Chapter 0094

Maya-maya pa ay wala siyang naramdaman na gumalaw o ni kahit na anumang ingay. Nang imulat niya ang kanyang mga mata ay nakita niya si Pierce na papasok sa silid na may dalang medicine kit. Lumabas pala ito ng silid na hindi niya namamalayan.

Samantala, nang makita naman siya nito ay agad itong nasorpresa dahil sa itsura niya. “Kung gusto mo talaga ay kailangan mo munang maghintay ng ilang sandali.” tukso nito sa kaniya.

Bigla namang namula ang mukha ni Serene at pagkatapos ay napakagat-labi siya. “Hi-hindi iyon ang akala ko ay…” sabi niya at hindi na maituloy-tuloy pa ang kanyang sinasabi. Umupo ito sa baba ng kama at hinawakan nito ang kanyang maliliit na mga paa gamit ang malalaking kamay nito.

Tiningnan niya ito at agad na nagdilim ang kanyang mukha nang makita ito. “Hindi ka ba marunong humingi ng gamot sa tauhan ko nung makauwi ka?” tanong niya rito.

Agad naman na namanhid ang paa ni Serene habang hawak nito iyon. “Hayaan mo na yan, gagaling din naman yan.” sabi niya.

Mahigpit n