Guilty Pleasures

NIKKI’S POV Nakabibingi na musika at makapal na usok ng sigarilyo ang sumalubong sa akin pagpasok ko sa bar. Under different circumstances, I would never find myself standing here, but today was an exception. Naglakad ako papunta sa bar counter habang manghang nakamasid sa mga tao na narito. Some women were dancing obliviously while men took advantage of their drunkenness. Napaismid ako habang pinapanood ang mga taong naghahalikan at halos magtalik na sa dance floor, mga walang delikadesa! Napahinto ako sa harap ng bar counter at wala sa sarili umupo sa isang high stool.

NIKKI’S POVI sat on my chair as I listened to the presenters for today’s meeting. Nasa conference ako kasama ang CEO at ang miyembro ng Board at kasalukuyan kaming nagpupulong tungkol sa monthly monitoring ng kompanya. Kasalukuyang nag-didiscuss ang Finance Department tungkol sa Sales at Trend ng kompanya sa nagdaang buwan, ngunit wala roon ang aking atensyon. Pilit ko man na kalimutan ang mga nangyari nitong nakaraan, ngunit parang bangungot ito nagsusumiksik sa kaibutoran ng aking isipan.Napatingin ako kay Dazzle na siyang nagsasalita sa harapan, pero pakiramdam ko ay hindi ko siya naririnig. Para bang nakatingin lang ako sa kanila, ngunit hindi ko sila nakikita. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip at hindi ko namalayan na ako na pala ang susunod na magsasalita.“Dominique? Hey, Dominique!” napapitlag ako nang marinig ko ang sigaw ni Dad.Noon ko lang napagtanto na nasa akin na pala ang atensyon ng lahat. Napap

NIKKI’S POV“N-napatawag ka?” napamura ako sa isipan ko nang marinig ko ang nauutal at gulat kong boses. Seriously, kailan pa ako na-intimidate sa taong kausap ko lang naman sa telepono? Narinig ko ang mahinang tawa ni Gale sa kabilang linya na lalong nagpa-init sa mukha ko. I shouldn’t be acting this way, Jeez! “Stop laughing, will you?” inis kong bulyaw sa kanya, pero sa halip na tumahimik ay lalo lang siyang natawa sa akin.  “Titigil ka sa kakatawa o ibababa ko na itong tawag mo?” pananakot ko sa kanya na mukhang umobra naman dahil bigla siyang natahimik at napatikhim. “You’re really scary, milady. Kahit hindi kita kaharap ngayon, you still have the same effect on me,” kapagkuwan ay saad nito. Ramdam na ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng pu

NIKKI'S POV Nakaupo ako ngayon sa harap ng vanity mirror sa loob ng kwarto ko habang pinapatuyo ko ang aking buhok. Kakatapos ko lang maligo at gawin ang skin care routine ko tuwing gabi. Napahawak ako sa noo ko kasabay nang biglang pagbilis ng tibok ng puso ko. Biglang nag-init ang aking mukha at bumalik sa akin ang pakiramdam nang lumapat ang labi ni Gale sa noo ko. Oh, Jeez! Nababaliw na yata ako! Kaisa mag-isip pa ng kung ano-ano ay pinili ko na lang na matulog. Mahirap na at baka lutang na naman ako sa trabaho kinabukasan, ayaw ko naman no'n. MINASAHE ko ang sentido ko nang makaramdam ako ng bahagyang pagkahilo. Kakatapos lang ng board meeting namin at sabog na sabog na ako sa rami ng mga napag-usapan, kabilang na roon ang tungkol sa bidding para mag-supply ng inumin sa isang malaking kompanya. Malawak ang sakop ng

NIKKI'S POV   "Babe! Are you okay? Nasaktan ka ba? May ginawa ba si Krisna sa'yo?" mabilis kong binaling ang paningin ko kay Vonn na ngayon ay nakahawak na sa braso ko.   Agad kong hinila ang aking mga kamay, ayaw kong magdaiti ang mga balat namin dahil para akong dinedemonyo. Ang kapal naman talaga ng mukha niya para tawagin akong babe sa harapan pa mismo ng babaeng binuntis niya!   Binitawan niya ang kamay ko at nagmamadaling pumunta kay Krisna. Hindi pa man ako nakakabawi ay muli akong nabigla nang marahas niyang itayo si Krisna at hawakan ng mariin sa braso. Kita ko sa kanyang mukha na nasasaktan siya, pero hindi man lang siya nagsalita. Patuloy lang siya na umiiyak at hinayaan niya lang si Vonn na saktan siya.   "Bakit ka nandito? Nag-usap na tayo, hindi ba? Sususportahan ko naman ang bata per