LOGINShare
XI. THE KILLER
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56December 1 8:30 AM
Nandito kami ngayon sa student lounge at nakatambay. 9AM pa naman ang start ng klase namin kaya may 30 minutes pa kami.
Napatayo ako nang makita si Sofia na naglalakad papasok.
"Sofia!" tawag ko sa kaniya. Napatingin din ang iba naming kaibigan sa kaniya. Ngumiti siya sa amin at kumaway.
Nang makalapit siya ay agad namin siyang niyakap.
"Bakit hindi mo sinabi na papasok ka na pala ulit ngayon? Nasundo ka sana namin," sabi ni Macey sa kaniya.
"Sorry, kagabi ko lang din kasi napag-isipan. Naisip ko na pumasok nalang kaysa mag mukmok sa bahay. Hinatid naman ako ni kuya ngayon," sabi niya.
"Okay ka na ba?" tanong ko.
"Malapit na, Demi lalo na't kasama ko kayo kaya kahit papaano'y nagiging ayos ang pakiramdam ko," aniya.
"Oh, Sander!" nagulat ako nang sumigaw ni Jayson. Tumingin ako sa entrance ng student lounge at nakita ko si Sander na papalapit sa amin.
Tumingin muna sa akin si Sander bago niya kami binati.
"Good morning, guys. Iaabot ko lang 'tong libro ni Sofia. Nakalimutan niya kasi sa sasakyan," sabi niya at inabot kay Sofia ang libro.
"Gusto mo bang mag kape muna?" tanong ni Jayson sa kaniya.
"Salamat pero hindi na. Aalis na rin ako agad," sabi ni Sander.
"Kuya Sander, magkakaroon nga pala kami ng Christmas Party this Saturday, gusto mo bang um-attend?" tanong naman ni Macey.
Tumingin ulit sakin si Sander, naramdaman ko naman ang pag akbay sakin ni Brix.
"Pwede ba ang outsider?" natatawang tanong ni Sander.
"You're not an outsider naman, Kuya Sander. Dito ka rin naman nag-aral dati kaya welcome na welcome ka dito," sabi ni Macey at tumingin sa aming dalawa ni Brix.
"Kayo din, ayain niyo si Ate Bianca at Kuya Derrick para naman masaya," aniya.
"Sige, tatanungin ko si kuya," tugon ko.
"Sige na, mauna na ako," paalam ni Sander.
"Bye, Kuya," saad ni Sofia.
Nang makaalis si Sander ay saktong tumunog na rin ang bell kaya pumunta na kami sa room namin.
Mabilis lumipas ang oras. Lunch na namin at pag-uusapan namin ngayon ang Christmas Party namin sa darating na Sabado.
"Sofia, kung hindi mo pa kaya mag perform sa party natin, ayos lang," sabi ni Macey kay Sofia. Mag pe-perform nga pala kami sa party at wala pa kaming practice.
"Kaya ko," sagot ni Sofia at tumingin siya kay Jayson. "Jayson, pag-usapan nalang natin mamaya ang gagawin natin, we still have time pa naman para mag practice."
"Sure, sure!" sagot ni Jayson.
"Kayo Demi? May napag-usapan na ba kayo ni Brix?" tanong ni Macey.
Nagkatinginan kami ni Brix at sabay na umiling.
"Kumanta nalang kaya kayo. Magaling naman mag gitara si Brix at ikaw Demi, kumakanta ka naman," mukhang ganun nga ang gagawin namin ni Brix. Wala namang sumasayaw saming dalawa eh.
"Pwede naman," sagot ko nalang at tumingin kay Brix, ngumiti naman siya at tumango.
"Wala pa pala akong susuotin sa party. Dems, Sofia, mag shopping kaya muna tayo?" tanong ni Macey. Naalala ko naman ang red dress na binigay ng killer. I can't believe that I would wear that dress. Galing 'yon sa isang killer.
"May susuotin na ako pero pwede naman kitang samahan," sabi ko.
"Nakabili ka na? Bakit hindi ka nagsabi? Nasamahan sana kita," sabi ni Brix.
"Bigay lang 'yon ni mom sakin," sabi ko nalang.
"Oh, okay! Sa Wednesday nalang tayo pumunta sa mall," sabi ni Macey. Pumayag naman si Sofia kaya pumayag na rin ako.
Madami pa kaming napag-usapan tungkol sa party hanggang sa natapos na ang lunch.
Napadaan ulit kami sa hallway kung nasaan ang mga locker. Muli akong napatigil nang makita ko ang locker ni Jude.
Wait! Yung logo sa locker at sa envelope na natanggap ko ay pareho, at yung mga envelope na 'yon ay posibleng galing din sa killer na tumatawag sakin.
"What's wrong, Demi?" tanong ni Brix pero hindi ko pinansin iyon.
Lumapit ako sa locker ni Jude. Posible kaya?
Posible kayang si Jude Dela Cerna ang killer?
***
"Ok, let's start again," saad ni Brix at muling nag strum sa kaniyang gitara. Nandito kami sa bahay at nagpapractrice na para sa ipe-perform namin.
"I've been awake for a while now..." sinimulan ko ang pagkanta. Nakatitig lamang sakin si Brix habang kumakanta ako.
"It starts in my toes, and I crinkle my nose---"
Natigil ako sa pagkanta nang mag ring ang phone ko. The killer. Tumingin muna ako kay Brix.
"You can answer that first," aniya. "Kukuha lang ako ng tubig natin."
Nang tumayo si Brix ay sinagot ko ang tawag.
"If you wanna see the real killer, go to the Dela Cerna's residence. You can find him there right now."
Oh my God! No!
Nanginginig ang kamay ko habang nakatingin sa cellphone ko.
Shit! Is Jude Dela Cerna the real killer?
"Demi!" napatakbo papalapit sakin si Brix nang mahulog ang cellphone ko.
"Sino yung tumawag sayo?" tanong niya.
"Brix, samahan mo ako sa bahay nila Jude," sabi ko sa kaniya.
"Bakit? Wala ng tao doon," aniya.
"May titignan lang ako. Please Brix, kailangan nating pumunta ngayon doon," sabi ko.
"Okay! Okay!" kinuha ko ang phone ko mula sa kaniya at tumayo. Paglabas namin ng bahay ay nakita pa namin ang parating na si Kuya Derrick pero hindi na namin siya pinansin at sumakay na lamang sa kotse.
Mabilis lang din kaming nakarating sa bahay ng mga Dela Cerna. Bakante na nga talaga ang bahay at wala na talagang tao. Pero ang sabi ay nandito daw ang killer.
"Anong titignan mo dito, Demi?"
Bumaba ako ng sasakyan at agad namang sumunod si Brix.
"Kailangan nating pumasok sa loob," sabi ko sa kaniya.
"That's trespassing, Demi."
"Wala akong pake, Brix! Kailangan nating makita yung killer!" sigaw ko.
Halata ang pagkagulat sa mukha ni Brix.
"Killer? Anong ibig mong sabihin?"
"Someone's calling me. Last month pa siya tawag nang tawag sakin and I think he's the killer. Kanina tumawag ulit siya sakin, he said that the real killer is here," sabi ko sa kaniya.
"Bakit ngayon mo lang 'to sinabi?"
"Plano ko palang sabihin 'to sa inyo. Nagpapadala rin siya sakin ng pictures na nakalagay sa envelope. Sa envelope na 'yon, may logo ng sungay ng demonyo. At doon sa locker ni Jude may nakita rin akong parehas na logo."
Bigla kaming nakarinig ng ingay mula sa loob.
"Teka lang," sabi ni Brix at bumalik sa sasakyan niya.
Pagbalik niya ay may hawak na siyang baril.
"Bakit may ganiyan ka?" tanong ko.
"Kay dad 'to, kinuha ko lang 'to noong sinabi mo na mag iimbestiga tayo," sagot niya.
Napapikit nalang ako.
"Huwag kang aalis sa tabi ko," aniya at hinawakan ang kamay ko.
Buti nalang ay may bukas na pinto sa likod ng bahay. Dahan-dahan kaming pumasok sa loob. Dumagdag pa sa kaba ko ang mga bakas ng dugo sa sahig. Sariwang-sariwa pa ang mga ito.
Nakarinig ulit kami ng ingay mula sa sala.
Nang malapit na kami doon ay tinaas ni Brix ang baril niya. Pero nagulat kami sa kung sino ang nakita namin.
"Brix, Demi, tulungan niyo ako..."
Nangilid ang luha ko. Hindi ako makapaniwala. Tinignan ko ang hila-hila niyang katawan ng isang lalaki. Siya bang ang may gawa nito? Pero bakit? Paano? Napaatras ako habang siya naman ay papalapit sa amin.
"Mang Isko..."
Related chapters
Greenville: The Homecoming XII. LETTERS
"M-maniwala kayo sa...akin. Wala akong k-kasalanan," nauutal na sabi ni Mang Isko. Tinignan ko siyang mabuti at punong-puno ng dugo ang damit at ang kamay niyang nanginginig.Napailing nalang ako."Demi...bata palang kayo, kilala niyo na ako. Alam niyong hindi ko magagawa ang pumatay ng tao. Tulungan niyo ako, napag-utusan lang ako."Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Napag-utusan? Nino?"Sino ang lalaking 'yan, Mang Isko? At sino ang nag utos sayo?" tanong ni Brix."Hindi ko siya kilala, nakita ko nalang ang katawan niya likod ng bahay namin," sagot ni Mang Isko.Tinignan ko ang lalaki. Puno ng dugo ang mukha niya kaya hindi ko rin ito makilala. Ang dami niyang tama ng baril sa katawan."Nang makita ko siya kanina, may bigla nalang tumawag sakin, sabi niya dalhin ko daw ang katawan na 'to dito sa bahay ng mga Dela Cerna. Kapag hindi ko daw 'yon ginawa, makuk
Greenville: The Homecoming XIII. TATTOO
Lalapit na sana si Troy sa pwesto namin ngunit agad na hinawakan ni Jayson ang braso nito at sinapak sa mukha.Muntik na itong matumba ngunit napahawak siya sa upuan kaya napigilan niya ang pagtumba niya. Ngumisi-ngisi ito habang nakatingin kay Jayson.Tinignan ko ang itsura niya. Lalong pumayat ito kumpara sa katawan niya noong huli namin siyang makita. Medyo mahaba ang magulong buhok at ang daming piercings. Mukha siyang adik.Tumawa ito at pumalakpak ng ilang beses, kasunod nito ang pagpasok ng limang lalaki na mukha ring mga adik."Oh my God! P-paano sila nakapasok dito?" tanong ni Macey. Nagtayuan ang mga estudyante at bakas ang takot at gulat sa kanilang mga mukha. Sino ba namang hindi matatakot? Ang tatangkad nila tapos mukha pang adik.Bigla nalang nagtumbahan ang mga upuan at mesa. Kasunod nito ang pagrarambulan ng mga tao."Brix!" napasigaw ako nang makitang nakikipag suntukan si Brix doon sa isa sa mga kasama
Greenville: The Homecoming XIV. Like a Hawk
Hindi ko mapigilan ang pagbuhos ng mga luha ko. Parang pamilya na ang turing namin kay Mang Isko. He's like my lolo. And now, he's dead."Demi," napatingin ako sa pintuan ng kwarto ko kung saan nakatayo si Kuya Derrick.Agad niya akong nilapitan at niyakap."Shh, stop crying."Umiling-iling lang ako.Kahapon ay kasama lang namin si Mang Isko. Akala namin okay na ang lahat matapos ng ginawa namin kahapon pero hindi pala. May balak pa pala ang killer para sa kaniya. Pero bakit siya?"Huwag mong sayangin ang mga luha mo para sa taong hindi naman natin kaano-ano."Nakaramdam ako ng inis sa sinabi ni Kuya."What are you saying, Kuya? Bakit ganiyan ka mag salita?""What? I'm just saying the truth," saad niya."Parang pamilya na natin si Mang Isko. He's been with us since we were kids. He's our family, okay?!" sigaw ko sa
Greenville: The Homecoming XV. Mimic
December 4, 2:00 PM"Demi, are you done?" rinig kong tanong ni Mommy sa labas ng kwarto ko.Nagsuklay lang ako ng buhok at kinuha ko na ang bag ko, "Yes, mom. Palabas na po ako."Naglakad ako patungo sa pinto ng kwarto ko at binuksan 'yon. Bumungad sakin si Mommy na nakangiti."Let's go?" tanong niya. Tumango nalang ako.Papunta kami ngayon sa sementeryo kung saan ililibing si Mang Isko. Pinalibing agad siya dahil wala naman na daw pupuntang pamilya niya dahil hindi na mahagilap ang mga ito. Tanging ang nag-iisang anak niya nalang ang kasama niya sa buhay.***"Si tatay...hindi siya masamang tao. Hindi niya magagawa yung mga ibinibintang sa kaniya," umiiyak na sabi ni Ate Aurelia, ang anak ni Mang Isko. "Magmula ng mamatay ang nanay ko, si tatay lang ang laging nandiyan para sakin. Siya ang nagpalaki sa akin kaya masasabi kong isa talaga siyang mabait na
Greenville: The Homecoming XVI. It's A Yes
December 5, 6:30 PM"You look so pretty, anak," sabi ni mommy habang inaayusan ako ng buhok. "By the way, where did you get this dress?" bahagya akong nagulat sa tanong niya pero hindi ko nalang pinahalata.Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. I'm wearing a red dress - the red dress that I received from the killer. Pero hindi ko naman pwedeng sabihin kay mommy na sa isang killer galing ang damit na 'to."Binili ko po sa mall," sagot ko nalang."Oh, okay. Susunduin ka ba ni Brix dito?" tanong niya ulit."Yes, mom. Nasan pala si Kuya Derrick?" inayos ko na yung mga dadalhin ko at nilagay sa pouch."Kakaalis lang. Pupuntahan daw niya si Bianca. Sila na ba ulit?" tanong ni mommy na para bang kinikilig pa.Nagkibit-balikat nalang ako. I looked at my wristwatch and it says it's already 6:30 PM. 7 PM ang start ng Christmas Party namin sa school.
Greenville: The Homecoming XVII. He's Not Dead
Natapos ang party nang maayos. Hindi ko alam kung ikakatuwa ko ba o mas kakabahan pa ako dahil hindi naman nagparamdam ang killer ngayon. I checked my phone if there are some missed calls or texts from the killer but there is none.It is already 9PM. Nandito kami ngayon sa parking lot ng university. Halos lahat ng estudyante ay nandito rin."Demi!" tumingin ako sa tumawag sakin at nakita ko si Akira, isa sa mga kaklase namin."Bakit, Akira?" tanong ko sa kaniya."Congrats sa inyo ni Brix," ngumiti ako. "By the way, gusto niyo bang sumama? May after party pa kasi, eh."Tinignan ko si Brix na nasa tabi ko. Nagkibit-balikat lamang siya. Bigla namang lumapit sina Macey, Jayson, at Sofia."We're going. Sama na rin kayo, Dems!" sabi ni Macey.Tinignan ko si Sofia, "Sasama ka?"Tumango naman siya at tinuro si Sander na nakasandal sa sasakyan niya, "P
Greenville: The Homecoming XVIII. The Dark Side
December 7, 2:30 PMNilapag ko sa table ang envelope na kakapadala pa lang kahapon ng killer. Nandito kami ngayon sa Belle's Cafe para muling mag-usap tungkol sa killer.Si Brix naman ay naglabas ng mga dyaryo. Luma na ang mga iyon at ang iba ay punit-punit na. Nakuha niya ito sa office ng daddy niya. Mga natirang dyaryo na naglalaman ng mga nangyari five years ago."Shocks! Ibig sabihin, pakalat-kalat lang 'yong killer doon sa party noong isang gabi?!" gulat na tanong ni Macey. Nanlalaki ang mata niya habang tinitignan ang mga litrato.Bigla namang inagaw ni Sofia 'yong isang litrato, "A-anong ibig sabihin nito? Bakit may kuha ako rito?"Uminom muna ako sa kape ko bago mag salita. "Hindi ko rin alam---""Malamang ay may masama siyang balak sayo," sabat ni Jayson."Jayson, ano ba!" sita sa kaniya ni Macey."Bakit? Nagsasabi lang naman ako
Greenville: The Homecoming XIX. His Eyes
In a small notebook, I wrote down all the informations we gathered from the old newspapers."Ang creepy niya. Kung ang killer ngayon at ang killer dati ay iisa lang, pwedeng mangyari ulit ang mga nangyari dati." Muling kinuha ni Macey ang isang dyaryo at tinignan iyon. "Oh my God! Nai-imagine ko tuloy 'yong lalaking pinagtatataga niya. Gross!"Sumandal ako sa upuan at tinignan sila isa-isa. "Sa tingin ko ay iisa lang nga talaga sila."The white mask and the hoodie. The killer's still using those things to hide his identity. Just like what he did before. Isa pa, bigla siyang nawala dati kaya posible talagang bumalik siya."Pero bakit naman siya bumalik?" kunot-noong tanong ni Jayson.Bigla kong naalala noong minsan na tumawag 'yong killer. Tumingin muna ako kay Sofia bago mag salita."Ang sabi niya ay may kasalanan daw ang Mayor sa kaniya. Pati na rin daw ang lahat ng tao dit
Latest chapter
Greenville: The Homecoming EPILOGUE
Tatlong buwan na ang lumipas. Sa tatlong buwan na 'yon, unti-unting bumabalik sa dating katahimikan ang Greenville. May ilan na ring mga bumalik nang mabalitaan na nahuli na ang killer.Tumunog ang cellphone ko dahil sa isang text.From: BrixNandito na ako sa baba.Kinuha ko ang bag kong nasa kama at lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ay naabutan kong nag-uusap sina Brix at Kuya Sander."Oh, ayan na pala si Demi. Ingat kayo, ha," sabi ni kuya habang nakatingin sa aming dalawa ni Brix."Sige, kuya. Aalis na kami," paalam ko."Okay. Umuwi nang maaga hindi umaga. Tomorrow is your special, so you need to rest also," paalala niya.Ngumiti na lang ako at tumango.Habang nasa byahe ay tahimik lang akong nag s-scroll sa Facebook ko. Napangiti naman ako nang makita ang bagong post ni Macey."Nandoon na pala sila," sabi
Greenville: The Homecoming XL. Perilous Love
Macey's POVKasunod namin ang mga pulis habang papunta sa town hall. Bawat minutong nagdaraan, mas lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko.Kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari sa gabing ito. Ang nalaman namin ngayon tungkol kay Kuya Sander ay hindi ko na kinakaya. Paano pa kaya mamaya? Siguradong marami pa kaming malalaman.***Demi's POVDahan-dahan kong idinilat ang mga mata. Ramdam ko rin ang sakit ng ulo ko. Inilibot ko ang mata ko sa paligid. Kusang tumulo ang mga luha ko nang makita si Mayor Javier, kagaya ko ay nakatili rin siya sa upuan at may busal sa bibig.Napagtanto ko na nandito kami sa town hall. Maya-maya lang ay lumabas si Sander. Bigla akong nakaramdam ng galit kasabay nito ang mga tanong na nasa isip ko.Lumapit siya sa akin at tinanggal ang busal sa bibig ko. Tinanggal niya rin ang mask niya. Yumuko pa
Greenville: The Homecoming XXXIX. The Face Behind The Mask
Macey's POV"Salamat, kuya. Magte-text na lang ako kapag uuwi na ako," sabi ko sa driver namin. Bumaba ako ng sasakyan at tumingin sa entrance ng Belle's Cafe.I flipped my hair and walked toward the entrance. Ayoko sanang pumunta dito lalo na't makakasama ko si Jayson at Sofia, kaso kailangan naming tulungan sina Demi at Brix.Pagkapasok ko ay hinanap ko agad si Sofia. She texted me earlier that she's already here. Nakita ko naman agad siya sa madalas na pwesto namin.Nilapag ko ang bag ko sa table at naupo sa tapat niya."Macey," tawag niya. Tinignan ko siya pero hindi ako nagpakita ng anumang ekspresyon.Wala naman siyang sinabi kaya nag order na lang muna ako ng pagkain ko. Habang nag-aantay, nilabas ko ang mga envelope na ibinigay ni Demi sa akin.Nilabas ko lahat ng pictures do'n at tinignan isa-isa."Macey, I'm sorry."
Greenville: The Homecoming XXXVIII. The Devil's Den
"Hold this," sabi ni Brix at inabot sa akin ang baril niya. Dahan-dahan kong kinuha 'yon mula sa kamay niya."Hindi natin alam kung anong nag-aantay sa atin do'n. Kung magkahiwalay man tayo, babalik tayo ng buhay, okay?" tanong niya at hinawakan ang kamay ko.Tumango ako. "Okay."Pinaandar na ni Brix ang sasakyan niya. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nakatingin sa bintana. Matinding kaba ang bumabalot sa akin ngayon.Ala-sais na at kaninang alas-kwatro nag text ang killer kung saan kami dapat pumunta. Alam nila Macey ang tungkol dito at nakahanda na sila sa kung ano man ang mangyayari.Magkakasama sila ngayong tatlo nila Jayson at Sofia. Ang alam ko ay doon sila sa Belle's Cafe nagkita. May ilangan nga lang dahil silang tatlo ang magkakasama pero sana naman ay hindi sila mag away-away doon.Lalong lumalakas ang kabog ng dibdib ko habang papalapit kami sa lugar no'n
Greenville: The Homecoming XXXVII. Greenville's Nightmare
Jayson's POVI opened the car door for Macey pero sa kabila pa rin siya lumabas. Damn it! Kailan kaya ako nito papansinin?Sumunod ako sa kanila papasok sa bahay nila Sofia. Ilang beses akong napalunok nang maisip na magkakaharap-harap na naman kaming tatlo nila Macey at Sofia.Ang gago ko naman kasi talaga. Pinagsisisihan ko ang ginawa ko. Inaamin ko, na-attract ako kay Sofia but I still love Macey. Siya lang ang babaeng sobrang minahal ko. Gagawin ko talaga ang lahat para lang maibalik siya sa akin."Manang, nasaan po si Sofia?" tanong ni Demi sa katulong ni Sofia."Nasa taas siya, kanina pa umiiyak," sagot nito.Nagkatinginan kaming magkakaibigan at mabilis na umakyat sa second floor kung nasaan ang kwarto ni Sofia."Sofia! Sofia!" Kumatok si Demi sa pinto ng kwarto ni Sofia. Ilang saglit lang ay bumukas 'yon at tumambad sa amin si Sofia na na
Greenville: The Homecoming XXXVI. Mayor Javier Is Missing
Ginamot ni mommy ang sugat ni daddy. Pagkatapos no'n ay umakyat na sila, naiwan akong mag-isa rito sa sala. Matutulog pa sana ako kaso nawala bigla ang antok ko.Mag a-alas-dos na ng madaling araw at malamang tulog na rin sila mommy. Si kuya nga ay hindi manlang nagising kanina.Busy lang ako sa pag scroll sa Facebook ko nang tumunog ang cellphone ko dahil sa isang message. Napatitig ako saglit doon at biglang nakaramdam ng kaba.Pagkapindot ko sa message ay tama nga ang nasa isip ko, galing iyon sa killer. Nanindig ang balahibo ko nang makita ang picture ng pinto ng bahay namin. Sobrang lapit talaga.Sinundan pa ito ng isang text.I have something for you. Come outside. Agad akong napatayo nang mabasa iyon. Mahigpit kong hawak ang cellphone ko habang dahan-dahang naglalakad papunta sa pinto. Sumilip din muna ako sa hagdan dahil baka may biglang bumaba.
Greenville: The Homecoming XXXV. Wicked Town
Sa mga nakalipas na araw, feeling ko laging may nakatingin sa akin. Simula no'ng nag send ng pictures sa akin 'yung killer, pakiramdam ko lagi na siyang nakasunod sa akin ngayon. Kahit sa school ay hindi ko maiwasang magmasid sa paligid."After ng graduation natin, aalis na kami dito sa Grenville. This town is not safe anymore." Narinig kong sabi noong isang estudyante na nakasandal malapit sa locker ko. May kasama siyang lalaki, sa tingin ko ay boyfriend niya."Sure na ba 'yan? I'm gonna miss you," sabi no'ng lalaki."Gusto nga ni dad umalis na agad. But, I told him that I want to finish this school year muna. I'm gonna miss you, too. Babalik din naman kami kapag ayos na ang lahat."Sinara ko ang locker ko at napatingin sa dalawa. Napansin ata nila ang tingin ko sa kanila, maya-maya ay umalis na rin sila."Good morning, Demi." Nilingon ko si Brix, kasama niya si Jayson."Good morning," bati ko sa kanilang dalawa."Coffee muna tayo sa
Greenville: The Homecoming XXXIV. The Watcher
"Anong ginagawa mo malapit sa hotel?" tanong ko kay Kuya Derrick habang nasa byahe kami pauwi."I'm with my friends sa malapit na bar doon," sagot niya. Mukha naman siyang nagsasabi ng totoo kaya napatango na lang ako.Bigla namang sumagip sa isip ko si Troy. Ang tagal niya ng walang paramdam, hindi kaya siya na 'tong umaatake at bumalik na siya?"Iniwan mo si mommy sa bahay?!" gulat na tanong ko nang maalala si mommy."Gising pa siya no'ng umalis ako kaya nakapagpaalam ako," aniya.Sumandal na lang ako sa upuan at pumikit. Sana ayos lang si mom doon sa bahay.Pagkarating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ko. Tinanggal ko lang ang sapatos ko at nahiga sa kama. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Gulong-gulo rin ang isipan ko.Kailan ba matatapos ang lahat ng 'to? Kailan namin makikilala 'yung killer? Hanggang kailangan niya ipagpapatuloy 'tong mga ginagawa niya?At sa dinami-rami ng tao, iniisip
Greenville: The Homecoming XXXIII. Prom Night
We're having breakfast when dad suddenly asked mom. Napalunok ako nang hawakan niya ang braso ni mommy."Where did you get the scratches?"Nagkatinginan kami ni mom pero agad din niyang ibinaling ang tingin niya kay daddy. "M-may nakausli kasing bakal d'yan sa labas ng bahay natin. Baka doon ko nakuha," aniya.Tumango-tango na lang si dad. "Okay, be careful next time." Inubos niya na ang pagkain niya at uminom ng tubig. Pagkatapos ay tumayo na siya."Mauuna na ako," aniya at hinalikan si mommy sa noo. Tumingin naman siya sa akin. "Gusto mo bang sumabay na, Demi?" tanong ni dad.Tinignan ko ang oras sa cellphone ko, 7:30 na. "Sige, dad."Tumayo na rin ako at dumiretso sa sala para kunin ang gamit ko. Si daddy naman ay lumabas na."Demi." Lumingon ako kay mommy na sumunod pala sa akin."Mom...are you okay?" tanong ko. What happened last night was a
