“Congratulations, you are pregnant!”
Hindi pa rin mawala sa isip ni Ysabela ang balitang iyon galing sa doktor. Napapatulala na lamang siya sa tuwing sumasagi iyon sa kaniyang isip.
Napakurap siya nang maramdaman ang mahinang pagkurot sa kaniya ni Greig.
“What are you thinking about?”
Muli siyang napakurap, hindi niya alam na malalim na naman ang kaniyang iniisip. Ngunit bago pa man siya makasagot ay hanawakan na ng lalaki ang kaniyang batok at siniil siya ng mariing h*l*k.
Pagkatapos ng h*l*k na iyon ay tumayo ang lalaki at naiwan siya roon habang sinusundan ito ng tingin papuntang banyo. Paano nito nagagawang maglakad palayo pagkatapos siyang lunurin sa h*l*k?
Nanghihina siyang napahiga sa kama. Pakiramdam niya'y naubos ang kaniyang lakas, basa rin ang kaniyang buhok dahil sa pawis at kitang-kita ang pagod sa kaniyang mukha.
Pagkaraan ay napagdesisyunan niyang tumayo para kunin ang pregnancy report sa kaniyang drawer.
It was all unexpected, kaninang hapon ay pumunta siya sa ospital para magpacheck-up dahil madalas sumakit ang kaniyang tiyan.
Nang lumabas ang resulta ay mas lalo lamang siyang nabigla. She's almost five weeks pregnant.
Hindi niya kailanman naisip ang posibilidad na mabuntis.
Alam niyang naging maingat siya sa bagay na ito.
Kinagat niya ang ibabang labi nang may maalalang insidente na maaaring naging dahilan ng kaniyang pagbubuntis.
Noong nakaraang buwan ay isang malaking selebrasyon ang nakaganap sa kompanya, pagkatapos ng pagtitipon ay ihinatid siya ni Greig sa bahay.
Akala niya'y babalik din ang lalaki sa kompanya pero nang nasa may pintuan na sila ay marahan itong bumulong.
“Is it a safe period?” Napapaos nitong bulong.
Nasapo niya ang kaniyang noo. Safe period isn't safe at all!
Naibaling niyang muli ang mga mata sa pintuan ng banyo, naririnig niya ang lagaslas ng tubig galing doon. Nasa loob ang kanyang asawa, na lihim na kasal sa kaniya sa loob ng dalawang taon, at ang kanyang agarang amo, si Greig Rain Ramos, ang CEO ng Ramos Group of Company.
Bago pa lamang siya sa kompanya ng lalaki nang may mangyari sa kanila dahil din sa kalasingan.
Pagkaraan ay nagkaroon ng malubhang sakit ang Lolo ni Greig, dahilan para ayain siya nito ng pekeng kasal upang matupad ang hiling ng matanda na makita siya nitong maikasal at bumuo ng pamilya bago mawala.
Ang dalawa ay pumirma ng prenuptial agreement, dokumento para sa sekretong kasal, na maaari ring mapawalang-bisa sa anumang oras.
Kailanman ay hindi niya naisip na maaari niyang pakasalan ang lalaki maging sa panaginip man. Sa walong taon na lihim niya itong minahal ay hindi na siya nag-alangan pang pumayag sa inaalok nito.
Pagkatapos ng kanilang kasal ay mas lalo lamang naging abala si Greig, at halos buong buwan itong hindi nagpakita.
Ganoon pa man, walang naging ibang babae ang kaniyang asawa. Sa loob ng dalawang taon nilang pagsasama ay walang nangyaring eskandalo.
Maliban sa pagiging malamig ni Greig, ay talagang perpekto na itong asawa.
Kagat ang ibabang labi ay pinagmasdan niya ang pregnancy test sa kaniyang kamay. Hindi pa rin siya mapakali.
Kailangan malaman ni Greig ang kaniyang pagbubuntis.
Bumuntong-hininga siya. Ngayon ay buo na ang kaniyang loob, aaminin niya sa lalaki ang kaniyang pagdadalang-tao ganoon din ang katotohanan na hindi noong nakaraang dalawang taon ang una nilang pagkikita.
Dahil sampung taon na niyang lihim na minamahal ang lalaki.
Unti-unting humina ang buhos ng tubig galing sa banyo. At kagaya ng kaniyang inaasahan, lumabas si Greig.
Ngunit tanging ang puting tuwalya lamang ang tamad na nakapulupot sa bewang nito. Pagkalabas pa lamang ng lalaki ay tumunog na ang cellphone nito. Kumunot ang kaniyang noo nang makitang tumuloy ito sa balkonahe para roon sagutin ang tawag.
Wala sa sariling sinulyapan niya ang oras at nakitang maghahating-gabi na.
Mas lalo lamang siyang nagtaka. Sino ang pangahas na tatawag sa ganitong oras?
Pagkatapos ng tawag ay bumalik muli si Greig. Walang pag-aalangan nitong tinanggal ang nakapulupot na tuwalya sa bewang.
Tahimik na napasinghap si Ysabel. Noon pa man ay napakaganda na ng katawan ng lalaki, may malinaw na mga umbok ng kalamnan sa tiyan, matigas at malalakas na kalamnan, mahahabang binti at balakang, at sobrang sexy tingnan.
Kahit pa ilang beses niya nang nakita ang katawan ng lalaki ay hindi pa rin natitigil ang puso niya sa paghuhurimintado. Namumula pa rin ang kaniyang pisngi at umiinit ang kaniyang tainga.
Tumuloy ang lalaki sa tukador para kumuha ng bagong damit. Ngunit laking pagtataka niya nang makitang puting long sleeve at itim na trousers ang kinuha nito.
Kahit sa simpleng kilos ay para bang napaka-eleganteng tingnan ni Greig. Walang kapintasan dahil sa mala Greek god nitong anyo.
"Go to bed early."
Ibig bang sabihin nito ay aalis siya?
Nakaramdam ng kaonting pagtatampo si Ysabel. Unti-unti niyang tinago sa kaniyang palad ang hawak na pregnancy test report.
Pagkatapos ng ilang sandaling pag-iisip ay hindi niya napigilang hindi tumutol.
“Gabi na masyado, aalis ka?”
Saglit na natigilan si Greig habang inaayos ang puti nitong long sleeve. Nilingon siya ng lalaki.
Sa paghakbang pa lamang nito palapit ay muli na naman siyang kinabahan. Mas lalo lamang nagwala ang kaniyang puso nang haplusin nito ang kaniyang pisngi.
“Ayaw mo bang makapagpahinga ngayong gabi?”
Dahil sa sinabi nito ay mabilis siyang pinamulahan. Ngunit bago pa man siya makasagot ay tumalikod na ito para kunin ang susi ng sasakyan.
“Be good, I have something else to do, don't wait for me."
Pagkatapos nito ay tuluyang naglakad palayo ang lalaki.
“Greig.”
Sinubukan niya pa itong habulin. Humarap ito sa kaniya at ang matalim nitong mga mata ang siyang bumungad sa kaniya.
“What's wrong?” Malamig nitong tanong.
Pakiramdam niya ay may bumara sa kaniyang puso kaya mahina niyang naisatinig ang tanong.
“M-maaari mo ba akong samahan bukas sa pagbisita kay Lola?”
Matagal nang may sakit ang kaniyang Lola, at may pakiramdam siyang magiging maayos kahit paano ang kalagayan nito kung sakaling ipakilala niya si Greig sa matanda.
"Let's talk about it tomorrow." Sagot ng lalaki.
Tiningnan niya ang blangko nitong ekspresyon. Hindi niya makita ang pagtutol sa mukha nito, pero wala rin ang pagsang-ayon rito.
Ikinuyom niya na lamang ang palad at marahan na tumango.
Tuluyang umalis si Greig at naiwan siyang mag-isa sa bahay. Naroon pa rin ang bigat sa kaniyang dibdib kaya napagpasyahan niyang maligo para maibsan iyon.
Ngunit hindi man lamang siya dinalaw ng antok.
Pagod siyang tumayo para magtungo sa kusina. Kailangan niya ng gatas, baka makatulung iyon para dalawin siya ng antok.
Muli niyang tiningnan ang cellphone para makita ang oras, pero ang unang bumungad doon ay balita galing sa isang website.
Hindi naman siya intresado sa bagay na iyon at plano na sanang baliwalain na lamang iyon ngunit nahagip ng kaniyang mga mata ang isang pamilyar na pangalan kaya wala sa sariling pinindot niya ang link.
Famous celebrity Natasha Entrata, returned to Philippines and appeared at the airport with her mysterious boyfriend.
Sa litrato ay makikitang pilit na tinatago ni Natasha ang kaniyang mukha sa suot nitong itim na hoodie, at ang kasama nitong lalaki ay kapansin-pansin kahit sa malabong kuha ng litrato.
Tila sinipa ang kaniyang puso nang makita ang matikas na anyo ng lalaking katabi
ni Natasha.
Mas lalo niyang pinalaki ang litrato at pinakatitigan ang lalaki.
Hinding-hindi siya magkakakamali.... Si Greig iyon.
Nanginig ang kaniyang kamay. Naalala niyang pinakansela ni Greig ang meeting nito kaninang hapon at umalis.Ang suot ng lalaki sa litrato ay kaparehas ng suot ni Greig ng hapong iyon.Ibigsabihin pinuntahan ni Greig ang dati niyang kasintahan para personal na sunduin ito?Mariin siyang napapikit nang maramdaman ang pagsakit ng kaniyang puso. Parang isang malaking bato ang dumagan doon.Itinipa niya ang numero ni Greig sa kaniyang cellphone ngunit ilang beses siyang nagkamali dahil sa panginginig nito.Malalim siyang nagbuntong-hininga nang marinig na nagri-ring ang kabilang linya.Ilang ring na ay hindi pa rin sumasagot ang kaniyang asawa kaya nauubusan siya ng pag-asa. "Hello——"Naestatwa si Ysabel nang marinig ang banayad na boses ng babae.Muli niyang sinulyapan ang numerong tinawagan, tama naman siya. Numero iyon ni Greig.“Hello?” Ulit ng babae sa kabilang linya.Parang may kung anong nabasag sa kaniyang dibdib.Mariin siyang napapikit nang maramdaman ang panghihina, kasabay nit
Bumungad sa pinto si Patrick, mukhang paalis na ang lalaki.Mariin na ikinuyom ni Ysabel ang kaniyang kamao at pilit na itinago ang totoong nararamdaman. Bahagya siyang yumuko bilang pagbati.“Good morning, Mr. Roa.”Hindi na niya hinintay na batiin siya pabalik ng lalaki, nilagpasan niya ito at tumuloy sa lamesa ni Greig para dalhin ang dokumento.Matuwid na nakaupo sa swivel chair ang kaniyang asawa. Mas lalo itong naging matipuno sa suot na formal attire.Pinasadahan niya saglit ang suot nito, hindi ito ang suot ni Greig kagabi nang umalis.Dahan-dahan siyang nag-iwas ng tingin, mas lalo lamang lumubog ang kaniyang puso.“Kailangan ang pirma niyo sa mga dokumentong ito, galing ito sa marketing department... Sir.”Halos pabulong na lamang ang huli niyang salita.Inabot ng lalaki ang mga dukomento at mabilis na pinirmahan ang mga pahinang kailangan ng pirma. Blangko ang ekspresyon ng mukha nito nang ibalik sa kaniya ang mga dukomento.Tinanggap naman niya iyon at mabilis na tinalikur
Malamig na tingin naman ang iginawad ni Ysabela sa babae.“Tinuturuan kita ng pagiging magalang.”Magagawa niyang tanggapin ang lahat ng pang-iinsulto sa kaniya, huwag lamang ang insultuhin ang kaniyang mga magulang. Hinding-hindi niya masisikmura na hamakin ito ng ibang tao.Kung kanina ay pulang-pula ang mukha ni Danica ngayon namutla ang mukha ng babae dahil sa galit. Noon pa man ay takot na sa kaniya ang mga empleyado dahil alam ng lahat na pinsan siya ni Greig, kaya malaking s*mpal ito sa kaniyang ego na ngayon ay nagagawa siyang sagutin ni Ysabela. Lalo pa't marami ang nakakita sa pags*mpal nito sa kaniya.“You b*st*rd!”Mabilis na kumilos si Danica, hindi niya hahayaan na ipahiya siya ninuman sa harap ng maraming tao. Itinaas niya ang kaniyang kamay at handa nang gantihan ng s*mpal ang kaharap.Ngunit nakahanda na si Ysabela, sinalubong niya ang kamay ni Danica at mahigpit na hinawakan ang palapulsuhan nito.Sa lakas ng pagkakahawak niya ay hindi na halos makakilos si Danica
“Stop now, Danica.” Malamig na saad ng lalaki.Iritableng pinaikot ng babae ang kaniyang mga mata.“The next time I see her, sisiguraduhin kong pagsisihan niya ang ginawa niya.”Ikinuyom niya ang kaniyang mga kamao at humarap sa lalaki.Ngunit tila binuhusan siya ng malamig na tubig nang makita ang malamig na tingin ni Greig.Madilim ang mukha ng lalaki at walang halong pagbibiro sa ekspresyon nito. Wala sa sarili siyang napaatras.“Don't ever lay a finger on her.” Malamig na saad ng lalaki.Nabuhol na lamang ang kaniyang dila dahil sa takot. Nahihirapan man ay marahan siyang tumango.“O-of course,” utal niyang sagot.Humarap ang lalaki kay Christoff at malamig ang boses na sinabi, “No one who has nothing to do with me is allowed to come in from now on."Kumunot ang noo ni Danica.“Sa laki ng kompanya mo Kuya Greig, tama lang na maging maingat. Those irrelevant persons should not be welcomed here.” Pagsang-ayon niya.Tumango si Christoff kay Greig saka hinawakan ang siko ng babae.“Mi
Wala sa sariling naglakad paalis ng ospital si Ysabela. Pakiramdam niya'y nahihilo na naman siya at mas lalo lamang namanhid ang kaniyang katawan.“Ma'am? Saan po ang punta niyo?”Iyon ang pumukaw sa pagkatulala niya. Dahan-dahan niyang binalingan ang taxi driver at saglit na natigilan sa simpleng tanong na iyon.Saan na nga ba?Ayaw niyang bumalik sa bahay ni Greig, iyon din naman ang patutunguhan, bukas o sa makalawa ay baka paalisin na siya ng lalaki.Pagkatapos ng ilang sandaling pagkakatigil ay paos siyang sumagot.“Sa Nicolas village po.”May nabili siyang maliit na apartment sa village na iyon pagkatapos nilang ikasal ni Greig.Noong una ay plano niyang doon patirahin ang kaniyang Lola para mas madali niyang mabibisita at para na rin maalagaan niya. Maliit lamang ang apartment, ngunit mainam na sa dalawang tao.Naalala niyang ayaw ni Greig sa maliit na apartment na nabili niya, inalok pa siya nito ng mas malaking bahay bilang handog pero inayawan niya iyon.Mas gusto niyang bil
Mas lalong nagsalubong ang makapal na kilay ng lalaki.Malalim ang naging buntong-hininga ni Ysabela bago ito tingnan ng diretso sa mata.“Greig, maghiwalay na tayo.”“What do you mean?” Malamig nitong tanong.Mas lalong naging madilim ang mukha ng lalaki. Tila hindi na naging sapat ang liwanag galing sa lamp post.Humakbang ng isang beses si Greig pero tumigil din.“Naisip kong babalik na ako rito. Ganoon din naman, wala na ring patutunguhan ang relasyon—”Pinilit niyang ngumiti ngunit nabitin lamang iyon. Mas namayani ang kirot sa kaniyang puso. Kung kanina ay basag ito, ngayon ay mas lalong naging pino.“Relasyon?” Kumunot ang noo ni Greig.Pero nawala rin iyon nang umangat ang sulok ng labi nito.“Ano ba sa tingin mo ang relasyon natin, Ysabela?” Malamig nitong tanong.Napatitig siya sa lalaki. Tila ang kaniyang paghinga ay bumagal dahil sa tanong nito.Tama, simula pa man, naging malinaw si Greig sa intensyon nito. Ang tanging namamagitan lamang sa kanila ay ang pekeng kasal na p
Tuluyang natigil si Greig at nagbaba ng tingin sa nakakapit niyang kamay sa braso nito. Nagtagal ang tingin nito at mas lalong dumilim ang emosyon sa mga mata nito.“Why?”Dahan-dahan niyang iniwas ang mga mata.“Natatakot ako.” Pagsisinungaling niya.Hindi na niya muling ibinalik ang tingin sa lalaki, natatakot siyang makita nitong nagsisinungaling siya. Napakawalang kwentang dahilan no’n, pero umaasa siyang makikinig sa kaniya si Greig.“I-inom ako ng gamot. Kaonting pahinga lang ay magiging maayos na ang pakiramdam ko. Napagod lang siguro ako.” Dagdag niya.Sinubukan nitong hagilapin ang mailap niyang mga mata pero mas lalo lamang niyang itinungo ang kaniyang ulo.Dahilan para makita lamang ng lalaki ang kalahati ng kaniyang mukha.Sa malapitan ay mas lalong napagtanto ni Greig na maliit lamang ang maganda nitong mukha. Mahaba at makurba ang pilik-mata, at tila may naglalarong anino sa ilalim ng mga mata nito. Dahil sa lagnat ay tila maputlang rosas ang kulay ng balat ni Ysabela, a
Pinagmasdan niya ng mabuti ang repleksyon nilang dalawa ni Greig.This could have been perfect.Pero alam niyang ang pagiging perpekto nilang dalawa para sa isa't isa ay isang kathang-isip lamang.Mas lalo lamang siyang mahihirapan kung lalambot na naman ang puso niya sa mga simpleng bagay na ginagawa nito.Nang matapos nitong e-blower ang kaniyang buhok ay sumulyap ito sa salamin dahilan para magtama ang tingin nila.“Thank you.” Mababa ang boses na sabi niya.Nasa likod niya ang lalaki at ramdam niya ang init na galing sa katawan nito. Kaya nang yumuko ito para bumulong ay nanindig agad ang kaniyang balahibo.Itinukod nito ang isang kamay sa mesa para suportahan ang sarili at mas lalo pang lumapit.“How do you thank me again?” Nanunukso nitong tanong.Nanatili ang tingin nito sa kaniya dahilan para magbara ang lalamunan niya. Bahagyang lumaki ang kaniyang mga mata dahil sa sinabi nito.Dati ay sa pamamagitan ng h*lik at pags*p*ng siya magpasalamat pero ngayon hindi niya na iyon maga
Alas syete nang gabi nang pumunta si Reinella sa bahay ng mga Alcazar, kasama si Jake Olivares.Sa malaking gate pa lang ng mansion ng mga Alcazar ay ramdam na agad ni Reinella ang pagdadalawang-isip ng mga tauhan na tanggapin sila, ngunit nang sabihin ni Jake na pinadala sila ni Mr. Garcia ay pinapasok din naman sila ng guwardiya.Inilibot niya ang tingin sa mahabang harden na dinadaanan ng sasakyan at medyo nalula pa sa yaman ng mga Alcazar.Sure, she's also rich, but not this rich.Ang kaniyang Papa ay dating mayor sa Albay. Ang kaniyang Mama naman ay tagapamahala sa isang azucarera. Komportable ang kanilang buhay. Malaki ang kanilang bahay at malawak ang kanilang lupain, ngunit hindi sila nangahas na ipagyabang iyon sa ganitong paraan kagaya ng mga Alcazar.Masyadong engrande kahit na ang pathway pa lang papunta sa malaking mansion. Mararamdaman agad ng mga bisita ang nag-uumapaw na karangyaan ng pamilyang ito sa pagmamasid pa lang sa harden na may nakakamanghang landscape. Marami
Sa rounded table ay naupo si Reinella kasama si Jake at ang kaniyang kaibigan na si Carlo. Galing na sila sa opisina at balak nang maglunch-break muna nang bigla silang ipinatawag ni Jake para pag-usapan ang kaso ng isang kliyente nito. Dahil mas mataas ang posisyon ni Jake kumpara sa kaniya, wala rin siyang nagawa kung hindi siputin ang lalaki at alamin kung ano’ng kaso ang hawak nito ngayon. Pagkatapos na mag-order ng pagkain, ay ibinaba ni Atty. Jake Olivares ang folder na dala nito sa ibabaw ng mesa at itinulak iyon sa direksyon ni Reinella. Sinundan ng tingin ni Reinella ang folder. "The information inside this folder contains Mr. Archimedes Garcia's detailed explanation about his conflict with the other party. Atty. Pasquito wants us to resolve this case immediately before the press makes a fuss about it." Imporma ni Jake sa kanilang dalawa ni Carlo. Tinanggap ni Reinella ang folder at binuksan iyon. Ilang pahina lamang ang nakapaloob sa folder kaya mabilis niyang ini-scan a
"Iniisip ko palagi na habang maayos ang tulog mo sa gabi ay hirap na hirap naman akong makatulog dahil sa mga bangungot na bumibisita sa akin sa tuwing nakapikit na ako. Sa tuwing nagigising ako sa hatinggabi dahil sa mga masasamang panaginip, ikaw ang sinisisi ko. Ikaw agad ang pumapasok sa isip ko. Ikaw ang may kasalanan kung bakit minumulto ako ng masakit na nakaraan ko." Pumikit siya, natatandaan kung paano unti-unting lumalim ang galit at pagkamuhi sa kaniyang puso para sa babaeng minsan na niyang itinangi. "Sa tuwing nadadapa ako dahil hindi ko kayang maglakad kahit na pilitin ko, naalala kita lalo pa kapag nakasalampak na ako sa sahig at ramdam ang kawalan ng pag-asa. Iniisip ko na siguro tuwang-tuwa ka kasi hirap na hirap ako sa sitwasyon ko. Siguro tumatawa ka kasama ang ibang lalaki, habang miserable ko namang binabawi ang lakas ko para makapaglakad ng mabuti. Siguro masaya ka, habang sinusuong ko ang madilim na impyerno." Mahina ang kaniyang boses ngunit puno iyon ng hin
Hindi na inalintana ni Archie ang lamig ng hangin at ang malakas na buhos ng ulan, dahil ang tanging nararamdaman na lamang niya'y pamamanhid ng buong katawan habang pinagmamasdan niya ang lapida ni Yvonne.Kanina pa niya tinatanaw sa malayo ang lahat ng kaganapan. Naghintay siya nang matagal para makalapit sa pinaglibingan nito dahil hindi siya maaaring magpakita sa mga taong dumalo sa libing.Ngayon lamang siya nabigyan ng pagkakataon na makalapit sa libingan ni Yvonne dahil kaaalis pa lamang ng supurturero.Masikip ang kaniyang dibdib at hindi siya makahinga ng maayos kahit pa malakas naman ang ihip ng hangin sa paligid. Malamig ang kaniyang balat, ngunit mainit ang kaniyang pakiramdam na animo’y sasabog siya na parang isang bulkan. Nanghihina siya.Umawang ang kaniyang bibig, ngunit walang salita ang namumutawi sa kaniyang mga labi.Ang hirap.Ang hirap aminin na kasalanan ko lahat. Bulong niya.Pinanghihinaan siya ng husto kaya dahan-dahan siyang naupo sa tabi ng libingan ni Yvon
Alas singko y media nang bumuhos ang malakas na ulan. Dumilim ang buong kalangitan at agad na sinakop ang naghihikahos na liwanag. Umihip ang malamig na hangin kasabay ng mas malakas na paglagaslas ng tubig.Nasa private ward na si Agatha at Klaus para bantayan si Yves na ngayon ay normal na ang paghinga at maayos na ang pakiramdam kahit paano.Nakapagpahinga na rin ito sa wakas pagkatapos na makatulog dahil sa tranquilizer na itinurok ng doktor.Kapwa sila nakaupo sa sofa ni Klaus habang tinitingnan ang ‘emergency call’ na nakasulat sa itaas ng screen ng kanilang mga cellphone. Bigla na lamang nawalan ng signal ang kanilang mga sim card at hanggang ngayon ay hindi pa iyon naaayos.Hindi na nila na-contact ang mga tao na galing sa libing. Hindi pa sumusunod sila Luna sa kanila, kaya naisip niyang baka nagkaaberya.Paano kung nanggulo si Archie?Isang mahaba at malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya.Nilingon siya ni Klaus. Ramdam nito ang kaniyang pag-aalala.“Everything's fi
Humarap siya kay Luna. Kakikitaan ng pag-aalala at pangamba ang kaniyang mga mata.Nahahati siya sa dalawa, gusto niyang manatili para tapusin ang misa sa patay at siguraduhin na maayos na maililibing ang kaniyang Tito Adonis at pinsan na si Yvonne. Ngunit hindi niya maaaring hayaan na lang na mag-isang dalhin sa ospital ang kaniyang Tita Yves.Mas kailangan siya nito ngayon.“Stay here, Luna.” Bilin niya."Klaus and Rizzo will stay here with you and they will help—”“No, I'm coming with you.” Putol ni Klaus sa kaniya.Naibaling niya ang tingin sa kaniyang asawa. Naging matigas ang ekspresyon nito. Mariin ang pagtutol na iwanan niya ito rito.“Si Luna at si Rizzo na lang ang mananatili muna para asikasuhin ang mga tao at ang libing ni Tito Adonis at Yvonne. Sasamahan kita sa ospital.”Unti-unting naging malamig ang ekspresyon ng mukha ni Klaus, tila hindi papayag na siya lang mag-isa ang sasama para dalhin si Yves sa ospital.Tumango siya, hindi na lamang nakipagdebate.Muli niyang ib
Samantala sa sementeryo, hawak-hawak ni Agatha ang kaniyang Tita Yves. Umiiyak ito habang isinisigaw ang pangalan ni Adonis. Hindi pa tapos ang misa sa patay, ngunit bigla na lamang pumalahaw ng iyak si Yves. Sa unang pagkakataon, matapos na mai-cremate ang mag-amang Adonis at Yvonne, ngayon na lamang ulit umiyak si Yves ng ganito. Humagulhol ito at pilit na inaabot ang urn ng asawa at anak. Ngunit dahil sa panghihina, hindi ito makatayo pagkatapos na mahulog sa wheelchair. Niyakap ng mahigpit ni Agatha ang kaniyang Tita Yves upang pigilan ito sa paglapit sa mga urn. Nangingilid ang luha sa kaniyang mga mata at naninikip ang kaniyang dibdib. Yves is in so much pain. Everyone could feel it. Dahil hindi ito mapigilan at mas lalong lumalakas ang iyak ni Yves, binuhat ni Rizzo ang ginang at dinala sa nakaparadang SUV na nasa pathway. Nahihirapan na itong huminga dahil sa matinding pag-iyak. “Tita… Tita…” Puno ng pag-aalalang tawag ni Agatha naghahabol na ito ng hininga. “Adonis… m
“Lindsy.” Tawag ni Fernando sa kaniyang anak. Hindi nag-angat ng tingin ang babae. Bagkus ay naging abala na naman ito sa pagtipa sa screen ng cellphone. Kagaya ni Fernando, hindi na mapakali si Lindsy. Nagtatagis ang kaniyang bagang at nanginginig ang kaniyang mga kamay dahil sa matinding frustrasyon na kaniyang nararamdaman. Mas lalong tumitindi ang kaniyang galit sa tuwing nagkakaroon ng typological error sa kaniyang itinitipa dahil sa panginginag ng kaniyang mga kamay at daliri. Sino ang hindi kakabahan ng husto? Sino ang hindi magkakaroon ng panic attack kung hindi sinasagot ni Archie ang kaniyang mga tawag simula pa kanina? Simula kaninang umaga hanggang ngayong hapon ay hindi pa rin ito sumasagot! Hindi na lamang limampung beses niyang tinawagan ang numero nito ngunit palagi siyang bigo na macontact ito. Kung hindi cannot be reach at out of coverage area ang sagot sa kabilang linya ay sinasadya naman na hindi sagutin ni Archie ang kaniyang mga tawag kahit na nagriri
Tahimik ang buong lobby ng city hall. Kapansin-pansin na umiiwas ang mga empleyado na magtungo sa lobby dahil sa presensya ng dalawang taong naroon.Si Fernando Alcazar ay pabalik-balik sa paglalakad at mukhang hindi mapakali. Samantalang ang anak nito na si Lindsy Alcazar ay tensyunadong nakatayo malapit sa water dispenser at halatang may kino-contact na tao, ngunit sa ekspresyon ng mukha nito, tila walang nakukuhang sagot mula sa kabilang linya ng telepono.Alam ng lahat kung ano ang mayroon ngayong araw. Kumalat na ang balita sa lahat ng sangay at opisina ng city hall ang tungkol kasal ni Lindsy Alcazar at Archimedes Garcia.Ang mga chismosang empleyado ay nagtungo sa pantry para sa kanilang snack break. Madalas, kaunti lamang ang tao sa pantry, ngunit ngayon, Puno ng mga empleyado mula sa iba-ibang opisina.Hindi na napigilan ng mga empleyado ang kanilang mga sarili. Nagtipon na sila upang mag-unahan sa pagbibigay ng kanila-kanilang opinyon at obserbasyon.“Nasa lobby pa rin hangg