LOGINShare
SEVENTY-ONE
Related chapters
Guilty Pleasures LAST CHAPTER
NIKKI'S POVThe bright rays of the morning sun touched our skin, making us feel a lot warmer today. I looked around, and took a deep breath, realizing how peaceful this place is.I stood in front of a grave. Nandito ako para magpaalam, at makipag-usap sa isang tao na matagal ng nawala sa mundong ito. This will be the last time, because after this, I will surely go somewhere far away."Are you sure about this?" Gale asked from behind me.Lumingon ako sa kanya at ngumiti. I've never been sure. Napagtanto ko na kapag hinayaan ko ang sarili ko na masaktan habang buhay, ako ang talo. Kasi ang taong nanakit sa akin ay matagal nang tahimik sa kabilang buhay, habang ako, nandito pa rin sa pahina kung saan puro sakit at pighati ang nararamdaman ko."Y-yes, I am." I cleared my throat. "This is the only way for me to move forward, Gale. I needed to let this one out. I need to let go of my pain, and my anger...""I know." He replied.Lumapit siya sa akin at marahan niyang hinaplos ang mukha ko, sa
Guilty Pleasures DISCLAIMER
DISCLAIMERThis is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law.PLAGIARISM IS A CRIME.AUTHOR'S NOTE:Hello, this story is rated SPG. There are some scenes which are not suitable to young readers as it contains strong and offensive language, explicit sex
Guilty Pleasures ONE
NIKKI’S POV Nakabibingi na musika at makapal na usok ng sigarilyo ang sumalubong sa akin pagpasok ko sa bar. Under different circumstances, I would never find myself standing here, but today was an exception. Naglakad ako papunta sa bar counter habang manghang nakamasid sa mga tao na narito. Some women were dancing obliviously while men took advantage of their drunkenness. Napaismid ako habang pinapanood ang mga taong naghahalikan at halos magtalik na sa dance floor, mga walang delikadesa! Napahinto ako sa harap ng bar counter at wala sa sarili umupo sa isang high stool.
Guilty Pleasures TWO
NIKKI’S POVThe bright morning light greeted me as soon as I opened my eyes. I stretched my arms a little and closed my eyes again while snuggling my pillow.Hmm, ang bango naman ng unan ko ngayon.I smiled as I inhaled the masculine smell of my pillow – napamulagat ako at napanganga ng imbes na unan ang hawak ko ay isang matipunong dibdib ang hinihimas ko. Inilibot ko ang paningin ko at doon ko napagtanto na hindi ito ang kwarto ko. Tiningnan ko ang sarili ko at agad akong napatili nang makitang wala akong saplot maliban sa mga undergarments ko.“Ahhhhhh! Anong ginawa mo sa ‘kin? Hayop ka! Hayop ka!” sigaw ko at sinakyan ko ang natutulog na lalaki at pinaghahampas.“Ouch! What the fuck!” ganting sigaw nito at biglang tumayo dahilan para mapaupo ako sa kama.Ngayon a
Guilty Pleasures THREE
NIKKI’S POVI sat on my chair as I listened to the presenters for today’s meeting. Nasa conference ako kasama ang CEO at ang miyembro ng Board at kasalukuyan kaming nagpupulong tungkol sa monthly monitoring ng kompanya. Kasalukuyang nag-didiscuss ang Finance Department tungkol sa Sales at Trend ng kompanya sa nagdaang buwan, ngunit wala roon ang aking atensyon. Pilit ko man na kalimutan ang mga nangyari nitong nakaraan, ngunit parang bangungot ito nagsusumiksik sa kaibutoran ng aking isipan.Napatingin ako kay Dazzle na siyang nagsasalita sa harapan, pero pakiramdam ko ay hindi ko siya naririnig. Para bang nakatingin lang ako sa kanila, ngunit hindi ko sila nakikita. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip at hindi ko namalayan na ako na pala ang susunod na magsasalita.“Dominique? Hey, Dominique!” napapitlag ako nang marinig ko ang sigaw ni Dad.Noon ko lang napagtanto na nasa akin na pala ang atensyon ng lahat. Napap
Guilty Pleasures FOUR
NIKKI’S POV“Shit! Ang haba naman ng buhok mo, Girl! Imagine, kaka-break mo lang sa ex mo na cheater, aba, may replacement na agad,” kinikilig na saad ni Camille habang naglalakad kami pabalik sa office.Hindi pa rin ako nakahuma sa nangyari. Matapos iyong sabihin ni Gale ay mabilis akong tumalikod at naglakad palabas ng cafe. Gulat at hindi ako makapaniwala. Bakit? Bakit siya tatawag sa akin? Sa anong dahilan?“What? What replacement are you talking about, Camille? Anong akala mo kay Vonn, spare parts ng sasakyan, o unit ng cellphone na madali lang palitan?” nakataas ang kilay kong tanong.“Alam mo, don’t waste your time crying over him. He’s not worth it,” saad nito at tinitigan ako.Napaiwas naman ako ng tingin sa kanya. Of course, I’ll be a hypocrite if I’ll say that I’ve already moved on. Ilang
Guilty Pleasures FIVE
NIKKI’S POV“N-napatawag ka?” napamura ako sa isipan ko nang marinig ko ang nauutal at gulat kong boses.Seriously, kailan pa ako na-intimidate sa taong kausap ko lang naman sa telepono?Narinig ko ang mahinang tawa ni Gale sa kabilang linya na lalong nagpa-init sa mukha ko. I shouldn’t be acting this way, Jeez!“Stop laughing, will you?” inis kong bulyaw sa kanya, pero sa halip na tumahimik ay lalo lang siyang natawa sa akin.“Titigil ka sa kakatawa o ibababa ko na itong tawag mo?” pananakot ko sa kanya na mukhang umobra naman dahil bigla siyang natahimik at napatikhim.“You’re really scary, milady. Kahit hindi kita kaharap ngayon, you still have the same effect on me,” kapagkuwan ay saad nito.Ramdam na ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng pu
Guilty Pleasures SIX
NIKKI’S POV The cozy ambiance of the restaurant made me feel at ease. We are currently in Bellevue Restaurant, a fine dining restaurant that specializes in French cuisine, owned by Gale, himself. It was an old, but well-preserved restaurant that has been built many years ago. “Tell me, how many businesses do you have?” I curiously asked. He doesn’t look like the kind of businessman who’s intimidating. I guess it has something to do with his aura. He rarely scoffs, and most of the time he’s just smiling. His smile seems contagious as I noticed that everyone who looks at him also smiles. He’s also good looking and he has that undeniable sense of humor. “Interesado ka na ba sa ‘kin? Just enough to provide for you and our future grandchildren, Milady,” nakangisi niyang sagot sa tanong ko.
Latest chapter
