Novels by Moonlighty_Jaaa

EPILOGUE4 years ago—“Once upon a time there was an intruder that found a castle and attacked the princess.” “It's a bad guy mommy?” Napatawa ako kaagad dahil sa naging tanong niya.“Yeah, the intruder is a girl. She tried to catch the princess's lover— the prince.” Nakatitig lang siya sa akin ng nanlalaki ang mata kaya halos matawa na ako.“But, don't worry, the princess would never give her prince, so she tried to fight all her mighty, and saved her prince in the end.” Tinitigan niya lang ako.“Tapos ayon na tapos na nak. Nakakapagod mag English.” Ba't ko ba kasi pinalaking Englishero ito.“Mommy, prince should be the one who will save princess right?” Napanganga ako sa sinabi niya. Oo nga 'no.Narinig ko ang pagtawa ni Kaizen. “Kahit ano anong kinukuwento mo.” Natatawang bulong niya sa akin.“Honey, it's possible. Sometimes the princess is more powerful than the prince.” Napaliwanag naman ang mata niya Kya napangiti ako.“Really? It's possible?” “Yes. Now go to sleep and we wil

CHAPTER 52Vaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAPAHIKAB ako habang napapayakap sa sarili dahil sa lamig ng panahon ngayon. Nag suot ako ng bunet ko at gloves dahil kahit gaano kalamig ang panahon gusto ko pa ring lumabas.Napangiti ako nang matapakan ko nanaman ang makapal na snow naipon ng magdamag. Two years na kaming nandito sa Canada at kahit ma snow dito ay hindi ako nagsasawa. Madali rin namang maligo rito dahil mayro'n silang bathroom na nag poprovide ng init para hindi lamigin.Tuwang tuwa nanaman akong gumawa ng snow ball at snowman sa taon kong ito ganito pa rin ako mag-isip. Ang ganda kaya, nakakatuwa lang.“Wife! Aga mo naman diyan?” Napatingin ako kay Kaizen at napatawa nalang. “Nakakatuwa kasi ang snow.” Walang ganito sa Pilipinas kaya sulitin ko na.Gaya nga ng nasabi noon, wala kaming contacts sa mga naiwan sa Pilipinas. For two years na. Nagpaalam naman na ako sa magulang ko at si Kaizen na rin mismo ang nagpaalam din sa akin. 2 years na rin kaming in a relationshi

SPECIAL CHAPTER —A talk with my realf father“Go talk to him.” Napatingin ako kay Kaizen nang alanganin. Nandito kasi ang totoo kung ama at sabi niya kakausapin niya raw ako. Nandito na ako sa mansion nila Kaizen at ilang araw na rin ang nakalilipas.“It's much better kapag nakapag usap kayo, maybe may sasabihin lang siya.” Tumango nalang ako para matapos na 'to. Sumunod ako sa kaniya at dito lang naman kami sa garden mag-uusap. Nakatitig lang ako sa mga bulaklak at magkatagilid kami. Nahihiya ako 'di ko rin alam kung ano bang sasabihin ko pero pinagpapawisan ako sa lamig.“I'm glad I saw you. The last time I saw you is nasa 3 years old ka palang yata.” Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. napapakamot nalang tuloy ako sa ulo.“Don't you have any question?” Napa 'Ahh' ako.“A-Alam niyo naman po siguro 'yong tanong ko.” Nginitian niya lang ako.“It was the biggest mistake I ever made in my life. Napalayo ako sa mommy mo becuase of her friends na pinaniwalaan ko naman. It's a long stor

CHAPTER 51Azred Kaizen Velsonwy POINT OF VIEW—HALOS hindi ako nakatulog dahil sa kakaisip ko kay Vaniah. Gusto ko siyang isama pero natatakot ako dahil baka ayaw niyang sumama sa akin lalo na ngayon na hindi siya okay.Halos maiyak na ako kakaisip at wala talagang gana ang katawan ko ngayon. Should I flight now? Tumayo nalang ako at nagdahan dahan nalang sa pagkilos dahil wala akong gana. I'm so stupid na hindi ko pinili ang manatili sa kaniya. Ngayon ay kailangan kong umalis, gusto ko siyang makasama.Napabuntong hininga naman ako at napaisip. Naka hands na rin mga gamit ko, sa totoo nga ay puwede na akong umalis.I also can't believe na kapatid niya si Skylly, si sir Syrus pala ang Daddy niya. Pero okay na ngayon dahil nalaman na namin ang totoo at titigil na si Skylly.Bumaba na ako at napatingin sa orasan. It's 6 o'clock in the morning. Parang ayaw ko nang tumuloy.“Sir? Saan kayo pupunta?” Napatingin ako sa personal Butler ko na gulat na gulat na napatingin sa akin.“I have f

CHAPTER 50Lucas Riyo Velsonwy POINT OF VIEW—NANDITO ako sa kotse ko at malayong nakatanaw kay Vaniah. Napa sapo nalang ako sa noo ko nang makita si Skylly. Ang galing talaga ni Neon nagawa niyang pagsalubungin ang dalawa.Alam ko na ang nangyayari at sinabi sa akin ni Neon na si Vaniah ang kapatid ni Skylly na binabanggit niya noon. Hinahanap daw kasi ito ng Daddy niya.I can't believe it na magkapatid sila sa ama. Bilog nga talaga ang mundo. Nakikita ko na kung paano sila magsalitan ng salita, kahit hindi ko naririnig ay halatang nagkakainitan na sila ng ulo. Hindi nga talaga palalampasin ni Skylly ang makitang kahit sino. She's crazy. Nagmaneho na nga ako pabalik sa bahay dahil kailangan kong bantayan 'yong hacker na nagkakaroon na ng saysay ang ginagawa. Nagpaka busy ako nitong mga nakaraang araw. Hindi lang tungkol kay Vaniah at Kaizen na picture ang hinahanap namin. Sinusubukan din naming hanapin ang tungkol sa resort namin kahit matagal na at ilang years na ang nakalilipas.

CHAPTER 49 CONTINUATIONVaniah Feumi Dellona POINT OF VIEW—NAGPAPATUNOG ako ng mga buto ko ngayon at hinihilot ang lamang loob dahil nananakit na maghapon akong nakaupo. Nakaupo ka pero nananakit pa rin. Kararating lang kasi ng hinire ni Lucas na hacker at sinabi niya sa akin I did great daw. Kahit wala nga akong nakuhang info ayos na daw dahil nabawasan kahit papaano ang trabaho niya at hindi na siya mahihirapan mag start mg hacking. Naka balot nga siya ng mabuti at halos ayaw ipakita ang mukha. Madalas talaga gano'n sila kailangan mong magtago.Lumipat na rin nga sila ng area at sabi ni Lucas doon na raw sila sa bahay nila. Kaya ngayon ay boring nanaman ang buhay namin ni Neon kahit busy kami. Gets niyo ba? Hindi? Okay.“I have some ointment here.” Napatingin ako kay Neon.“Paki ulit nga Neon.” Tinignan niya ako ng nagtataka.“Nang alin?”“'Yong sinabi mong gamot.” Tinignan niya ako at napahampas. “Natatawa talaga ako sa pav pronounce niyan. Ang babaw ng kaligayan ko.” Ewan ko

EPILOGUE— 4 years later“Say! Mommy!”“Dada!”“Hindi puwede. Dapat mommy 'yan. Ash ano nanamang pinainom mong gatas sa mga ito! Bakit puro ikaw ang binabanggit!” Napanguso ako habang nakatingin kay Ashray.“I didn't, hindi ko pa nga sila pinapainom ng kahit ano.” Gusto kong magpapadyak pero 'wag nalang baka ma apply pa nila.Pagkatapos kong makapag aral sa kolehiyo ay gusto kaagad ni Ashray na ikasal kami. Excited nga masiyado at hindi na ako pinayagang magtrabaho ulit. Oo hindi na rin siya naghintay ng ilang years, ilang buwan lang ay kasal agad. At ito ang naging results. Kambal na babae at lalaki.Nanligaw siya sa akin ng halos 2 years. Mga 1 year and half yata bago ko sinagot. Hindi ko siya sinagot kaagad dahil nga nag-aaral pa ako, pero sinagot ko rin noong gusto ko na. Gano'n lang kasimple. Gaya ng sinabi niya ay babawi siya sa akin. Pero binigyan naman ako ng dalawang inire. Grabe ang sakit kaya.“Naks! Tama 'yan maglaba ka, magluto ka rin pagkatapos dito kakain ang pinakamaga

CHAPTER 50— FinaleHelliry Chrysopeleia Flieyh Dizon POINT OF VIEW—MATAGAL na panahon na rin yata simula noong umiyak ako ng tudo kasama ang sakit, kabog sa dibdib, kaguluhan sa isip, pag-aalala at halo halo na. Hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko. Tipong para na akong namamanhid dahil sa nakikita ko.Noong bata ako ay takot na talaga ako sa dugo, pero hindi gano'n kalala. Kapag kaunting dugo ay hindi naman ako natatakot. Natatakot ako hindi dahil sa parang trauma, natatakot ako rito dahil noong nasugat ako ng malaki ay nagdugo ito at subrang sakit sa pakiramdam. Iniisip ko noon na paano na kaya ang malaking sugat? Baka subrang sakit na. Pero 'yong ganitong nakikita ko ngayon, na halos panligo na ang dugo ay hindi ko kayang tignan.Napasigaw ako at agad na lumapit sa kinaruruunan ni Ashray. Panay ang kalabog ng puso ko at pagtulo ng luha. Ako na mismo ang naghila sa mga first aid kit at pinaalis ang mga paharang harang na nanunuod lang. Hindi ko mapigilang nagalit dahil

CHAPTER 49Helliry Chrysopeleia Flieyh Dizon POINT OF VIEW—NAPAHIKAB ako habang nasa loob ng classroom. Wala namang ginagawa na gaano pero hindi ako nakatulog kagabi dahil sa kakaisip kay Ashray. Ngayon lang yata ako hindi sinipon kapag nagpapaulan.“Ano bang ginawa mo kagabi bakit para antok na antok?” Tanong sa akin ni Claies.“W-Wala naman hindi lang talaga ako makatulog kasi hindi pa naman ako inaantok.” Alas dose na nga 'yon pero wala pa akong tulog kaya naisipan ko nalang mag midnight snack, may stock akong mga pagkain at ilang buwan nalang ay mag e-expired na kaya kinain ko nalang.May stock din ako ng mga gatas at kape para kung sakaling matakam ako sa mga ito ay hindi na ako maghahanap kahit saan. Lalo na kapag gabi ay malamig at minsan talaga tinatamad din ako.“Malapit na rin uwian, inaantok din ako. Hindi siguro tayo makakapag bili ng mga street food ngayon. Gusto kong magpahinga, napagod ako kahapon.” Nag unat siya at sinandal ang ulo sa likod ng upuan. Kararating niya

SPECIAL CHAPTER Demonic Ashray Silveria POINT OF VIEW—“Demonic Ashray Silveria.” Napatingin ako sa nagtawag sa akin ng buo kong pangalan. Nagsampalan naman si Stellan at Zyrine hanggang sa makarating sila sa akin.“What?”“Laugh first.” Napataas ang kilay ko sa sinabi ni Zyrine.“Are you crazy?”“Duhh, we are 'cousin' how dare you to tell me that.” Tinignan ko lang siya at bumalik sa pagkakatingin sa labas ng window glass.“Ah gano'n pala ah. Stell, don't tell him where is Helliry located.” Napatingin ako ng nanlalaki ang mata. Nagpalipat lipat ang tingin ko sa kanila. Inirapan ko si Zyrine dahil sa kahit ano anong pinaggagawa niya.“She's here. Pero medyo malayo rito. Sa apartment na malapit sa school ang tinutuluyan niya ngayon. Five to ten minutes ang lakad papunta sa school.” Paninimula ni Stellan.“She told us na 'yon ang unang apartment niya noong naghahanap palang siya ng apartment.” I thought they are are not telling the truth.“Really, is she safe there?” Tanong ko sa kani

CHAPTER 48Demonic Ashray Silveria POINT OF VIEW— Continuation of Chapter 42“Itigil mo 'yan Ashray, gusto mo bang masira ang katawan mo dahil sa alak? Akala ko ba nakapag usap na tayo kahapon.” Napatingin ako kay Stellan at inagaw ang bote ng alak na hawak ko.“Baka gusto mo nanamang masapak. Drinking alcohol won't help you to move, hindi ka rin matulungan niyan na maging ayos.” Napatitig ako sa baso.“Okay fine, just give me that last bottle it's too expensive para hindi maubos.” He look at me with a weird look.“You're drunk. You're too wealthy to say that. Hindi mo ako mabibiro sa ganiyan, stop drinking, get up and move your butt tutulungan kita. Be a man bro and know your wrongs.” Sa lahat yata ng nakilala ko ito ang hindi ko mapilit basta. Wala rin naman akong magagawa dahil wala akong gana sa lahat ng bagay susunod nalang ako sa kaniya.“Maligo ka, amoy alak ka,” sabi niya sa akin at tinulak ako.“Kakaligo ko lang.” Tinignan niya ako at napataas ang kilay.“O really? Glad you

CHAPTER 47Helliry Chrysopeleia Flieyh Dizon POINT OF VIEW—ILANG araw na ang nakalipas at hindi talaga tumigil si Ashray sa paghintay sa akin. At sa mga araw na nagdaan ay kahit isa sa amin ay walang nagsalita. Parang pareho nga kaming gustong magsalita pero wala talagang nag lakas ng loob.Kaduwagan ang tawag doon. Kung siya balak niyang makipag ayos sa akin ay bakit tinititigan niya lang ako at walang salita na kahit ano. Wala akong balak mag first move dahil una sa lahat siya ang may gusto nito. Pinaalis niya ako at gusto ko lang gawin ang sinabi niya sa akin. Ito na sinusunod ko na, siya ang nagsabi kaya siya rin ang bumawi nang sinabi niya kung gusto niya.Napahilata ako sa kama ko at tumitig sa kisame. Mabuti nalang talaga at tapos na ang exam kung hindi ang dami ko sanang iisipin. Ang Ashray talaga na 'yon walang ibang ginawa sa akin kung hindi pag-isipin ako mabuti.Tumayo na ako at kinuha ang sling bag ko. Tinawag kasi ako nang dalawa. Si Zyrine at si Stellan, gusto raw nil

EPILOGUEWAKAS—1 year later“Kinakabahan ka?” Tinignan ko si Jairo kaya napatango ako.“Ewan ko kung anong klaseng kaba ito.”“Normal lang 'yan kapag ikakasal ka.” Tumawa ito kaya napailing ako.“Parang ikinasal ka na ah.”“Tara na nga naghihintay na groom mo.” Napangiti ako at kumapit sa kaniya. Oo siya ang maghahatid sa akin papunta kay Arkien. Nirequest niya ito at kahit ayaw ng iba na siya ang maghahatid sa akin at ang tatay ko nalang pero pinilit niya dahil gusto niya raw ako samahan.“Thank you.” Banggit ko sa kaniya at nagbukas na ang pintuan, dahan dahan kaming naglakad. 'Di ko naman maipaliwanag ang nararamdaman kong saya sa kalooban ko.“For what? I should be the one to thank you.” Napangiti ako lalo at nararamdaman ko na ng pangingilid ng luha ko.“No, ako dapat mag-pasalamat sa 'yo. Tinulungan mo akong makuha pabalik si Arkien, kahit na. . . ” Umiling iling siya at napatawa.“For you. Kahit gustong gusto kita, kung saan ka mas sasaya at kung sino talaga ang ama ng anak mo

CHAPTER 58—“Aray ko! Sh!t kasi hindi marunong umiwas si Eros ng patalim ako tuloy lahat sumalo. Sinalo ko pa siya nong tumilapon siya dahil sa sipa. Feeling ko madudurog ang bones ko.” Reklamo ni Queecy habang hindi makagalaw sa higaan niya.Napatawa naman ako dahil kahit ako ay puno ng benda ang katawan at hindi makagalaw.“Kakatawa nga eh puno sila ng benda sa katawan kaysa sa atin. Look at Fean he looks mami.” Tumawa si Nav at napatigil din kaagad dahil sa sugat niya. Wala namang nagawa ang tatlo kung hindi ang manahimik nalang.“We didn't expect na may gano'n ede nag sanay rin sana ako like Velier.” Gusto kong magkamot sa ulo kaso hindi ko pala maigalaw ang kamay ko.“Ah so kayo na pala ang princess ngayon? Sige kami na ang prince tanggap na namin.” Umiling iling nalang ako habang pinapakinggan ang bangayan nila.“Look at you guys, parang wala kayong nararamdaman sa ingay niyo.” Dumating si Zack na naka wheel chair at napatawa.“Anong klaseng proops 'yan?” Pagbibiro ni Jairo na

CHAPTER 57 CONTINUATIONARKIEN PAST POINT OF VIEW—Nagising ako sa isang puting kuwarto at para akong bagong silang dahil wala akong maalala kahit isa. Napatingin naman ako sa isang tao na napaka pamilyar sa akin. Wait I think I know her name? Sa tingin ko ay nakita ko siya.“W-Who a. . . are y-y-you?” Nahihirapan kong tanong dahil sa tuyo ang lalamunan ko.“It's me your wife!” Napataka ako dahil sa sinabi niya. I know her name, but I don't feel like I'm safe with her. Who is she?Halo halong kaguluhan ang nangyari sa akin kagigising ko lang. I saw many people na subrang familiar. Hanggang sa may isang babaeng hindi na nakalapit at napaiyak nalang ngunit siya ang pinaka familiar sa lahat. Why do it feels like I really know her?Days past magmula nang magising ako. Hindi pa man ako tuluyang gumaling pero gusto kaagad ni Czein na lumabas na at sa bahay nalang magpagaling.“Don't believe them okay? Sila ang dahilan kung bakit ganiyan ang naranasan mom I don't want you to suffer again. P

CHAPTER 57Velier Traizy Prenco Point Of View—“Nakita ko na sila.” Bulong ni Queecy na may pinuntahan saglit at pagkarating niya ay may info na kaagad. Hindi niya na kami pinasama dahil may titignan lang daw siya.Kasalukuyan na nga kaming nakatigil sa gitna ng kagubatan para makapag plano at makapahinga ng kaunti.“Ang anak ko?”“Safe siya, mukhang ikaw talaga ang hinihintay niya roon. Maraming bantay sa paligid. Pero kailangan nating mag apura habang nag iingat,” sabi niya kaya napahinga ako ng maluwag.“Pero hindi puwedeng sabay sabay tayong magpapakita. Hindi niya alam na dumating tayo. Baka mas lalala ang sitwasiyon kapag nag sabay sabay tayo,” sabi ni Eros kaya napa isip kami. Hindi nga puwedeng basta na lang kaming susugod doon lalo na naroon ang anak ko. Sa pagkakakilala ko kay Czein ay hindi siya matitigilan kahit makap*t*y na siya dahil ang mahalaga sa kaniya ay makuha ang gusto niya.“Ako ang haharap.” Tumayo ako kaya napatingin sila sa akin.“Hindi mo kailangang maging b

CHAPTER 56Velier Traizy Prenco Point Of View—NAPATAYO nga ako kaagad dahil nang lingunin ko na ang anak ko ay wala siya sa puwesto niya. May mga batang nagkukumpulan sa hindi gaanong malayo sa mesa at mukhang nagpapalaro nanaman ang clown. Lalapitan ko na sana ito para masiguro ko na naroon si Art pero nakita kong papalapit si Queecy at mukhang nag aapura siya.Taka ko siyang tinignan dahil sa mukha niya na kabado. Tinignan ako ni Jairo at sabi ko sa kaniya na hanapin niya ang anak ko.“Bakit?” Tanong ko kay Queecy. Hinawakan niya ako sa braso at lumingon sa paligid.“Nasaan ang anak mo?” Mukhang hinihingal pa siya dahil tinakbo niya yata ito.“H-Hahanapin ko pa nga lang. Saglit lang akong 'di tumingin 'di ko na alam kung nasaan.” Napamura si Queecy at mukhang nataranta kaya napakaba ako.“May nangyayari bang masama?” Ayaw ko sanang tanungin iyon pero hinila na niya ako.“Si Czein.” Hindi niya a nababanggit ang sinasabi niya pero nagkakaroon na ako ng clue sa nangyayari. Walang ano

CHAPTER 55Velier Traizy Point Of View—Napaaga nga ang pag uwi ni Czein imbis na pagdating niya rito ay 1 day nalang kami pero 2 days pa bago kami aalis sa Island na ito. Tinanong ko nga kay Queecy kung bakit siya uuwi pero ang sinabi niya ay nalaman niya na nagsasama kami ni Arkien. May spy pala na random people rito. Hindi ko pa siya nakikita magmula kanina. Pananghalian nga nanaman at tahimik naman ang lugar. 'Di lumalabas sila Queecy at tanging sa cellphone ko lang sila nakikita. Kasama ko nga si Jairo ngayon at anak ko habang naglalakad kami rito sa tabing dagat. Panay pa ang angal ni Jairo dahil gusto niya raw lumangoy kaming tatlo kasi ayaw ko pa. Mataas ang araw at masa-sunburn lang kami. Nang makalayo kami sa hotel ay sa kabilang banda pala ay may mga tao rin. Tinignan namin ang stage na pinapalibutan ng mga balloons at mukhang may birthday party maya maya. Dadaan nga lang sana kami pero inabutan na kami ng invitation card. Nagtinginan nalang kami ni Jairo. “Hindi naman