices to be fair? Is that what he called fair? Just kill me now.
I need to think something para naman may maidahilan pa ako sa kanya.
Napahawak ako sa noo ko at nagpalakad lakad sa harap ni Lolo. I don't want to date that bitch. I don't want to get married yet. Last and foremost, how can I survive if he's going to take away all the things I have from me?
What should I do? All the choices are not in my favor. Damn!
Think Ash, think! I heaved a sigh and showed Lolo my serious face.
"I think I don't have any choice but to tell you this." Sagot ko. Diretsong tumitig kay lolo na nakatingin rin sakin.
"What is it?"
"I can't date Denice because..."
Damn this. Think Ash, think!
"Because?" kunot noong tanong ni Lolo dahil sa hindi ko matuloy ang sasabihin ko.
Damn it again!
"Because... I already have s-special someone in my life?"
Shit! Bakit ba patanong ang tono ko? Stupid!
"You have your what?" kunot noo ng tanong ni Lolo.
"Lolo, may girlfriend na ako. I don't want to date Denice kasi may girlfriend na ako and I don't want to get married with any other girls because I only want her to be my wife." paliwanag ko.
"Is that true? Then why didn't you bother to introduce her to me??"
Bakit ba ayaw mo na lang maniwala, Lolo?
"Yes, that's true! The reason why I can't introduce her to you or to any member of the family because she's not yet ready. Ayokong i-pressure s'ya na gawin ang mga bagay na hindi pa niya gusto. And now, If you'll excuse me I'm going now. I have a lot of things to do." Pagtatapos ko sa usapan atsaka tumalikod na. Iling-iling na nag-umpisa na ulit na maglakad. Baka kasi kapag hindi pa ako umalis mamaya ay magtanong pa sya at hindi ko na alam ang isasagot ko.
"Then I want to meet her."
Napahinto ako at napapikit. Bakit ba nagkaroon ako ng makulit na lolo? Hindi pa ba sapat na malaman niyang may girlfriend ako at kailangan pang ipakilala sa kanya?
How can I show her to him if all what I've said are all lies?
Yes, that was a lie. I don't have any girlfriend. I have no plans to have any commitments with anyone, not anymore.
Not now, not tomorrow and not too soon.
Sakit lang ng ulo ang pakikipagrelasyon.
Muli akong humarap kay lolo at pikit matang nagsalita. "Fine, one of these days I will introduce her to you." Pagtatapos ko sa usapan at tuluyan ng umalis.
Damn it. I'm fvcking doomed and I hate it!
Related chapters
Her Twisted Life CHAPTER 2
ASH's POV Pagdating ko sa isang coffee shop na palagi naming tina tambayan ng mga kaibigan ko ay ako na lang ang hinihintay. Itinext ko kasi sila kanina na magkita-kita kami dahil baka makatulong sila sa problema ko. "Pucha pre, naunahan ka pa namin!" bungad ni Blade. "Ang tagal mo pre. Asap pala, ha? Asap!" pang-aasar naman ni Axel. "Tsk I am just 5 minutes late!" saad ko. Nakipag-fist bam muna ako sa kanila bago naupo, agad ko namang ikinuwento sa kanila ang naging usapan naman ni Lolo kanina. "What's your plan pre? Sino naman ang ipapakilala mong girlfriend n'yan?" si Axel. "I don't know, that's why I'm asking for your help." Inis na sabi ko.
Last Updated : 2021-08-25Her Twisted Life CHAPTER 3
RAIN'S POV Napabalikwas ako kaagad ng bangon dahil sa tunog ng alarm clock ko. Inis na kinuha ko 'to sa bedside table atsaka pinatay. Alas-otso na ng umaga. Bakit pakiramdam ko hindi man lang ako nakatulog? Parang pumikit lang ako ng ilang segundo pagkatapos ay umaga na naman. Napakabilis ng oras. Kahit na hinihila pa rin ako ng unan at kumot ko pabalik sa higaan ay bumangon na ako. Kailangan ko na kasing mag handa para sa pagpasok ko sa pinagtatrabahuhan kong restaurant. 10 ng umaga hanggang 8 pm ng gabi ang trabaho ko sa resto every weekdays walang pahinga 'yun kaya sobrang pagod ko talaga pag-uwi. Every weekends naman rumaraket ako bilang freelance photographer kapag may nangangailangan ng maganda kong shots. Naks! N
Last Updated : 2021-08-25Her Twisted Life CHAPTER 4
RAIN'S POV Napahawak ako sa noo ko, habang ang isang kamay ko naman ay nilagay ko sa baywang ko atsaka napatingin tingin sa paligid. Wala namang nakakita, eh. Sorry po pero wala talaga akong pambayad. Tatalikod na sana ako at babalik na lang sa restaurant at mabubuhay bilang isang hotdog pero biglang akong nanigas ng may magsalita sa likod ko. Patay! "What the hell did you do to my car?!" Ilang beses ko bang maririnig ang salitang what the hell na yan? Tell me! Sa tuwing naririnig ko 'yang salitang 'yan ay napapahamak ako! Ayoko ng marinig ang salitang 'yan. Isinusumpa ko na 'yan. Mygad!! Ilang beses ba kasi ako dapat malasin ngayong araw? Dalawa? Tatlo? Apat? Sampo? Damn it! Dahan-dahan akong humarap sa pinanggalingan ng boses na 'yon. Tumambad sa'kin ang isang gwapong nilalang
Last Updated : 2021-09-13Her Twisted Life CHAPTER 5
RAIN's POVPabagsak na inihagis ko ang katawan ko sa kama pagdating ko sa boarding house. Pero agad ko ring pinagsisihan. Matigas nga pala ang kamang ito.Pagod na pagod ako at ang sakit sakit ng paa ko. Grabe gutom na na gutom na din ako.Medyo malayo pa kasi ang nilakad ko kanina. Wala akong pamasahe, remember?Grabe ang swerte swerte ko talaga ngayong araw, parang lahat ng kamalasan ibinuhos sa'kin ngayon. Kotang kota ako!Napabalikwas ako ng bangon dahil sa gulat ng may kumatok sa pinto.Waaaaaah don't tell me si Aling Ruby 'yan? Ang sabi n'ya bukas pa!Bagsak ang balikat na naglakad ako para tingnan kung sino ang nasa labas, tahimik na nananalangin na hindi si Aling Ruby dahil baka mailechon ko s'ya sa inis.Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa harap ko ang nakangiting si Jena na kumakaway pa." Hi, Rain!"
Last Updated : 2021-09-13Her Twisted Life CHAPTER 6
RAIN's POVMatapos ng naging pag-uusap namin ng bwisit na lalaking 'yon ay umalis na ko at bumalik sa venue kung saan mag pe-prenup shoot. Mabuti na lang talaga at may naabutan pa ko.Pagkatapos ng photoshoot ay umuwi na rin ako kagad, hindi pa man ako nakatapak sa may pinto ay naka abang na kaagad ang mga kamay ni Aling Ruby.Kaya wala na akong ibang nagawa kundi ang bayaran s'ya, mahirap na baka mamaya mapalayas pa ko ng wala sa oras mahirap ng mawalan ng matitirahan. At mahirap na ring mainis ako sa kanya at masunog ko bigla itong boarding house n'ya. Joke!Laking pasasalamat ko nalang talaga at may kaunting swerte parin ako dahil sakto pang bayad sa dalawang buwang renta yung kinita ko ngayong araw.Edi matatahimik ang bawat umaga ko sa tuwing kinsenas ng buwan dahil nakapag advance ako.Ang poproblemahin ko nalang ay ang pandagdag ko sa full payment ng tuition ko next
Last Updated : 2021-09-13Her Twisted Life CHAPTER 7
RAIN's POV Let me ask you a question. Kung ipapakilala ka ng boyfriend mo sa family n'ya, what will you do? I mean, magpapa impress ka ba to the point na babaguhin mo ang sarili mo just for them to like you? Or you will be who you are. You will face them without pretending. You will face them just the way you are kahit na baka hindi ka nila matanggap kung sino ka? You know what? It's hard to pretend to be someone you are not, but it's harder knowing that they can't accept you for who you really are. That's a sad reality of life. But in the end, the most important thing is, tanggap at mahal mo ang sarili mo. That's the best thing you can do to yourself. Muli kong pinagmasdan ang sarili ko sa
Last Updated : 2021-10-04Her Twisted Life CHAPTER 8
ASH's POV I am not the type of person na mahaba masyado ang pasensya. I want you to do what I want you to do. If I call you, I want you to answer my call as fast as you can. I already told that to that Nerdy girl but it seems like she already forgot that. I’ve been calling her many times now but still, I can’t reach her. Damn it! I’m starting to lose my tank of patience I save just for her. Nasaan na ba ang babaeng 'yon? My Mom wants to meet her again today and join us for lunch that’s why I am calling her for her to prepare. At dahil hindi ko siya matawagan obligado pa akong puntahan siya sa kanila ngayon mismong umaga. Ang akala ko noong u
Last Updated : 2021-10-14Her Twisted Life CHAPTER 9
RAIN's POV Doing things you love while earning money is a biggest flex. Nakakatuwa talaga na yung hilig ko lang gawin nagiging source of income ko. Photography is life na talaga. Masaya kong inaayos ang camera ko sa bag nito habang si Jerrick naman ay nakanguso habang nakaupo sa harap ko. "Sayang talaga, akala ko makakapag-over night tayo dito, sayang libre sana accommodations." Nanghihinayang na saad niya at mas lalong napanguso. "Akala ko rin nga, nagdala pa nga ako ng extra shirts eh. Pero okay na rin naman, na-enjoy ko pa rin naman iyong view kahit papaano." Sagot ko saka isinakbit ang bag ko sa likod ko. Tumayo na rin si Jerrick at nagsimulang maglakad papunta ng bangka na sinakyan namin kanina. Ang aga kasi natapos nung photo-shoot, ine-expect
Last Updated : 2021-10-15
Latest chapter
Her Twisted Life CHAPTER 48
Lorraine Serenity’s POV Nagising ako dahil sa sakit ng ulo ko pero nanatili akong nakapikit. Damn it! It feels like my head’s getting burst. Hindi ako pwede mag reklamo dahil unang una gusto kong magpakalasing. Argggh! This dang hangover. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko habang ina-adjust ito sa liwanag ng paligid. Unang bumungad sa akin ang puting kisame. Obviously, I’m in the hospital and not in heaven. I can still clearly remember Ash rushing to me yesterday doon sa escape place niya and for sure siya rin ang nagdala sa akin dito sa hospital. Masamang damo nga ako, hindi ba? Edi hindi ako madaling mamamatay. But I wouldn’t mind though, specially now na alam ko na ang totoo sa pagkawala ng mga magulang ko and now that Uncle Matt is in jail at gumugulong na ang kaso sa kanya. I can literally rest in peace. At least doon kasama ko na ang parents ko. No pain, no sadness, no betrayal. I sighed. Tumingin ako sa gilid ko at nakitang natutulog si Ash sa sofa. Sa tabi niya nakaup
Her Twisted Life CHAPTER 47
Lorraine Serenity’s POV “Seeing your face always reminds me of your Dad, and seeing you in pain brings joy in my heart. Hindi mo ako basta-basta mapapatumba, Lorraine.” “Seeing your face always reminds me of your Dad, and seeing you in pain brings joy in my heart. Hindi mo ako basta-basta mapapatumba, Lorraine.” “Seeing your face always reminds me of your Dad, and seeing you in pain brings joy in my heart. Hindi mo ako basta-basta mapapatumba, Lorraine.” Paulit-ulit na rumirihistro sa utak ko ang mga huling sinabi sa akin ni Uncle Matteo. Hindi ko na nga mabilang sa daliri ko kung ilang beses ko na ba ‘yang naririnig sa tenga at isip ko. Mabilis kong ininom ang natitirang laman ng bote ng beer na hawak ko. Simula kagabi hanggang kaninang paggising ko ito na ang naging karamay ko. Pero mukhang kahit ito ay hindi tumatalab sa akin dahil hindi pa rin mawala sa isip ko ang mga sinabi ni Uncle. Hanggang ngayon hindi pa rin ma absorb-absorb ng utak ko lahat ng mga nalaman ko. Dad’s n
Her Twisted Life CHAPTER 46
Alexander Storm Harrison’s POV “We tend to do things and say words we don’t mean when we’re hurt or mad, dude. May mga pagkakataon na gustuhin man natin pairalin ang isip at gawin ang tama, nadadala tayo sa bugso ng damdamin natin.” “Tama si Axel, Ash. Alam namin na di mo sinasadyang mag-react ng ganon nong gabing ‘yon dahil nabigla ka lang sa mga nangyari. At alam rin namin na siguradong hindi rin sinasadya ni Rain na masaktan ka at makapag-bitiw ng mga salitang makakapanakit sa ’yo.” Tumango-tango si Axel bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Blade.Nandito silang dalawa sa bahay. Nakikibalita rin kay Rain. Alam ko naman na kahit wala pa silang masyadong pinagsamahan ni Rain, nag-aalala rin sila sa kanya. Napag usapan na rin namin ang tungkol sa inasta ko noong gabing iyon. “But what do you plan to do now, Dude?” tanong ni Blade. “Masyadong mabigat ang pinagdadaanan ngayon ni Rain kaya hindi natin siya masisisi kung talagang wala siyang kausapin sa mga taong nasa paligid niya.” He a
Her Twisted Life CHAPTER 45
Alexander Storm Harrison’s POV “You should not be drinking, apo. Dapat ay nagpapahinga ka na,” Lolo said. Pinanood ko lang siyang maglakad at pumasok ng kusina. He then sat beside me. “I want to be alone, Lo,” mahinahon na sambit ko. Sa halip na sagutin ako ay kinuha nito ang isang lata na di pa nabubuksan na beer at ininom ito. Gusto ko sana siyang pigilan dahil baka makasama ito sa kanya but knowing him, he would not listen kaya hinayaan ko na lang siya. Minutes had passed pero walang kumikibo sa aming dalawa ni Lolo. We’re just silently drinking the beer we’re holding. Hindi ko rin alam ang sasabihin ko sa kanya. Lolo’s not stupid kaya malamang base sa mga nasaksihan niya kanina alam na niya ang panloloko na ginawa ko sa kanya. That Rain or Lorraine and I were not in a relationship and all was an act. Pero nahulog ako sa sarili kong bitag. That fake relationship I started with Rain eventually led to falling in love with her. I don’t know if that’s a good thing or not.
Her Twisted Life CHAPTER 44
Lorraine Serenity’s POV"Hindi ko alam na ganito mo ko kabilis dadalawin, pamangkin ko." Iyan ang naging bungad sa akin ni Uncle Matteo matapos kong pumasok sa interrogation room. Kalmado lang siyang nakaupo at nakapang-dekwatro. Para bang wala siya sa presinto. Hindi alintana ang lugar na kinalalagyan niya ngayon. Parang...parang wala lang sa kanya ang lahat. Hindi ko siya sinagot. Naupo ako sa harap niya, hinagis ko sa tapat niya ang envelope na naglalaman ng mga nakuha naming ebidensya at walang emosyon siyang tinitigan. Tiningnan niya ang envelope ng ilang segundo bago niya ito kinuha. Inisa-isa niya ang laman ng mga ito at tiningnan. Habang ako naman ay pinagmamasdan lang siya. Naglalaman ang envelope na ‘yon ng mga papeles na nagpapatunay na matagal na niyang ninanakawan ang kompanya. Mga litrato niya na lihim kinakausap ang taong inutusan niya para patayin ang mga magulang ko at pagtangkaan ang buhay ko. Saan gal
Her Twisted Life CHAPTER 43
Alexander Storm Harrison's POV Now that I learned the truth, hindi ko alam kung anong dapat kong isipin. Gusto kong malaman ang totoong pagkatao ni Rain, pero ngayong nalaman ko na…hindi ko alam ang dapat kong maramdaman. Nagmamahal lang naman ako, pero bakit kailangan kong maipit sa laban ng puso at isip ko? Nakatayo ngayon sa harap ko si Rain, nasa tabi niya nakaalalay si Liam Felix. Dapat ko na bang pag-aralang tawagin siyang Lorraine ngayon dahil iyon naman pala ang totoong pangalan niya? Wala naman pala talagang Rain Cristobal na nageexist sa mundong ito. Nakakagago lang. Nandito pa rin kami sa venue ng supposed to be a grand celebration ng kompanya ng mga Wendelin, but it turned out to be a grand day of revelations. "So, this is the secret you've been hiding from me all along?" I smirked. "Congratulations, you were a great secret keeper." “Pre, hindi ito ang tamang oras para diyan.” Masama ang tingin na ibinaling ko kay Liam dahil sa sinabi niya. “This is betwe
Her Twisted Life CHAPTER 42
ASH' POVRain once said before that there are questions that are meant to be left unanswered. Secrets are meant to be protected and meant to be kept the way it is.But I just can't help but to seek answers to those questions. I can't help but to get curious on what her secrets are.I badly want an answers. Alam kong malaking parte pa ng pagkatao niya ang hindi ko alam at gusto kong malaman lahat tungkol sa kanya.Sino ba talaga siya? Ano ba talaga ang tunay niyang pagkatao? Malalaman ko na ba ngayon kung sino talaga siya?Hanggang kailan ba ako maghihintay para masagot ang mga tanong ko? Pakiramdam ko nabubuhay lang yata ako sa mundo
Her Twisted Life CHAPTER 41
ASH's POV "This is the first time that you will attend a party, Ash." Axel said. "That's right. At talagang isinama mo pa kami." ani naman ni Blade. "I got this feeling that every questions that runs in my mind about Rain will be answered here," seryosong sagot ko sa kanila atsaka inilibot ang paningin sa buong venue ng party. Wendelin are really this rich. Grand decorations and well-known guests. Hindi kataka-taka na isa ang pamilya nila sa pinakamayaman sa bansa. "Hindi pa rin ba matapos-tapos ang pagka misteryoso ng hired girlfriend mo na 'yan? Akala ko ba real na relationship nyong dalawa, why can't you just ask h
Her Twisted Life CHAPTER 40
RAIN'S POV Kakaibang ihip ng hangin ang agad na sumalubong sa'kin pag baba ko ng sasakyan. Malamig, malungkot, mararamdaman mo na nag-iisa ka. Mararamdaman mo ang pangungulila. Iniayos ko ang salamin ko at ang balabal na tumatakip sa mukha ko para walang makakilala sa'kin bago ako nagsimulang maglakad. Tanging mga ingay lang na nagmumula sa mga tuyong dahon na naapakan ko ang nagbibigay ingay sa buong paligid. Para bang kada hakbang ko ay siya rin pagkawala ng kulay ng bawat bagay na madaanan ko. May ilang tao akong namamataan sa paligid, malamang ay para bisitahin ang mga minamahal nila sa buhay. Ang iba ay nakaupo sa damuhan, ang iba naman ay nakatayo lang habang naka
