“Okay na ba, Lucy?” Baling ni Ysabela sa babae.Naguguluhan man ay tumango ito. Inilagay niya ang ilang importanteng folder sa mesa nito at ngumiti.“Don't worry, nariyan naman si Christoff. Pwede mo sa kaniya itanong ang mga bagay na hindi mo alam.” Bilin niya.Malapit nang maglunchbreak kaya kinuha na niya ang pagkakataon na ibilin lahat ng kailangan gawin at work schedule ni Greig kay Lucy.Kahit na naguguluhan ng husto si Lucy ay tumango ito.“But this is your job, right?” Nakakunot-noo nitong tanong.“Intern assistant lang ako, Miss Ledesma.” Dagdag nito.Nginitian niya ang babae.“I know, pero kakausapin ko naman si Christoff para mapromote ka sa posisyon ko. You're the most qualified for this.” Sagot niya.Gumuhit ang gulat sa mukha ng babae, hindi nito inaasahan ang kaniyang sinabi.Magsasalita na sana ito nang mag-ring ang telepono sa internal line. Binalingan niya ito ng tingin at sinagot iyon.“Come to my office.” Ani Greig sa kabilang linya.Ibinaba nito iyon at hindi na h
Mas lalong kumunot ang noo ni Greig at pinakatitigan niya ng maigi ang mukha ng babae.Ngayon agad? Aalis sila ngayon mismo para pumunta sa regional court?Hindi ba nito ipagpapaliban iyon?Ikiniling niya ang kaniyang ulo at kakaibang inis ang naramdaman para sa sarili. Pinagmasdan niya ang mukha nito, walang nagbago sa pisikal nitong anyo, pero nararamdaman niyang may kakaiba sa babae na hindi niya maipaliwanag. Waring ibang tao na ang kaniyang nasa harap.Gone the Ysabela I knew. Bulong ng kaniyang isip.“I still have an appointment with Mr. Chua later.”Kumunot ang noo ni Ysabela.“Your appointment with Mr. Chua is scheduled tomorrow morning.”Mabilis na inilabas ni Ysabela ang kaniyang cellphone para kumpirmahin iyon. Maliban sa kaniyang written schedule for Greig ay may kopya rin siya sa cellphone para hindi makalimutan.“It says here—”“He called me, and I decided to move our schedule.” Agap na tugon ni Greig.Napatitig siya sa lalaki. Lukot ang mukha nito at halatang pilit na k
Napatitig siya kay Greig at kinunutan ito ng noo. Ngayon ay tuluyang nabuhay ang pagtataka sa kaniyang puso.Hindi niya lubos na maintindihan ang kinikilos ngayon ni Greig. Hindi ba't gusto nitong pirmahan ang divorce agreement para mapabilis ang pagproseso ng divorce nila?Hindi niya iyon pinirmahan dahil hindi naman na kailangan. Susunod naman siya sa gusto nito kahit walang kapalit.Para rin naman iyon sa kaniya, kung mapapabilis ang pagproseso ng divorce paper nila ay mapapabilis din ang pag-alis niya.Ngunit bakit ganito ngayon ang tanong ni Greig?Bago pa man niya maibuka ang bibig para sagutin ang tanong nito ay ikinumpas na ng lalaki ang kamay.“Forget it.” Mabilis nitong saad.“The old man wants to see you this evening, I hope you can come to our old house for dinner.” Malamig nitong sabi.Tumuloy si Greig sa paglalakad at balak na siyang iwan ngunit mabilis niyang tinawag ang pangalan nito.Natigilan ang lalaki, unti-unti itong pumihit ulit paharap sa kaniya.“If we cannot m
Naguguluhan ang guard. Bumaling ito ng tingin kay Ysabela at napangiwi.Alam ni Ysabela na kilala siya ng guard kaya sinulyapan niya ng tingin si Danica.Hindi alam ng babae ang tungkol sa pagpapakasal nila ni Greig. Pero may pakiramdam siya na kahit malaman nito ang tungkol sa pagpapakasal nila ni Greig ay hindi pa rin magbabago ang tingin nito sa kaniya.“Ano pang tinat*nga-t*nga mo diyan? Paalisin mo na!”Napailing siya sa kagaspangan ng ugali nito.Umiling ang guwardiya at napakamot sa batok.“Ma'am Danica, hindi po puwede. Sisisantehin ako ni Señor Gregory kapag pinaalis ko si ma'am Ysabela.” Natatakot nitong saad.Nalaglag ang panga ni Danica sa sagot nito.“W-what?!”Namewang ang babae at matalim ang tingin sa guard.“Are you st*p*d or what? I'm Danica Ramos Lee, a Ramos. Which means ako dapat ang sinusunod mo because I'm the granddaughter of Lolo Gregory. While this girl?” Itinuro siya ni Danica.“She's no one! Kaya kahit kaladkarin mo palabas ng mansyon ang babaeng ‘to, walan
“Yes.” Mababa ang boses ni Ysabela nang sagutin niya ang lalaki.Ilang hakbang na lamang ang layo nito sa kaniya kaya inihanda na niya ang sarili kung sakaling saktan siya ni Greig sa kapangahasan niya.May kaonting kirot na ngayon sa kaniyang dibdib, dahil sa pagiging impulsido niya'y magkakaroon pa ata ng problema sa kanila.Pero ano naman kung sinabi niya kay Danica ang totoo? Ilang araw na lang ay ilalakad na nila ang divorce paper.Hindi ba siya pwedeng mapagbigyan ng lalaki kahit ngayon lang?“Tingnan mo na, Kuya Greig.” Basag ni Danica sa namayaning katahimikan.“She really has the guts to say that.”Naglakad din si Danica palapit para sulsulan lalo si Greig.“We should send her out of the...” natigilan ang babae sa nakita nito.Ganoon din si Ysabela, hindi niya inaasahan na huhubarin ni Greig ang coat at ilalagay iyon sa kaniyang balikat.Inayos nito ang coat hanggang sa matakpan ang kaniyang dibdib. Lalo pa't dahil sa pagkabasa ng kaniyang dress ay bumabakat ang kaniyang bras
“Dad?” Gulat ang mukha ni Daisy nang marinig iyon sa kaniyang ama.Lumapit ang dalawang guard at hinawakan silang mag-ina. Pinalis niya ang mga kamay nito.“What the h*ck?!”“Ma'am, please.” Ani isang guard na humawak sa kaniyang braso.Nilingon ni Daisy ang matanda at hindi pa rin lubos na makapaniwala na paaalisin sila sa mansyon dahil lamang sa babaeng iyon.“Mom, do something!” Sigaw ni Danica.Ngunit wala rin silang nagawa dahil dalawa pang guard ang lumapit para tuluyan silang kaladkarin palabas ng mansyon.“Those two were my pain in the *ss.” Saad ng matanda nang tuluyang mawala sa kanilang paningin ang mag-ina.Bumaling ito kay Ysabela at naiiling.“Danica is a spoiled brat, and I must admit that Daisy failed to raise her.”“Lolo,” tawag ni Greig sa matanda.“I have to send Ysabela upstairs, kailangan niyang magpalit ng damit.”Tumango ang señor.“Matit? Samahan niyo si Ysabela nang makapagpalit na.” Malamig na saad ng matanda.Naglakad ito palapit kay Ysabela, kakikitaan pa r
Sumikip ang dibdib ni Ysabela. Alam niyang mabuting tao si Señor Gregory, at sa kabila ng malaking agwat ng kanilang estado ni Greig ay hindi siya nito nilait o pinagmalupitan.Dahil kay Señor Gregory ay nabigyan siya ng dahilan para makasama si Greig.Ngayon ay paunti-unting bumabaon ang kakaibang emosyon sa kaniyang puso.“B-baka hindi na kayanin ng tuhod niyo, Lolo.” Idinaan niya sa biro ang nararamdaman.Ngunit nauutal pa rin siya dahil sa pinaghalong kaba at guilt.“Hija, malakas pa naman ako. Kung hindi ko na kayang makipaghabulan sa mga bata ay babantayan ko nalang habang nagtatakbuhan sila diyan sa may hardin.”“Sila?” Nakakunot-noo niyang tanong, nahihiwagaan siya sa mga sinasabi nito.“Oo, sila. Gusto ko marami silang mga apo ko sa tuhod.” Nangingiti nitong sabi.Muli na naman siyang nasamid ng sariling laway.“Alam mo ba, pangarap ko ang masaya, malaki, at maingay na pamilya.” Imporma nito.Natigilan siya at napatitig sa mukha ng Señor.Nasasaktan siya ng husto sa mga sinas
Tahimik silang dalawa sa loob ng sasakyan at kung hindi pa dahil sa madalas na pagbuntong-hininga ni Greig ay mabibingi na siya sa katahimikan nilang dalawa.Alam niyang may nais sabihin ang lalaki ngunit hindi ito maisatinig.Tumigil ang sasakyan dahil sa traffic, kaya may pagkakataon itong lingunin siya.Pinanatili niya ang mga mata sa daan.“About our divorce,” saad nito.“Don't tell Lolo about it yet.” Dagdag nito sa mababang boses.Alam niyang iyon ang bumabagabag kay Greig. Base sa interaksyon nila kanina ng Señor, wala pa talaga itong alam tungkol sa plano nilang dibursyo.Marahan siyang tumango.“Okay.” Aniya.Hindi rin niya kaya na sa kaniya mismo mangaling ang balitang iyon, baka kung mapaano pa ang matanda.Ngayon ay naisip niya, maari pa ba niyang bisitahin ang matanda kung sakaling hiwalay na sila ni Greig?Ibinaling niya ang tingin sa bintana.“You can still visit the old man even if we get divorced.”Wala sa sariling nilingon niya si Greig, akala niya'y pinaglalaruan l
“How’s Niccolò?” Agad na tanong ni Archie nang harapin niya si Greig.“Stable na ang anak ko.” Mababa ang boses na sagot ni Greig.“T*ng*n*. Buti nalang hindi gaanong malala ang nangyari kay Niccolò, kung hindi, babalatan ko ng buhay ang g*g*ng Jimenez na ‘yan!”“Ililipit na ba sa ward si Niccolò?”Tumango si Greig bilang tugon. Bakas sa kaniyang mukha ang pagod at pag-aalala. Hindi siya umalis sa pintuan ng emergency room hangga’t hindi lumabas ang doktor at sinabi sa kaniyang maayos naman kahit paano ang naging examination kay Niccoló.Walang major injury at wala rin internal bleeding. Iyon nga lang, dahil hindi pa kaya ng kaniyang katawan ang nangyari sa kaniya, nagcollapse ito nang hindi na kayang indahin ng bata. Pinipilit lang pala ni Niccolò na tiisin ang lahat ng kaniyang mga pasa at sakit ng katawan.Kanina pa nagdidilim ang kaniyang paningin, at ilang beses na niyang naisip na b*r*l*n si Jimenez. Paulanan ito ng bala sa katawan hanggang sa makuntento siya, pero hindi niya gi
“Ako na, Ysabela.” Pinigilan ni Patrick si Ysabela na bumaba pa ng kama para pulutin ang basong nahulog.“Pasensya na, ‘di ko sinasadya.” Hinging-paumanhin ni Ysabela sa lalaki.Bigla na lamang siyang nakaramdam ng pagkahilo at nabitiwan niya ang hawak na baso kaya nabasag tuloy nang tumama sa sahig.Umuklo si Patrick para pulutin ang kalat, sakto naman na pumasok si Athalia sa kuwarto, matamlay at medyo namumutla ang mukha ng kaniyang anak.“Athy?” Tawag niya, nag-aalala.“I don’t feel well, Mom.” Malungkot na imporma ng kaniyang anak habang lumalakad palapit.“Come here, baby.”Dahan-dahan lumapit si Athalia at umakyat sa kama. Tumingin ito kay Patrick na ngayon ay namumulot ng mga basag na parte ng baso.“What happened?” Kuryuso nitong tanong.Inilapat niya ang kaniyang palad sa noo ng kaniyang anak at pinakiramdaman, hindi naman ito mainit.“The glass slipped in my hand.” Paliwanag niya.“Patrick?” Tawag niya sa lalaki na ngayon ay dahan-dahan nag-angat sa kaniya ng tingin.“P-pwe
“Niccolò is in the police station.” Imporma ni Archie pagkatapos ng tawag galing sa isang tauhan.Nasa likod sila ng sasakyan kasunod ng van na sinasakyan ni Alhaj. Halos hindi niya nilulubayan ng tingin ang sasakyan nito, ngunit dahil sa sinabi ni Archie ay agad na napukaw ang kaniyang atensyon.Nilingon niya ang kaibigan. Nabuhayan siya ng loob.“Saan?”Binanggit ni Archie ang lokasyon ng police station. Agad niyang inutusan ang driver na magtungo roon.It only means one thing, Niccolò’s safe!Kanina pa nagmamatigas si Jimenez, ayaw sabihin sa kanila kung saan nito dinala si Niccolò. Mabuti na lamang ay may nagbalita sa kanila na isa sa kanilang mga tauhan kung nasaan ito.Inimporma ni Archie ang driver ng van na dumiretso sa stasyon ng mga pulis kung saan nakita si Niccolò. Dahil doon sila magtutungo.Ilang minuto ang lumipas ay tumigil din sa wakas ang sasakyan. Dali-daling bumaba si Greig, sumunod si Archie, at ang ilang tauhan.Patakbo siyang umakyat sa ilang baitang saka dumire
Humugot ng malalim na hininga si Alhaj. Sobrang lalim ng sugat sa kaniyang puso na hindi siguro titigil ang pagdurugo no’n.Maybe we could love each other more than friends… but we’re not meant to be lovers.Nagtagis ang kaniyang bagang at marahas niyang pinunasan ang kaniyang mga luha.Ang hirap pa rin tanggapin, na kahit minahal siya ni Ysabela, hindi pa rin iyon umabot sa puntong higit sa pagkakaibigan.Ibinaba niya ang tawag at tinakpan ang kaniyang mukha. Umiyak siya hanggang sa pakiramdam niya’y wala na siya iiyak pa.Sobrang sakit.Mukhang wala na talaga. Hanggang dito lang; hanggang dito nalang.Tumayo siya, saka isinuot ang itim na sumbrebro. Nakaitim rin siyang t-shirt at itim na pantaloon. Kahit pa alam niyang wala na siyang pag-asa, susubukan niya pa rin na umalis ng bansang ito.Maaari siyang pumunta ng Guatemala.Pagkalabas niya ng kuwartong inuukupa, sinigurado niyang maayos ang kaniyang sumbrero at hindi makikita ng buo ang kaniyang mukha.Gamit ang taxing binook na ni
“Alj, it’s not too late.” Marahang saad ni Ysabela sa kabilang linya.Kung hindi pa siguro magulo ang isip niya, baka narinig niya nang malinaw ang pagsusumamo sa boses nito.“We can still do something about this.” Panghihikayat nito.Umiling siya.“Tama si Ale, ang sama ko. Ang sama-sama kong tao, Ysabela. Nabulag ako, naging makasarili, at nakipagsabwatan kay Natasha. Nalaman ko ang tungkol sa plano niya. S-sinubukan ko siyang pigilan, Ysa.”Kinagat niya ang ibabang labi habang inaalala ang mga pangyayari ng araw na iyon. Pareho silang nasa ospital ni Natasha, siya ay para makapagpacheck-up sa kaniyang mga sugat at pasa na natamo galing kay Greig nang sumugod ito sa resthouse.Samantalang si Natasha ay nasa ospital, tinitingnan ng mga doktor. Aksidente niyang narinig na may kausap ang assistant nito, si Ada. Nabanggit ang pangalan ni Ysabela kay mas lalo siyang nakuryuso.Nalaman niyang pinapabantayan si Ysabela dahil paniguradong babalik na ito sa Manila kasama si Greig. Iyon na an
“Alhaj, what's going on? According to the news, you’ve kidnapped a kid!” Si Alessandra nang sumunod na umaga.Sinubukan niya itong tawagan para itanong kung kamusta na ang pinapalakad niyang passport at visa.“It was my son, Ale.” Sagot niya.Ipinasok niya sa bag ang ilang gamit na nakakalat sa kama.“Your son? Bella’s son?” Tanong nito.“But according to the news, it was Greig Ramos’ son with Ysabela Ledesma! Hindi ka nagsasabi ng totoo sa akin—”“Ale, please. They’re trying to frame me up. Alam mong hindi ako masamang tao. Hindi ako gagawa ng masama. Umalis ako ng Sicily, kasama ko si Niccolò, dahil hindi kami tinitigilan ni Greig. Hanggang ngayon hindi ko pa rin mabawi si Bella. Please, Ale. I really need help.” Pagsusumamo niya.Narinig niya ang buntong-hininga ni Alessandra sa kabilang linya. Sinundan iyon ng pagmumura.“I’m sorry, Alj. I’m sorry. Kuya Domingo wouldn't let me meddle with your problem with Greig and Archimedes. Maimpluwensya si Archimedes Garcia, kung malaman niya
“Bakit? Totoo naman, hindi ba? Pinadala mo ang mga litrato namin ni Ysabela kay Greig at Gregory Ramos. Pinalabas mong pinagtataksilan namin si Greig, at ako ang ama ng dinadala ni Ysabela para kahumuhian nila si Ysabela. You were really a cunning b*tch. You know your way around.”Noong una, hindi naman niya talaga gustong agawin si Ysabela sa isang magulong pamamaraan. Nang malaman niyang maghihiwalay na si Greig at Ysabela, nabuhayan siya ng loob, oo.Pero hindi siya umabot sa punto na papatay na siya ng tao para lang makuha ang babaeng gusto niya.Hindi kagaya ni Natasha.“I don’t care what you want to say to me, Alhaj. Pareho lang tayo. Ginusto mong makasama si Ysabela. Ginusto mo siyang itakas!”“Itinakas ko siya dahil alam kong hindi mo siya titigilan hangga’t hindi mo nakukuha ang gusto mo! Ano? Naging masaya ka ba nang makuha mo si Greig? Minahal ka ba niya? Napalitan mo ba si Ysabela?”“Tama na!” Sigaw ni Natasha.“Tama na!”Biglang namatay ang tawag kaya naman mapait siyang
Maraming pulis ang nagkalat, may ilang checkpoint na din sa mga highway lalo pa’t namataan na ng mga tauhan ni Greig si Alhaj.Medyo kabado na rin si Alhaj dahil alam niya, binabantayan na rin lahat ng port, pier at station. Kaya kahit taxi ay nagdadalawang-isip na siyang sumakay, baka masita sila sa isang checkpoint at mahuli siya.T*ng*n* lang talaga.Itinapon niya ang cellphone na ginamit ni Niccolò, saka humanap ng store para bumili ng bago. Kabado siya, hindi alam kung saan pa pupunta dahil tila lumiliit na ang mundo para sa kaniya.Gamit ang bagong cellphone, sinubukan niyang tawagan si Natasha. Dalawang beses na niyang sinubukan ngunit ayaw sumagot ng babae.“Niccolò.” Tawag niya sa bata, na kanina pa nakatungo at walang imik.“Nics.” Nag-squat siya sa harap ni Niccolò.Tiningnan siya nito, mugto pa ang mga mata dahil sa pag-iyak.May kakaibang lungkot at sakit ang umukupa sa kaniyang puso nang makita ang takot at pagsisisi sa mga mata ni Niccolò.“I have to… I have to leave yo
“I have loved him with all my heart, Patrick. Siguro, siguro kaya hindi ko siya no’n maalala kasi takot na takot ‘yong isip ko na kapag maalala ko siya, maalala ng puso ko kung paano ko siya minahal. At kung paano ako nasaktan sa huli.”She smiled painfully.“Wala akong maalalang maganda kay Greig. Nang bumalik lahat ng alaala ko, for a moment, nagsisisi rin ako. Kasi naintindihan ko na ngayon kung bakit naging coping mechanism ko ang magbura ng masasakit na alaala. Kasi sobrang sakit pala. Para akong namamatay sa sakit, Patrick.”“I’m sorry, Ysabela.” Nagsisising saad ni Patrick.Hindi niya alam lahat ng sakit na naramdaman ni Ysabela, ang alam niya lang, naging magulo ang relasyon ni Greig at ng babae.Baka mali siya, sana pala ay hindi na siya nagsalita pa.“Pero kahit paano, natanggap ko na, na kailangan kong harapin ang katotohanan at hindi na dapat ‘yon takbuhan pa. Anak ni Greig ang mga anak ko, may karapatan siya, at hindi ko ‘yon ipagkakait sa kaniya. Kung mabawi niya si Nicc