Share
CHAPTER 36
Kaugnay na kabanata
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 37
Pinagmamasdan ko si Hendrix na mahimbing ng natutulog sa sofa. Nagbabawi siya dahil ilang araw din siyang pagod at kulang sa tulog. "Baka matunaw si Kuya," biro naman ni Ranna. Nakahiga kami dito sa mattress na nilatag namin. "Na-miss ko lang siya.""Matulog ka na din. Bukas na iyan matutulog. Saka may lakad pa tayo bukas," paalala naman niya. Bumangon na muna ako para kumutan si Hendrix. Malakas at malamig ang bunga ng aircon, baka lamigin siya. Tumawa si Ranna. "Ikaw talaga... Basta kapag naging kayo, huwag ka munang magbubuntis, huh.""Ranna, wala sa isip ko ang bagay na iyon.""Buti naman. Bata ka pa. At magtatapos pa tayo ng pag-aaral."Tumango ako. Syempre hindi lang si Hendrix ang dapat maging successful. Dapat ako din. Nakatulog na ako ng maayos dahil panatag na ang loob ko. Paggising ko, wala na akong katabi. Wala na sina Auntie, Hendrix at Tita dahil nag-deliver daw sila. Si Ranna lang ang nandito, nagsasalang ng labahin sa washing machine. Pinanood ko siya sa kaniyan
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 38
"Hendrix," tawag ng babae. Lumapit ito sa amin. Akala ko maiilang siya, pero nagkamamali ako. Masyado nga palang makapal ang mukha niya. Feeling girl best friend at masyadong entitled. "Ano 'to?" tanong niya. The nerve of this woman. Pakiramdam niya siya ang original wife at ako naman ang kabit ng kaniyang asawa. Naggulat-gulatan naman ako. "Oh, Dina, you're here!"Pero sinimangutan lang niya ako. It's like she's saying that I'm not talking to you, so shut up bitch!Nagtatanong siyang tumingin kay Hendrix. She's waiting for her answer. "Hendrix and I are dating. May mutual understanding if that's what you call it here. He confessed to me. He said he likes me. I said I like him...pero sinabi niya na liligawan pa niya ako, kahit hindi naman na sana kailangan. Hindi pa kami, pero para sa akin, kami na."Ngumiti ako sa babae. Ngiting akala mo isang anghel. She looked hurt. Para bang maiiyak na din siya. This is what I imagined. Back off, girl! Hendrix is mine. "Totoo ba iyon?" naiiy
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 39
Nagdikit lang ang lips namin and that's it. Aangal pa sana ako pero narinig ko ang mga hakbang ni Ranna paakyat ng hagdanan. Bumalik ako sa upuan ko. Nangingiti. Si Hendrix naman ay namumula ang pisngi. Kinikilig din siya. It was a very nice experience. Hindi naman kami nag-kiss na gaya ng kiss sa mga movies, pero kinikilig talaga ako that I didn't slept well. Natapos ang vacation at nag-start na kami ng college. I know this is gonna be hard, but I'm confident that I can do it. Iba na naman ang kaklase ko at kailangan ko na namang makipagkaibigan. Pero hindi naman to the point na I'll build a life with them outside the school. Three times a week, magkakasabay kami ni Hendrix ng lunch time. Nagbabaon ako ng pagkain para sa aming dalawa. Madami din talaga magluto si auntie ng breakfast kaya it's a waste kung itatapon lang. Pagdating naman ng hapon, after class, maghihintayan kaming tatlo. Isang oras lang naman ang pinakamatagal na hihintayin namin. Hindi naman ako gaanong naiinip.
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 40
Dito sa probinsya nag-christmas si Mommy. Gusto lang daw niyang magpahinga. Pagod daw siya sa two months na work kaya hindi na daw muna kami mag-out of the country. Ayos lang din naman sa akin iyon, dahil gusto ko ding makasama si Hendrix ngayong Christmas break. Madaming bitbit na regalo si Mommy. Hiyang-hiya pa ang magkapatid nang tanggapin ito. Nagpasalamat din sila doon sa binigay ni Mommy na pera nila bago mag-start ang sem. Mom gave them six thousand each. Hindi ganoon kalaki pero sobrang pinagpapasalamat nila. Mommy admire them both. Kaya naman botong-boto siya kay Hendrix. Sinasabi niya lagi sa akin, na sana kami daw ang magkatuluyan ni Hendrix. And that's my wish too. Two days before Christmas, nagpakatay si Mommy ng isang malaking baka. Pinamahagi niya iyon sa mga kapitbahay at sa mga indigent family. Binibiro pa siya, dahil tatakbo daw ba siya sa politika. "Magulo diyan. Puwede namang tumulong na hindi na kailangang umupo sa puwesto."Nakuha niya ang loob ng mga tao.
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 41
Natapos ang birthday ko na hindi nagpapakita si Daddy. Tumawag siya, saying that he had deposited a large sum of money on my bank account. Nagpadala din daw siya ng package. Akala ata niya, enough na iyon. Akala ata niya mabuting ama na siya, basta nagbibigay siya ng pera at mga regalo. Pero hinayaan ko na lang. Ano pa nga ang i-e-expect ko sa kaniya. Masaya ako sa aking kaarawan. Nandito si Mommy. Nandito din ang boyfriend ko. Yes, official na kami ni Hendrix. Maaga akong nagising kinaumagahan sa sobrang excitement. Hindi na kami gaanong nakapag-usap ni Hendrix kagabi, kaya ngayon ko siya tatanungin. Gusto ko lang ulit tanungin kung kami na talaga. Kapag binawi pa niya talaga, masusuntok ko siya. "Ngayon dadating ang regalo ng daddy mo...""Okay, Mommy." Pero hindi ako gaanong interesado. Hindi na ako gaanong napapasaya ng Luis Vitton, Chanel, Gucci or Dior. Hindi ko din maintindihan kung bakit. O dahil nasa probinsya ako. Hindi naman alam ng mga tao iyan. Yes, they know that t
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 42
My boyfriend graduated as summa cum laude. Sobrang proud ako sa kaniya. "Congratulations, babe!" bati ko after ng program. "Thank you..." Sinuot niya sa akin ang kaniyang toga, bago ako inakbayan. Nagpa-picture kami ng madami, sinulit namin ang photographer na h-in-ire ni Auntie. Kumain lang kami sa isang restaurant after bago kami umuwi. Sobrang saya ng Mama niya habang nagkukuwentuhan sila ni Auntie. Proud niyang kinukuwento ang mga offers kay Hendrix. Mayroon siyang malaking offer sa Manila. Ang alam ko nasa fifty thousand pesos ang sahod. "Pero mas malaki pa din kung mangibang bansa siya, di ba?" sabi naman ni Auntie. Pasimple pa niya akong sinulyapan na para bang nang-aasar. Alam niyang mahihirapan ako kapag nagkalayo kami ng boyfriend ko. Okay lang sana kung pababalikin ako nina Mommy sa Manila, kaso malabong mangyari iyon. Bahala na. Mag-r-review pa naman si Hendrix bago mag-take ng board. Ilang months pa iyon. Pagkatapos kumain, umuwi na kami. Natulog ako at nag-impake
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 43
Bumalik na kami ng Pinas after one week. Hindi na muna ako nagpasundo kay Auntie. Wala din siyang alam na uuwi na ako. Nakapagpaalam na ako kay Mommy na mag-stay muna ako sa city. May nakita na akong condo unit kung saan ako mag-stay. Mommy was not happy about it. "Amelia!" nayayamot niyang sabi sa akin. Inirapan pa niya ako. "Mommy, mag-stay lang naman po ako doon.""Kapag ikaw!" banta niya. "Promise, wala kaming gagawin ni Hendrix.""Nag-r-review siya. Dini-distract mo siya.""Mag-r-review naman iyon sa araw...""Tapos sa gabi, sa'yo siya uuwi ganoon?"Ngumuso ako. "Bahala ka na nga! Sinasabi ko sa'yo!"Hindi na ako sumagot pa. Wala naman akong planong magbuntis ng maaga. Magtatapos ako ng studies ko. I'm gonna be successful too. Dapat maging worthy din ako kay Henrdrix. Gusto kong ipakita sa ibang tao na I'm not just some rich and pretty face. Dalawang maleta lang ang dala ko pauwi dahil ang ibang mga bagahe ko ay naiuwi na namin noon. Nag-taxi ako hanggang sa condominium kun
ENTANGLED HEARTS CHAPTER 44
It's feel different. Hindi na namin kasama si Hendrix sa pagpasok sa umaga at pag-uwi ng bahay after class. Nakakalungkot and there were times that I don't feel like going to school. Tuwing umaga, tumatawag siya sa akin. Siya ang alarm clock ko. "Good morning, babe... Mag-almusal ka muna bago pumasok, okay?" During lunch time, tatanungin niya kung ano ang kinain ko. Sa gabi, magtatawagan kami hanggang sa parehas kaming antukin. Kaya kahit nakakatamad at nakakawalang gana, ginagawa ko siyang inspirasyon. I have a goal. Magiging successful ako someday not because of my parents money. Madalas na ang late na pag-uwi ni Auntie. Hindi na siya nagtitinda ng mga kakanin o mga nakabilao. Bihira na din kaming mag-usap dahil madami din akong ginagawa. Sa assignments pa lang, pagod na pagod na ang utak ko. Mas naging mahirap dahil wala dito si Hendrix. There are times that I would cry myself to sleep. I miss him so much. Pero hindi ko sinasabi na umiiyak ako. Ayaw kong mag-alala siya sa aki
Pinakabagong kabanata
