[128]
[The Bloody Battle]
Tristan's POV:
After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya.
8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
Chapter 1.1Tristan's POV:Pagkatapos nang photoshoot namin ni Amara, girlfriend ko ay agad kaming nagpalit ng aming mga damit. Pumunta ako sa na ka-assigned na dressing room para sa 'kin. Ganito naman palagi sa buhay ko pupunta sa shoot at babalik sa kumpanya. Minsan ko lang makasama ang mga kaibigan ko dahil palagi kong kasama si Amara.Matagal na kami ni Amara siguro umabot na kami sa limang buwan masasabi ko na masaya ako sa kanya. Ang kagandahan ni Amara ay simple pero matapang, nagkakilala kami noong highschool kami nabighani talaga ako sa ganda niya. Plus the fact na sobrang bait niya hindi ko nga alam bigla ko nalang siyang nagustuhan.Mahirap makuha si Amara pero dahil masipag akong manliligaw ay kaagad ko rin naman siyang nakuha. Katulad ko ay isa rin siyang model under her mom's company ganoon rin ako malaki ang kinikita ko sa pagmomodel at isa pa may sarili na rin akong kumpanya. At
Continuation."Kamusta ang kumpanya mo?" basag ni Amara sa katahimikanTinusok ko ang pagkain ko at agad na ngumuya. "Okay naman madami kaming project sa iba't-ibang bansa." Ngumiti ako sa kanya"Oh, ganoon ba? Kayo rin pala ang gumagawa ng rest house ni daddy sa palawan." saad niya sa akin tumango naman ako bilang sagot."Yes, kaunting ayos na lamang 'yun at magagawa na rin namin. We hired some architect para hindi na kami mahirapan sa desenyo." saad ko sa kanya at uminom ng tea"Naexcite nga ako sa rest house ni daddy hindi ko kasi alam para kanino 'yun. Sana sa 'kin nalang ang ganda kasi!" she smiled sweetly kaya napailing ako sa kanya."Baka naman sa ibang purpose niya ginawa 'yun? Bakasyunan ninyo." Kibit balikat na saad ko sa kanya dahilan para sumimangot siya."Basta ang sabi niya lang ay may titira ra
Chapter 2.1Cathalina's POV:I took a deep breath I am now here in my mission in Italy, I am the one who's in charge. I have to look for the drug lord here in Italy and we have the lead on his wherebouts. I am wearing my black turtle neck long sleeve and a black skinny jeans nakasuot rin ako ng earpiece.Matagal na akong hindi nakakauwi sa pilipinas dahil sa mga misyon na dapat kong gawin. Natuto lang ako ng tagalog dahil kay mommy kasi ay purong pilipino si mama at si daddy naman ay half Italiano and half Filipino. Matagal nang patay si mommy noong bata pa lang ako ay nawala na siya sa amin.Malaki ang pagsisisi ko dahil sa akin nawala si mommy, she did her best just to protect me in the car accident. May nagtanggal ng preno sa sasakyan namin at isa pa hindi ko inaasahan 'yun at nangyari na nga. Mas nagalit ako at umuwi ako ng italy sinanay ako sa mga makamundong pakikipaglaban tumira ak