Share

Chapter 105

[105]

Tristan's POV:

Hinaplos niya ang pisngi ko at hindi ko alam na umiyak na pala ako sa harapan niya. Natakot ako ng sobra kanina, lalo ng nakita ko kung papaano lamunin ng apoy ang eroplano ng asawa ko. Nag-alala ako ng sobra sa kanya at halos magwala na ako sa loob mg eroplano ni Luke, gusto kong sundan si Cathalina. Halos italon ko na ang pagitan namin hindi ko kaya kapag nawala s'ya sa'kin isa pa, nagtitiwala ako sa kanya pero natatakot pa rin ako. 

"Tahan na.." mahinang saad niya at marahang pinunasan ang luha ko. "Lagi ka nalang umiiyak, kaya tumahan ka na. Ang pangit mo!" ngumisi s'ya sa'kin.

"Tss." saad ko at masungit siyang  tinignan. "Wag mo ng uulitin 'yun na basta ka nalang tatalon!" pagalit na saad ko.

"Opo." she smiled at me. "Thanks, Luke! Bawi ako sa'yo!" sigaw pa niya sa kanya.

"Kahit 'yung kapatid mo nalang! Ayos na ako!" sigaw

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status