Library
Maghanap
Home / Romance / ENTANGLED HEARTS / CHAPTER 40

Share

CHAPTER 40

Author: Shynnbee
last update Huling Na-update: 2024-08-14 15:07:32

Dito sa probinsya nag-christmas si Mommy. Gusto lang daw niyang magpahinga. Pagod daw siya sa two months na work kaya hindi na daw muna kami mag-out of the country. Ayos lang din naman sa akin iyon, dahil gusto ko ding makasama si Hendrix ngayong Christmas break.

Madaming bitbit na regalo si Mommy. Hiyang-hiya pa ang magkapatid nang tanggapin ito.

Nagpasalamat din sila doon sa binigay ni Mommy na pera nila bago mag-start ang sem. Mom gave them six thousand each. Hindi ganoon kalaki pero sobrang pinagpapasalamat nila.

Mommy admire them both. Kaya naman botong-boto siya kay Hendrix. Sinasabi niya lagi sa akin, na sana kami daw ang magkatuluyan ni Hendrix. And that's my wish too.

Two days before Christmas, nagpakatay si Mommy ng isang malaking baka. Pinamahagi niya iyon sa mga kapitbahay at sa mga indigent family. Binibiro pa siya, dahil tatakbo daw ba siya sa politika.

"Magulo diyan. Puwede namang tumulong na hindi na kailangang umupo sa puwesto."

Nakuha niya ang loob ng mga tao.
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (7)
goodnovel comment avatar
Margie Roylo
may pabirthday ahh heheh thank you Miss Shynn sa napakangand story
goodnovel comment avatar
Margie Roylo
arayy hahaha kinikilig ako hahah grabe sila pero alam niyo bad influence talaga si Dina heheh dapat medyo lumayo or iwasan din ni Hendrix para di masyado mag overthink si Amelia heheh
goodnovel comment avatar
Jugea Davin
hala miss A bkt wala pa update.
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 41

    Natapos ang birthday ko na hindi nagpapakita si Daddy. Tumawag siya, saying that he had deposited a large sum of money on my bank account. Nagpadala din daw siya ng package. Akala ata niya, enough na iyon. Akala ata niya mabuting ama na siya, basta nagbibigay siya ng pera at mga regalo. Pero hinayaan ko na lang. Ano pa nga ang i-e-expect ko sa kaniya. Masaya ako sa aking kaarawan. Nandito si Mommy. Nandito din ang boyfriend ko. Yes, official na kami ni Hendrix. Maaga akong nagising kinaumagahan sa sobrang excitement. Hindi na kami gaanong nakapag-usap ni Hendrix kagabi, kaya ngayon ko siya tatanungin. Gusto ko lang ulit tanungin kung kami na talaga. Kapag binawi pa niya talaga, masusuntok ko siya. "Ngayon dadating ang regalo ng daddy mo...""Okay, Mommy." Pero hindi ako gaanong interesado. Hindi na ako gaanong napapasaya ng Luis Vitton, Chanel, Gucci or Dior. Hindi ko din maintindihan kung bakit. O dahil nasa probinsya ako. Hindi naman alam ng mga tao iyan. Yes, they know that t

    Huling Na-update : 2024-08-15

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 42

    My boyfriend graduated as summa cum laude. Sobrang proud ako sa kaniya. "Congratulations, babe!" bati ko after ng program. "Thank you..." Sinuot niya sa akin ang kaniyang toga, bago ako inakbayan. Nagpa-picture kami ng madami, sinulit namin ang photographer na h-in-ire ni Auntie. Kumain lang kami sa isang restaurant after bago kami umuwi. Sobrang saya ng Mama niya habang nagkukuwentuhan sila ni Auntie. Proud niyang kinukuwento ang mga offers kay Hendrix. Mayroon siyang malaking offer sa Manila. Ang alam ko nasa fifty thousand pesos ang sahod. "Pero mas malaki pa din kung mangibang bansa siya, di ba?" sabi naman ni Auntie. Pasimple pa niya akong sinulyapan na para bang nang-aasar. Alam niyang mahihirapan ako kapag nagkalayo kami ng boyfriend ko. Okay lang sana kung pababalikin ako nina Mommy sa Manila, kaso malabong mangyari iyon. Bahala na. Mag-r-review pa naman si Hendrix bago mag-take ng board. Ilang months pa iyon. Pagkatapos kumain, umuwi na kami. Natulog ako at nag-impake

    Huling Na-update : 2024-08-15

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 43

    Bumalik na kami ng Pinas after one week. Hindi na muna ako nagpasundo kay Auntie. Wala din siyang alam na uuwi na ako. Nakapagpaalam na ako kay Mommy na mag-stay muna ako sa city. May nakita na akong condo unit kung saan ako mag-stay. Mommy was not happy about it. "Amelia!" nayayamot niyang sabi sa akin. Inirapan pa niya ako. "Mommy, mag-stay lang naman po ako doon.""Kapag ikaw!" banta niya. "Promise, wala kaming gagawin ni Hendrix.""Nag-r-review siya. Dini-distract mo siya.""Mag-r-review naman iyon sa araw...""Tapos sa gabi, sa'yo siya uuwi ganoon?"Ngumuso ako. "Bahala ka na nga! Sinasabi ko sa'yo!"Hindi na ako sumagot pa. Wala naman akong planong magbuntis ng maaga. Magtatapos ako ng studies ko. I'm gonna be successful too. Dapat maging worthy din ako kay Henrdrix. Gusto kong ipakita sa ibang tao na I'm not just some rich and pretty face. Dalawang maleta lang ang dala ko pauwi dahil ang ibang mga bagahe ko ay naiuwi na namin noon. Nag-taxi ako hanggang sa condominium kun

    Huling Na-update : 2024-08-15

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 44

    It's feel different. Hindi na namin kasama si Hendrix sa pagpasok sa umaga at pag-uwi ng bahay after class. Nakakalungkot and there were times that I don't feel like going to school. Tuwing umaga, tumatawag siya sa akin. Siya ang alarm clock ko. "Good morning, babe... Mag-almusal ka muna bago pumasok, okay?" During lunch time, tatanungin niya kung ano ang kinain ko. Sa gabi, magtatawagan kami hanggang sa parehas kaming antukin. Kaya kahit nakakatamad at nakakawalang gana, ginagawa ko siyang inspirasyon. I have a goal. Magiging successful ako someday not because of my parents money. Madalas na ang late na pag-uwi ni Auntie. Hindi na siya nagtitinda ng mga kakanin o mga nakabilao. Bihira na din kaming mag-usap dahil madami din akong ginagawa. Sa assignments pa lang, pagod na pagod na ang utak ko. Mas naging mahirap dahil wala dito si Hendrix. There are times that I would cry myself to sleep. I miss him so much. Pero hindi ko sinasabi na umiiyak ako. Ayaw kong mag-alala siya sa aki

    Huling Na-update : 2024-08-15

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 45

    "Ayos ka lang?" tanong ni Ranna. Katatapos lang ng klase namin pero ayaw ko pang umuwi. Pumasok kami sa isang maliit na milk tea shop para kumain. "Ilang araw ka ng mukhang matamlay at malalim ang iniisip..." I sighed. Hindi ko masabing okay lang ako. "Buntis ka ba?" Napanganga ako. What? Malungkot lang, buntis na agad. "Ginawa niyo na ba ni Kuya nang last na uwi niya?" Umiling ako. "Hindi, ah. Hindi pa namin ginawa... Di ba, kinuwento ko na sa'yo?" Tumawa siya. Pinilit niya akong magkuwento kaya kinuwento ko sa kaniya. Pero syempre hindi naman detalyado at nakakahiya. Kapatid pa man din niya iyon. Nag-beep ang aking phone kaya binuksan ko ang message. Galing ito kay Auntie. Ang sabi niya ay hindi siya makakauwi. Pangalawang beses na 'to. Last week ay hindi din siya umuwi ng Friday ng hapon, after work. Monday na siya ng five am dumating kaya sa bahay ko na pinatulog si Ranna. "Okay." Ito lang ang reply ko. Matanda na siya at hindi din naman niya sasagutin kung magtanong

    Huling Na-update : 2024-08-15

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 46

    Umuwi si Mommy noon para awayin si Auntie. Pero nagkabati din naman sila agad. Hindi sila puwedeng mag-away dahil sila na nga lang ang magkakampi. Malapit na ang board exam ni Hendrix kaya hindi na namin siya pinauwi muna para makapag-focus siya ng husto. Alam kong kahit na matalino siya, nakakaramdam siya ng pressure dahil palapit na ito. "Hey, babe..." Friday ngayon at katatapos lang ng morning classes ko.""I want to see you," paglalambing niya. Natawa naman ako. "Gusto mo akong magpunta diyan?""Yeah. Pagkatapos ng klase mo. Puwede ba?""Sure!" Hindi na ako nagpaalam kay Mommy. Mamaya na kapag nandoon na ako. Mabuti na lang at dala ko iyong wallet ko na mayroong mga cards at cash. Hindi na din ako uuwi para kumuha ng mga damit. Bibili na lang ako. Iyong dating unit ang ibu-book ko dahil mayroon silang automatic na washing machine. Hindi na din ako pumasok sa susunod na subjects ko. Nag-text na lang ako kay Ranna na pupuntahan ko ang kapatid niya. Nag-text na din ako kay Aunti

    Huling Na-update : 2024-08-16

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 47

    "A-Auntie!""A...melia, mag...pakabait.. ka... Mag...tapos ka ng p-ag...aaral. A-Ang M-Mommy mo... S-Si Hen...drix... G...Gusto ko... siya... s...ayo..."Parang dinudurog ang puso ko habang naririnig ang hirap na hirap na tinig ni Auntie. "Auntie, nasaan ka! Kasama mo ba siya? Gusto ko siyang kausapin!""M-Ma...hal ko k-kayo..." And then the line was cut. Nag-iiyakan na kami ni Mommy. Yakap namin ang isa't isa. Nanghihina kaming parehas kaya sa isa't isa kami kumuha ng lakas. "What is happening, Amelia?" "May sakit si Auntie, Mommy." Wala na akong lakas na magpunta sa room ni Auntie, kaya pinakita ko na lang ang mga bote ng gamot na p-n-icture-an ko noon."Oh my God!" Napatakip si Mommy ng kaniyang bibig bago siya napaiyak ng malakas. "Oh my God! Why?!"Hindi ko na alam kung ilang oras kaming umiyak. Gusto naming lumabas para hanapin si Auntie, pero hindi naman namin alam kung saan namin siya pupuntahan. Ito na yata ang pinakamahabang gabi sa buhay namin ni Mommy. Wala kaming tul

    Huling Na-update : 2024-08-16

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 48

    Bawat araw na lumilipas, doon ko naramdaman ang space na iniwan ni Auntie dahil sa pagkawala niya. Paalis na si Mommy ngayong araw. Ayaw ko sana siyang umalis pero ayaw ko naman siyang pigilan. Two years pa at magkakasama na din kami. "Mag-ingat ka dito," bilin niya sa akin. May nahanap na siyang labandera at tagalinis ko. Binilin din niya ako kina Hendrix at nangako naman ang mga ito na hindi ako pababayaan. Sobrang hirap pero kailangan kong lumaban. Tutuparin ko ang pangako ko kay Auntie. "What's your plan?" tanong ko kay Hendrix na araw-araw ko ng kasama. "Nag-apply ako ng trabaho.""Huh? Where?" May offer siya sa Manila. Saan siya nag-apply? "Sa katapat na university," nakangiti niyang sagot. "W-What? Why?"Kumakain kami ngayon ng dinner, kasama sina Tita at Ranna. Sinulyapan ko sila pero mabilis silang nag-iwas ng tingin. "Why not?" balewala namang sagot ni Hendrix. "Maganda naman ang salary, kaya...""Hendrix..." Ayaw kong magkalayo kami pero kung para naman sa ikabubuti

    Huling Na-update : 2024-08-16

Pinakabagong kabanata

  • ENTANGLED HEARTS   EPILOGUE

    ~WEDDING~Maaga ang preparation namin para sa wedding. Madaling araw pa lang ay gising na kami para maayusan ng make up artist. Maaga din kasi ang start ng aming wedding, dahil gusto namin na by seven pm, tapos na ang reception. Gusto naming magpahinga ng maaga, dahil bukas ay aalis kami para sa aming honeymoon.Napangiti ako at nakagat ko ang aking labi. Naalala ko iyong pagbabanta ni Hendrix nang isang araw. Humanda daw ako. Hindi ko na napigilan ang kilig ko. I giggled and squeeze the little stuffed toy on my lap. "Excited ka na, madam?" Nginitian ko ang make up artist. Ngayong araw, magiging asawa ko na si Hendrix. Pinangarap ko ito nang maging kami, pero nang kailangan kong talikuran siya, gumuho ang pangarap na iyon. Akala ko hindi na mangyayari. Nang magkita kami ulit, akala ko kasal nila ni Scarlet ang masasaksihan ko. Oh my God! Kakayanin ko ba iyon kung sakali? "Huwag kang umiyak, Ms. Amelia..."Mahina akong natawa. "I'm sorry, I can't help it." Sumilip si Ranna sa ma

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 77

    Hindi naman siya nawala sa isipan ko. Para sa akin, siya pa din ang best friend ko. Siya ang unang babaeng tumanggap sa ugali ko, sunod si Ranna. Mas lalo pa siyang gumanda ngayon. Parang kailan lang, mga batang babae lang kami na walang alam sa buhay. Ang alam lang namin ay maglustay ng pera ng aming mga magulang, magbigay ng sakit sa ulo sa kanila, at higit sa lahat, maglaro ng ganda-gandahan. Pero maganda naman talaga kaming dalawa. "Alam mo ba na napakalaki ng na-contribute ko na views sa YouTube channel mo?" Natawa ako, kahit pa nakasimangot siya sa akin ngayon. "Ang dami ko na ding comment sa mga videos pero ni isa, wala kang reply.""Sorry...""Akala ko nasa abroad kayo ng Mommy mo. Akala ko maayos lang ang buhay mo all these years. Not until, nagsimulang maglabasan ang mga articles tungkol sa'yo. Napanood ko din iyong mga interview's mo. Bakit hindi ka lumapit sa akin? You know I would be willing to help you, kami nina Mommy.""Nahihiya ako. I'm sorry... At ayos lang nama

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 76

    Sinigurado ni Hendrix na magiging perfect ang lahat sa aming wedding day. Pati ang prenup ay mabusisi din niyang plinano. He helped us plan for it. He kept asking if magugustuhan daw ba ito nina Mommy at Auntie kung sakaling nabubuhay pa sila. Sobrang emosyonal ko tuloy. Masayang-masaya pero napapaiyak ako kapag naiisip ko ang dalawang mahalagang babae sa aking buhay na hindi ko na kasama ngayon. Sobrang busy niya sa work ngayon dahil sa mga malalaking projects, pero kahit na ganoon sobrang hands on pa din niya dito. Isang beses lang daw ikasal kaya gusto niyang perfect ang lahat. "I've been dreaming about it since I met you..."Matamis akong napangiti. He never fail to make my heart happy. Kuntento akong bumuntong hininga. Ayos lang naman ang simpleng kasal, pero kung kaya naman namin ng bongga, why not bonggahan, di ba? Besides afford na din naman namin 'to. Sa lahat ng pinagdaanan naming dalawa, deserve namin ng wedding of the year or century. Mula sa venue, details, susuot

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 75

    "Sure ka na ayos lang?" pang-ilang ulit ko ng tanong kay Hendrix ito. Nakaupo siya sa gilid ng kama habang pinapanood akong magbihis. "Yeah. You should go and enjoy."Ngumuso ako. Nagdadalawang isip kung tutuloy ako sa bar ngayon. Iniisip ko kung mag-e-enjoy ba ako. I don't think I deserve to go out and party tapos maiiwan sa bahay ang fiance at anak ko. Ang kulit kasi ni Ranna, e. Sinabi ko ng ayaw ko pero mapilit talaga. Dinaan ako sa patampo-tampo niya. Sinuot ko ang dress na binigay ni Ranna. Backless tapos sexy. Habang sinusuot ko ang damit ay hindi ko inalis ang tingin ko kay Hendrix. I was watching his reaction. Ba't parang ayos lang sa kaniya na sobrang sexy nitong suot ko ngayon? Tapos sa bar pa ako pupunta. "So?" tanong ko at bahagya pang umikot. "What do you think?""Gorgeous..." Inikot ko ang aking mga mata. "Okay lang sa'yo itong suot ko?""Uh-huh. Bagay naman sa lugar na pupuntahan mo. And you look good. Hmmm..." Hinimas niya ang kaniyang leeg. "Parang gusto kita

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 74

    ~HENDRIX~PAANO ako iiwas kung kailangan ko siyang i-tutor. Nakakapanghinayang din naman ang binabayad nila sa akin kung ipapasa ko ito sa iba. NATUTUWA ako sa mga kakulitan niya. Iyong pag-ikot niya ng mga mata at pag-ismid kapag nakikita niyang magkasama kami ni Dina. Kung iba siguro maaasar ako, pero hindi ko din maintindihan kung bakit natutuwa pa ako sa ginagawa niyang iyon. Natutuwa ako sa pagiging generous niya kahit na minsan parang hindi na ako komportable. But I know she's genuine. She's being her true self. Iyong pagiging malapit niya sa kapatid ko. Iyong pagbibigay niya ng kung ano-ano dito. At ang pagpapahiram niya ng gown para maka-attend ito ng prom, lahat ng iyon ay na-appreciate ko. And I think I'm starting to fall for her. KUMUNOT ang noo ko nang makita ko ang picture frame sa sala namin. Nang matitigan ko ang mga pictures napailing na lang ako. Bakit hindi ko magawang maasar sa kakulitin ng babaeng iyon? Kinuha niya ang picture ko at pinalitan niya ito ng kani

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 73

    ~HENDRIX~"Sino iyon?" tanong ni Mang Nato habang nakatingin sa unahan. Papunta kami ngayon sa taniman ng mga saging, upang manguha ng mga puso ng saging. Sa kalagitnaan ng palayan, kapansin-pansin ang isang babae dahil sa kaniyang kaputian kahit may kalayuan ito. Nang makalapit kami ay nakilala ko ito. Amelia Muller. Pagkatapos ng madaming taon muling nagbakasyon ang pamangkin ni Tita Berlin dito sa probinsya. Kamukha niya ang kaniyang ina at kaniyang tiyahin. Maganda na siya noon pero mas lalo pa siyang gumanda ngayon. At kamuntik kong makalimutan na bata pa pala siya. She's still a minor. Dalaga na siya, but she's still young. Maganda nga, pero iyon nga lang masama ang kaniyang ugali. Lumaki sa Maynila at lumaki sa marangyang buhay kaya isa itong spoiled brat. At mas lalo pa akong nadismaya sa kaniya nang marinig ko ang usapan nila ng kaniyang Auntie Berlin. Narinig ko iyong mga sinabi niya patungkol sa akin. Pero hindi ko inakala na matapobre pala siya. Malayong-malayo siy

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 72

    “The Muller heiress' has regained her throne on the Muller Empire.”“The Muller empire was back to the real heiress.” Laman ako ngayon ng mga iba't ibang mga articles.Pagkatapos ng paghihirap ng ilang taon, nabawi ko din ang lahat ng ari-arian na naiwan sa akin ng mga magulang ko. Ang mga pinsan ni Daddy ay nahaharap sa patong-patong na kaso. At halos maubos din ang ari-arian nila, mabayaran lang ang lahat ng utang nila sa akin. Masaya. Pero mas masaya sana kung buhay pa si Mommy. Pero alam ko naman na kung nasaan man siya ngayon, ay masaya siya. Matatahimik na siya, dahil hindi na ulit ako maghihirap pa. I sighed. Hinilot ko ang aking noo, dahil kanina pa pumipintig ang aking sentido. Hindi ko maunawaan kung bakit hindi ko magawang maging masaya ng husto. Siguro dahil sa loob ng ilang taon, natutunan ko ng i-embrace ang pagiging mahirap ko. "Bakit parang hindi ka masaya?" tanong ni Hendrix. Tipid akong ngumiti. Ngiti na may halong kaba. "Honestly, I don't know how to run the

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 71

    "I love you," bulong ko nang maghiwalay ang aming mga labi at katawan. May kaunting hingal pa sa aking boses dahil sa aming ginawa. Pagod ako, pero hindi ko pa gustong magpahinga at alam kong ganoon din siya. "I love you more, babe," sagot naman niya. Mayroong ngiti sa kaniyang mga labi. Iyong ngiti na nakikita ko lang noon sa kaniya kapag natapos kaming mag-love making. I kinda miss this. I feel happy. "That was amazing," sabi ko. Nag-init ang aking pisngi kaya nag-iwas ako ng tingin. Medyo nakaramdam ako ng hiya. He softly chuckled. "You're amazing as always," tugon niya habang masuyong nakatingin sa aking namumulang mukha. I bit my lower lips. "I'll just wash," paalam ko nang hawakan niya ang aking bewang. "Okay. Bilisan mo," sagot niya habang may kapilyuhang naglalaro sa kaniyang mga labi. "Susunod ako kapag natagalan ka doon." Humagikgik ako. Plinano kong tagalan, pero hindi naman siya sumunod. Lumabas tuloy ako ng banyo na may kaunting inis. Akala ko tulog na siya, pero

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 70

    Hindi ko namamalayan na sobrang nagiging komportable na ulit ako kay Hendrix. Natutulog kaming magkatabi—kasama ang aming anak. Niyayakap niya ako at hinahalikan sa pisngi, ulo at ilong. Palagi din niyang sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. He'd buy me flowers, kahit sinasabi kong huwag na. Sabi ko ay nalalanta kasi ito, sayang lang ang pera. "Pinangarap ko ito," sagot naman niya. "Pangarap ko noon na mabigyan ka ng bulaklak at mga regalo. Kaya nga ayaw ko sanang manligaw muna. Dahil hindi ko afford manligaw at magka-girlfriend. I'm poor. Wala akong maipagmamalaki." Ang humble niya talaga. Iyong looks niya, mamasel na katawan, pagiging matalino at mabuting tao niya, hindi iyon mapapantayan ng mamahaling bulaklak o regalo. "Kaya nga ayaw ko noon manligaw. Kaso makulit ka." Napangiti ako. Ilang araw na din ang lumipas. Hindi ko pa sinasabi sa kaniya iyong magic words kung tawagin niya, pero pinaparamdam ko naman sa kaniya lagi na mahalaga siya sa akin. Kapag hinahatid niy

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status