Share
Epilogue (part 2)
Days had passed just like that. Me going to school and going home after wstching her work and walking her home even when she doesn't even have the slightest idea of it.
I was close to graduating, but knowing that she's just entering college next year made me enroll myself again to se her everyday.
Nanginginig at nanlalambot ang mga tuhod ko habang nakatayo ngayon sa harapan ng babaeng ilang taon ko nang pinagmamasdan mula sa malayo.
She repeatedly blink her eyes as her jaw dropped at my sudden presence infront of her.
"Ah.. Pedro."
My heart almost melted at that, hearing my name with her voice made me feel like at a time, I am the girl and he's the guy.
Kaugnay na kabanata
Flawed Desires Epilogue (last part)
Kung natuto akong tumingin sa mas positibong daan, sana ay hindi ako napadpad sa katangahang kinasasadlakan ko ngayon.I am not going home. Nanatili ako sa tahanan ng ama habang si Bethylia ay naroon sa naging tahanan namin ng halos dalawang taon.Nakakatawang nakaya kong itapon ang lahat ng iyon ng dahil sa mga pagdududang nabuo ng dahil sa mga salita ng taong wala naman naiambag sa buhay namin kung hindi gulo."What did I tell you? I am the one who's right, right?" My father mocked as rumors about Mark and Bethylia spread in the whole province.Hindi na ako nagulat doon. Inaasahan ko na iyon dahil hindi lingid sa kaalaman kong mayroong pagtingin sa kanya ang sariling kaibigan. I am a guy after all. I know how a guy look at a girl he
Flawed Desires Special Chapter
#Special Chapter || Bethylia MonteamorNangunot ang noo ko nang marinig ang makina ng kotse sa labas ng bahay, tanda na nakauwi na ang kanina pang hinintay na asawa.I rolled my eyes at the back of my head and crossed my arms on my chest while waiting for my husband to enter the house.Mag-aalas tres na ng madaling araw at ngayon lang siya uuwi. I am not stopping him from hanging out with his friends since ngayon lang naman siya natutong makipag-kaibigan, pero 'yong hindi niya pagpapaalam o kahit pagsabi man lang na male-late siya ng uwi ay nakakainit ng ulo.I was waiting here in the living room for almost 7 hours since ang madalas na uwi niya ay alas-otso.I raised a brow when I heard the door creeking open. Agad na bumukas ang ilaw at bumungad ako sa harapan niya.Agad na napuno ng takot ang mukha niya. A hem arise from my mouth as I tap my lap, showing ho
Flawed Desires Chapter 1
The last time I remember, accountancy ang tinapos ko. Hindi ko kahit kailan naisip na babagsak ako sa ganitong trabaho. I never wish for this nor think of it. Kung bakit ba kasi naging isa akong uto-uto at pumayag sa ganitong trabaho. Ni hindi ko naisip na maghihirap lang ako. I was fine with my life yesterday, but today I don't think I can even utter that even in my mind. Parusa ba 'to? Bakit? Para saan? Sa pagkakaalam ko ay wala naman akong nagawang masama. Wala akong natandaang natapakan na tao maski isa. "What are you doing?" A toneless baritone voice uttered. I almost jump on my place hearing his voice. I smiled bitterly at myself. Ah! I remember now. Ito pala ang gusto niya, ito ang parusa niya sa akin sa paratang na wala namang katotohanan. Ni hindi niya ako pinakinggan, kahit isang pangungusap ay wala. He just throw me out like I'm the most disgusting and disceitful woman in the world
Flawed Desires Chapter 2
I thought my misery would end that day, ang akala ko kapag nakita ko na siya ulit ay mawawala na itong pangungulilang nararamdaman ko. Hindi pala, mas lalo lang lumala. Sinakop na ang buong sistema ko, walang natira sa akin kahit pagkontrol na lang sa sariling utak. My mind, heart and body are all his. I don't know what to do anymore. I should be angry at him, I should be hating him, I should be loathing him but I did the opposite. Sa aming dalawa, ako ang may mas karapatang magalit dahil ako ang pinakanaghirap sa loob ng relasyong namagitan sa aming dalawa. He should be thankful that despite of all the pain that he have cause me, nandito pa rin ako, minamahal siya kahit durog na durog na. "I have an appointment later, wait here." He uttered without glancing at me. It's my third day being his secretary. I don't know that Mayor's have their secretary too but I think they
Flawed Desires Chapter 3
After he left, I sighed and face-palmed. Sa dinami-dami ng pupwedeng sabihin iyon pa ang napili ko. I should've stopped myself from bursting out. I should know my place, hindi na kami katulad noon na pupwedeng sabihin kung anong gustuhin. I was just really jealous. Kung siya noon ay nagagalit kung may nalapit sa aking lalaki, ganoon din ang nararamdaman ko ngayon kaya hindi niya ako masisisi. And who even told him to go here? Palagi na lang siyang napasok sa opisina ko ng hindi nagsasabi o kahit kumakatok man lang. Yes, given that he somehow owned this place because he's the Mayor but how about my own privacy, right? Hindi ko na napansin kung ilang oras na ang lumipas na nakatulala lang ako sa kawalan. My frustration is still here. I don't want what he's doing. I'm trying my best to stop myself from hoping here. Noong unang araw ko pa lang dito ay napagpasyahan ko ng itigil 'yon dahil sa ganitong ugali
Flawed Desires Chapter 4
#FD04 || Bethylia Monteamor Nakahinga ako ng maluwag nang tuluyan ng makatapak sa papasukang eskwelahan. Akala ko ay mapipilitan akong tumigil sa pag-aaral ngayong taon dahil kinakapos kami nila Mama sa pera. Dagdag pa na nagkasakit ang nakababata kong kapatid bago magsimula ang pasukan. Pangalawang taon ko na ngayon sa kolehiyo. Nagtatrabaho sa hapon hanggang sa gabi at nag-aaral sa umaga. Sanay na ako sa ganoong gawain dahil magmula bata ay iyon na ang ginagawa ko. Wala na si Papa kaya bilang panganay na anak, naging responsibilidad ko na ring akuin ang dapat na responsibilad ng namayapang ama. Ayos lang naman sa akin iyon, wala akong problema doon. Masaya pa nga ako na nakakatulong ng kahit kaunti kay Mama at sa kapatid ko. Hindi ko lang minsan maiwasan mapagod. Pilit kong isinisingit ang pagbabasa ng ilang aralin namin habang may libreng oras sa trabaho dahil wala naman akong magiging oras pa para doon. Pagkauw
Flawed Desires Chapter 5
#FD05 || Bethylia Monteamor Lumipas ang taon ng paaralan na ganoon ang palaging eksena. Panay ang lapit ni Pedro habang panay naman ang iwas namin sa kanya ng mga kaibigan ko. I don't know what to do anymore. Hindi siya nakikinig sa kahit anong sinasabi ko at ang gusto lang palagi ang gustong pinapakinggan. Nakakapagod siyang palayuin, nakakapagod ding intindihin. Kahit sa trabaho ay nakasunod siya sa akin at kung nagkakaroon ako ng libreng oras ay pinapaupo niya ako sa puwesto niya. Maayos ang mga ganoong tagpo na nangyayari sa pagitan namin. Hindi nga lang maiiwasan ang pagiging marahas niya sa iilang araw. Sa mga lumipas na araw noong bakasyong iyon ay hinayaan ko na lang siya sa gustong gawin. Bukod sa ayokong masaktan ay ayoko ring madamay ang pamilya't mga kaibigan ko kung nagkataong magalit siya sa akin. "Are you going home now?" He asked after seeing me going out of the staff ro
Flawed Desires Chapter 6
Hindi ko na naiintindihan ang sarili ko. I am always thinking of him, his feelings and everything. Pakiramdam ko nasisiraan na ako ng bait. Natatakot ako sa mga susunod na mangyayari. Ayoko namang tanungin ang sarili ko dahil natatakot ako sa sariling isasagot, dahil alam kong may posibilidad na pati sarili ko ay pagsinungalingan ko.Alam kong hindi pa ako sigurado sa lahat ng ito, baka sa sobrang takot ko, iba na ang iniisip ng utak ko. Kaya ako nag-iisip ng kung ano-anong bagay na alam kong imposible pa sa ngayon."Umamin ka nga sa amin, Bethylia." Nanliliit ang matang saad ni Blanche na nakapangalumbaba.I raised a brow and look confusely at her. Anong aaminin ko? Saan ako aamin?Alam ng mga kaibigan ko ang madalas na panggugugulo
Pinakabagong kabanata
