PROLOGUE

PROLOGUE

NAPAPAHIKAB ako habang hinihintay si Kaizen sa pag-uwi. Alas tres palang naman ng hapon pero inaantok na ako dahil sa pinagplanohan namin ni Lucas. Pero normally talaga ay natutulog ako sa hapon. Grabe makatampo ang isang 'yon aalis nang walang paalam.

Hindi ko nga alam kung tatalab ba o magiging successful ang plano namin ni Lucas. May mga negative na dahilan kung bakit useless ang pagplano naming pag selosin si Kaizen. Baka kasi nainis lang siya sa jung anong sinabi ni Lucas kanina.

Una ay bakla siya, magugustuhan ba ako niyan? Syempre hindi. Pangalawa lalaki rin ang gusto niya, ilang beses na kaming nag agawan sa lalaki tanong mo? Yes. Pangatlo ay nandidiri siya sa akin. Lalo na kapag kumakapit ako sa kaniya at sinusubukan ko siyang landiin pero walang nangyayari. Puno na ako ng hampas, sigaw at tulak dahil diring diri sa akin.

Oo minsan ko na ring pinagtangkaang landiin siya pero 'di tumatalab.

Kaya paano masasabi ni Lucas na may gusto sa akin 'yon? At talaga namang pinagplanuhan niyang mabuti ang pagpapaselos kay Kaizen. Eh kung wala nga kaming mapapala rito. Wala bang magawa si Lucas, baka pinagti-tripan lang kaming dalawa.

Umiling iling nalang ako at hinayaan. Bahala na nga, isang beses lang naman eh. Pero, wala pa nga rito si Lucas eh kaya paano namin magagawa ang oplan tûkhàng paselosin si Kaizen? Kung dumating siya ay bahala na.

Sabi niya kasi kanina saglit lang 'yon tapos bukas na itutuloy, pero humabol pa sa text at sinabing tuloy pala mamaya. Ganado sa buhay talagang kinacareer ang pagiging prankster.

NAKAKAIN na ako ng hapunan at lahat lahat ay wala pa rin siya. Dapat pala natulog nalang ako kanina para may napala ako. Antok na antok na ako kailangan ko ba talagang gawin 'to. Ready na nga akong matutulog ngayon pero wala pa rin siya. Tinext ko na rin pero naka off yata ang cellphone niya.

Ang sabi ni Lucas, maghintay lang kami. Pero nag-aalala ako na hindi for real.

“Tagal naman, kahit kailan talaga ang arte kumilos.” Iniisip ko palang na mabagal siyang kumilos ay natatawa na ako. Hindi yata talaga magandang sinimulan ang plano.

Maya maya pa ay may dumating na kotse sa tapat ng bahay. Napasilip ako rito at nag taka. Si Lucas 'to ah. Wala pa naman akong sinasabi na nakauwi na si Kaizen. 'Di talaga ako tatantanan nito.

Pagkatingin ko ay kasama niya pala si Kaizen. Akay niya ito yata habang papalapit sila ay sa tingin ko lasing si Kaizen. Luh, totoo ba 'tong nakikita ko?

Aba naman. Anong nakain nito at nag lasing. First time yata, nakilala ko siyang walang bisyo eh.

“Bakit na ganiyan 'yan?” Tanong ko kay Lucas. Binigay niya sa akin si Kaizen na akala mo naman mabubuhat ko. Napayakap tuloy ako sa kaniya habang nilalakasan ang paa dahil para hindi kami matumbang dalawa. Talagang tinignan niya lang ako at nakipag usap pa.

“Malay ko riyan. Tinext kasi ako ng kakilala ko sa Bar na naglalasing daw pinsan ko. Pagkatingin ko siya pala.” Kinapitan ko ng mabuti si Kaizen. Hindi sa akin mahalaga 'yon sa ngayon dahil nahihirapan akong magbuhat. Hindi ba niya nahahalata ba mukha na akong natatàè dahil sa pagbuhat?

“Sige mauuna na ako. Bukas nalang 'yong plano.” Bulong niya sa akin at tinapik ako. Hindi ako makapaniwalag tumingin sa kaniya

“Hoy teka lang. Samahan mo muna akong iakyat 'to sa kuwarto niya. Tingin mo ba kaya kong buhatin 'to? Pagkalaking tæ. Ipapabuhat mo sa akin mag-isa. Kung ako isang sako lang, siya lima.” Malaking tao naman kasi talaga si Kaizen at hindi mo mahahalatang bakla siya sa unang tingin palang. Lalaking lalaki kaya pati katawan.

Natawa si Lucas at tinulungan akong buhatin si Kaizen. “Oo nga pala, I thought you can handle him.” Nagulat nalang ako ng parang tinataboy niya si Lucas.

“G-Go *hik a-away.” Lakas talaga ng tama ng isang 'to. “Hoy, manahimik ka nga, Ang bigat bigat mo nag e-enjoy ka pang magpabuhat sa akin?” Tinapik tapik ko siya baka sakaling bumalik sa wisyo.

“Kanina pa 'yan ganiyan. Ayaw niya nga sana umuwi kasi pinapaalis niya ako. Noong sinabi ko na iuuwi kita sa asawa mo. Biglang sumama.” Tumawa si Lucas ng malakas. Isa rin itong ang lakas ng tama.

“Masiyado nang halata parang hindi na kailangan ng plano kasi inunahan na ng confirm.” Tinignan ko siya ng nagtataka.

“Masiyado kang delulu Lucas, 'wag ka masiyado sa sure, lasing lang 'to kaya ganito. Speaking of lasing, naglalasing pala 'to.”

“Madalang, ngayon nalang ulit.” Mamaya lang sa akin itong Lucas ano kayang sinabi niya kay Kaizen na naging dahilan para maglasing siya.

Pagkarating namin sa kuwarto ni Kaizen ay napa unat ako sa braso ko, tumunog tunog pa ang mga buto ko sa katawan na akala mo ay nabali. Ang bigat.

“Sige ikaw na bahala riyan. Hindi naman siguro magsusuka 'yan. 'Yon nga lang amoy alak siya. Teka mag-asawa ba talaga kayo? Sabi niya kasi may ipapakita siyang papel pero hanggang ngayon wala pa rin.” Napakamot ako sa ulo.

“Hindi kami kasal ah, atsaka nakalimutan mo yata na part ito ng pagpapanggap kaya mukha kaming mag asawa.” Napakibit balikat siya at naglakad na papunta sa pintuan.

“Ano bang sinabi mo rito ba't naglasing ng ganito.” Napatingin ako kay Kaizen na nakahiga na sa kama. Natawa ako sa naging hitsura niya.

“Sige, mauuna na ako.” Umirao nalang ako dahil isinawalang bahala niya ang tanong ko. Nagpasalamat muna ako sa kaniya bago sinara ang pintuan. Napamewang akong napatingin kay Kaizen na nakahiga sa kama at bahala na kung anong magiging hitsura niya habang nakahiga.

“Tignan mo na? Akala ko ba 'di ka marunong maglasing ha. Isusumbong kita sa Daddy mo.” Pagkausap ko na akala mo'y naiintindihan niya ako.

Lumapit ako rito at tinapik ang pisnge. Nagigising ba ang lasing? Kapag ba binuhusan ko 'to ng tubig mawawala kalasingan niya?

Kumuha nalang ako ng damit niya pang itaas at pamunas. Sa pang itaas nalang ako ayaw ko sa pang ibaba. Alangan naman.

Natanggal ko na ang damit niya at pinupunasan siya. Hindi ako sanay sa ganito, hindi ko naman 'to ginagawa dati eh.

“Pinaggagawa ba naman kasi nito.” Inis na sabi ko na akala mo nanay. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. May problema ba 'to. Curious talaga ako sa sinabi ni Lucas eh.

Malaki ang katawan niya at para talagang araw araw sa gym. Kung talagang bakla siya ay hindi siya mag-i-stay sa ganitong katawan. Pero, sabagay dapat niyang magtago sa tatay niya. Pero ang hot niyang tignan ah. Napailing iling nalang ako dahil sa pinag-iisip ko.

Dadamitan ko palang sana siya ng bumubulong bulong siya pero hindi ko maintindihan. Hala nagiging balîw na siya.

“Ano?!” Sigaw kong tanong nilapit ko pa ang tenga ko sa kaniya.

“I-I l-love you.” Nanlaki ang mata ko at biglang napatayo, kinilabutan ako kaagad sa sinabi niya. Feeling ko magtataasan ang balahibo ko ngayon eh. Umiling ako kaagad habang nakapikit at bumuga ng hangin.

“Relax, lasing siya.”

“Pinagsasabi mo riyan. Gusto mong sampalin kita ante, nakalimutan mo na ba ang gurl code natin.” Hindi ko na tuloy alam ang pinagsasabi ko.

Pero bakit ako nakakaramdam ng kilig eh lasing lang naman 'to na nagsasalita out of the world. No hindi puwede 'to kailangan matapos ko na 'to bago pa siya makapagsalita ng mas marami.

Tuluyan ko na siyang nadamitan pero nakakapit pa rin siya sa akin. Tumingin siya sa akin pero halos nakapikit pa ang mata niya.

“G-Gusto *hik kita.” Nagulat ako lalo dahil sinabi niya mismo sa mukha ko 'yon. Napahila ako sa kamay ko na hawak niya at iniharap ang dalawang palad.

“Wait lang! Wait wait!” Kinuha ko ang cellphone ko at binuksan ang camera. Kailangan kong irecord ito nang maipakita ko sa kaniya bukas kung anong pinagsasabi niya. Kailangan kong ipamukha sa kaniya ang mga sinasabi niyang nakakapanindig balahibo.

Nilapag ko ito sa mini table na malapit sa kama. Para marinig ang sinasabi niya at kitang kita siya. Baka sabihin niya edit eh.

“What did you say again? Come and tell me.” Kahit kinakabahan ay lumapit ako sa kaniya. Ba't ba ako kinakabahan ng ganito.

“I-I like *hik you.” Bigla akong napakamot sa ulo. Ano ba naman 'to. Totoo ba 'yon? O baka dala ng lasing, baka iniisip niya ang kaharap niya ngayon ay alak.

“You're drunk.” Realization hit me. Kahit sabihin niya sa akin 'yan kung lasing nga siya. Then why do I feel so sad.

“N-No *hik I'm not!” Umiling iling siya. Napahawak ako sa pisnge niya habang tinititigan siya. Bakla ka nga eh paano mo ako magugustuhan. Nandidiri ka pa nga sa akin. Gusto ko siyang ayugin hanggang sa mawala ang lasing niya pero baka mas lalala ang hilo.

“Come on, sleep for a while and take a rest.” Pagod lang siguro ito kaya naglasing. Kawawa ka sa akin bukas Lucas, pipigain kita hanggang sa malaman ko kung anong sinabi mo rito.

Tatayo na sana ako ng magsalita nanaman siya.

“I-I love you Va-Vaniah.” Napahawak ako sa pisnge ko habang nanlalaki ang mga mata. Hindi ko alam kung anong magiging reaksiyon ko, kung mahihimatay ba ako o hindi.

“What the hèll Kaizen, are you for real? Ganiyan ba ang naging epekto sa 'yo ng alak.” Pero bakit mismong pangalan ko ang binanggit niya. Baka naman nananaginip talaga siya. Sinampal sampal ko ang mukha ko para magising sa katutuhanan. Kapag kasi uminom ka ng alam feeling mo halo halo ang nasa utak.

“S-Stay.” Hawak niya ako at ayaw akong paalisin.

“Gosh! Just take a rest will you? Okay I will stay here hanggang sa makatulog ka. Kulit mo kapag nalalasing. Tignan nalang talaga natin bukas kung hindi ka mandidiri kung napanood mo 'to.” Napapikit ako at bumuga ng hangin. Kaya ko 'to, si Kaizen 'yan tandaan mo. Bakla siya at walang dapat ipag-alala, okay inhale exhale.

Nag stay pa ako ng ilang minuto sa tabi niya hanggang sa maramdaman ko na nakatulog na siya. Tinignan ko siya sa mukha at mukhang tulog na nga siya. Dahan dahan akong tumayo at maingat na hinihila ang kamay ko na kapit niya. Grabe kahit tulog ayaw niyang bitawan. Makapit pa rin.

Nang matatanggal ko na sana ang kamay ko ay bigla siyang kumapit ng mahigpit at hilain ako. Wala ako sa balance dahil halos nakatungkod lang ako.

Pagkahila niya sa akin ay roon ako tuluyang nagulat at hindi makapaniwala nang magdikit ang labi namin sa isa't isa.

Napalayo ako kaagad at tumayo. Napatakip ako sa bunganga ko habang nanlalaki ang matang nakatingin sa kaniya ngayong umuurok na.

Napaupo ako dahil sa panghihina ng tuhod ko. Ang puso ko ay sunod sunod ang pag-tibok at subrang lakas, hindi ko maipaliwanag ang mararamdaman ko habang nakatingin ako sa kaniyang maganda na ang tulog.

“What the fvck.”

—

A/N: Hello again, dear readers, supportive and friends. Ito na po pangatlong story ko rito sa good novel in titled "Got Married with a Gay Billionaire". Expect grammatical errors and typo. Hindi ko pa po siya nae-edit pati po ang ibang story kaya may mga typo po ako at errors.

Thank you so much for unending support and love. Much appreciated po!

Other stories:

— The Billionaire's Wife

— His Slow-witted Maid

Available here— goodnovel app