[125]
[The Vengeance 3]
Cathalina's POV:
Gigil, Galit, Poot, Lahat na ata ay nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Nagmamadali silang umalis kanina, hawak ko pa rin ang baril at nakatingin sa kanila na naglalakad palayo. Sobrang kapal ng mukha nila! Hindi ko alam saan niya ba nahugot ang kakapalan ng mukha! Nasa lahi na ata nila ang ganun! Naiinis na ako sa totoo lang! Huminga ako ng malalim lumapit si Luke sa'kin at inilahad ang kamay niya hinihingi ang baril.
"Give me the gun, Princess." mahinahon na saad niya.
"Bakit ninyo sila pinayagang makapunta dito?!" i hissed at tinignan s'ya na nakalahad pa rin ang kamay.
"I said give me the gun and calm down." mariin na saad niya at mariin rin ang tingin sa'kin.
Mahigpit ang kapit ko sa baril pero nagkataon na napatingin ako sa mga anak ko. Inosente sila nakatingin
[126] [The Vengeance 4] Tristan's POV: I smiled when i woke up, hindi ko kasi makalimutan ang ginawa namin kagabi ng asawa ko. Ang sabi niya bumabawi lang daw s'ya sa'kin, so we make love until midnight. Basta, namiss ko lang talaga ang asawa ko, nilubos ko na talaga kagabi. We enjoyed and we both want it, galing ng pang bawi sa'kin, make love! Hindi ko alam! Basta kinilig lang ako dahil sa nangyari sa amin kagabi na halos hindi kami magsawa sa isa't-isa. Umuwi na kasi s'ya ng past 11pm, then after that we do our thing. Tinignan ko ang asawa ko na kakalabas lang ng banyo at nakaroba, sinandal ko ang ulo ko sa headboard. Nakasuot na ako ng sandong itim at boxer nauna pa kasi s'yang matulog kagabi at napagod ko ata. She walked towards and lean to kiss my lips, i kissed her back. "Good morning.." she murmured and kiss my right cheek. "Good morning, baby.." i sa
[127] Cathalina's POV: Naayos ko na ang libing ni papa at sila tita na ang bahala doon at sa mga kakailanganin. Sa italy si papa ililibing, nakarating na rin ang balita sa nakatataas at lahat sila ay nagalit. We didn't expect this to happen earlier, si Hades ay doon rin sa Italy. Pinapaayos na rin ang mga papeles nilang dalawa para makapunta na doon sa italy, hindi ko pa kayang pakawalan si papa sa totoo lang, masakit pa rin. Sa mga nakalipas na linggo, tahimik akong umiiyak at tahimik na nagluluksa sa pag kawala ng papa ko. Hindi ko manlang nakausap ang papa ko, parehas kaming busy at doon lang kami nakapag-usap sa eroplano. We talked a lot about our business, we laughed pero unti-unting nabubura ang ngiti at ang tawanan. He did all his best to protect me, to shield himself to me. Wala akong nagawa sa mga oras na 'yun, nung nawala ang mama ko pinangako ko sa sarili ko na hindi na mauulit ang kung ano man ang
[128] [The Bloody Battle] Tristan's POV: After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya. 8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!