Chapter 5

***

(Next Day)

"You're too early, huh? So excited?" Napalingon naman ako sa aking likuran nang may marinig na nagsalita.

Hindi na ako magtataka kung si Rin ang mabungaran ko. Sa lahat ng mga trabahador, tanging siya lang ang may tono ng pang-aasar sa tuwing siya ay nagsasalita.

Napansin ko ito kagabi kasi hindi niya ako tinitigilan.

He's the same like Dion.

Binigyan ko naman siya nang walang emosyon na tingin bago muling ibaling ang aking sarili sa pinto na sarado.

Gawa sa salamin na matibay ito. May nakalagay pa rin na 'Close' signage sa pinto.

Tulog pa siguro ang dalawa. Sila lang naman ang natutulog dito at yung iba ay mas pinili na umuwi.

Wala rin pala silang matutulugan dito.

"Why so cold?"

"Aren't you gonna answer me?"

"Hey, Natz-"

"Can you stop pestering me?" Pagpapatigil ko naman dito nang mapansin na wala siyang balak na tumahimik sa kaniyang pananalita.

Imbis na manahimik ang lalaki nagawa niya pang ngumisi sa aking harapan. Kaya napaismid na lang ako bago ko makita ang unti-unting pagbukas ng pintuan ng restaurant.

"Huh? Ang aga mo na naman ata, Natzuri, wala pang alas otso? Pero bakit napaaga ka rin, Rin? Himala sa laging late! Pero 'di bale, pumarito na kayo at tayo'y kakain na bago tayo magsimula sa trabaho!" Nakangiting paanyaya nito sa amin.

Napansin ko naman ang nagmamadaling si Rin na pumasok sa restaurant. Halata sa mukha nito ang pagka-excited dahil lang sa sinabi ng manager. Sino kaya sa atin ang sabik na sabik? Tsk.

Napailing-iling na lang ako sa naiisip ko bago maisipan na maglakad na rin papunta sa direksyon nila. Napansin ko pa ang mahinang pagbatok ng Manager kay Rin nang may sinabi na naman itong kabalbalan.

'I think, I needed to used to this scene.'

Parang parehas lang din kapag kasama ko ang mga kaibigan ko.

~~

"6 slice of cheese pizza! 6 iced coca cola! And 6 vanilla ice cream!" Malakas na sigaw ko sa loob ng kitchen counter saka inilagay sa task bulletin board ang sticky note na may nakalagay na order ng customer.

"Got it, Natzuri! Cold voice!" Pabalik na singhal din ng isa sa katrabaho ko na ang pangalan ay Fred. Nasa direksyon siya ng dessert counter kung saan siya ang naghahanda sa mga dessert na ino-order ng customer.

Hindi na lang ako umimik pa rito. Nagsimula na muli akong bumalik sa labas upang mag-asikaso naman ng iba pang dadalo.

Pero nakasalubong ko si Rin na may dala-dalang plato sa kanan niyang kamay at sa kaliwa naman ay tray na kinalalagyan naman ng mga baso.

"Hey, Natzuri! Goodluck!" Nakangiti pa niyang turan sa akin.

Hindi ko alam kung nang-aasar ba siya o ewan. Kung ano man 'yon, wala na akong pakealam.

Tanging tango na lang ang isinagot ko rito bago tuluyan siyang iniwan doon. Nang makabalik ako sa main counter, sakto naman ang pagdating ng kilala kong dalawang tao. Kumaway pa ang mga ito sa aking direksyon kung kaya't napaismid ako sa kanila.

Kahit na ayaw kong i-assist sila, wala na rin akong magagawa pa kundi ang lumapit sa kinaroroonan nila. Ang dulong lamesa na lang sa kaliwa ang available.

Anong ginagawa nila rito?

"Hi, good afternoon, welcome to the THN Foodhub. Here's the menu and tell me what you want to order. If you have any questions regarding to the dishes you want or anything on the menu, you can ask me, and I'll answer directly." Inilahad ko pa sa kanilang dalawa ang menu na nakaayos na sa gitna ng lamesa at binigay na sa kanila isa-isa.

Mga kapwa seryoso ang mukha nila habang nakatingin sa menu. Humigit sa limang minuto na ang lumilipas hanggang ngayon wala pa rin silang balak na mag-order.

Napansin ko rin sa peripheral vision ko ang pag-assist ni Rin sa mga pumasok na mga studyante na kakalabas pa lang ng school dahil uwian na nila na umupo sa kaliwa ng mga kakilala ko.

"Uhmm..." Pero muling dumako ang aking atensyon sa mga ito nang magsimula ng magsalita si Dion.

"What's your order, sir? Gusto ninyo bang-"

"Himala, Natzuri! Tao ka na rin!" Napataas kilay naman ako nang marinig si Kim na sabihin iyon.

What's wrong with this woman?

"Tsk. I'm working here, not now." Malamig na tugon ko sa mag-asawa.

"Stop it, honey. By the way, do you have any suggestions? Your special dish?"

"Yeah, we have. You can try this..." lumapit agad ako sa direksyon ni Dion at saka ibinuklat sa pinakadulo ang menu.

Tahimik lang na nagmamasid ang asawa niya. Hinanap ng aking mga mata ang special dish na tinukoy sa akin kaninang umaga ng manager namin.

Actually bago pa lang daw ito at hindi pa gano'n kilala ng mga tao. Kapag si-na-suggest naman sa mga customer, hindi nila ito ino-order.

May ilan na gusto at may ilan na mas prefer ang mga pagkain na walang kanin. I don't know kung ano bang espisyal sa dish na ito. Hindi ko pa naman nakikita ang loob ng kanin dahil nagsisimula pa lang ako sa trabaho na ito.

"This. You can try our 'S.O.T. R' special dish," Tinuro ko pa kay Dion ang tinutukoy ko na bagong dish na special na special sa manager namin dahil siya mismo ang gumagawa nito.

"Huh? Ano naman 'yan? Kanin lang ba 'yan?" Nagtatakang tanong naman ni Kim sa akin na ikinailing ko naman.

" S.O. T. R. means 'Secret On The Rice'. Mura lang siya pero ang nasa loob ng kanin ay depende sa kung anong ilalagay ng cooker namin. You can also choose hot or cold rice. Simple fried rice or with ingredients."

"I hope inside the rice is not seafood. I'm allergic on seafood. You know?" Pagpapaalala naman sa akin ni Kim na ikinatango ko naman.

"Looks like interesting, huh? What do you think, honey? Try natin?" Pagkukumbinsido ni Kim kay Dion na matamang nakatingin lang sa dish bago mapalingon sa kitchen counter.

Kung kaya't napalingon din ako ro'n. Nakita ko ang manager na panakang naglakad pa papasok sa kusina.

Gan'on ang ginagawa no'n kapag gusto niyang makita na maayos ang ginagawa ng workers niya.

"Okay, we'll try this one. And also this one," pangtutukoy naman ni Dion sa champagne na nasa list ng beverages.

"No, this one." Pagtuturo ko naman sa list ng coffee.

"Just this once, Natzuri. Please!" Pagpupumilit ni Kim sa akin habang nakalagay ang dalawa niyang kamay sa baba niya at saka pa-twinkle-twinkle pa ang mga mata niya.

Ginagawa niya iyan kapag may gusto siya. Kaya bagay na bagay silang dalawa. Kung ano ang natipuhan, pipilitin nila na makuha iyon.

Kaya minsan ayaw ko silang makita.

Bakit ba dito pa nila napiling pumunta at hindi sa dalawa? Pero saan nga ba nag-ta-trabaho ang dalawa?

"Tsk. Kapag nalasing kayo, bahala kayo sa buhay-"

"You think so? Huh?" Napangisi pa si Dion sa akin na alam ko na ang ibig niyang sabihin.

Napaiwas agad ako ng tingin dito bago isulat sa sticky note ang kanilang order bago maglakad palayo.

"I'll be right back after I sent your order!"

"You're the best, Natzuri!" Pahabol pa nilang sigaw sa akin na para bang walang pakealam sa kanilang paligid.

Napapailing-iling na lang ako sa mag-asawa. Kung hindi ko lang naalala na malakas ang tolerance nila sa alcohol hindi ko sila papayagan.

Ayokong mag-alaga ng lasing. Lalo na silang dalawa.

'New job, new bad events will gonna happen. Goodluck to me.'