ASH's POV
I covered my face with a pillow out of annoyance because someone kept knocking on the door.
"Sir, ready na po ang breakfast ninyo. Pinapatawag na rin po kayo ng Lolo n'yo para sumabay sa kanya sa agahan." Dinig kong sigaw ng maid mula sa pinto.
Hindi ko naman hawak ang mga plato at kaldero para kailanganin pa akong isabay kumain ng agahan.
"Tell him I want to sleep more!" I shouted back.
"Eh sir, sabi po n'ya wag daw po ako bababa ng hindi nasisigurong bababa na po kayo."
Inis kong hinagis ang unan atsaka sinabunutan ang sarili. Aish! Linggo na linggo pero hindi ko man lang ma-enjoy ang tulog ko. Nakakabadtrip naman!
"Just give me a minute." Walang ganang sigaw ko. Kinapa ko ang cellphone sa gilid ko at tiningnan ang oras.
Damn it. Masyado pang maaga para bumabango. 7 o'clock palang nga.
"Sir, bababa na po ba kayo?" Dinig kong sigaw ulit ng maid mula sa pinto. Hindi pa rin pala umaalis ang isang ito?
"Can you just give me a minute and get lost?" Inis na singhal ko. Ayoko sa lahat ay ginigising ako ng sobrang aga lalo pa at weekends tapos ay wala naman pasok. Talagang masisigawan ko ang sino man gumising sa akin ng ganitong oras.
But because Lolo is here I don't have any choice but to follow him. Mas gagalitan pa ako dahil naninigaw ako ng mga katulong.
I get my ass up from bed and head my way to the bathroom and take a quick bath, pagkatapos ay kunot-noo akong bumaba at naabutan si Lolo na nasa dining area na at nagbabasa ng dyaryo.
"Good morning my dearest grandson, it is too early to lour." Bati nito sa akin atsaka ibinaba ang dyaryong binabasa n'ya at humigop ng kape.
"And it is too early to wake up this Sunday morning either." Walang ganang sagot ko at saka naupo sa upuan sa tabi n'ya.
Masama ako nitong tiningnan. "Is that how you great your Lolo, Alexander?" Tanong n'ya ng marinig ang sagot ko.
I just shrugged at hindi ko na lang siya pinansin. Nagsimula na lang rin ako na kumain kahit na wala naman akong gana. Ayaw na ayaw ni Lolong naghahanda s'ya ng pagkain tapos ay hindi mo papansinin o kakainin.
Kakauwi lang niya from the States last Friday and he's staying here - for how long? I don't know, I didn't bother to ask anyway. Umuuwi lang sya dito kapag gusto n'ya at dito s'ya sa bahay ko tumutuloy kapag nandito siya sa Pilipinas.
Hindi naman sa ayaw kong nandito s'ya pero kapag nandito s'ya ay wala akong magawa kundi sundin ang mga ipinapagawa n'ya.
"I want you to do me a favor apo." Lolo asked. This is what I'm saying. Diyan nagsisimula lagi 'yan, hihingi siya ng pabor pagkatapos kapag hindi ako papayag ay magagalit sa akin at kung minsan ibablackmail pa ako.
Binitawan ko muna ang kubyertos na hawak ko bago tumingin sa kanya.
"What is it?" walang gana na sagot ko.
Tumikhim muna siya bago magsalita.
"You know, time is running."
"So?" I answered.
"I'll get straight to the point. I want you to date Denice Lavega, Alexander. I want you two to get to know each other."
What the Heck? "No way, why would I do that?" Inis na tanong ko.
"Because I said so," kalmado ang sagot ni Lolo habang nakatingin lang sakin. Habang ako naman ay malamang hindi na maipinta ang mukha habang nakatingin rin sa kanya.
Okay, I give up on this staring contest. Masyadong nakakaintindimate ang mga tingin ni Lolo.
"I don't know what's with you, Lolo. I'm sorry I can do your favor. I will never do that especially to that girl." Malumanay na sagot ko habang nakaturo pa sa labas.
Si Denice Lavega, ay ang tinatawag nilang Queen Bee ng school, she's a certified gecko flirt. Tssk! Kung maka kapit sa akin sa school ay daig pa girlfriend ko. Kung hindi lang family friend ang family nila ay matagal ko na s'yang pinalayas sa school. Magagawaan ko naman ng paraan iyon dahil isa ang family ko sa stockholder ng school kaya't madali ko lang magagawa 'yon kung gugustuhin ko.
"Then I guess, I have no other choice but to arrange your marriage with another lady."
"Are you out of your mind, Lolo?" Wala sa sariling sigaw ko dahil sa pagkabigla.
Hindi makapaniwala na napatitig ako kay Lolo, what the hell he was thinking??? First he wants me to date Denice, pero dahil di ako pumayag ipapakasal ako sa iba? Just wtf?
"Hey! Don't raise your voice at me, you rude dumbass!" singhal ni Lolo sa tono ng pagbabanta.
Inis na napatayo ako at tinalikuran s'ya para lumabas. I can't take this any longer at this early!! Masisira lang ang mood ko magdamag. Wala nga sa isip ko ang pag-aasawa tapos ipapakasal na ako kaagad. Hindi naman tama iyon. Mas gugustuhin ko pang tumandang binata kaysa mapangasawa ang babaeng hindi ko naman mahal.
Malapit na akong makalabas ng kusina ng magsalita s'ya kaya't napahinto ako.
"You have three choices, apo." Muli akong lumingon kay Lolo dahil sa sinabi niya. "Date Denice and get to know her, or let me just arrange a marriage between you and other daughter of my amigo that will meet your standards or," pambibitin ni Lolo atsaka ngumisi sa'kin, "You will lose everything you have; money, house, car , everything." madiing saad niya na tumingin pa ng diretso sa mga mata ko.
What the hell again? This old man is blackmailing me. Gawain na gawain talaga ni Lolo ang mangblackmail at ako palagi ang biktima niya. Palibhasa, alam niyang hindi ko siya kayang tanggihan kapag inilabas na niya ang mga baraha niya laban sa'kin. Alam ko rin kasing kapag sinabi ni Lolo ay gagawin niya.
"You're kiddin', Lolo, right?" nakangiting tanong ko, umaasang isang prank lang 'to habang nakatingin sa kanya dahil napipikon na ako. Trust me, gusto ko ng sigawan ang matandang ito.
"I'm not," he sighed. "I'm not getting any younger, Alexander. Gusto ko bago man lang ako mawala sa mundong 'to makilala ko man lang ang mapapangasawa mo, apo ko."
Seriously? Sabihin niyo nga sa akin. Nagda-drugs ba itong Lolo ko?
"Lolo, I'm just 18. Kaka Graduate ko pa lang ng high school at hindi pa ko graduate ng college. Wala pa sa isip ko ang mag settle down at this early. Isa pa napaka bata n'yo pa." nagpipigil ang inis na sagot ko.
"I know, I'm just being ready and all. That is why I am giving you three choices to be fair. All you have to do is to choose wisely." nakangiting saad nito na para bang walang masama sa sinasabi at hinihingi niya.
Damn it!
Bakit ba ganito ang Lolo ko? Ano bang nakita o nakain nito sa States at pag uwi dito ay ganito na, pag-aasawa ko na ang gusto. And what? Three choices to be fair? Is that what he called fair? Just kill me now.
I need to think something para naman may maidahilan pa ako sa kanya.
Napahawak ako sa noo ko at nagpalakad lakad sa harap ni Lolo. I don't want to date that bitch. I don't want to get married yet. Last and foremost, how can I survive if he's going to take away all the things I have from me?
What should I do? All the choices are not in my favor. Damn!
Think Ash, think! I heaved a sigh and showed Lolo my serious face.
"I think I don't have any choice but to tell you this." Sagot ko. Diretsong tumitig kay lolo na nakatingin rin sakin.
"What is it?"
"I can't date Denice because..."
Damn this. Think Ash, think!
"Because?" kunot noong tanong ni Lolo dahil sa hindi ko matuloy ang sasabihin ko.
Damn it again!
"Because... I already have s-special someone in my life?"
Shit! Bakit ba patanong ang tono ko? Stupid!
"You have your what?" kunot noo ng tanong ni Lolo.
"Lolo, may girlfriend na ako. I don't want to date Denice kasi may girlfriend na ako and I don't want to get married with any other girls because I only want her to be my wife." paliwanag ko.
"Is that true? Then why didn't you bother to introduce her to me??"
Bakit ba ayaw mo na lang maniwala, Lolo?
"Yes, that's true! The reason why I can't introduce her to you or to any member of the family because she's not yet ready. Ayokong i-pressure s'ya na gawin ang mga bagay na hindi pa niya gusto. And now, If you'll excuse me I'm going now. I have a lot of things to do." Pagtatapos ko sa usapan atsaka tumalikod na. Iling-iling na nag-umpisa na ulit na maglakad. Baka kasi kapag hindi pa ako umalis mamaya ay magtanong pa sya at hindi ko na alam ang isasagot ko.
"Then I want to meet her."
Napahinto ako at napapikit. Bakit ba nagkaroon ako ng makulit na lolo? Hindi pa ba sapat na malaman niyang may girlfriend ako at kailangan pang ipakilala sa kanya?
How can I show her to him if all what I've said are all lies?
Yes, that was a lie. I don't have any girlfriend. I have no plans to have any commitments with anyone, not anymore.
Not now, not tomorrow and not too soon.
Sakit lang ng ulo ang pakikipagrelasyon.
Muli akong humarap kay lolo at pikit matang nagsalita. "Fine, one of these days I will introduce her to you." Pagtatapos ko sa usapan at tuluyan ng umalis.
Damn it. I'm fvcking doomed and I hate it!
ASH's POV Pagdating ko sa isang coffee shop na palagi naming tina tambayan ng mga kaibigan ko ay ako na lang ang hinihintay. Itinext ko kasi sila kanina na magkita-kita kami dahil baka makatulong sila sa problema ko. "Pucha pre, naunahan ka pa namin!" bungad ni Blade. "Ang tagal mo pre. Asap pala, ha? Asap!" pang-aasar naman ni Axel. "Tsk I am just 5 minutes late!" saad ko. Nakipag-fist bam muna ako sa kanila bago naupo, agad ko namang ikinuwento sa kanila ang naging usapan naman ni Lolo kanina. "What's your plan pre? Sino naman ang ipapakilala mong girlfriend n'yan?" si Axel. "I don't know, that's why I'm asking for your help." Inis na sabi ko.
RAIN'S POV Napabalikwas ako kaagad ng bangon dahil sa tunog ng alarm clock ko. Inis na kinuha ko 'to sa bedside table atsaka pinatay. Alas-otso na ng umaga. Bakit pakiramdam ko hindi man lang ako nakatulog? Parang pumikit lang ako ng ilang segundo pagkatapos ay umaga na naman. Napakabilis ng oras. Kahit na hinihila pa rin ako ng unan at kumot ko pabalik sa higaan ay bumangon na ako. Kailangan ko na kasing mag handa para sa pagpasok ko sa pinagtatrabahuhan kong restaurant. 10 ng umaga hanggang 8 pm ng gabi ang trabaho ko sa resto every weekdays walang pahinga 'yun kaya sobrang pagod ko talaga pag-uwi. Every weekends naman rumaraket ako bilang freelance photographer kapag may nangangailangan ng maganda kong shots. Naks! N
RAIN'S POV Napahawak ako sa noo ko, habang ang isang kamay ko naman ay nilagay ko sa baywang ko atsaka napatingin tingin sa paligid. Wala namang nakakita, eh. Sorry po pero wala talaga akong pambayad. Tatalikod na sana ako at babalik na lang sa restaurant at mabubuhay bilang isang hotdog pero biglang akong nanigas ng may magsalita sa likod ko. Patay! "What the hell did you do to my car?!" Ilang beses ko bang maririnig ang salitang what the hell na yan? Tell me! Sa tuwing naririnig ko 'yang salitang 'yan ay napapahamak ako! Ayoko ng marinig ang salitang 'yan. Isinusumpa ko na 'yan. Mygad!! Ilang beses ba kasi ako dapat malasin ngayong araw? Dalawa? Tatlo? Apat? Sampo? Damn it! Dahan-dahan akong humarap sa pinanggalingan ng boses na 'yon. Tumambad sa'kin ang isang gwapong nilalang
RAIN's POVPabagsak na inihagis ko ang katawan ko sa kama pagdating ko sa boarding house. Pero agad ko ring pinagsisihan. Matigas nga pala ang kamang ito.Pagod na pagod ako at ang sakit sakit ng paa ko. Grabe gutom na na gutom na din ako.Medyo malayo pa kasi ang nilakad ko kanina. Wala akong pamasahe, remember?Grabe ang swerte swerte ko talaga ngayong araw, parang lahat ng kamalasan ibinuhos sa'kin ngayon. Kotang kota ako!Napabalikwas ako ng bangon dahil sa gulat ng may kumatok sa pinto.Waaaaaah don't tell me si Aling Ruby 'yan? Ang sabi n'ya bukas pa!Bagsak ang balikat na naglakad ako para tingnan kung sino ang nasa labas, tahimik na nananalangin na hindi si Aling Ruby dahil baka mailechon ko s'ya sa inis.Pagbukas ko ng pinto ay tumambad sa harap ko ang nakangiting si Jena na kumakaway pa." Hi, Rain!"
RAIN's POVMatapos ng naging pag-uusap namin ng bwisit na lalaking 'yon ay umalis na ko at bumalik sa venue kung saan mag pe-prenup shoot. Mabuti na lang talaga at may naabutan pa ko.Pagkatapos ng photoshoot ay umuwi na rin ako kagad, hindi pa man ako nakatapak sa may pinto ay naka abang na kaagad ang mga kamay ni Aling Ruby.Kaya wala na akong ibang nagawa kundi ang bayaran s'ya, mahirap na baka mamaya mapalayas pa ko ng wala sa oras mahirap ng mawalan ng matitirahan. At mahirap na ring mainis ako sa kanya at masunog ko bigla itong boarding house n'ya. Joke!Laking pasasalamat ko nalang talaga at may kaunting swerte parin ako dahil sakto pang bayad sa dalawang buwang renta yung kinita ko ngayong araw.Edi matatahimik ang bawat umaga ko sa tuwing kinsenas ng buwan dahil nakapag advance ako.Ang poproblemahin ko nalang ay ang pandagdag ko sa full payment ng tuition ko next
RAIN's POV Let me ask you a question. Kung ipapakilala ka ng boyfriend mo sa family n'ya, what will you do? I mean, magpapa impress ka ba to the point na babaguhin mo ang sarili mo just for them to like you? Or you will be who you are. You will face them without pretending. You will face them just the way you are kahit na baka hindi ka nila matanggap kung sino ka? You know what? It's hard to pretend to be someone you are not, but it's harder knowing that they can't accept you for who you really are. That's a sad reality of life. But in the end, the most important thing is, tanggap at mahal mo ang sarili mo. That's the best thing you can do to yourself. Muli kong pinagmasdan ang sarili ko sa
ASH's POV I am not the type of person na mahaba masyado ang pasensya. I want you to do what I want you to do. If I call you, I want you to answer my call as fast as you can. I already told that to that Nerdy girl but it seems like she already forgot that. I’ve been calling her many times now but still, I can’t reach her. Damn it! I’m starting to lose my tank of patience I save just for her. Nasaan na ba ang babaeng 'yon? My Mom wants to meet her again today and join us for lunch that’s why I am calling her for her to prepare. At dahil hindi ko siya matawagan obligado pa akong puntahan siya sa kanila ngayon mismong umaga. Ang akala ko noong u
RAIN's POV Doing things you love while earning money is a biggest flex. Nakakatuwa talaga na yung hilig ko lang gawin nagiging source of income ko. Photography is life na talaga. Masaya kong inaayos ang camera ko sa bag nito habang si Jerrick naman ay nakanguso habang nakaupo sa harap ko. "Sayang talaga, akala ko makakapag-over night tayo dito, sayang libre sana accommodations." Nanghihinayang na saad niya at mas lalong napanguso. "Akala ko rin nga, nagdala pa nga ako ng extra shirts eh. Pero okay na rin naman, na-enjoy ko pa rin naman iyong view kahit papaano." Sagot ko saka isinakbit ang bag ko sa likod ko. Tumayo na rin si Jerrick at nagsimulang maglakad papunta ng bangka na sinakyan namin kanina. Ang aga kasi natapos nung photo-shoot, ine-expect