[113]
Tristan's POV:
I've been here for almost an hour at sobrang dami naming ginawa for the whole time. Dahil kabi-kabilang project at madami pang ibang event and shows, at isa pa nagmeeting na rin kami sa kung ano ang gagawin. At kung ano ang materyales na gagamitin namin para sa dalawang project na gagawin namin. Isa sa Baguio at sa Taguig, 'yung iba naman ay nasa team ni Leo at 'yung iba pa ay na kay Adonis. Hindi naman ako nahihirapan dahil mayroon akong mga magagaling na engineers, isa pa nandiyan rin ang kumpanya nila noemie para sa design.
Isa pa, nagawaran rin kami ng award for most trustworthy company in the all asia. Malaki ang pasasalamat ko sa kanila, at kung hindi dahil sa paghihirap at efforts ng bawat isa wala siguro kami dito ngayon. Parang dati ay gahol na gahol ako sa oras para lang makahanap ng iilang investors at business partner para sa kumpanya ko. Mabuti at nandito ang mga kaibigan ko,
[114] Cathalina's POV: While we're having our hang out, may nagtetext sa'kin sa'kin kanina and to mu surprise it's levi. He told me where are they and they're in danger, i didn't think twice i excused myself to them. Mabuti nalang pinayagan nila ako, kanina pa rin ako hindi mapakali habang nagh-hangout kami. It's feels like na parang may mangyayaring hindi angkop sa araw ngayon, gabi na rin at isa pa kahit saan kami magpunta ay nandoon ang panganib. Malakas lang talaga ang instinct ko kaya kadalasan tama ang hinala ko sa mga panganib. Iniisa-isa nila kami pero ang mas target nila ay si Tristan. S'ya at wala ng iba, 'yun ang napapansin ko kapag nasa laban kami. Kapag nasa panganib kami, s'ya palagi ang puntirya. Kaya hindi na ako nagtaka, na tuwing aalis s'ya ay may magtetext sa'kin na nasa panganib s'ya. Kaya bantay ko si Tristan, kahit sa pag-alis niya ay binabantayan ko, alam kong kaya niya ang sarili niya.
[115] Tristan's POV: I woke up early, medyo masakit pa ang braso ko at ang tagiliran ko dahil sa balang tumama sakin kagabi. Hindi ko nga namalayan na natamaan na pala ako, hindi ko alam basta pagkatingin ko sa katawan ko nagdudugo na. Hindi ko naman kasi akalain na ma-t-trapped kami doon, akala ko kasi bar 'yun dahil sabi nga ni Owen. Lugar pala 'yun ng mga sindikato, mga drug-lord at isa pa kilala nila kami. Kaya pala there's something wrong about that place, hindi rin pala ako ang nakahalata maski ang mga pinsan ko at mga kaibigan. Iisa lang pala ang nasa isip naming lahat. Good thing my wife is there, kung wala s'ya we're dead tho, kaya ko naman ang sarili ko but i was worried. Nag-aalala ako para sa mga kaibigan ko, alam kong kaya nila ang sarili nila but when we saw the guns and other harm knives. Doon ako natakot, hindi para sa'kin kundi para sa pinsan ko at kaibigan. Mabuti nalang at nandoon ang asawa
[116] Cathalina's POV: Pumunta agad ako sa bahay ni Belinda, yes may sarili siyang bahay dahil sa pera namin. Hindi ko sana papakinggan si Amara but i can see her fear hindi ko alam kung para saan, at hindi ko alam kung kanino. Kahit galit ako sa kanya, hindi mo maalis sa akin ang mag-alala para sa kanya dahil nitong nakaraan, hindi ko s'ya nakikita. Ang dating palaging nakangiti, ngayon nabalot ng takot ang mga mata. Madalang kung lumabas ng bahay, laging nakakulong sa kwarto niya at kung minsan naririnig ko nalang ang iyak niya. "Luke, Umuwi ka ng Pilipinas ngayon na. I have a mission for you.." saad ko habang nakasakay ako sa motor ko. [Woah, anything? Basta h'wag lang magbabantay sa ibang babae, Superior.] gulat na saad niya sa kabilang linya, alam kong nakangiti s'ya. "I want you to Guard my sister.." saad ko. "Babantayan mo si Amara habang wala ako." d
[117] Tristan's POV: I'm so damn worried to my wife! kung hindi lang ako tinawagan ni Arkin malamang mukha pa rin akong tanga kakahintay sa asawa ko dito sa bahay. Mag-gabi na rin at ang akala ko nasa mall lang sila for their girls hang-out then, malalaman namin nakidnap sila lahat! Kahit nakabandage ang sugat ko pumunta pa rin ako and good thing my wife had a tracker kaya madali namin nahanap. And to my surprise, nandoon nga si Ayesha. We watched it kitang kita namin ang lahat, kinabahan pa nga ako dahil paano kung mabuhos ang asido? Paano kung masunog ang mukha ng asawa ko? Natakot ako! Hindi ko naman alam na mababaliw si Ayesha, kaya naman pala weird siya nito mga nakaraang araw! Nabaliw na pala! Fuck! Alam kong gwapo ako, pero this is the very first time that i witnessed a girl become crazy over me! Fuck, it's cringe and creepy! I'm mad of course, lahat ng tao doon pinagbabari
[118] Cathalina's POV: Lumipas ang mga buwan at araw na walang tawad na panganib at walang sawang kaaway ang lagi naming nakakaharap. Walang patid halos, at napipigtas na ang pasensya ko sa kanila. Nandito na rin si Luke, hindi ko nga alam kung anong mayroon doon sa dalawang 'yun. Basta hinayaan ko nalang silang dalawa, mukha kasing komportable sila sa isa't-isa. Gusto ko rin naman kasi na maging masaya si Amara, at syempre nagkwento s'ya sa'kin ng iilang detalye tungkol sa mga nangyayari sa kanya. Of course im fucking mad on what she told me, pinacheck ko si Amara kung sakaling may mabuo doon sa tiyan niya. Galit at poot ang nararamdaman ko while she's telling me the whole story, nandoon si Luke ng mag kwento s'ya. Galit na galit si Luke at kulang na nga lang maging isa na rin s'yang kriminal. And good thing walang nabuo, dahil kung ganun nga ang mangyari hindi na ako magdadalawang isip pa na patayin s
[119] Tristan's POV: Umaga na naman at ngayon ay pupunta ang asawa ko sa Italy, hindi na niya ako pinasama dahil saglit lang naman daw s'ya. Ang nangyari nung gabi ay talagang nakakawindang, muntikan na naman kami. Kung hindi lang kami hinila ni Cathalina palabas at ihagis sa semento malamang ay wala na kami. Gigil na gigil ang asawa ko, para s'yang nababalutan na dark aura basta nakakatakot. Ngayon daw sila ni senyor pupunta sa italy may mga aasikasuhin daw kasi sila doon at ilang araw lang. Pumayag naman ako, syempre ayoko naman ipagkait sa kanya ang makapunta sa mama niya sa italya, ako muna ngayon ang bantay sa mga anak ko. Syempre, nandito naman sila mom at dad kaya okay lang. Wala naman kasi akong gagawin, maayos na rin si Arkin at ang mga magulang niya dahil nakapag-usap na sila pero, ang mom lang ni Arkin ang hindi sang-ayon sa kanila. Well, hindi ko nga alam bakit ginanun ng asawa ko ang magulang niy
[120] Tristan's POV: We lose our baby, sobrang sakit mawalan ng anak. Nang malaman ko na may anak kami hindi ko maiwasang maging masaya, pero lahat ng 'yun ay naglaho ng malaman kong nawala ang baby namin. Ilang beses na kami nagtest ng asawa ko, pero negative naman ang resulta. Kaya nagtataka talaga ako, pero hindi ko maiwasang malungkot. Hinaplos ko ang jar kung nasaan ang abo ng anak ko. Naninikip na naman ang dibdib ko at iniisip kung paano nawala ang anak ko. "A-anak si daddy 'to.. h-hindi man lang kita nahawakan.. hindi ko alam na nasa tyan ka na ng mommy mo. Hindi ko alam anak..patawarin mo sana ako.." saad ko at hinaplos ang jar na hawak ko. "P-pangako ni papa sa'yo, hahanapin natin ang may taong gumawa sayo nito. Gabayan mo si mama ha? M-mahal na mahal kita, anak." saad ko at napayuko dahil sa sakit ng dibdib ko. Maingat na nilagay ko ang Jar na at nakapamulsang naglakad at tin
[121] Cathalina's POV: FLASHBACK We're on the way to the airport to visit italy. Tutal madami kami dapat asikasuhin doon, isa pa ay may business kami doon. Isang two storey market, malls and bar ako ang nagmamanage nun dahil na rin may sakit si dad. Isa pa si mama ang nagpatayo nun dahil she wanted it for the poor people and for those who needed it. So, we decided to make it grew and so far, so good. Nagtayo rin kami ng 'Safe Haven' para sa mga bata, pamilya na walang matirahan dito sa Italy. Marami na rin kaming branch ng 'Safe Haven'. Dahil ambassador si papa nagagawa namin ang lahat ng gusto namin, ang Agency ay bukas para sa mga tao na gusto magkaroon ng hustiya at isa pa, hindi lang basta Agency 'yun. Isa rin 'yung 'Sumbungan ng Italya' we helped other people who was molested, nirape or so on and so forth. It's been years, simula ng ipatayo namin ang lahat ng 'yun at dahil doon nak
Good afternoon, Sunshine's! Finally, im done with my first novel named Guarding The Mafia Heir (Mafia Series 1) and i am so glad that you read it seriously. Maraming salamat sa lahat ng mambabasa, nagbabasa at magbabasa pa lamang. Sana nagustuhan ninyo ang story ko, marami pa kayong dapat abangan! I have Mafia Series 2. Ip-post ko po after ng ilang days. Maraming salamat po! Mahal ko kayo! Sana palagi ninyo akong suportahan sa lahat ng nobelang gagawin ko! Maraming thank you!!! This is C, ending my Mafia Series 1. I'm really proud to my self! Thank you ulit Sunshine's! See you sa Mafia Series 2!
[Special Chapter]Cathalina's POV:Hay! Finally, it's all done and we can live peacefully. But i'll never forget that night, the night that we lost another family member again. Masakit para sa'kin maski kay Tristan ang nangyari, wala na naman akong nagawa that night. Paano ako makakagalaw at makakakilos kung hawak ako ng limang katao at kinukuryente pa ang katawan ko? Pero ginawa ko ang lahat, naming lahat para lang mailigtas silang dalawa, but then again we lost.As day, months, years goes by we finally accept what happened as my husband did. There are times that we're struggling to the point we can really understand each other. We didn't want to see nor to talk to each other because we deeply hurt, kasabay ng pagkawala ng papa ko ay siyang pagkawala ng mga magulang niya. I understand him, pero may mga pagkakataon na hindi ko na makilala si Tristan. But, not until he reached me, he slowly tightened his grip to my
[Epilogue]Dumaan ang maraming taon at maraming araw, sariwa pa rin sa akin ang nangyari noong gabing 'yun. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mukha ng mama at papa ko, kung paano sila mismo namatay sa harapan ko. Hindi ko makakalimutan ang gabing 'yun ang gabing sumira sa buong pag katao ko. Pagkatapos ng gabing 'yun marami pa ang nangyari sa amin, dumating sa puntong hindi ko na makilala ang sarili ko. Ang dating ako, dumating rin kami ni Cathalina sa puntong hindi na kami magkaintindihan na ultimo nag-aaway sa maliit na bagay.Ilang araw rin, nilibing ang mama at papa ko nung araw na 'yun. Masakit pa rin para sa'kin pero anong magagawa ko? Hindi ko kayang bumuhay ng patay, at hindi ko na mababalik pa ang nakaraan. Natanggap ko na rin at hinding hindi ko makalimutan ang huling sinabi ng papa ko ang h'wag sisisihin ang sarili ko, sa kung ano ang nangyari sa'kin at sa pamilya ko. Ganun ang buhay, punong puno ng misteryo at sakit per
[130] [The Finale] Tristan's POV: Whoo! Madami na akong sugat na natatamo dito. Maski nga rin si Dad, madami kasi talaga ang mga tao naman ni dad ay tama at sakto lang. Kada mauubos may pumapalit, may nakikita pa nga akong nagpapalaso sa gilid. Hindi ko naman kilala 'yun, natutumba naman ang mga kalaban namin dito. Napatingin lang talaga ako sa asawa ko na napapikit doon at hawak ang tagiliran. Lalapitan ko sana ng may sumapak sa tiyan ko at mukha ko, kaya ito ako ngayon nakikipagbuno na naman ng hindi ko malapitan ang asawa ko na nandoon. "Dad, hindi ba masyadong marami?!" sigaw ko kay daddy na prente lang doon kahit bugbog na rin. "Argh! Ang dami at napapagod na ako!" reklamo ko pa. "Madaming tauhan si Zeus, ang iba ay sindikato kayo malalaki ang katawan! Kaya kailangan mo mag-ingat, Tristan." paalala niya at napaluhod na dahil hinampas ng kahoy sa binti.
[129] [The Bloody Battle] Cathalina's POV: Hindi ko napaghandaan ang bagay na 'to, wala akong ideya sa nangyayari ngayon. Basta ang alam ko ay tinawagan ko na ang mga tauhan ko, alam kong anong oras man ay nandito na sila. Ang dad ni tristan, hindi ko alam kung saang pinto ba sila nandun pero ang sabi sa'kin ng dad niya, maduming maglaro si Zeus. Iba kung mag-isip, kaya hindi ko na alam ang uunahin ko, nawawala ang buong angkan ng Valeria at si Noemie. Hindi ko alam kung nasaang pinto ba sila, mamaya at patibong lang pala. Isa pa ang mga anak ko, once na maputol ang tali deretso sila sa transparent box na nasa ilalim nilang tatlo. Nakakainis lang na hindi pa nga tapos ang plano ko at ng dad ni Tristan ay eto ngayon, nandito ako. Sana naman lumabas s'ya sa pintuan na 'yan diba? Kanina ko pa nga kinakausap ang sarili ko gamit ang earpiece. Wala pa rin talaga sagot, baka knockout ang
[128] [The Bloody Battle] Tristan's POV: After we talked everything about her plan, naisip ko na ang talino niya para makaisip ng plano at strategies. Wala lang, bumilib lang ako sa asawa ko! Actually, hindi naman talaga plano parang kapag nasa actual case na kami ay handa kami. May mga tao daw na tutulong sa'min so, wala na akong dapat ipagalala kasi i trust my wife. Alam ko naman kasi na magagalit si Zeus, sino ba naman hindi? Pinatay lahat ng mga tao mo at ang kaibigan mo, sinira at sinunog ang mga illegal na ginagawa mo. Wala ng iba pang ginawa ang asawa ko, 'yun lang daw pero hindi ako naniniwala i know mayroon pa. Hinayaan ko nalang rin, baka kasi may plano talaga s'ya. 8:30pm ng umalis kami sa opisina niya, madami kasi s'yang trabaho na inasikaso kanina. At may meeting pa s'ya kaya naman naghintay ako ng dalawang oras para lang makauwi na kami. Sila mom at dad nandoon sa ba
[127] Cathalina's POV: Naayos ko na ang libing ni papa at sila tita na ang bahala doon at sa mga kakailanganin. Sa italy si papa ililibing, nakarating na rin ang balita sa nakatataas at lahat sila ay nagalit. We didn't expect this to happen earlier, si Hades ay doon rin sa Italy. Pinapaayos na rin ang mga papeles nilang dalawa para makapunta na doon sa italy, hindi ko pa kayang pakawalan si papa sa totoo lang, masakit pa rin. Sa mga nakalipas na linggo, tahimik akong umiiyak at tahimik na nagluluksa sa pag kawala ng papa ko. Hindi ko manlang nakausap ang papa ko, parehas kaming busy at doon lang kami nakapag-usap sa eroplano. We talked a lot about our business, we laughed pero unti-unting nabubura ang ngiti at ang tawanan. He did all his best to protect me, to shield himself to me. Wala akong nagawa sa mga oras na 'yun, nung nawala ang mama ko pinangako ko sa sarili ko na hindi na mauulit ang kung ano man ang
[126] [The Vengeance 4] Tristan's POV: I smiled when i woke up, hindi ko kasi makalimutan ang ginawa namin kagabi ng asawa ko. Ang sabi niya bumabawi lang daw s'ya sa'kin, so we make love until midnight. Basta, namiss ko lang talaga ang asawa ko, nilubos ko na talaga kagabi. We enjoyed and we both want it, galing ng pang bawi sa'kin, make love! Hindi ko alam! Basta kinilig lang ako dahil sa nangyari sa amin kagabi na halos hindi kami magsawa sa isa't-isa. Umuwi na kasi s'ya ng past 11pm, then after that we do our thing. Tinignan ko ang asawa ko na kakalabas lang ng banyo at nakaroba, sinandal ko ang ulo ko sa headboard. Nakasuot na ako ng sandong itim at boxer nauna pa kasi s'yang matulog kagabi at napagod ko ata. She walked towards and lean to kiss my lips, i kissed her back. "Good morning.." she murmured and kiss my right cheek. "Good morning, baby.." i sa
[125] [The Vengeance 3] Cathalina's POV: Gigil, Galit, Poot, Lahat na ata ay nararamdaman ko sa mga oras na 'to. Nagmamadali silang umalis kanina, hawak ko pa rin ang baril at nakatingin sa kanila na naglalakad palayo. Sobrang kapal ng mukha nila! Hindi ko alam saan niya ba nahugot ang kakapalan ng mukha! Nasa lahi na ata nila ang ganun! Naiinis na ako sa totoo lang! Huminga ako ng malalim lumapit si Luke sa'kin at inilahad ang kamay niya hinihingi ang baril. "Give me the gun, Princess." mahinahon na saad niya. "Bakit ninyo sila pinayagang makapunta dito?!" i hissed at tinignan s'ya na nakalahad pa rin ang kamay. "I said give me the gun and calm down." mariin na saad niya at mariin rin ang tingin sa'kin. Mahigpit ang kapit ko sa baril pero nagkataon na napatingin ako sa mga anak ko. Inosente sila nakatingin