Chapter 0099

Pinilit niyang tumayo at paika-ikang naglakad patungo sa sasakyan. Sobrang sakit ng paa niya. Sa bawat hakbang niya ay halos mamutla ang mukha niya. Mabuti na lang at natiis niya ang sakit hanggang sa tuluyan na siyang makarating sa loob ng kotse.

Pagkapasok niya sa loob ay tahimik na ang loob ng kotse. Sa buong byahe ay pareho silang tahimik at walang nagsasalita. Hanggang sa makarating sila sa building kung nasaan ang tirahan ni Pierce ay hindi pa rin ito nagsasalita. Dahil sa ayaw rin naman niyang kausapin ito ay tahimik lang siyang sumunod rito habang paika-ika ang paglalakad.

Nang makarating sila sa loob ng bahay ay bigla na lamang itong dumiretso sa silid nito at bigla nitong isinara ang malakas ang pinto na naging dahilan para gumawa ng isang ingay. Ilang segundong natigilan si Serene bago niya tinungo ang hagdan at pagkatapos ay natawa siya sa kanyang sarili. Hindi ba at mas maganda kung galit ito sa kaniya? Para kung sakali ay hindi siya nito lapitan.

Pagkapasok niya sa kanya