[Special Chapter]
Cathalina's POV:
Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.
As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
Chapter 1.1Tristan's POV:Pagkatapos nang photoshoot namin ni Amara, girlfriend ko ay agad kaming nagpalit ng aming mga damit. Pumunta ako sa na ka-assigned na dressing room para sa 'kin. Ganito naman palagi sa buhay ko pupunta sa shoot at babalik sa kumpanya. Minsan ko lang makasama ang mga kaibigan ko dahil palagi kong kasama si Amara.Matagal na kami ni Amara siguro umabot na kami sa limang buwan masasabi ko na masaya ako sa kanya. Ang kagandahan ni Amara ay simple pero matapang, nagkakilala kami noong highschool kami nabighani talaga ako sa ganda niya. Plus the fact na sobrang bait niya hindi ko nga alam bigla ko nalang siyang nagustuhan.Mahirap makuha si Amara pero dahil masipag akong manliligaw ay kaagad ko rin naman siyang nakuha. Katulad ko ay isa rin siyang model under her mom's company ganoon rin ako malaki ang kinikita ko sa pagmomodel at isa pa may sarili na rin akong kumpanya. At
Continuation."Kamusta ang kumpanya mo?" basag ni Amara sa katahimikanTinusok ko ang pagkain ko at agad na ngumuya. "Okay naman madami kaming project sa iba't-ibang bansa." Ngumiti ako sa kanya"Oh, ganoon ba? Kayo rin pala ang gumagawa ng rest house ni daddy sa palawan." saad niya sa akin tumango naman ako bilang sagot."Yes, kaunting ayos na lamang 'yun at magagawa na rin namin. We hired some architect para hindi na kami mahirapan sa desenyo." saad ko sa kanya at uminom ng tea"Naexcite nga ako sa rest house ni daddy hindi ko kasi alam para kanino 'yun. Sana sa 'kin nalang ang ganda kasi!" she smiled sweetly kaya napailing ako sa kanya."Baka naman sa ibang purpose niya ginawa 'yun? Bakasyunan ninyo." Kibit balikat na saad ko sa kanya dahilan para sumimangot siya."Basta ang sabi niya lang ay may titira ra
Chapter 2.1Cathalina's POV:I took a deep breath I am now here in my mission in Italy, I am the one who's in charge. I have to look for the drug lord here in Italy and we have the lead on his wherebouts. I am wearing my black turtle neck long sleeve and a black skinny jeans nakasuot rin ako ng earpiece.Matagal na akong hindi nakakauwi sa pilipinas dahil sa mga misyon na dapat kong gawin. Natuto lang ako ng tagalog dahil kay mommy kasi ay purong pilipino si mama at si daddy naman ay half Italiano and half Filipino. Matagal nang patay si mommy noong bata pa lang ako ay nawala na siya sa amin.Malaki ang pagsisisi ko dahil sa akin nawala si mommy, she did her best just to protect me in the car accident. May nagtanggal ng preno sa sasakyan namin at isa pa hindi ko inaasahan 'yun at nangyari na nga. Mas nagalit ako at umuwi ako ng italy sinanay ako sa mga makamundong pakikipaglaban tumira ak
Continuation.Nakapalibot sila sa 'kin, matalim ang mata ko na nakatitig sa kanilang lahat. Sabay sabay silang sumugod sa'kin napamura ako sa isip ko at nilabas ang isang kutsilyo sa boots na meron ako. Gumulong ako at sinaksak ang isa sa hita."Assist me." seryosong utos ko sa kabilang linyaPinatid ko ang dalawa at dinamba sa ulo ang dalawa gigil kong sinipa ang dalawa sa batok agad silang natumba. Hingal ako ng harapin silang lahat madami pa narinig ko ang kalabog kung saan at nakita ko ang team ko na nakikipaglaban na. Pumihit ako paharap at sinuntok sa batok ang dalawa.Sa akin sila pumunta kaya hindi ko napigilan sila na barilin sila sa tiyan at pagsusuntukin sila. We have ten seconds sumenyas ako sa mga kasama ko lumapit ako sa railings ngumisi ako sa kanila at sabay sabay kaming tumalon sa jetski na nakaabang sa amin.Inayos ko ang upo ko at pinaan
Chapter 3.Tristan's POV:Umagang umaga ay nandito ako sa sarili kong kumpanya madami kasi akong kailangang gawin at isa pa madami kaming nakapila na project. Nakakapagtapos ako sa pag-aaral sa ibang bansa sa utos na rin ni daddy doon ako nagaral at nakapagtapos ng may mataas na honor.May itatayo kaming building na galing sa mga Santos they need a professional building kaya kami ang tinawagan nila. Ang gusto nila ay three story building para sa iba't-ibang floor ng restaurant nila. Kada floor ay iba't-iba ang putahe at isa pa magaling na chef ang mga Santos lalo na ang anak nilang babae.Kaya kailangan naming galingan para hindi sila mabigo, ang rest house ni Mr. Valeria ay ginagawa pa rin namin. Kaunting ayos lang sa interior at magiging okay na rin ang buong bahay pinalagyan niya hanggang tatlong palapag para sa anak niya. Hindi ko alam kung sino doon sa kanilang dalawa wala rin
Chapter 4:Cathalina's POV: [Bold Type]I am here in our mansion in Italy my dad buy this one because of us dito kami tumira nila mommy and so far, masaya naman kami not until the accident. It changes everything all the happiness was vanished because of me, i always blaming myself for what happen to my mom.I always ask my self, paano kung hindi nalang ako nagpumilit na pumunta sa mall? Paano kung hindi nalang kami umalis ni mom para bumili ng laruan ko sa mall? Is she alive now? Masaya siguro kami ngayon kumpleto sana kami ngayon.My dad never blamed me but i always blame myself why our mom died. Siguro, malupit talaga ang tadhana para gawin ang mga bagay na hindi ko gusto. Ganoon na ba ako kasama? All i want is a good and happy family but i guess i failed to have one.In my entire life, i never confront daddy for having another family im just quiet on th
Chapter 5.Tristan's POVNasa bar kami ngayon dahil wala naman kaming ginagawa sa bahay at isa pa gusto kong mag pahinga. Nung nangyari sa'kin ng gabing 'yun hindi ko inaasahan na lalala pa pala. Nagalit si dad at maski si mom ay ganoon rin at talagang nagbigay sila ng tauhan na magbabantay sa'kinMasyado silang nagaalala para sa akin at hindi ko sila masisisi at pinaimbestigahan ni dad ang nangyari sa'ki. Naghigpit rin si dad sa paglabas at masok ko sa bahay at trabaho laging nakasunod ang bodyguard kong lalaki. Hindi naman niya ako ginugulo mabuti naman lagi lang siyang nakasunod sa bawat galaw koNag-away ulit kami ni amara at this time naghihinala na talaga ako sa kanya. One time i called her phone ang sumagot ay lalaki ang sabi niya kaibigan niya lang daw 'yun. I trust her alam ko na hindi niya magagawa sa'kin ang ganoong bagay. Madalas ay hindi talaga kami nagkakasundo her reasons was too