LOGINShare
VII. THE HOMECOMING
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56November 25, 6:30 PM
Habang nagsusuklay ay biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang tawag.
"Hello," sagot ko.
"Hello, Demi, are you ready? Papunta na ako d'yan," sabi ni Brix.
"Yup, patapos na rin,"
"Okay,"
Pagkatapos namin mag-usap ay binaba ko na agad ang tawag. Tinapos ko na ang pag-aayos ko at lumabas ng kwarto.
"Demi, gusto mo bang sumabay?" tanong ni kuya.
Umiling ako, "Papunta na rin si Brix dito. Sabay na kami," sagot ko.
"Okay, mauuna na ako doon," sabi ni kuya.
"Nasaan pala sila mommy?" tanong ko.
"Nandoon na rin sila. Bilisan niyo dahil malapit na mag start yung event," sabi niya. Tumango nalang ako.
Pagkaalis ni kuya ay bigla namang dumating si Brix.
"Tara na?" tanong niya.
"Let's go. Nauna na sila mommy doon sa town hall," sabi ko.
Mabilis lang din kaming nakarating sa town hall. Pagkababa namin sa sasakyan ay namangha agad ako sa ayos ng buong town hall.
Nakita naman na namin ang ayos nito kahapon pero mas maganda ngayon dahil napuno ito ng mga ilaw.
Sobrang ingay. Puno ng kwentuhan at tawanan. Lahat ay masayang nagtipon. Halatang-halata na excited sila na muling makita ang pamilya ni Mayor Javier.
"Hey, Lovebirds! Come here!" rinig kong sigaw ni Macey. Nakita namin silang dalawa ni Jayson sa isang table.
"Nasaan si Sofia?" tanong ko.
"Kasama pa ang family niya. Mamaya daw ay lalapit siya dito sa atin," sagot ni Macey.
Tinignan ko ang buong paligid. Lahat ng estudyante sa school ay nandito kasama ang parents nila. Nakita ko rin si Mang Isko na masayang nakikipagkwentuhan sa mga kaibigan niya.
Napangiti ako nang makita ang mga parents namin na magkakasama.
"Nakakatuwa 'no? Hanggang ngayon ay magkakaibigan pa rin sila," sabi ni Brix.
"Kaya nga eh," since highschool magkakasama na sila.
Napatingin sila dito sa pwesto namin kaya lumapit sila.
"How are you, kids?" natatawang tanong ni Tito Martin, ang daddy ni Jayson.
"Tito, we're not kids anymore. By the way, we miss you!" sagot ni Macey. Nagtawanan kami.
"Welcome back po, Tito!" bati namin.
"Grabe, namiss ka nila!" natatawang sabi ni Tita Agnes, ang asawa niya.
"Namiss nila yung pinaka gwapong tatay dito sa Greenville," sabi niya at tumawa.
"Di naman masyado, dad. Nandito yung pinaka gwapong anak eh," banat ni Jayson. Napailing nalang kami at nagtawanan. Mag ama nga talaga.
"O sige na, maiwan muna namin kayo d'yan," paalam nila at lumipat sa table nila.
"7PM na pala, mag s-start na yung program," sabi ni Brix.
Maya-maya lang ay nakita na namin si Sofia na papalapit dito. Si Mayor Javier naman ay paakyat na sa stage.
"Nasaan sila tita?" tanong ko kay Sofia nang makalapit siya sa amin.
"Maya-maya lang ay lalabas na rin sila," sagot niya.
"Finally, Sofia!" masayang sabi ni Macey.
Tumingin na kami sa stage kung nakatayo ang masayang-masaya na si Mayor Solomon Javier. Sa gitna rin ng stage ay nakakabit ang isang malaking tarpaulin.
Welcome back, Javier Family!
Ayan ang nakasulat sa tarpaulin na sinamahan ng mga litrato ng pamilyang Javier.
"Good evening, my beloved people of Greenville," nagpalapakan ang lahat ng magsalita si Mayor.
"I am so glad to see you here tonight! Alam kong pati kayo ay hindi na makapaghintay na makita ang asawa't mga anak ko," sabi niya. "It's been five years. Limang taon ko ring hindi nakasama ang pamilya ko, but tonight is very special dahil sa wakas ay makakasama ko na rin sila."
Muling nagpalakpakan ang mga tao.
"Maiwan ko muna kayo. Pupuntahan ko lang sila mommy," paalam ni Sofia.
Bigla kaming nakarinig ng fireworks. Napatingin kami sa labas at nakita namin ang makukulay na fireworks sa langit.
"So, now, please welcome my precious wife and our beloved children!" muling umingay ang buong town hall dahil sa ingay na nagmumula sa mga tao at sa fireworks.
Ngunit, nagkagulo ang lahat nang mamatay ang ilaw. Sobrang dilim.
"What happened?!" sigaw ni Macey.
Naramdaman ko agad ang paghawak sa akin ni Brix.
"Tulong! Tulungan niyo ako!"
Biglang bumukas ulit ang mga ilaw at natigil ang fireworks sa labas.
"Puntahan natin si Sofia, Brix. Kailangan niya ng tulong," sabi ko.
Nabitawan ni Mayor ang mic at nagmamadaling pumunta sa backstage.
Sumunod kami doon. Nagulat ang lahat nang makita ang katawan ni Tita Serenity Javier at Ate Sandy na nakahandusay sa sahig.
"Mommy! Ate!" sigaw ni Sofia habang umiiyak.
Sino ang gumawa nito?
Marami silang tama ng baril.
"Tumawag kayo ng ambulansya! Bilis!" sigaw ni Mayor Javier.
"Lumayo muna kayo dito!" sigaw ni daddy. Pinalayo niya kami sa katawan ng pamilya ni Sofia.
"Anong nangyayari dito?!" napatingin kami sa kadarating lang na lalaki. Si Sander Javier.
"K-kuya!" sigaw ni Sofia. Agad na niyakap ni Sander si Sofia.
"Sino naman kaya ang gumawa nito sa kanila?" tanong ko. Ngayon pa talaga.
"Wala namang kaaway ang pamilya nila kaya nakakapagtaka na may kayang gumawa sa kanila ng ganito," wika ni Brix.
"Demi!"
Napatingin ako sa tumawag sakin at nakita ko si Kuya Derrick na nagmamadali papalapit sakin.
"Let's go! Iuuwi na kita," sabi niya at hinawakan ang kamay ko. Tinignan ko si Brix.
"Brix, pano ka?" tanong ko.
"Pupuntahan ko muna sina Ate Bianca," tumingin siya kay kuya, "Mag-ingat kayo ni Demi pauwi."
Tinignan ko muna si Sofia na yakap-yakap ng kuya niya. Hindi ko na siya nalapitan dahil hinila na ako ni kuya.
"Nasan si mommy?" tanong ko.
"Pupunta siya sa ospital ngayon," sagot niya.
Nang makasakay kami sa kotse ay tumingin ulit ako sa entrance ng town hall.
Lalo akong kinilabutan nang makita ang isang white mask sa entrance.
He's back.
Related chapters
Greenville: The Homecoming VIII. PAYBACK TIME
Hindi pa kami nakakalayo sa town hall nang pinatigil ko kay kuya ang sasakyan."Kuya, may kukunin lang ako saglit," sabi ko sa kaniya."Demi, nagkakagulo na sa town hall. Paano kung nandun pa yung killer?!" sigaw niya.Bumuntong-hininga ako, "Kuya, saglit lang talaga."Hindi ko na hinintay ang sagot niya at lumabas na ako sa sasakyan."Demi!"Hindi ko siya pinansin at tumakbo na ako pabalik sa town hall. Buti nalang ay nandoon pa yung mask. Agad kong kinuha iyon at tinago sa bag ko.Bumalik agad ako sa sasakyan ni kuya at pumasok."Tara na," sabi ko.***November 26, 8:00 AMMaaga akong nagising dahil sa ingay na naririnig ko sa baba. Parang may umiiyak.Tama nga ako dahil pagbaba ko ay nakita ko si mommy na umiiyak."Mom, what happened?" tanong ko.
Greenville: The Homecoming IX. PLANS
November 27, 8:00 AMAng buong tao sa Greenville ay balik sa dating nakagawian. Ngunit ngayon ay kapansin-pansin sa mukha ng bawat isa ang takot at lungkot. Ang dating tawanan ay napalitan ng katahimikan. Tila nagbalik ang Grenville sa dating sitwasyon. Five years ago, ganito rin ang Greenville at dahil din iyon sa isang killer. At nakakatakot kung mangyari ulit 'yon ngayon."Demi!" nakita ko si Mang Isko na kumakaway sakin. Nginitian niya ako. I know that he's also worried. Five years ago, nasaksihan ni Mang Isko ang mga nangyari dito sa Greenville, at alam kong nag-aalala siya na baka mangyari ulit ang mga iyon ngayon."Good morning, Mang Isko," bati ko at pilit na ngumiti."Inaantay mo si Brix?" tanong niya."Opo. Alam niyo naman pong lagi kong kasabay yun tuwing papasok," sabi ko."Ah sige, mauna na ako. Kailangan kong pumunta nang maaga sa chapel para tumu
Greenville: The Homecoming X. RED
November 30, 10:00 AMYakap-yakap namin ang umiiyak na si Sofia. Nandito kami ngayon sa sementeryo at halos lahat ay umiiyak habang pinapanood na dahan-dahang ibinabaon sa lupa ang mga kabaong kung saan nakalagay ang labi ng asawa't anak ni Mayor Javier.Nasa harapan namin si Mayor, hindi siya umiiyak pero alam naming sobra rin siyang nasasaktan. He just lost his loved ones and he's also the father of Greenville. At sa nangyayari ngayon, malamang ay sobrang nahihirapan siya.Pagkatapos ng libing ay nag uwian na rin ang iba, kami naman ay sinamahan muna si Sofia sa bahay nila. Tahimik lamang siya at namamaga na ang mata dahil sa sobrang pag-iyak kanina."Sofia, everything will be alright. Okay?" sabi ni Macey. Hindi na umiiyak si Sofia pero bakas na bakas pa rin ang lungkot sa mga mata niya."Mahahanap din yung killer at siguradong makukuha niyo ang hustisya," sabi ko sa kaniya.
Greenville: The Homecoming XI. THE KILLER
December 1 8:30 AMNandito kami ngayon sa student lounge at nakatambay. 9AM pa naman ang start ng klase namin kaya may 30 minutes pa kami.Napatayo ako nang makita si Sofia na naglalakad papasok."Sofia!" tawag ko sa kaniya. Napatingin din ang iba naming kaibigan sa kaniya. Ngumiti siya sa amin at kumaway.Nang makalapit siya ay agad namin siyang niyakap."Bakit hindi mo sinabi na papasok ka na pala ulit ngayon? Nasundo ka sana namin," sabi ni Macey sa kaniya."Sorry, kagabi ko lang din kasi napag-isipan. Naisip ko na pumasok nalang kaysa mag mukmok sa bahay. Hinatid naman ako ni kuya ngayon," sabi niya."Okay ka na ba?" tanong ko."Malapit na, Demi lalo na't kasama ko kayo kaya kahit papaano'y nagiging ayos ang pakiramdam ko," aniya."Oh, Sander!" nagulat ako nang sumigaw ni Jayson. Tumingin ako sa entrance ng student lou
Greenville: The Homecoming XII. LETTERS
"M-maniwala kayo sa...akin. Wala akong k-kasalanan," nauutal na sabi ni Mang Isko. Tinignan ko siyang mabuti at punong-puno ng dugo ang damit at ang kamay niyang nanginginig.Napailing nalang ako."Demi...bata palang kayo, kilala niyo na ako. Alam niyong hindi ko magagawa ang pumatay ng tao. Tulungan niyo ako, napag-utusan lang ako."Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Napag-utusan? Nino?"Sino ang lalaking 'yan, Mang Isko? At sino ang nag utos sayo?" tanong ni Brix."Hindi ko siya kilala, nakita ko nalang ang katawan niya likod ng bahay namin," sagot ni Mang Isko.Tinignan ko ang lalaki. Puno ng dugo ang mukha niya kaya hindi ko rin ito makilala. Ang dami niyang tama ng baril sa katawan."Nang makita ko siya kanina, may bigla nalang tumawag sakin, sabi niya dalhin ko daw ang katawan na 'to dito sa bahay ng mga Dela Cerna. Kapag hindi ko daw 'yon ginawa, makuk
Greenville: The Homecoming XIII. TATTOO
Lalapit na sana si Troy sa pwesto namin ngunit agad na hinawakan ni Jayson ang braso nito at sinapak sa mukha.Muntik na itong matumba ngunit napahawak siya sa upuan kaya napigilan niya ang pagtumba niya. Ngumisi-ngisi ito habang nakatingin kay Jayson.Tinignan ko ang itsura niya. Lalong pumayat ito kumpara sa katawan niya noong huli namin siyang makita. Medyo mahaba ang magulong buhok at ang daming piercings. Mukha siyang adik.Tumawa ito at pumalakpak ng ilang beses, kasunod nito ang pagpasok ng limang lalaki na mukha ring mga adik."Oh my God! P-paano sila nakapasok dito?" tanong ni Macey. Nagtayuan ang mga estudyante at bakas ang takot at gulat sa kanilang mga mukha. Sino ba namang hindi matatakot? Ang tatangkad nila tapos mukha pang adik.Bigla nalang nagtumbahan ang mga upuan at mesa. Kasunod nito ang pagrarambulan ng mga tao."Brix!" napasigaw ako nang makitang nakikipag suntukan si Brix doon sa isa sa mga kasama
Greenville: The Homecoming XIV. Like a Hawk
Hindi ko mapigilan ang pagbuhos ng mga luha ko. Parang pamilya na ang turing namin kay Mang Isko. He's like my lolo. And now, he's dead."Demi," napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko kung saan nakatayo si Kuya Derrick.Agad niya akong nilapitan at niyakap."Shh, stop crying."Umiling-iling lang ako.Kahapon ay kasama lang namin si Mang Isko. Akala namin okay na ang lahat matapos ng ginawa namin kahapon pero hindi pala. May balak pa pala ang killer para sa kaniya. Pero bakit siya?"Huwag mong sayangin ang mga luha mo para sa taong hindi naman natin kaano-ano."Nakaramdam ako ng inis sa sinabi ni Kuya."What are you saying, Kuya? Bakit ganiyan ka mag salita?""What? I'm just saying the truth," saad niya."Parang pamilya na natin si Mang Isko. He's been with us since we were kids. He's our family, okay?!" sigaw ko sa
Greenville: The Homecoming XV. Mimic
December 4, 2:00 PM"Demi, are you done?" rinig kong tanong ni Mommy sa labas ng kwarto ko.Nagsuklay lang ako ng buhok at kinuha ko na ang bag ko, "Yes, mom. Palabas na po ako."Naglakad ako patungo sa pinto ng kwarto ko at binuksan 'yon. Bumungad sakin si Mommy na nakangiti."Let's go?" tanong niya. Tumango nalang ako.Papunta kami ngayon sa sementeryo kung saan ililibing si Mang Isko. Pinalibing agad siya dahil wala naman na daw pupuntang pamilya niya dahil hindi na mahagilap ang mga ito. Tanging ang nag-iisang anak niya nalang ang kasama niya sa buhay.***"Si tatay...hindi siya masamang tao. Hindi niya magagawa yung mga ibinibintang sa kaniya," umiiyak na sabi ni Ate Aurelia, ang anak ni Mang Isko. "Magmula ng mamatay ang nanay ko, si tatay lang ang laging nandiyan para sakin. Siya ang nagpalaki sa akin kaya masasabi kong isa talaga siyang mabait na
Latest chapter
Greenville: The Homecoming EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
