CHAPTER 4

"Marry me."

Narinig niya ang sinabi ni Conner, ngunit tila hindi agad iyon sumink sa kanyang isipan. Tumigil siya sa paglalakad, ngunit hindi siya agad lumingon.

Baka mali lang ang dinig niya. Baka nagkamali lang siya ng pagkaintindi.

Ngunit nang dahan-dahan siyang humarap kay Conner, nakita niya ang seryosong ekspresyon nito—walang bakas ng pagbibiro, walang pag-aalinlangan.

"A-Anong sinabi mo?" halos pabulong na tanong niya, ramdam ang panginginig ng kanyang tinig.

"Marry me. So I can help you."

"Bakit?" tanong niya sa wakas, ang boses niya ay bahagyang nanginginig. "Bakit mo gustong pakasalan at tulungan ang isang babaeng halos kakikilala mo lang?"

Napangisi si Conner, ngunit may bahid ng kaseryosohan sa kanyang mga mata. “Dahil kailangan ko ng asawa. At nakikita kong nais mong makaganti sa lahat ng pananakit nila sa ‘yo. We can use each other."

Napakunot ang noo niya. "Ano? Bakit kailangan mo ng asawa?"

Nagpatuloy si Conner sa pagpapaliwanag. "Malapit na ang eleksyon. And a man with a respectable wife appears more credible in the eyes of the public."

Doon lang parang may kumislap sa isip niya. Bigla niyang naalala kung bakit pamilyar sa kanya ang pangalang Conner Sudalga. Isa itong congressman. Maraming beses na niyang narinig ang pangalan nito sa balita at sa social media, ngunit hindi niya inakala na ito at ang lalaking kaharap niya ngayon ay iisa.

"So... gusto mo akong gamitin?" May pait sa kanyang boses. "Para lang mapabango ang pangalan mo sa politika?"

Umiling si Conner. "Hindi lang ako makikinabang, Aliyah. We both need something from this arrangement. Ikaw, gusto mong ipakita sa kanila na hindi ka talunan. Me, I need a woman I can present to the public as the perfect wife. It's a win-win situation."

Napakuyom siya ng kamao. Alam niyang mali ito. Alam niyang hindi siya dapat nakikinig kay Conner. Pero ang isip niya ay puno ng imahe nina Benedict at Aleli—ang pagtataksil, ang pang-aalipusta, ang kasinungalingang sinabi ni Benedict kanina. Tama ito, nais niya ngang makaganti.

"So, ano, Aliyah?" muli niyang narinig ang malalim at matigas na boses ni Conner. "Tatanggapin mo ba ang alok ko?"

"Paano ko malalaman na hindi mo ako pinaglalaruan?" malamig na tanong ni Aliyah, pilit na itinatago ang emosyon sa kanyang boses.

Gusto niyang tanggapin ang alok ni Conner. Nate-tempt siyang sumang-ayon, dahil alam niyang ito ang pinakamabilis na paraan para ipamukha kina Benedict at Aleli na hindi siya talunan. Na hindi siya ang naiwang luhaan sa pagtataksil nilang dalawa. Ngunit sa kabila ng galit at panghihinayang, alam niyang hindi siya dapat basta-basta nagpapadala sa emosyon.

Gusto niyang makasiguro na hindi siya muling mahuhulog sa isang laro kung saan siya na naman ang matatalo.

Saglit siyang pinagmasdan ni Conner bago ito sumandal sa upuan, nakataas ang isang kilay, tila sinusukat ang kanyang determinasyon. "I'm not going to ask you to sign a prenuptial agreement. If we ever part ways, half of my wealth will be yours. Is that enough for you?"

Saglit siyang natigilan. Hindi niya inaasahan ang ganoong klaseng sagot mula kay Conner. Ang isang makapangyarihang lalaking tulad nito, handang isugal ang kalahati ng kanyang yaman para lamang sa isang kasal na batay sa kasunduan?

Napatingin siya kay Conner, sinusuri ang ekspresyon nito. Walang bahid ng pagbibiro sa mukha nito, ni anumang indikasyon na niloloko lang siya. Nanatiling kalmado ang lalaki, tila walang alinlangan sa alok na ginawa nito.

"You're willing to risk that much for this... deal?" tanong niya, ang tono niya'y nag-aalangan pa rin.

Bahagyang tumawa si Conner, ngunit seryoso pa rin ang titig nito sa kanya. "I don't make deals that put me at a disadvantage, Aliyah. If I'm offering this, it's because I know exactly what I'm getting in return."

Napasinghap siya. "At ano naman ang nakukuha mo sa akin, Conner?"

Umangat ang isang sulok ng labi nito sa isang bahagyang ngisi. "A woman who has nothing left to lose is the most dangerous kind, Aliyah. You want revenge. I want power. Together, we can be unstoppable."

May kung anong kilabot na gumapang sa kanyang balat, hindi dahil sa takot, kundi sa posibilidad ng larong maaaring pasukin niya.

"At kung sumang-ayon ako?"

Yumuko si Conner, inilapit ang mukha sa kanya, sapat para maramdaman niya ang init ng hininga nito sa kanyang balat. "Then I will make sure that by the time we're done, they'll regret ever betraying you."

Napakuyom siya ng kamao, dama ang apoy na muling nagliliyab sa kanyang dibdib.

Ito na ba ang sagot sa lahat ng sakit na idinulot sa kanya nina Benedict at Aleli?

"Sige, pumapayag ako. But I have conditions."

Diretsong sinabi iyon ni Aliyah, titig na titig kay Conner. Wala siyang pag-aalinlangan, walang bahid ng takot. Kung may laro man silang nilalaro, sisiguraduhin niyang hindi siya ang matatalo sa huli.

Napangisi si Conner, tila natuwa sa determinasyon niya. "Good. But let me hear your conditions."

"Dalawang taon lang ang kasal natin," sagot niya agad. "At pipirma ako ng pre-nuptial agreement. Wala akong kukunin ni isang sentimo mula sa yaman mo."

Saglit siyang pinagmasdan ni Conner, tila sinusuri kung seryoso siya. "You're turning down wealth?" may bahagyang pagdududa sa tono nito. "Most women would kill for this opportunity."

Umangat ang isang sulok ng labi niya sa mapaklang ngiti. "Hindi ako tulad ng ibang babae, Conner. Hindi ko kailangan ng pera mo. May sarili akong dahilan kung bakit ako pumapayag."

Nagtagpo ang kanilang mga mata—isang matinding banggaan ng determinasyon at matalas na pag-iisip.

Makalipas ang ilang segundo, tumango si Conner. "Fine. Two years, no money. But in those two years, you will play the perfect wife. No mistakes, no half-hearted efforts. We have to convince everyone, Aliyah."

"As long as we both get what we want," sagot niya nang walang pag-aalinlangan.

"So, can we seal the deal?" tanong ni Conner, may bahagyang ngisi sa kanyang labi.

Napakunot ang noo ni Aliyah. "Pipirma ba tayo ng kontrata?" inosenteng tanong niya, inaasahan na may pormal silang kasunduan sa papel.

Ngunit bahagyang lumalim ang ngisi ni Conner, may kakaibang kislap sa kanyang mga mata. "Yes, but first, let's seal it with a kiss."

Nanlaki ang mga mata ni Aliyah. "What—"

Hindi na niya natapos ang sasabihin dahil mas lalong lumapit sa kanya si Conner. Bago pa siya makaiwas, hinapit siya nito sa baywang, hinila palapit sa matigas nitong katawan. Napasinghap siya sa bilis ng pangyayari.

"W-wait—"

Ngunit hindi siya nito pinakinggan. Mabilis ngunit banayad ang pagkakahawak nito sa kanyang baba, pinuwersa siyang tumingala, at bago pa siya makapalag, dumampi na ang kanyang labi sa labi nito.

Napapikit siya, hindi dahil sa nadala siya kundi dahil sa gulat. Mainit ang labi ni Conner, hindi marahas, ngunit hindi rin nag-aalangan. It was a kiss of dominance—isang paalala kung sino ang may kontrol sa kasunduan nilang dalawa.

Saglit siyang nanigas, ngunit agad ding natauhan. Napakapit siya sa dibdib nito at buong lakas na itinulak siya palayo. Napalunok siya ng hangin habang nakatitig kay Conner na tila walang nangyari, walang bakas ng pagsisisi sa ginawa nito.

"Now, the deal is sealed," bulong nito, bahagyang humihingi ng reaksyon mula sa kanya.

Napalunok siya, pilit pinapakalma ang mabilis na tibok ng kanyang puso. Hindi siya dapat maapektuhan. Hindi siya dapat matinag.

"You could've just asked for a handshake," aniya, pilit pinapanatili ang malamig na tono ng boses.

Bahagyang natawa si Conner. "Too formal. And besides, we need to start practicing."

Napahigpit ang kanyang kamao. Alam niyang isang malaking laro lang ito. Pero kung ganito ang simula ng kanilang kasunduan, hindi niya alam kung paano niya ito mapagtatagumpayan nang hindi nasasangkot ang kanyang puso.