Warning: Mature Content | R18+ (ON-HOLD) Montessori Series #1 Because of the one night mistake, Serene Vasquez got pregnant by the one and only Governor Leon Rage Montessori. Her very first love and ultimate. Pero noong nalaman niyang nagbunga ito at nalaman niyang nagloko si Leon at ang kaibigan niya na si Victoria ay tumakas siya at mag-isang pinalaki si Eleanor Sage. After six years, bumalik si Serene sa Marinduque, dahil sa hiling ng kaniyang ina. Ngunit mukhang mapaglaro ang tadhana dahil nagkita ulit sila ni Leon, at sa kasamaang palad ay gusto nitong kunin ang anak nilang si Eleanor. She can't win because she lose from the start. She can't do everything no matter what she do, because he is dangerous. He is a Billionaire, CEO, and a freaking Governor. For the sake of her daughter and love to Leon Rage— she would do everything. Kahit na masaktan pa siya.
view moreHTGD: Chapter Ten"Serene! Come here, ni-reserved kita ng upuan.""Thank you, Alexis. Malapit na ba magsimula ang orientation?" tanong ko habang tinitignan ang mga schoolmates namin na pumasok sa meeting hall. Si Alexis ang bunsong kapatid ng mga Montessori at nag-iisang babae nila.Parang walang nangyari sa amin ni Leon no'ng nakaraang araw. After we confessed to each other na... nag-iinit kami sa isa't-isa ay nagkailangan kami. Hinatid niya pa rin ako at sa text na lang ako kinakausap.Kahit ako rin naman nahihiya! Ayon lang, hindi pa ulit kami nagkikita. Ayos lang dahil medyo busy na kami ngayon. Sakto rin ang pagdating ni Alexis galing America.Anyways, muntik pa akong ma-late dahil sa sobrang traffic. Kung hindi pa ako nagkusang bumaba sa jeep at naglakad na lang, baka na-late pa ako. Hindi na talaga mawawala ang traffic sa Pilipinas.Unti-unti nang dumarami ang estyudante sa meeting hall, halos papuno na rin ang mga upuan. Meron kasing darating na bisita, mga bigating magdo-dona
HTGD: Chapter Nine“What happened, hmm?”Nakasandal ako ngayon sa dibdib ni Leon. Nasa mansion nila kami at narito kami sa garden ngayon. Naka-upo kami sa picnic blanket habang ngumunguya ng mansanas. Wala akong papa niya kaya malakas ang loob na ganito ang pwesto namin.“Kanina ka pa tahimik, Serene. Wala kayong pasok at pinagpaalam naman kita sa mama mo,” siniksik niya ang kaniyang ulo sa leeg ko kaya natawa ako dahil may kiliti ako doon. Sabado ngayon at buwan pa rin ng pebrero, sabi niya sa akin ay sa June pa ang balik niya sa Manila.Kinurot ko ang kaniyang hita. Napa-aray naman siya kaya napaayos siya ng upo. Hinarap ko siya at seryoso siyang tinitigan.“Ang baloyente mo ngayon, baby.”“Mag seryoso ka nga, Leon,” mariin kong saad.“You sound so serious. Tell me, ano ba ang nangyari at bakit ganiyan ang timpla ng baby ko?”Ngumuso ako para pigilan ang ngiti. Kinikilig talaga ako kapag tinatawag niya ako sa endearment namin.“May tanong ako, Leon,” pag-iiba ko ng topic sa kaniya.
HTGD: Chapter Eight“Break up with my brother. Break up with him, Serene.”Natuluos ako sa kinauupuan ko. I didn't expect him to say that, to say those words. We're not close because he is my professor pero hindi ko inaasahan na ayaw niya sa akin para sa kuya niya.“W-Why…” nanggagantal na tanong ko sa kaniya. Namumuo na rin ang aking luha sa gilid ng aking mga mata.“He is dangerous for you, Serene.”“I’m sorry if ayaw niyo sa akin para kay Leon—”Pinutol niya ang pagsasalita ko. I was caught off guard, “No. Hindi dahil sa ayaw kita kay kuya. You're too young for him, Serene.”“Hindi ko naman mapagkakaila ‘yon, Sir.” pangangatwiran ko pero sa loob-loob ko ay nasasaktan ako dahil tama nga naman siya, pitong taon ang agwat namin ni Leon. He's already an established man. Kahit na nag-aaral pa rin siya ay may trabaho na and we have seven years gap. But still, I'm not a minor anymore.But that doesn't justify a fact na malayo ako sa kaniya. Sobrang layo.“Hindi ko naman ipagsasabi o ipagk
HTGD: Chapter SevenFlashback“So how was it? Kumusta ang pagiging girlfriend ng isang Leon Rage Montessori?”“Ssshh! Huwag kang maingay, Vicky!” lumingon ako sa aking likuran dahil baka may nakarinig sa amin. Humarap muli ako sa kaniya na ngayon ay nang-aasar na nakangisi, pinandilatan ko siya ng aking mata, “Secret lang muna, okay? Kahit si mama ay hindi niya pa alam!” mahinang sigaw ko.Tumawa siya at pinisil ang aking pisnge at napailing-iling pa.“My gosh, bff! You're so innocent and naive! Dapat pinagsisigawan mo sa mundo na boyfriend mo ang isang Montessori!” mahinang bulong niya sa'kin. Napabuntong hininga naman ako sa sinabi niya.“Ano ka ba? Montessori? They're different level from us, I mean— sa amin dahil mayaman ka rin naman. Tsaka, Vice Governor ang tatay ni Leon. Ayaw ko naman madumihan reputation ng papa niya tsaka we are poor, Vicky,” saad ko at napayuko.Victoria sighed heavily, “Wala naman ‘yon para kay, Leon. I'm sure nagtatatalon ‘yon dahil naging girlfriend ka na
HTGD: Chapter Six"Y-Yes, Ma... Ako na ang bahala, h-hindi ako sasaktan ni Leon, kami ni Eleanor, Ma. Don't worry about us, Babalik ako para sa ibang gamit namin. Salamat po," nasa labas ng bintana ang tingin ko habang kausap ko si Mama sa phone. Huminga ako ng malalim bago ko ito binaba.Nandito kami sa kotse ni Leon. Wala akong nagawa no'ng hinila niya ako, kinuha niya rin si Eleanor. Nagtataka kanina si Mama pero no'ng tinignan ko siya ay nagpahiwatig ako na ako na ang bahala sa lahat, at nagpaubaya na lang ako na sumama kay Leon. Takot na takot ako at ramdam ko ang nginig sa aking katawan pero binalewala ko 'yonTinignan ko si Eleanor na nasa gitna naming dalawa ni Leon. Tulog na ulit siya dahil siguro sa pagod. After all, galing siyang school at kahit natulog kanina sa no'ng umuwi kami ay ito siya ngayon, bagsak at nakapikit ang mata— hindi na bago na matulog siya kaagad. It's her habit.I caressed her hair. Sa labas pa rin ng binatana ang tingin ko, ni hindi ko tinapunan ng tingi
HTGD: Chapter FiveNasa loob na kami ng kotse ni Leon. Malakas ang kabog ng aking dibdib ngunit pinanatili ko ang walang emosyon kong ekspresyon. Ayaw kong makita niya akong mahina, lalong lalo na sa harap niya.Hindi na ako ang dating Serene na niloko niya. I need to be stronger for my daughter, Eleanor.“Talk. What do you want, Governor?” nasa labas aking tingin.“As I said, I want my daughter.”Napailing ako at napatawa sa tinuran niya, “You are really insisting that phrase huh? Hindi mo siya anak, Governor.” diin kong saad.“Then who? I am not dumb, Serene!” hinila niya ang aking braso. Binigyan ko siya ng nanlilisik na tingin.“Bitawan mo ako. Wala kang karapatan na hawakan ako!”“Answer me! Who's the father? Hinanap kita, Serene!”“I don't care kung hinanap mo ako, Governor. And do you really wanna know kung sino ang ama huh?”Ngumisi ako sa kaniya. Umigting ang kaniyang panga at mas lalong hinigpitan ang paghawak sa aking braso.“Nasasaktan ako. Kakasuhan kita ng harassment!” h
HTGD: Chapter FourPresentNapabuntong hininga ako sa mga alaalang bumabalik. Tila ba ang pagkikita namin ni Leon ay isang tadhana na dapat mangyari. Totoo nga ang sabi ni mama, hindi malaki ang Marinduque para hindi kami magkita ng landas.Nakatulog si Eleanor sa aking kandungan. Nakatingin lang ako sa labas ng taxi car habang yakap-yakap ang anak ko. Natatakot ako, natatakot ako sa gagawin ni Leon. Hindi siya mangmang para hindi niya mamukhaan si Eleanor, mula mata, labi, ilong at straktura ng mukha, nakuha ng aking anak sa ama niya.Si Leon Rage.“Dito lang si mama,” bulong ko sa aking anak at hinalikan ang kaniyang noo.Buong byahe ay tahimik lamang ako. Iniisip ko pa rin kung babalik kami sa Palawan o mag-iibang bansa para lang makatakas kay Leon.I am capable of providing my daughter with everything she needs. Hindi kami mayaman pero may income ako through my online business. I need to do something, nararamdaman ko na kayang gawin ni Leon ang lahat para lang makuha niya si Elean
HTGD: Chapter ThreeMalakas ang hangin. Alas singko na ng hapon at malapit na rin lumubog ang araw. Humahampas sa aking katawan ang simoy ng hangin, pati ang aking buhok ay nakikisabay.Pagkatapos kong sagutin si Leon ay lumabas ako ng bahay at nagpunta sa likod bahay namin. Nasa ilalim ako ng malaking puno kung saan kami palagi tumatambay ni Victoria. Sa sinabi ko kanina at biglang pag-amin ay natabunan ako ng hiya kaya naman dali-dali akong tumakbo para makalanghap ng sariwang hangin.Hindi ko alam kung nasa loob pa rin ba si Leon pero hinihiniling ko na sana ay huwag niya akong sundan.Ngunit ayaw ata ako pagbigyan ng tadhana dahil ngayon ay papalapit na sa akin si Leon. Ang mata niya ay nakatutok lang sa akin, ang aking paa ay tila ba nakapako sa lupa dahil hindi ito gumagalaw.I gulped. I am nervous right now. Ayaw ko pang harapin si Leon pero anong magagawa ko?“L-Leon...”“Don't run away from me, Serene.”Ito nanaman ako at nahuhulog sa kaniyang mata na parang lawin. Wala akong
HTGD: Chapter Two Mabilis lang lumipas ang araw, hindi rin nagtagal si Leon nang bumisita siya sa aming bahay noong birthday ko. Ang sabi niya ay may aayusin lang siya na importante at may ipinag-uutos ang kaniyang ama na kasalukuyang Vice Governor ng Marinduque. Hindi ko pa rin makalimutan ang nangyari sa sala, ang mga titig niyang tila nag-aapoy ay tumatak sa aking isipan. Nandito ako ngayon sa eskwelahan. Ako ay second year na sa kolehiyo, balak ko maging isang baker kaya naman culinary ang aking kinuha. Hindi kami mayaman ngunit sabi ng aking mama ay kaya niya naman akong pag-aralin. “Tangina, best! Ganda ng anklet oh? Sabi sa'yo e babatiin ka ni Leon, may regalo pa,” mahinang bulong ni Victoria habang nakatingin sa aking paa kung saan nandoon ang anklet na binigay sa akin ni Leon. “Sshh! Nakakahiya, Victoria. Tsaka kaibigan ako ni Leon, kaibigan tayo ni Leon. Bakit ka pa ba nagtataka? For sure may ibibigay rin sa'yo ‘yon kapag birthday mo.” “Malabo ‘yan! Ako bibigyan no'n? H
Prologue“Ma, Aalis na po ako. Susunduin ko pa si Eleanor. Alam mo naman na bago pa lang siya dito,” kinuha ko ang sling bag ko at humarap kay Mama.“Anak, hindi habang buhay ay itatago mo si Eleanor sa ama niya. Kaya kita pinauwi dito sa Marinduque para sa kapakanan ng anak mo. Kailan mo ba ipakikilala si Eleanor sa tatay niya, Serene?”I looked away as I sighed heavily. Anim na taon na ang nakalipas ngunit hindi pa rin nawawala ang sakit na nadarama ko sa ama ni Eleanor. Hindi ko kayang ipakilala si Eleanor sa tunay niyang ama. I know how dangerous he is lalo na ngayon na mas makapangyarihan na siya sa mata ng publiko.“Not in my watch, Ma. Bumalik ako dito sa Marinquque para sa’yo at para makilala ka ni Eleanor,” tumikhim ako tumalikod.Hindi ko na kayang bumalik sa kan’ya. Hindi ko na kaya ang sakit na dinulot niya sa akin. Hindi ako papayag na kunin niya ang anak ko.“Hindi malaki ang Marinduque para hindi kayo magkrus ng landas. Tandaan mo, Serene. Hindi lang ikaw ang masasaktan
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Mga Comments