Pinagmasdan niya ng mabuti ang repleksyon nilang dalawa ni Greig.This could have been perfect.Pero alam niyang ang pagiging perpekto nilang dalawa para sa isa't isa ay isang kathang-isip lamang.Mas lalo lamang siyang mahihirapan kung lalambot na naman ang puso niya sa mga simpleng bagay na ginagawa nito.Nang matapos nitong e-blower ang kaniyang buhok ay sumulyap ito sa salamin dahilan para magtama ang tingin nila.“Thank you.” Mababa ang boses na sabi niya.Nasa likod niya ang lalaki at ramdam niya ang init na galing sa katawan nito. Kaya nang yumuko ito para bumulong ay nanindig agad ang kaniyang balahibo.Itinukod nito ang isang kamay sa mesa para suportahan ang sarili at mas lalo pang lumapit.“How do you thank me again?” Nanunukso nitong tanong.Nanatili ang tingin nito sa kaniya dahilan para magbara ang lalamunan niya. Bahagyang lumaki ang kaniyang mga mata dahil sa sinabi nito.Dati ay sa pamamagitan ng h*lik at pags*p*ng siya magpasalamat pero ngayon hindi niya na iyon maga
Bumaba pa lalo ang kamay ni Natasha hanggang sa mahawakan na lamang nito ang daliri ni Greig.Dahil sa ginawa nito ay wala sa sariling napa-atras ang lalaki. May kung anong mali sa kaniyang pakiramdam dahil sa haplos nito.Dahil sa paglayo ni Greig ay naiwan sa ere ang kamay ni Natasha.Nang pagmasdan niya ang lalaki ay malamig ang tingin nito dahilan para balutin siya ng hiya.Dahan-dahan niyang ibinalik ang kaniyang mga kamay sa gilid ng kama at parang piniga ang kaniyang puso.“Do you hate me, Greig?” Nasasaktan nitong tanong.Kumunot ang noo ni Greig.It was just my subconscious that tells me to step away. But now, seeing her hurting... It feels wrong.Namumula ang mga mata ni Natasha nang pagmasdan niya iyon. Kaonti na lamang ay maiiyak na ng tuluyan."No, don't think too much.” Kaswal niyang sagot.“But I feel like I'm already a burden to you.”At ang nagbabadya nitong luha ay tuluyang pumatak. Inabot ni Greig ang tissue na nakapatong side table ngunit ayaw iyong tanggapin ni Na
Kinabuksan ay magtatanghali na nang magising si Ysabela.Mabuti na lamang ay weekend ngayon, walang ibinilin na trabaho sa kaniya kaya hindi niya kailangan pumunta sa kompanya.Maliban rin naman sa kaniya at kay Christoff ay may apat pang assistant sa opisina ng sekretarya na maaaring utusan ni Greig kung sakaling wala sila. Kung tutuusin, maliit na bagay lamang ang presensya niya.Nang bumangon siya galing sa kama ay napansin niya agad ang basong nakapatong sa bedside table. Natigilan siya nang mapansin iyon.Hindi niya maalala na kumuha siya ng tubig bago matulog.Ngunit hindi na lamang niya iyon pinagtuunan ng pansin, tumuloy siya sa maliit na drawer at sa hunos nito ay kumuha ng thermometer para tingnan kung bumaba na ba ang kaniyang lagnat.Nang makita niyang bumaba na nga ang kaniyang lagnat ay napahinga ng maluwag. Hindi siya sanay na magkasakit.Kaya naman para masiguradong hindi na babalik ang kaniyang lagnat ay tumuloy siya sa banyo para maligo nang mabilis. Pagkatapos ay pi
Ilang minuto rin ang itinagal niya sa comfort room dahil sa pagduduwal. Nang matapos siya ay agad niyang nilinis ang sarili.Putlang-putla ang kaniyang mukha. Kaya inilabas niya ang compact powder at lipstick upang masigurado na hindi mapapansin ni Von ang pamumulta niya.Napaka metikulusa pa naman ng kaniyang kaibigan, kahit maliliit na bagay ay napupuna nito.Nang makalabas siya ng comfort room ay natigilan siya nang makita ang isang pamilyar na lalaki malapit sa lababo.May kausap ito sa telepono habang naghuhugas ng kamay.“Like I told you, dude. I'd definitely be able to get it tonight. Kung hindi, talagang lalasingin ko na. D**n! Ang tagal ko nang nagpipigil dahil sa pagpapakipot ni Yvonne. Kung hindi ko makukuha ngayon sa maayos na usapan, idadaan ko sa sapilitan.” Natawa ang lalaki pagkatapos iyon sabihin.Natigilan ng tuluyan si Ysabela. Sigurado siyang si Arthur iyon, lalo pa't nabanggit ang pangalan ng kaniyang kaibigan.“Oh shoot! I even met her best friend. Si Ysabela, th
Nang makita ni Ysabela ang plano nitong pagsampal sa kaniya ay umatras siya. Dahil sa pag-iwas niya ay nawalan ng balanse ang lalaki.Natisod pa nito ang isang paa dahilan para sumalampak sa sahig si Arthur.Kung hindi pa nito naitukod ang mga kamay ay makikipagface-to-face na ito sa lupa.Mas lalo lang nagalit si Arthur sa nangyari. Nang makabawi ito ay mabilis na bumangon at nagngingitngit na humarap sa kaniya.“The f*ck with you? Gusto mo talagang masaktan, ano?”Susugod na naman sana ito."What are you doing?"Napabaling silang pareho sa nagsalita. Nakakunot ang noo ni Yvonne habang nakatingin sa kanila.Kadarating lang nito, at dahil naiinip na sa paghihintay ay nagplano itong hanapin sila.Ngunit hindi nito inaasahan ang nakitang eksena.Magsasalita na dapat si Ysabela nang maunahan siya ni Arthur. Nagkukumahog itong lumapit sa kaniyang kaibigan at hinawakan ang mga kamay nito.“Babe, look what she had done to me!” Sumbong nito.“She's asking for my telegram and I refused to giv
Halos mapapalakpak si Yvonne sa kaniyang kaibigan. Alam niya kung ano ang mga sakripisyo ni Ysabela para kay Greig, at isa nga sa kinakatakot niya ay ang mapag-iwanan ito. Pero matalino si Ysabela, nakikita niyang maganda ang desisyon nito.“I'm glad to hear that, Sabby!” Nangingiti siya sa babae.“Dapat nga ay noong una mo pa iyan ginawa. What would you get from serving coffee and water everyday? You're very beautiful and capable. You even won awards for your designs when we were in college. You should get back on making designs!”Ngumiti siya sa babae. Kahit anong maging desisyon nito ay susuportahan niya.“I bet, you'd be more successful without him.” Dagdag niya.Matagal na niyang kinikimkim ang saloobin, ngunit dahil ayaw niyang masaktan si Ysabela ay pinipili na lamang niyang manahimik. Alam niya ang nararamdaman nito para kay Greig, at wala siyang lakas ng loob para pigilan ito.Dahil kahit naman noong pinagsasabihan niya si Ysabela, hindi pa rin ito nakinig. Pumayag pa rin ito
Dahil sa pagiging kuryuso niya noon ay nabasa niya sa isang website ang tungkol sa kalagayan ng babae. Na-diagnose ito ng cuagulopathy at kasalukuyang ginagamot.Tumigil si Danica at pilit na pinakalma ang sarili. Binalingan niya ng tingin si Natasha at pekeng ngumiti.“Nat, I guess I have to introduce to you Kuya Greig's assistant.” Makahulugan ang boses nito.“This is Ysabela Ledesma. Nang umalis ka, siya ang pumalit sa iyo at ginalingan ang pag-aalaga kay Kuya Greig.” Mas malakas na ang boses ni Danica dahilan para mangunot ang noo ni Ysabela.Gusto talaga siyang eskandaluhin ng babae.May ilan pa nga ang napatingin sa gawi nila.Samantalang si Natasha ay gulat na napatingin sa kaniya. Namutla rin ang mukha nito.Ngunit mabilis rin itong nakabawi. Unti-unti itong bumaling sa kaniya at ngumiti.“So, you were the assistant? Greig's assistant.” Saad nito.Sinulyapan nito ng tingin si Danica.“Danica? My bag seems to have been left in the restaurant, pwede mo bang balikan?” Masuyo nito
“I'm sorry, Sir. I couldn't find Ysabela, there's no surveillance system on the vicinity that's why I couldn't track her too.” Si Christoff sa kabilang linya.Napahilot sa sentido si Greig nang marinig iyon.“I'll call again.” Saad niya bago ibaba ang tawag.Nasa loob na ng emergency room si Natasha at tinitingnan ng doktor, pero hindi mapakali si Greig.Patuloy na bumabagabag sa kaniya ang mukha ni Ysabela. Hindi niya alam kung napalakas ba ang pagkakatulak niya sa babae sa pagmamadaling tingnan ang kalagayan ni Natasha.Masyado siyang napangunahan ng emosyon kanina.Pabalik-balik siya sa corridor habang naghihintay na matapos ang doktor. Hindi na siya nakabalik para tingnan ang kalagayan ni Ysabela kaya si Christoff ang inutusan niya pero wala na roon ang kaniyang asawa. Kung umalis na ito, ibigsabihin ay maayos ang kalagayan ni Ysabela.Ngunit hindi siya mapakali, nakita niyang bumakas sa mukha ni Ysabela ang sakit. Baka may sugat ito.O baka nabalian. May iniindang sakit marahil
“Niccolò is in the police station.” Imporma ni Archie pagkatapos ng tawag galing sa isang tauhan.Nasa likod sila ng sasakyan kasunod ng van na sinasakyan ni Alhaj. Halos hindi niya nilulubayan ng tingin ang sasakyan nito, ngunit dahil sa sinabi ni Archie ay agad na napukaw ang kaniyang atensyon.Nilingon niya ang kaibigan. Nabuhayan siya ng loob.“Saan?”Binanggit ni Archie ang lokasyon ng police station. Agad niyang inutusan ang driver na magtungo roon.It only means one thing, Niccolò’s safe!Kanina pa nagmamatigas si Jimenez, ayaw sabihin sa kanila kung saan nito dinala si Niccolò. Mabuti na lamang ay may nagbalita sa kanila na isa sa kanilang mga tauhan kung nasaan ito.Inimporma ni Archie ang driver ng van na dumiretso sa stasyon ng mga pulis kung saan nakita si Niccolò. Dahil doon sila magtutungo.Ilang minuto ang lumipas ay tumigil din sa wakas ang sasakyan. Dali-daling bumaba si Greig, sumunod si Archie, at ang ilang tauhan.Patakbo siyang umakyat sa ilang baitang saka dumire
Humugot ng malalim na hininga si Alhaj. Sobrang lalim ng sugat sa kaniyang puso na hindi siguro titigil ang pagdurugo no’n.Maybe we could love each other more than friends… but we’re not meant to be lovers.Nagtagis ang kaniyang bagang at marahas niyang pinunasan ang kaniyang mga luha.Ang hirap pa rin tanggapin, na kahit minahal siya ni Ysabela, hindi pa rin iyon umabot sa puntong higit sa pagkakaibigan.Ibinaba niya ang tawag at tinakpan ang kaniyang mukha. Umiyak siya hanggang sa pakiramdam niya’y wala na siya iiyak pa.Sobrang sakit.Mukhang wala na talaga. Hanggang dito lang; hanggang dito nalang.Tumayo siya, saka isinuot ang itim na sumbrebro. Nakaitim rin siyang t-shirt at itim na pantaloon. Kahit pa alam niyang wala na siyang pag-asa, susubukan niya pa rin na umalis ng bansang ito.Maaari siyang pumunta ng Guatemala.Pagkalabas niya ng kuwartong inuukupa, sinigurado niyang maayos ang kaniyang sumbrero at hindi makikita ng buo ang kaniyang mukha.Gamit ang taxing binook na ni
“Alj, it’s not too late.” Marahang saad ni Ysabela sa kabilang linya.Kung hindi pa siguro magulo ang isip niya, baka narinig niya nang malinaw ang pagsusumamo sa boses nito.“We can still do something about this.” Panghihikayat nito.Umiling siya.“Tama si Ale, ang sama ko. Ang sama-sama kong tao, Ysabela. Nabulag ako, naging makasarili, at nakipagsabwatan kay Natasha. Nalaman ko ang tungkol sa plano niya. S-sinubukan ko siyang pigilan, Ysa.”Kinagat niya ang ibabang labi habang inaalala ang mga pangyayari ng araw na iyon. Pareho silang nasa ospital ni Natasha, siya ay para makapagpacheck-up sa kaniyang mga sugat at pasa na natamo galing kay Greig nang sumugod ito sa resthouse.Samantalang si Natasha ay nasa ospital, tinitingnan ng mga doktor. Aksidente niyang narinig na may kausap ang assistant nito, si Ada. Nabanggit ang pangalan ni Ysabela kay mas lalo siyang nakuryuso.Nalaman niyang pinapabantayan si Ysabela dahil paniguradong babalik na ito sa Manila kasama si Greig. Iyon na an
“Alhaj, what's going on? According to the news, you’ve kidnapped a kid!” Si Alessandra nang sumunod na umaga.Sinubukan niya itong tawagan para itanong kung kamusta na ang pinapalakad niyang passport at visa.“It was my son, Ale.” Sagot niya.Ipinasok niya sa bag ang ilang gamit na nakakalat sa kama.“Your son? Bella’s son?” Tanong nito.“But according to the news, it was Greig Ramos’ son with Ysabela Ledesma! Hindi ka nagsasabi ng totoo sa akin—”“Ale, please. They’re trying to frame me up. Alam mong hindi ako masamang tao. Hindi ako gagawa ng masama. Umalis ako ng Sicily, kasama ko si Niccolò, dahil hindi kami tinitigilan ni Greig. Hanggang ngayon hindi ko pa rin mabawi si Bella. Please, Ale. I really need help.” Pagsusumamo niya.Narinig niya ang buntong-hininga ni Alessandra sa kabilang linya. Sinundan iyon ng pagmumura.“I’m sorry, Alj. I’m sorry. Kuya Domingo wouldn't let me meddle with your problem with Greig and Archimedes. Maimpluwensya si Archimedes Garcia, kung malaman niya
“Bakit? Totoo naman, hindi ba? Pinadala mo ang mga litrato namin ni Ysabela kay Greig at Gregory Ramos. Pinalabas mong pinagtataksilan namin si Greig, at ako ang ama ng dinadala ni Ysabela para kahumuhian nila si Ysabela. You were really a cunning b*tch. You know your way around.”Noong una, hindi naman niya talaga gustong agawin si Ysabela sa isang magulong pamamaraan. Nang malaman niyang maghihiwalay na si Greig at Ysabela, nabuhayan siya ng loob, oo.Pero hindi siya umabot sa punto na papatay na siya ng tao para lang makuha ang babaeng gusto niya.Hindi kagaya ni Natasha.“I don’t care what you want to say to me, Alhaj. Pareho lang tayo. Ginusto mong makasama si Ysabela. Ginusto mo siyang itakas!”“Itinakas ko siya dahil alam kong hindi mo siya titigilan hangga’t hindi mo nakukuha ang gusto mo! Ano? Naging masaya ka ba nang makuha mo si Greig? Minahal ka ba niya? Napalitan mo ba si Ysabela?”“Tama na!” Sigaw ni Natasha.“Tama na!”Biglang namatay ang tawag kaya naman mapait siyang
Maraming pulis ang nagkalat, may ilang checkpoint na din sa mga highway lalo pa’t namataan na ng mga tauhan ni Greig si Alhaj.Medyo kabado na rin si Alhaj dahil alam niya, binabantayan na rin lahat ng port, pier at station. Kaya kahit taxi ay nagdadalawang-isip na siyang sumakay, baka masita sila sa isang checkpoint at mahuli siya.T*ng*n* lang talaga.Itinapon niya ang cellphone na ginamit ni Niccolò, saka humanap ng store para bumili ng bago. Kabado siya, hindi alam kung saan pa pupunta dahil tila lumiliit na ang mundo para sa kaniya.Gamit ang bagong cellphone, sinubukan niyang tawagan si Natasha. Dalawang beses na niyang sinubukan ngunit ayaw sumagot ng babae.“Niccolò.” Tawag niya sa bata, na kanina pa nakatungo at walang imik.“Nics.” Nag-squat siya sa harap ni Niccolò.Tiningnan siya nito, mugto pa ang mga mata dahil sa pag-iyak.May kakaibang lungkot at sakit ang umukupa sa kaniyang puso nang makita ang takot at pagsisisi sa mga mata ni Niccolò.“I have to… I have to leave yo
“I have loved him with all my heart, Patrick. Siguro, siguro kaya hindi ko siya no’n maalala kasi takot na takot ‘yong isip ko na kapag maalala ko siya, maalala ng puso ko kung paano ko siya minahal. At kung paano ako nasaktan sa huli.”She smiled painfully.“Wala akong maalalang maganda kay Greig. Nang bumalik lahat ng alaala ko, for a moment, nagsisisi rin ako. Kasi naintindihan ko na ngayon kung bakit naging coping mechanism ko ang magbura ng masasakit na alaala. Kasi sobrang sakit pala. Para akong namamatay sa sakit, Patrick.”“I’m sorry, Ysabela.” Nagsisising saad ni Patrick.Hindi niya alam lahat ng sakit na naramdaman ni Ysabela, ang alam niya lang, naging magulo ang relasyon ni Greig at ng babae.Baka mali siya, sana pala ay hindi na siya nagsalita pa.“Pero kahit paano, natanggap ko na, na kailangan kong harapin ang katotohanan at hindi na dapat ‘yon takbuhan pa. Anak ni Greig ang mga anak ko, may karapatan siya, at hindi ko ‘yon ipagkakait sa kaniya. Kung mabawi niya si Nicc
Samantalang hindi mapakali si Ysabela, maya't maya niya kung tingnan ang kaniyang cellphone, umaasa na tatawag muli sa kaniya si Niccolò.Hindi pa rin siya mapanatag.Bumukas ang pinto ng kuwarto, pumasok si Patrick kasama si Athalia na may dalang tray na puno ng pagkain.“Hi, Mommy.” Masayang bati ni Athalia.Hindi alam ni Athalia ang nangyari. Hindi na rin niya sinabi dahil ayaw niyang mag-alala si Athalia sa kambal nito.“Hi.” Marahan niyang tugon.Kumuha si Patrick ng bed table saka iyon inayos sa kama. Inilagay sa maliit na mesa ang dalang tray.“Kumain ka na.” Ani Patrick.Tiningnan niya ang lalaki saka huminga ng malalim.“Kamusta? Nakaalis na ba si Greig at Archie?” Tanong niya.Umakyat si Athalia sa kama na sinundan niya ng tingin, bago ibalik kay Patrick ang mga mata.“Oo, nakaalis na.” Matipid nitong sagot.“How about your men in Mexico? Nagbabantay naman sila, hindi ba? Pati ang mga pulis, alam na nila, hindi ba? Makukuha naman natin ang anak ko, ‘di ba?”Naghila ng upuan
“Are you alright?” Tanong ni Archie nang maupo sa tapat na upuan ni Greig.Mula sa pagtingin sa labas ng bintana ng eroplano, ibinaling niya ang tingin kay Archie.Umayos siya ng upo, saka huminga ng malalim.“I’m, I’m fine.” Sagot niya.“If it’s about Ysabela, don't worry about her. She’d be safe, Patrick is with her.” Ani Archie.Kanina pa napapansin ni Archie na simula nang umalis sila ng mansyon ay madalas nang sa malayo ang kaniyang tingin at hindi gaanong makapagpukos.Mabuti na lamang at may private plane si Edmur, isa sa kaniyang mayamang kaibigan sa Sicily, kaya maaari silang dalhin sa Paris. Mula naman sa Paris, maaari na silang dumiretso sa Mexico.Dahil walang direktang flight mula sa Sicily hanggang Mexico. Imposible ang flight mula Sicily hanggang Mexico, kaya naman kailangan nila ng layover flight.“I’m not worried about Ysabela. I’m worried about my son.” Malalim ang kaniyang tinig, halata sa boses ang pag-aalala.Sumandal si Archie sa kaniyang upuan, hindi na alam ang