Chapter 4

Chapter 4

"Mikaela, alam kong napakasakit nito," sabi ni Atty. Ramirez habang hinahawakan ang aking balikat. "Pero hindi pa tapos ang lahat. Pwede pa tayong mag-apela."

"Pero paano, Atty. Ramirez? Wala na akong lakas," sabi ko habang pinipilit na huminahon.

"Mikaela, kailangan mong maging matatag. Para kay Aerol," sabi ni Carla na nasa tabi ko. "Hindi tayo susuko."

Habang naglalakad kami palabas ng korte, naramdaman ko ang bigat ng desisyon. Paano ko haharapin ang mga susunod na araw nang wala si Aerol? Pero alam kong kailangan kong ipagpatuloy ang laban.

Pagdating namin sa apartment, naupo ako at nag-isip. Kailangan kong maghanap ng bagong paraan para mabawi si Aerol. Hindi ko pwedeng hayaan na manatili siya kay John Troy.

"Mikaela, magpahinga ka muna," sabi ni Carla habang inaalok ako ng tubig. "Kailangan mong mag-ipon ng lakas para sa susunod na hakbang."

"Salamat, Carla," sabi ko habang tinatanggap ang tubig. "Alam kong mahirap ito, pero hindi ako susuko."

Kinabukasan, kinausap ko si Atty. Ramirez tungkol sa pag-apela. "Atty. Ramirez, anong dapat nating gawin para mag-apela?" tanong ko.

"Kailangan nating maghanap ng bagong ebidensya at mga bagong testimonya na magpapatunay na mas karapat-dapat kang mag-alaga kay Aerol," sabi ni Atty. Ramirez. "Kailangan din nating ipakita na may mga pagkakamali sa desisyon ng judge."

"Handa akong gawin ang lahat, Atty. Ramirez. Hindi ako susuko," sabi ko, puno ng pag-asa.

Pero kahit anong apela namin ay walang nangyari. Kaya napagdesisyunan ko na lang umalis at magsapalaran sa ibang bansa kasama si Carla na siyang laging karamay ko sa lahat.

Anim na taon ang lumipas, naging matagumpay ang aming negosyo. Dati ay isa lamang kaming waitress sa isang restaurant pero ngayon ay may sarili na kaming restaurant at dinarayo ng mga kostumer.

Isang umaga, habang abala ako sa pag-aasikaso ng mga order, lumapit sa akin si Carla na may dalang laptop. "Mikaela, may gusto kang makita," sabi niya habang binubuksan ang isang email.

"Ano 'yan, Carla?" tanong ko habang pinupunasan ang aking mga kamay.

"May natanggap akong email mula sa isang abogado sa Pilipinas. Mukhang may balita tungkol kay Aerol," sabi ni Carla, puno ng pag-asa ang kanyang boses.

Agad kong binasa ang email. Nakasulat doon na may bagong ebidensya na lumabas na maaaring makatulong sa kaso ko laban kay John Troy. Agad kong naramdaman ang pag-asa at excitement.

"Carla, kailangan nating bumalik sa Pilipinas," sabi ko, puno ng determinasyon.

"Kaya natin 'yan, Mikaela. Nandito lang ako para sa'yo," sagot ni Carla habang niyayakap ako.

Agad kaming nagplano ng aming pagbabalik sa Pilipinas. Habang nasa eroplano, hindi ko maiwasang mag-isip ng mga posibleng mangyari. Alam kong magiging mahirap ang laban, pero para kay Aerol, handa akong harapin ang lahat.

Pagdating namin sa Pilipinas, agad kaming pumunta sa opisina ng abogado na nag-email sa amin. "Good morning, Atty. Santos," bati ko habang nakikipagkamay sa kanya.

"Good morning, Mikaela. Maupo kayo," sabi ni Atty. Santos. "May bagong ebidensya na lumabas na maaaring makatulong sa kaso mo. May mga saksi na handang magpatunay na hindi maayos ang pag-aalaga ni John Troy kay Aerol."

"Talaga, Atty. Santos? Pero paanong hindi ito maalagaan ng maayos?" takang tanong ko dito.

"Lagi itong naiiwan sa kanyang mansyon at tanging ang ka-live-in lamang ang nag-aalaga sa iyong anak. Minamaltrato niya ito na hindi nalalaman ni Mr. Enriquez. Kahit nasa 5 years old na ang iyong anak ay hindi ito pinag-aaralan ng babae," paliwanag ni Atty. Santos.

Para akong sinaksak sa puso sa narinig ko. "Paano natin mapapatunayan ito sa korte?" tanong ko, puno ng pag-aalala.

"May mga saksi tayo na handang tumestigo. Mga dating kasambahay at kapitbahay na nakakita sa kalagayan ni Aerol," sagot ni Atty. Santos. "Kailangan lang nating mag-file ng bagong kaso at ipresenta ang mga ebidensyang ito."

"Handa akong gawin ang lahat, Atty. Santos. Hindi ko kayang tiisin na ganito ang kalagayan ng anak ko," sabi ko habang pinipigil ang pagluha.

"Makakaasa ka, Mikaela. Gagawin natin ang lahat para mabawi mo si Aerol," sabi ni Atty. Santos na puno ng determinasyon.

Agad kaming nagtrabaho ni Atty. Santos at Carla para mag-file ng bagong kaso. Kinausap namin ang mga saksi at inipon ang lahat ng ebidensya na magpapatunay sa kalagayan ni Aerol.

Dumating ang araw ng pagdinig. Kasama ko sina Carla at Atty. Santos habang papunta kami sa korte. Ramdam ko ang kaba at takot, pero alam kong kailangan kong maging matapang para kay Aerol.

Pagdating namin sa korte, nakita ko si John Troy na nakaupo sa kabilang panig ng silid, kasama ang kanyang mga abogado. Nagkatinginan kami at nakita ko ang bahagyang pag-aalala sa kanyang mga mata.

Nagsimula ang pagdinig at isa-isa naming ipinresenta ang mga ebidensya at testimonya. Si Atty. Santos ay mahusay na nagdepensa, at ang mga saksi ay malinaw na nagpatunay sa kalagayan ni Aerol sa ilalim ng pangangalaga ng ka-live-in ni John Troy.

Isa sa mga saksi, isang dating kasambahay, ay tumestigo. "Nakita ko po mismo kung paano minamaltrato ng ka-live-in ni Mr. Enriquez si Aerol. Lagi siyang sinisigawan at pinapalo. Hindi rin siya pinapayagang mag-aral," sabi ng kasambahay habang umiiyak.

Sumunod namang tumestigo ang isang kapitbahay. "Madalas kong marinig ang iyak ng bata mula sa kanilang mansyon. Nakakaawa po siya. Wala siyang kalaro at hindi man lang nakakalabas ng bahay," sabi ng kapitbahay.

Habang pinapakinggan ko ang mga testimonya, hindi ko maiwasang mapaluha. Hindi ko inakala na ganito ang kalagayan ng anak ko.

Nang matapos ang pagdinig, nagkaroon ng recess ang korte. Lumapit sa akin si Atty. Santos. "Mikaela, maganda ang takbo ng kaso natin. Malaki ang posibilidad na paboran tayo ng korte," sabi niya.

"Salamat, Atty. Santos. Sana nga, makuha ko na si Aerol," sabi ko habang pinupunasan ang aking mga luha.

Pagkatapos ng ilang araw, dumating na ang araw ng desisyon. Kasama ko sina Carla at Atty. Santos habang naghihintay kami sa korte. Ramdam ko ang kaba at takot, pero may bahagyang pag-asa sa aking puso.

Pumasok ang judge at nagsimula nang basahin ang desisyon. "Sa lahat ng ebidensyang ipinakita at mga testimonya, napagpasyahan ng korte na mas makabubuti para kay Aerol na mapunta sa pangangalaga ng kanyang ina, si Mikaela," sabi ng judge.

Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib. Hindi ko mapigilan ang pagluha ng saya. "Salamat, Diyos ko," bulong ko habang niyayakap sina Carla at Atty. Santos.

"Mikaela, nakuha mo na si Aerol. Ngayon, pwede mo na siyang mabigyan ng buhay na nararapat sa kanya," sabi ni Carla habang pinipigil ang sariling luha.

"Salamat, Atty. Santos. Hindi ko ito magagawa kung wala kayo," sabi ko habang niyayakap siya.

"Ang mahalaga ay magkasama na kayo ni Aerol," tugon ni Atty. Santos na may ngiti sa kanyang mukha.

Pagkatapos ng pagdinig, agad kaming pumunta sa mansyon ni John Troy para kunin si Aerol. Puno ng kaba at excitement ang aking puso habang papalapit kami sa pintuan. Nang buksan ito ng kasambahay, agad kong hinanap si Aerol.

"Mama!" sigaw ni Aerol nang makita niya ako. Agad siyang tumakbo papunta sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

"Aerol, anak ko," sabi ko habang niyayakap siya ng mahigpit. "Hindi na kita iiwan kailanman."

Habang papalabas kami ng mansyon, nakita ko si John Troy na nakatayo sa gilid. "Mikaela," sabi niya. "Alam kong nagkamali ako. Sana mapatawad mo ako balang araw."

"Hindi ko alam kung kailan, pero sana nga," sabi ko habang tinitingnan siya. "Ang mahalaga ngayon ay makasama ko si Aerol."

Pagdating namin sa aming bagong tahanan, agad kong ipinakita kay Aerol ang kanyang bagong kwarto. "Ito ang magiging kwarto mo, anak. Dito ka na titira kasama si Mama," sabi ko habang pinapakita ang mga laruan at libro na inihanda ko para sa kanya.

"Salamat, Mama. Ang saya-saya ko," sabi ni Aerol habang niyayakap ako.