LOGINShare
VI. STRANGE
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56November 24 10:30 AM
Friday na ngayon at bukas na ang pinaka inaantay na homecoming. Everyone is excited. Sa kabila ng mga hindi magagandang nangyari sa loob ng ilang araw, hindi pa rin mawala ang labis na tuwa ng mga tao para sa pagbabalik ng pamilya ni Mayor Javier. Bukod pa doon ay abala din ang lahat para sa nalalapit na pasko.
"Half-day lang daw tayo ngayon kaya pwede natin tapusin mamaya ang pagdedecorate sa town hall," nakangiting sabi ni Macey.
"Guys, thank you ulit sa tulong niyo. Siguradong matutuwa si mom 'pag nalaman ang ginawa niyong tulong," sabi ni Sofia. Nginitian namin siya.
"Wala 'yon, Sofia. Kahit kami ay masaya na nakatulong kami," sabi ko sa kaniya.
"Gusto niyo bang pumunta mamaya sa Belle's pagkagaling natin sa town hall?" masayang tanong ni Sofia.
Tinignan niya kaming lahat at nagtanguan naman kami.
"Libre mo?" tanong ni Jayson.
"Oo, pambawi ko na rin dahil alam kong napagod kayo," sagot ni Sofia. Pumalakpak naman si Macey.
Biglang nag ring ang bell.
"Recess is over. Pumunta na tayo sa next class natin," saad ni Brix.
Nadaanan namin ang mga lockers habang naglalakad patungo sa next class namin. Ngunit natigilan ako sa paglalakad nang may nakita akong pamilyar.
Dela Cerna
13Tinitigan kong mabuti ang locker na iyon. Locker iyon ni Jude, nasa isang mental institution siya ngayon dahil nalaman na may schizophrenia siya.
Sa bandang ibaba ng locker niya ay nakita ko ang isang pamilyar na logo.Sungay ng demonyo
Kaparehong-kapareho ng nakalagay na logo sa natanggap kong letter at pictures.
Bigla tuloy akong kinabahan.
"Demi!" nagulat ako sa sigaw ni Macey. Napatingin ako sa kanila at kunot-noo rin silang nakatingin sakin.
"What's wrong, Demi?" tanong ni Brix.
Umiling lang ako, "Tara na,"
Nauna na akong maglakad sa kanila at pumasok sa room namin.
"Are you okay?" tanong ni Brix nang makaupo na kami.
"Yeah," sagot ko, pero ang totoo ay hindi. May kakaiba akong nararamdaman.
"Namumutla ka," saad ni Brix.
Tumayo ako at tinignan ang teacher na nasa harap, "Mrs. Tenorio, pwede po ba akong pumunta muna sa clinic ngayon. Medyo sumasakit po kasi ang ulo ko," paalam ko.
"Kailangan mo ba ng kasama?" tanong niya.
Umiling ako, "Kaya ko na po mag-isa."
"Okay, you may go," aniya. Buti nalang mabait itong teacher na ito.
"Demi, samahan na kita," sabi ni Brix.
"Kaya ko na, Brix. Thank you," sabi ko at lumabas na ng room.
Bago pumunta sa clinic ay dinaanan ko muna ang locker ni Jude. Tinignan ko ulit nang mabuti ang logo at kinuhanan ng litrato.
Posible kayang si Jude ang nagpadala sakin ng mga litrato at sulat?
***
Nakahiga lang ako sa isang kama dito sa clinic. Tumagilid ako at tumingin sa bintana. Wala akong ibang makita kundi ang mga puno sa labas. Walang mga estudyante dahil oras ng klase ngayon.
30 minutes...
30 minutes na akong nakatingin sa labas. Nanlaki ang mata ko nang may biglang lumabas sa likod ng puno. Isang taong naka black hoodie at pants. Nakatalikod ito kaya hindi ko makilala.
Kanina pa ba siya nandoon?
Nang humarap siya ay hindi ko pa rin nakita ang mukha niya dahil nakasuot siya ng isang itim na mask.
Hindi ko alam kung bakit pero parang nakaramdam ako ng takot. Hindi ko alam kung sa akin ba siya nakatingin.
Ipinikit ko sandali ang mga mata ko, ngunit pagdilat ko ay wala na yung tao.
Sino naman kaya iyon?
Bumuntong-hininga ako at pumikit muli.
Itutulog ko nalang muna ito.
***
"Dems,"
Dahan-dahan kong idinalat ang mga mata ko. Nasa harap ko ngayon ang mga kaibigan ko.
"Anong oras na?" tanong ko.
"12:30, uwian na natin," sagot ni Brix.
Dahan-dahan akong tumayo, "Pumunta na tayo sa town hall."
"Ihahatid na kita sa inyo," sabi ni Brix.
"Di na kailangan, Brix. Okay na ako," saad ko.
"Sabi mo kanina masakit ang ulo mo," sabi ni Sofia.
"Nakapagpahinga naman na ako," sagot ko.
"Are you sure?" tanong ni Brix. Tumango ako.
"Let's go," aya ko sa kanila.
***
2:30 PM
"Ikakabit na ba 'tong tarpaulin?" tanong ni Brix. Hawak nilang dalawa ni Jayson ang isang malaking tarpaulin.
"Ah oo, patulong nalang kayo kila kuya magkabit niyan. Salamat," sabi ni Sofia.
Kami naman ay nagkakabit pa ng iba't-ibang dekorasyon dito sa stage. Busy na ang lahat dahil bukas na ang homecoming.
"May mga pandikit pa ba?" tanong ni Macey.
"Nasa stockroom ata yung iba eh," sagot ni Sofia.
"Ako nalang ang kukuha," sabi ko.
"Kaya mo ba?" tanong nila.
Ngumingiti naman ako at tumango, "Oo naman."
Iniwan ko na sila doon at naglakad patungo doon sa stockroom. Habang naglalakad ay hindi ko maiwasan makaramdam na may kakaiba.
Nilibot ko ang tingin ko sa paligid.
Parang may nakatingin.
Feeling ko ay may nanonood sa mga kilos ko. Kanina pa lang sa school ay ganito na ang nararamdaman ko.
"Demi?" napatalon ako sa gulat.
"Saan ka pupunta?" lumapit sa akin si Mayor Javier.
"Good afternoon po, Mayor. May kukunin lang po sana ako sa stockroom," sagot ko.
"O sige, mauna na ako," saad niya.
Nang makarating ako sa stockroom ay kinuha ko agad ang mga kailangan. Bumalik din ako agad sa labas.
"Thank you, Dems," sabi ni Macey.
Ipinagpatuloy namin ang pag-aayos. Konti nalang ay matatapos na rin ang lahat.
"Wait! Si Jude ba 'yon?" nagulat ako sa tanong ni Macey. Kunot-noo akong tumingin sa tinuturo niya.
Si Jude nga! Nakatayo siya malapit sa stage at pinapanood ang mga gumagawa. Ang mga magulang naman niya ay kausap si Mayor.
"Ang balita ko ay pupunta na daw sila sa America. Doon ata siya magpapagaling," sabi ni Sofia.
"Magpapagaling?" tanong ko. May sakit ba si Jude?
"Nakitaan siya ng signs ng schizophrenia. Noong isang araw lang din nalaman ng mga magulang niya," sabi ni Sofia.
"Sabi na nga ba may mali kay Jude eh," wika ni Sofia.
Maya-maya lang ay may dumating na sasakyan. Lumabas doon si Ms. Belle na may dala-dalang mga pagkain galing sa shop niya.
"Hi!" bati niya sa amin.
"Hello, Ms. Belle!" bati ni Macey.
Nginitian namin siya.
"Napadaan ka, Ms. Belle," saad ko.
"Nagdala ako ng pagkain para sa inyo, hindi kasi ako nakatulong sa pag-aayos dito kaya ito nalang ang ambag ko," sabi niya.
"Wow! Libre!" napatingin kami kay Jayson na papalapit samin. Nasa likod niya si Brix.
"Ms. Belle, thank you ha," sabi ni Sofia.
"Wala 'yon. Malapit din sakin ang pamilya niyo kaya gusto ko lang din makatulong," sabi ni Ms. Belle. "Kumain na muna kayo. Meron pa doon sa kotse,"
"Kami na po ang kukuha," sabi ni Brix.
Tinawag muna ang lahat at kumain. Nakisalo din si Mayor Javier at halata sa mukha niya ang excitement dahil bukas na ang homecoming.
Kumain lang kami at nagkwentuhan.
"Maraming salamat sa lahat ng naitulong niyo dito," sabi ni Mayor.
Matapos kumain ay nagpatuloy kami sa mga gawain namin. Mag alas-singko na rin nang matapos lahat.
"Ang ganda!" masayang sabi ni Macey habang tinitignan ang paligid.
Humarap samin si Sofia at ngumiti, "Thank you, guys!"
"No problem, Sofia. Nandito lang kami anytime," saad ni Macey.
"Mauuna na rin ako. Mag-aayos din kasi kami sa bahay para sa pagdating nila mommy," paalam ni Sofia.
"Sige. Magkita nalang tayo ulit bukas," sabi ko. Kahit ako ay hindi na rin makapag hintay sa mangyayari bukas.
"Sige, susunduin pa namin si dad ngayon eh," sabi ni Jayson.
"OMG! Oo nga pala!" saad ni Macey. Ngayon din pala ang dating ng daddy ni Jayson.
"Hahatid muna kita bago ko sunduin si mommy," sabi ni Jayson kay Macey.
Tumingin sakin si Brix, "Demi, pwede bang sumabay ka nalang muna kina Macey ngayon? Nagpapasundo kasi si mom sa school eh," tanong niya.
"Ah sige, ayos lang," sagot ko.
"Babawi nalang ako bukas," sabi niya.
Nginitian ko siya at tumango.
"Jayson, pwede bang isabay niyo muna ngayon si Demi pauwi?" tanong niya.
"Sige, bro!" sagot ni Jayson.
Nagpaalam na kami sa isa’t-isa at nag-uwian.
"Dems, ayos na ba pakiramdam mo ngayon?" tanong ni Macey.
"Oo, sumakit lang talaga ulo ko kanina pero nawala din naman agad," sabi ko.
Nang makarating sa bahay ay napansin agad namin na wala pang tao.
"Wala atang tao sa inyo," sabi ni Jayson.
"Baka maya-maya lang ay dumating na rin sila mom. Thank you sa paghatid. Ingat kayo," sabi ko at bumaba na.
Pagkaalis nila ay naglakad na rin ako palapit sa bahay namin. Bubuksan ko na sana ang pinto nang may makita na naman akong envelope. Dinampot ko iyon at binuksan.
Nanginginig na naman ang kamay ko nang makita ang laman. Mga litrato na naman habang nasa town hall kami kanina. Lahat ay naka close-up sa akin.
I knew it! There's something strange.
Related chapters
Greenville: The Homecoming    VII. THE HOMECOMING
November 25, 6:30 PMHabang nagsusuklay ay biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang tawag."Hello," sagot ko."Hello, Demi, are you ready? Papunta na ako d'yan," sabi ni Brix."Yup, patapos na rin,""Okay," Pagkatapos namin mag-usap ay binaba ko na agad ang tawag. Tinapos ko na ang pag-aayos ko at lumabas ng kwarto."Demi, gusto mo bang sumabay?" tanong ni kuya.Umiling ako, "Papunta na rin si Brix dito. Sabay na kami," sagot ko."Okay, mauuna na ako doon," sabi ni kuya."Nasaan pala sila mommy?" tanong ko."Nandoon na rin sila. Bilisan niyo dahil malapit na mag start yung event," sabi niya. Tumango nalang ako.Pagkaalis ni kuya ay bigla namang dumating si Brix."Tara na?" tanong niya."Let's go. Nauna na sila mommy do
Greenville: The Homecoming    VIII. PAYBACK TIME
Hindi pa kami nakakalayo sa town hall nang pinatigil ko kay kuya ang sasakyan."Kuya, may kukunin lang ako saglit," sabi ko sa kaniya."Demi, nagkakagulo na sa town hall. Paano kung nandun pa yung killer?!" sigaw niya.Bumuntong-hininga ako, "Kuya, saglit lang talaga."Hindi ko na hinintay ang sagot niya at lumabas na ako sa sasakyan."Demi!"Hindi ko siya pinansin at tumakbo na ako pabalik sa town hall. Buti nalang ay nandoon pa yung mask. Agad kong kinuha iyon at tinago sa bag ko.Bumalik agad ako sa sasakyan ni kuya at pumasok."Tara na," sabi ko.***November 26, 8:00 AMMaaga akong nagising dahil sa ingay na naririnig ko sa baba. Parang may umiiyak.Tama nga ako dahil pagbaba ko ay nakita ko si mommy na umiiyak."Mom, what happened?" tanong ko.
Greenville: The Homecoming    IX. PLANS
November 27, 8:00 AMAng buong tao sa Greenville ay balik sa dating nakagawian. Ngunit ngayon ay kapansin-pansin sa mukha ng bawat isa ang takot at lungkot. Ang dating tawanan ay napalitan ng katahimikan. Tila nagbalik ang Grenville sa dating sitwasyon. Five years ago, ganito rin ang Greenville at dahil din iyon sa isang killer. At nakakatakot kung mangyari ulit 'yon ngayon."Demi!" nakita ko si Mang Isko na kumakaway sakin. Nginitian niya ako. I know that he's also worried. Five years ago, nasaksihan ni Mang Isko ang mga nangyari dito sa Greenville, at alam kong nag-aalala siya na baka mangyari ulit ang mga iyon ngayon."Good morning, Mang Isko," bati ko at pilit na ngumiti."Inaantay mo si Brix?" tanong niya."Opo. Alam niyo naman pong lagi kong kasabay yun tuwing papasok," sabi ko."Ah sige, mauna na ako. Kailangan kong pumunta nang maaga sa chapel para tumu
Greenville: The Homecoming    X. RED
November 30, 10:00 AMYakap-yakap namin ang umiiyak na si Sofia. Nandito kami ngayon sa sementeryo at halos lahat ay umiiyak habang pinapanood na dahan-dahang ibinabaon sa lupa ang mga kabaong kung saan nakalagay ang labi ng asawa't anak ni Mayor Javier.Nasa harapan namin si Mayor, hindi siya umiiyak pero alam naming sobra rin siyang nasasaktan. He just lost his loved ones and he's also the father of Greenville. At sa nangyayari ngayon, malamang ay sobrang nahihirapan siya.Pagkatapos ng libing ay nag uwian na rin ang iba, kami naman ay sinamahan muna si Sofia sa bahay nila. Tahimik lamang siya at namamaga na ang mata dahil sa sobrang pag-iyak kanina."Sofia, everything will be alright. Okay?" sabi ni Macey. Hindi na umiiyak si Sofia pero bakas na bakas pa rin ang lungkot sa mga mata niya."Mahahanap din yung killer at siguradong makukuha niyo ang hustisya," sabi ko sa kaniya.
Greenville: The Homecoming    XI. THE KILLER
December 1 8:30 AMNandito kami ngayon sa student lounge at nakatambay. 9AM pa naman ang start ng klase namin kaya may 30 minutes pa kami.Napatayo ako nang makita si Sofia na naglalakad papasok."Sofia!" tawag ko sa kaniya. Napatingin din ang iba naming kaibigan sa kaniya. Ngumiti siya sa amin at kumaway.Nang makalapit siya ay agad namin siyang niyakap."Bakit hindi mo sinabi na papasok ka na pala ulit ngayon? Nasundo ka sana namin," sabi ni Macey sa kaniya."Sorry, kagabi ko lang din kasi napag-isipan. Naisip ko na pumasok nalang kaysa mag mukmok sa bahay. Hinatid naman ako ni kuya ngayon," sabi niya."Okay ka na ba?" tanong ko."Malapit na, Demi lalo na't kasama ko kayo kaya kahit papaano'y nagiging ayos ang pakiramdam ko," aniya."Oh, Sander!" nagulat ako nang sumigaw ni Jayson. Tumingin ako sa entrance ng student lou
Greenville: The Homecoming    XII. LETTERS
"M-maniwala kayo sa...akin. Wala akong k-kasalanan," nauutal na sabi ni Mang Isko. Tinignan ko siyang mabuti at punong-puno ng dugo ang damit at ang kamay niyang nanginginig.Napailing nalang ako."Demi...bata palang kayo, kilala niyo na ako. Alam niyong hindi ko magagawa ang pumatay ng tao. Tulungan niyo ako, napag-utusan lang ako."Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Napag-utusan? Nino?"Sino ang lalaking 'yan, Mang Isko? At sino ang nag utos sayo?" tanong ni Brix."Hindi ko siya kilala, nakita ko nalang ang katawan niya likod ng bahay namin," sagot ni Mang Isko.Tinignan ko ang lalaki. Puno ng dugo ang mukha niya kaya hindi ko rin ito makilala. Ang dami niyang tama ng baril sa katawan."Nang makita ko siya kanina, may bigla nalang tumawag sakin, sabi niya dalhin ko daw ang katawan na 'to dito sa bahay ng mga Dela Cerna. Kapag hindi ko daw 'yon ginawa, makuk
Greenville: The Homecoming    XIII. TATTOO
Lalapit na sana si Troy sa pwesto namin ngunit agad na hinawakan ni Jayson ang braso nito at sinapak sa mukha.Muntik na itong matumba ngunit napahawak siya sa upuan kaya napigilan niya ang pagtumba niya. Ngumisi-ngisi ito habang nakatingin kay Jayson.Tinignan ko ang itsura niya. Lalong pumayat ito kumpara sa katawan niya noong huli namin siyang makita. Medyo mahaba ang magulong buhok at ang daming piercings. Mukha siyang adik.Tumawa ito at pumalakpak ng ilang beses, kasunod nito ang pagpasok ng limang lalaki na mukha ring mga adik."Oh my God! P-paano sila nakapasok dito?" tanong ni Macey. Nagtayuan ang mga estudyante at bakas ang takot at gulat sa kanilang mga mukha. Sino ba namang hindi matatakot? Ang tatangkad nila tapos mukha pang adik.Bigla nalang nagtumbahan ang mga upuan at mesa. Kasunod nito ang pagrarambulan ng mga tao."Brix!" napasigaw ako nang makitang nakikipag suntukan si Brix doon sa isa sa mga kasama
Greenville: The Homecoming    XIV. Like a Hawk
Hindi ko mapigilan ang pagbuhos ng mga luha ko. Parang pamilya na ang turing namin kay Mang Isko. He's like my lolo. And now, he's dead."Demi," napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko kung saan nakatayo si Kuya Derrick.Agad niya akong nilapitan at niyakap."Shh, stop crying."Umiling-iling lang ako.Kahapon ay kasama lang namin si Mang Isko. Akala namin okay na ang lahat matapos ng ginawa namin kahapon pero hindi pala. May balak pa pala ang killer para sa kaniya. Pero bakit siya?"Huwag mong sayangin ang mga luha mo para sa taong hindi naman natin kaano-ano."Nakaramdam ako ng inis sa sinabi ni Kuya."What are you saying, Kuya? Bakit ganiyan ka mag salita?""What? I'm just saying the truth," saad niya."Parang pamilya na natin si Mang Isko. He's been with us since we were kids. He's our family, okay?!" sigaw ko sa
Latest chapter
Greenville: The Homecoming    EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming    XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming    XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming    XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming    XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming    XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming    XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming    XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming    XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
