EPILOGUE

EPILOGUE

WAKAS

—1 year later

“Kinakabahan ka?” Tinignan ko si Jairo kaya napatango ako.

“Ewan ko kung anong klaseng kaba ito.”

“Normal lang 'yan kapag ikakasal ka.” Tumawa ito kaya napailing ako.

“Parang ikinasal ka na ah.”

“Tara na nga naghihintay na groom mo.” Napangiti ako at kumapit sa kaniya. Oo siya ang maghahatid sa akin papunta kay Arkien. Nirequest niya ito at kahit ayaw ng iba na siya ang maghahatid sa akin at ang tatay ko nalang pero pinilit niya dahil gusto niya raw ako samahan.

“Thank you.” Banggit ko sa kaniya at nagbukas na ang pintuan, dahan dahan kaming naglakad. 'Di ko naman maipaliwanag ang nararamdaman kong saya sa kalooban ko.

“For what? I should be the one to thank you.” Napangiti ako lalo at nararamdaman ko na ng pangingilid ng luha ko.

“No, ako dapat mag-pasalamat sa 'yo. Tinulungan mo akong makuha pabalik si Arkien, kahit na. . . ” Umiling iling siya at napatawa.

“For you. Kahit gustong gusto kita, kung saan ka mas sasaya at kung sino talaga ang ama ng anak mo