[106]
Cathalina's POV:
I was tired last night, hindi ko na alam kung anong oras ba ako nakatulog kagabi. Naging busy kasi ako sa mga gagawin ko pag balik sa kumpanya, madami na akong naiwang trabaho. Ang sabi naman ng sekretarya ko ay wala namang problema, isa pa minsan daw ay nandoon si Belinda. Kung minsan pa daw ay gumagawa ng eskandalo si Belinda, madami pa ang reklamo ang natanggap ko sa mga investors. Hindi ko alam ang dahilan pero kailangan kong ayusin ang gusot. Ang alam ko ay maayos kong iniwan ang lahat ng papeles doon, sinabi ko rin na si Amara ang magiging pinuno doon habang wala ako. I need to be back as soon as possible, so i need to check what's going on in my company.
Ngayon rin ang lipat-bahay ko at ng mga anak ko, syempre sa iisa bahay na kami titira. I can't hide my excitement, lalo na dahil sa iisang bahay na kami titira ng mag-ama ko. Mas gusto ko pang masolo si Tristan, hindi rin ako nagpakuha
[107]Tristan's POV:I roamed her around our house and i can't help but to smile to her, masyado kasi siyang amazed sa mga nakikita niya. Una kaming pumunta sa second floor at hinayaan muna namin sila kent doon sa baba dahil may mga kasambahay naman. Sa second floor ay may sampung kwarto para sa mga anak namin at sa magiging anak namin. There are guest room, master's bedroom at kwarto nila kent kapag lumaki na silang tatlo. Sa kwarto namin ay color gray and white ayun sa gusto ng asawa ko, may malaki kaming walk-in closet na kadugtong ang banyo namin. At color gray ang bedsheets namin at pati ang unan ay ganoon rin at may isang malaking sofa rin na color white.May shelves rin na para sa mga boots ni Cathalina, ang color gray and white na kurtina sa veranda ay nakabukas. Nandoon rin ang picture namin ni Cathalina nung kinasal kaming dalawa. Malawak ang kwarto namin, mayroon pa parihabang kutson doon sa may paanan n
[108]Cathalina's POV:I woke up being hugged by my husband, napatingin tuloy ako sa maamo niyang mukha, bahagya pang nakaawang ang labi niya at ang matigas na braso ay nasa bewang ko. Inayos ko ang hibla ng buhok na natataman ng mata niya, i traced my finger on his forehead down to his thick eyebrow. His thick and long eyelashes, down to his pointed and proud nose. May iilang nunal kasi si Tristan sa mukha lalo na sa malapit sa mata niya. Kapag nagising si Tristan, napakasungit ng mukha palaging kunot ang noo at suplado. Pinasadahan ko ng daliri ko ang hulmadong panga niya papunta sa labi niya na kumikibot-kibot pa. Kunot ang noo kaya inayos ko."Hmm.." ungot niya at hinigpitan ang yakap sa bewang ko.I pouted. Masyado na akong na-amazed sa mukha ng asawa ko noon pa man, hindi mo na kasi maalis sakanya ang pagiging magandang lalaki. May lahi kasi kaya napapagkamalang turista sa kahit saan kami
[109]Tristan's POV:Pagka-alis ng asawa ko ay agad na akong nagasikaso ng sarili at baka malate ako, inasikaso ko pa ang mga anak ko at pagkatapos ay kaagad na akong pumunta sa kwarto namin. Pabango agad ni Cathalina ang bumungad sa kwarto namin, napangisi nalang ako at kaagad na naligo. After i took a bath i wore my navy blue polo long sleeve and my blue coat, ganun rin sa slacks sinuot ko pa ang sapatos ko. To become done, inayos ko rin ang buhok at sinuot ang mamahalin kong relo na collection ko pa. Hindi na ako nagdadala ng laptop dahil meron naman ako sa opisina, madali ko lang ma-aacess 'yun dahil sanay na ako sa ganoon.I took my wallet and phone, at kaagad na lumabas ng kwarto para na rin makapagpaalam sa mga anak ko. Naabutan ko silang nakikipaglaro sa aso ko, si stella na nakasakay pa sa kanya, gulat naman akong napatingin doon at kaagad binaba si stella na tawa pa ng tawa. Bumuntong hininga nalang ako a
[110] Cathalina's POV: Nakatingin lang ako sa kanya na hanggang ngayon ay gulat pa rin sa ginawa ko, nanginginig ako sa galit. Nandidilim ang paningin ko sa kanya, hindi ko alam na ganito s'ya kadesperada para agawin si Tristan mula sa kamay ko. Hindi ko alam na may pagka-bobo pala ang babaeng kaharap ko ngayon, siguro nga ganito talaga ang mga taong walang magawa sa buhay. Kaya namemerwisyo ng iba, kaya nangingielam ng buhay ng may buhay. Hindi ko alam kung pano niya nasisikmura ang ganito na kahit anong pagtataboy ang ginawa ni Tristan, sige pa rin ng sige. Hindi ko alam na ganito pala ang isang tagapagmana ng mga Galvez. Nakakadiri. "How dare you!" galit na saad niya nang makabawi sa gulat. "How dare you too.." malamig na saad ko sa kanya. "Hindi ko alam kung nasa paa ba ang utak mo at hindi mo maintindihan ang salitang ayaw sa'yo ng asawa ko.." dagdag ko pa.
[111] Tristan's POV: Umuwi kami ng parang walang nangyari, normal na naman iyon sa'kin o sa asawa ko. Palagi kasing ganun ang nangyayari at i know they're starting to move and beat us. Honestly, i want to end this bullshit! I want to live at my house together with our kids without danger. Ayokong maimulat ang mga anak ko na may gulo sa paligid, i don't want to see them the war. Mas gusto ko nalang na iuwi sila sa Italy at mas mapapanatag pa ang loob ko dahil maalagaan sila. Araw-araw halos lagi nalang may haharang o may magtatangka sa buhay ko maski ang asawa ko. I don't know what to do, pero as long as i can do my best gagawin ko para sa mga anak ko. Ayoko na habang lumalaki sila ay mas nakikita nila ang tunay na kulay ng magulong mundo. Wala akong ibang hinangad kung hindi ang mamuhay ng tahimik. Malayo sa gulo at tahimik na buhay. Dahil gabi na ay hindi ko na napansin na tulog
[112] Cathalina's POV: I look at my husband who's fixing his tie, napailing ako at tumayo para ayusin ang tie niya dahil nakakunot na ang noo. He looked at me, i smiled and took her tie his both hands are on my waist. He's looking at me intently as i fixed her tie hindi ko nalang tinignan at pinokus ang sarili sa pag-aayos ng tie niyang itim. And when im done ay inayos ko pa ang kwelyo at pabirong pinagpagan. "There, baby.." mahinang saad ko and smiled at him. "Don't forget to drink your meds every four hours. May mga mag aasikaso naman sa mga bata at para hindi ka na rin––" I placed my index finger on his lips and shook my head. "Really? You don't have to tell me all of those. I knew what im going to do and besides, you're getting late to you work." saad ko. He sighed. "Ayoko sanang pumasok ngayon dahil nga babantayan kita.." he murmu
[113] Tristan's POV: I've been here for almost an hour at sobrang dami naming ginawa for the whole time. Dahil kabi-kabilang project at madami pang ibang event and shows, at isa pa nagmeeting na rin kami sa kung ano ang gagawin. At kung ano ang materyales na gagamitin namin para sa dalawang project na gagawin namin. Isa sa Baguio at sa Taguig, 'yung iba naman ay nasa team ni Leo at 'yung iba pa ay na kay Adonis. Hindi naman ako nahihirapan dahil mayroon akong mga magagaling na engineers, isa pa nandiyan rin ang kumpanya nila noemie para sa design. Isa pa, nagawaran rin kami ng award for most trustworthy company in the all asia. Malaki ang pasasalamat ko sa kanila, at kung hindi dahil sa paghihirap at efforts ng bawat isa wala siguro kami dito ngayon. Parang dati ay gahol na gahol ako sa oras para lang makahanap ng iilang investors at business partner para sa kumpanya ko. Mabuti at nandito ang mga kaibigan ko,
[114] Cathalina's POV: While we're having our hang out, may nagtetext sa'kin sa'kin kanina and to mu surprise it's levi. He told me where are they and they're in danger, i didn't think twice i excused myself to them. Mabuti nalang pinayagan nila ako, kanina pa rin ako hindi mapakali habang nagh-hangout kami. It's feels like na parang may mangyayaring hindi angkop sa araw ngayon, gabi na rin at isa pa kahit saan kami magpunta ay nandoon ang panganib. Malakas lang talaga ang instinct ko kaya kadalasan tama ang hinala ko sa mga panganib. Iniisa-isa nila kami pero ang mas target nila ay si Tristan. S'ya at wala ng iba, 'yun ang napapansin ko kapag nasa laban kami. Kapag nasa panganib kami, s'ya palagi ang puntirya. Kaya hindi na ako nagtaka, na tuwing aalis s'ya ay may magtetext sa'kin na nasa panganib s'ya. Kaya bantay ko si Tristan, kahit sa pag-alis niya ay binabantayan ko, alam kong kaya niya ang sarili niya.