“Yes.” Mababa ang boses ni Ysabela nang sagutin niya ang lalaki.Ilang hakbang na lamang ang layo nito sa kaniya kaya inihanda na niya ang sarili kung sakaling saktan siya ni Greig sa kapangahasan niya.May kaonting kirot na ngayon sa kaniyang dibdib, dahil sa pagiging impulsido niya'y magkakaroon pa ata ng problema sa kanila.Pero ano naman kung sinabi niya kay Danica ang totoo? Ilang araw na lang ay ilalakad na nila ang divorce paper.Hindi ba siya pwedeng mapagbigyan ng lalaki kahit ngayon lang?“Tingnan mo na, Kuya Greig.” Basag ni Danica sa namayaning katahimikan.“She really has the guts to say that.”Naglakad din si Danica palapit para sulsulan lalo si Greig.“We should send her out of the...” natigilan ang babae sa nakita nito.Ganoon din si Ysabela, hindi niya inaasahan na huhubarin ni Greig ang coat at ilalagay iyon sa kaniyang balikat.Inayos nito ang coat hanggang sa matakpan ang kaniyang dibdib. Lalo pa't dahil sa pagkabasa ng kaniyang dress ay bumabakat ang kaniyang bras
“Dad?” Gulat ang mukha ni Daisy nang marinig iyon sa kaniyang ama.Lumapit ang dalawang guard at hinawakan silang mag-ina. Pinalis niya ang mga kamay nito.“What the h*ck?!”“Ma'am, please.” Ani isang guard na humawak sa kaniyang braso.Nilingon ni Daisy ang matanda at hindi pa rin lubos na makapaniwala na paaalisin sila sa mansyon dahil lamang sa babaeng iyon.“Mom, do something!” Sigaw ni Danica.Ngunit wala rin silang nagawa dahil dalawa pang guard ang lumapit para tuluyan silang kaladkarin palabas ng mansyon.“Those two were my pain in the *ss.” Saad ng matanda nang tuluyang mawala sa kanilang paningin ang mag-ina.Bumaling ito kay Ysabela at naiiling.“Danica is a spoiled brat, and I must admit that Daisy failed to raise her.”“Lolo,” tawag ni Greig sa matanda.“I have to send Ysabela upstairs, kailangan niyang magpalit ng damit.”Tumango ang señor.“Matit? Samahan niyo si Ysabela nang makapagpalit na.” Malamig na saad ng matanda.Naglakad ito palapit kay Ysabela, kakikitaan pa r
Sumikip ang dibdib ni Ysabela. Alam niyang mabuting tao si Señor Gregory, at sa kabila ng malaking agwat ng kanilang estado ni Greig ay hindi siya nito nilait o pinagmalupitan.Dahil kay Señor Gregory ay nabigyan siya ng dahilan para makasama si Greig.Ngayon ay paunti-unting bumabaon ang kakaibang emosyon sa kaniyang puso.“B-baka hindi na kayanin ng tuhod niyo, Lolo.” Idinaan niya sa biro ang nararamdaman.Ngunit nauutal pa rin siya dahil sa pinaghalong kaba at guilt.“Hija, malakas pa naman ako. Kung hindi ko na kayang makipaghabulan sa mga bata ay babantayan ko nalang habang nagtatakbuhan sila diyan sa may hardin.”“Sila?” Nakakunot-noo niyang tanong, nahihiwagaan siya sa mga sinasabi nito.“Oo, sila. Gusto ko marami silang mga apo ko sa tuhod.” Nangingiti nitong sabi.Muli na naman siyang nasamid ng sariling laway.“Alam mo ba, pangarap ko ang masaya, malaki, at maingay na pamilya.” Imporma nito.Natigilan siya at napatitig sa mukha ng Señor.Nasasaktan siya ng husto sa mga sinas
Tahimik silang dalawa sa loob ng sasakyan at kung hindi pa dahil sa madalas na pagbuntong-hininga ni Greig ay mabibingi na siya sa katahimikan nilang dalawa.Alam niyang may nais sabihin ang lalaki ngunit hindi ito maisatinig.Tumigil ang sasakyan dahil sa traffic, kaya may pagkakataon itong lingunin siya.Pinanatili niya ang mga mata sa daan.“About our divorce,” saad nito.“Don't tell Lolo about it yet.” Dagdag nito sa mababang boses.Alam niyang iyon ang bumabagabag kay Greig. Base sa interaksyon nila kanina ng Señor, wala pa talaga itong alam tungkol sa plano nilang dibursyo.Marahan siyang tumango.“Okay.” Aniya.Hindi rin niya kaya na sa kaniya mismo mangaling ang balitang iyon, baka kung mapaano pa ang matanda.Ngayon ay naisip niya, maari pa ba niyang bisitahin ang matanda kung sakaling hiwalay na sila ni Greig?Ibinaling niya ang tingin sa bintana.“You can still visit the old man even if we get divorced.”Wala sa sariling nilingon niya si Greig, akala niya'y pinaglalaruan l
“I told you to stop the car.” Malamig niyang saad.Biglaan ang naging pagpreno ni Greig sa gilid ng daan. Malalim ang paghinga ng lalaki.“Have you lost your mind?” Bumaling ito sa kaniya, namumula ang mga mata sa galit.“You're so reckless! Why do you have to do this?”Ngunit ang pagtaas ng boses nito ay baliwala kay Ysabela.“Because I don't want to accompany you to her, Greig.” Agaran niyang sagot, tuluyan nang pinapangunahan ng emosyon.“Ano bang gusto mo? Na sumama ako sa iyo papunta sa kaniya? Do I really have to disrespect myself, Greig? Asawa mo pa rin ako! At kahit sa papel lang ‘yon, nakakatawa naman kung hahayaan ko ang sarili na sumama sa asawa ko papunta sa kabit niya. Isn't too much?”Napatitig ito sa kaniya, ngayon ay nawala na ang galit sa mga mata nito.“Why do you have to do this to me? Don't you think it's rude? Or that you're being cruel?”Hindi ito nakasagot kaya muli niyang hinawakan ang door handle para umalis na pero naabutan ni Greig ang kaniyang kamay, at pin
Hindi siya pumasok nang Sabado at nanatili lamang sa bahay buong araw. Nilinis niya ang buong bahay at naggrocery ng hapon para may stock ng pagkain sa refrigerator.Kinabukasan ay niyaya siya ni Yvonne na mag-shopping. Pumayag naman siya agad dahil kakaonti lamang ang mga damit niya sa apartment.Hindi niya pa rin nakukuha ang mga damit niya sa bahay ni Greig.“I'll treat you naman!” Ani Yvonne.Pinipilit siya nitong magpaface spa nang madaan sila sa spa and salon.“Ikaw na lang muna, Von.” Nginitian niyo ito.“Just send me a text message kapag tapos ka na. Kailangan ko ng bagong sala set dahil mukhang masisira na ‘yong nasa bahay. Titingin muna ako kung may magustuhan ba ako rito.”Hindi siya napilit ng kaibigan. Bigo itong tumuloy sa spa samantalang iniwan niya naman ito para ituloy ang pagsho-shopping.Totoo naman na plano niyang humanap ng bagong sala set, pero wala pa siyang pera para roon. Gusto niya lang na hindi na siya kulitan ni Yvonne na magpa-face spa. Baka hindi makabuti
Tuluyan siyang nag-ugat sa kaniyang kinatatayuan. Narinig niya iyon ng malinaw.Talagang pinagyayabang pa ni Natasha si Greig?At hindi man lang itinama ng lalaki ang pagiging malisyoso ng mga clerk?Sumipa ang kakaibang emosyon sa dibdib ni Ysabela. Sumikip ang kaniyang paghinga at bahagyang lumabo ang kaniyang paningin.“Miss?” Tawag sa kaniya ng guwardiya.Lumapit ito at nagsquat. Nilingon niya ang guwardiya at napansin na nabitiwan niya pala ang mga dala-dala. Nagkalat iyon sa tiles at pinupulot na ng lalaki.“Ayos lang po ba kayo, miss?” Tanong nito.Nagsquat din siya para pulutin ang mga nagkalat na damit pang bata.“Ysabela?” Narinig niya ang boses ni Greig kaya mas binilisan niya pa.Ipinasok niya lahat sa paperbag ang mga damit pangbata sa takot na makita iyon ni Greig.Huli na niyang napansin ang libro.Si Greig pa ang pumulot no’n.“A-akin na,” hinawakan niya iyon ngunit hindi binitawan ni Greig.“What is this?” Nagtataka nitong tanong.Pinakli ni Greig ang pahina dahil wal
“Are you okay?” Nag-aalalang tanong ni Yvonne nang mapansin ang pagiging tahimik niya.Nilingon niya ang babae at umayos ng upo.“Yeah.”“But you look like not.” Saad nito.“What happened? Kanina ka pa tahimik sa mall.”Ipinilig niya ang kaniyang ulo, hindi niya masabi kay Yvonne ang nangyari kanina.Hindi niya kayang sabihin dito ang kahibangan ni Natasha, at ang patuloy na paniniwala ni Greig sa kahibangan nito.“Napagod lang ako.” Pagdadahilan niya.Nang makarating sila sa apartment niya ay nanatili pa ng ilang minuto si Yvonne, pero dahil sa pagod ay tumuloy na siya sa kaniyang kuwarto.Hindi niya napansin na nakatulog siya kaya hindi niya alam kung anong oras umalis ang kaibigan.Hapon na nang magising siya at nakitang nag-order din pala ng pizza si Yvonne, pero dahil nakita nitong natutulog na siya ay hindi na nagbalak na gisingin pa siya.Kumuha siya ng pizza at bumalik sa kuwarto.Naupo siya sa tapat ng salamin at natulala sa sariling repleksyon.Wala naman masyadong nagbago s