Library
Maghanap
Home / Romance / ENTANGLED HEARTS / CHAPTER 32

Share

CHAPTER 32

Author: Shynnbee
last update Huling Na-update: 2024-08-13 11:19:31

Graduation day.

Hinalik-halikan ako ni Mommy nang matapos ang programa. Sila lang ni Auntie ang um-attend ng graduation ko. Wala si Daddy. He called last night, saying he's so proud of me. Pinakita daw sa kaniya ni Mommy ang mga test papers ko.

Sa lahat ng perfect hanggang sa 3 mistakes may reward daw akong matatanggap mula sa kaniya.

It's on the way na daw ngayon. Nag-ambagan ang mga parents namin para sa potluck after the program pero plano na naming umuwi. May handaan din kasi sa bahay. Celebration para sa amin ni Ranna.

"Amelia!" Lumapit sa akin si Robi. He hugged me before giving me his gift. Lahat naman sila ay binigyan ko ng gift. Ilang linggo ko ding pinag-isipan ang ibibigay ko sa kanila.

"Pupunta ka bukas?" tanong niya. May outing kami bukas. Lahat kami graduates.

"Yeah, pupunta kami ni Ranna," sagot ko naman. He greeted my mom and then went back to his friends. Hindi pa kami nakauwi agad dahil madaming lumapit sa akin upang makipag-pa-picture.

Gutom tuloy ang inabot k
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Margie Roylo
ang cute talaga nila seloso din pala si Hendrix hehehe nagpapakipot pa haha
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 33

    Nag-rent na lang ako ng tricycle pauwi, para naman makaupo kami. Hindi namin sinama si Dina. Matanda na siya, kaya na niyang umuwi mag-isa. Alas-dies na nang makauwi kami. Nadatnan namin ang mga oldies na nanonood ng drama. Naglatag sila ng ilang mattress dito sa sala. Dito na lang daw kami matulog. Nasa magkabilang gilid ko sina Mommy at Auntie. Si Dina naman at Hendrix ay pinagitnaan ang kanilang mama. Sa gilid nakahiga si Hendrix. Napagod ako kaya inaantok na ako. Hindi lang ako makatulog agad dahil malakas ang volume ng pinapanood nila. "Uuwi na ako bukas," sabi ni Mommy kaya nagbukas ako ng mga mata. "Ayusin ko lang ang schedule ko. I'll text you, kapag magbabakasyon na tayo." "Okay, Mommy." Niyakap ko siya. Mabigat na kasi ang talukap ko. Tanghali ng umalis si Mommy. Umiiyak na naman ako. Dati wala akong pakialam kahit iwanan nila ako sa mansyon kasama ang mga katulong. Ngayon, iba na ang lahat dahil mas naging close na kami. Naiintindihan namin ang isa't isa. Kami ang ma

    Huling Na-update : 2024-08-13

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 34

    Bumalik ako sa sala. Good mood na ulit. Hindi na matutuloy ang plano ko na iwasan si Hendrix. Na-miss naman pala niya ako. Nakangiti akong tumabi sa kaniya. Wala akong iniwan na space sa pagitan namin. "Amelia," marahan niyang saway. As if makikinig ako sa kaniya."Say it again," pabulong kong sabi. Tiningnan niya ako pero nag-iwas din agad ng tingin. "What?" seryoso niyang tanong pero may munting ngiti sa kaniyang labi na pilit niyang tinatago. "That you miss me." Ngumiti siya at ginulo ang buhok ko. "Sabihin mo na. I want to hear it again.""You really didn't mean it," sabi ko habang nakahalukipkip. Dinikit niya ang labi niya sa aking tenga. "I miss you..." That made me smile. Pinilig ko ang ulo ko habang pinagmamasdan siya ng ilang sandali. "Kumain na tayo!" tawag ni Auntie kaya tumayo na kami. Kinumusta ni Tita ang bakasyon ko, pati na din si Mommy. Tinanong din ako sa kurso na gusto kong kunin. Wala naman akong choice. Business na lang since tutulong ako sa pagma-manage n

    Huling Na-update : 2024-08-13

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 35

    Nasa bukid na ang gansa. Nakuha na din ni Hendrix ang kudkuran. Nakasimangot ako habang naglalakad kami pabalik ng bahay nila. Nauna na si Dina at nakasunod sa kaniya si Hendrix. Nahuhuli naman akong maglakad, wala na sa mood dahil sa pagdating ni Dina. Nilingon ako ni Hendrix. Tinaasan niya ako ng kilay pero masungit akong nag-iwas ng tingin. Inabot niya ang kamay ko kaya agad nagbago ang mood ko. Magkahawak kamay na kaming naglakad. Nilingon kami ni Dina. Natigilan siya at napanganga nang makita ang kamay namin ni Hendrix. Ngiting-ngiti naman ako. Hindi ko alam kung bakit niya pinuntahan ang lalake. Ang layo ng bahay nila, hindi na lang siya nanahimik doon. Makahulugang tumingin sa amin si Ranna. Kinindatan ko naman siya. Naghugas ako ng kamay at binti dahil sobrang dungis ko na talaga. Mabuti na lang at may dala akong extra na sando, kaya nagpalit ako. Umupo kami ni Ranna sa duyan habang kumakain ng dried berries, habang sina Dina at Hendrix naman ay nakaupo sa bangko, may pi

    Huling Na-update : 2024-08-13

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 36

    Hindi ko maitago ang kilig sa aking mukha. Nakatayo ako sa harapan ni Hendrix. Hindi makapaniwala sa mga sinabi niya. He likes me. Naupo siya sa sofa sa gilid kaya tumabi din ako sa kaniya. Dumikit ako at wala akong pakialam kahit hindi siya komportable. Wala kaming imik. Naubusan na yata siya ng sasabihin. Hindi naman kailangan na madami siyang sabihin. Sapat na iyon sa akin. Hindi na mabigat ang loob ko. Sinandal ko ang aking ulo sa kaniyang balikat. "Amelia," marahang saway niya pero hindi ako lumayo sa kaniya. Umakyat si Auntie at nagulat ito nang makita niya kaming dalawa. Later on, napangiti siya. Nakasunod naman sa kaniya sina Tita at Ranna. Nahihiya si Hendrix kaya lumayo ako ng kaunti sa kaniya. "May sasabihin ba kayo?" Auntie asked. "Kami na po...""Liligawan ko po si Amelia."Kunot noo akong tumingin sa kaniya. "Huh? Ano ba talaga?" natatawa namang tanong ni Auntie. "Liligawan ko po si Amelia...kung papayag po kayo." "Akala ko tayo na?" tanong ko. "You said you l

    Huling Na-update : 2024-08-14

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 37

    Pinagmamasdan ko si Hendrix na mahimbing ng natutulog sa sofa. Nagbabawi siya dahil ilang araw din siyang pagod at kulang sa tulog. "Baka matunaw si Kuya," biro naman ni Ranna. Nakahiga kami dito sa mattress na nilatag namin. "Na-miss ko lang siya.""Matulog ka na din. Bukas na iyan matutulog. Saka may lakad pa tayo bukas," paalala naman niya. Bumangon na muna ako para kumutan si Hendrix. Malakas at malamig ang bunga ng aircon, baka lamigin siya. Tumawa si Ranna. "Ikaw talaga... Basta kapag naging kayo, huwag ka munang magbubuntis, huh.""Ranna, wala sa isip ko ang bagay na iyon.""Buti naman. Bata ka pa. At magtatapos pa tayo ng pag-aaral."Tumango ako. Syempre hindi lang si Hendrix ang dapat maging successful. Dapat ako din. Nakatulog na ako ng maayos dahil panatag na ang loob ko. Paggising ko, wala na akong katabi. Wala na sina Auntie, Hendrix at Tita dahil nag-deliver daw sila. Si Ranna lang ang nandito, nagsasalang ng labahin sa washing machine. Pinanood ko siya sa kaniyan

    Huling Na-update : 2024-08-14

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 38

    "Hendrix," tawag ng babae. Lumapit ito sa amin. Akala ko maiilang siya, pero nagkamamali ako. Masyado nga palang makapal ang mukha niya. Feeling girl best friend at masyadong entitled. "Ano 'to?" tanong niya. The nerve of this woman. Pakiramdam niya siya ang original wife at ako naman ang kabit ng kaniyang asawa. Naggulat-gulatan naman ako. "Oh, Dina, you're here!"Pero sinimangutan lang niya ako. It's like she's saying that I'm not talking to you, so shut up bitch!Nagtatanong siyang tumingin kay Hendrix. She's waiting for her answer. "Hendrix and I are dating. May mutual understanding if that's what you call it here. He confessed to me. He said he likes me. I said I like him...pero sinabi niya na liligawan pa niya ako, kahit hindi naman na sana kailangan. Hindi pa kami, pero para sa akin, kami na."Ngumiti ako sa babae. Ngiting akala mo isang anghel. She looked hurt. Para bang maiiyak na din siya. This is what I imagined. Back off, girl! Hendrix is mine. "Totoo ba iyon?" naiiy

    Huling Na-update : 2024-08-14

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 39

    Nagdikit lang ang lips namin and that's it. Aangal pa sana ako pero narinig ko ang mga hakbang ni Ranna paakyat ng hagdanan. Bumalik ako sa upuan ko. Nangingiti. Si Hendrix naman ay namumula ang pisngi. Kinikilig din siya. It was a very nice experience. Hindi naman kami nag-kiss na gaya ng kiss sa mga movies, pero kinikilig talaga ako that I didn't slept well. Natapos ang vacation at nag-start na kami ng college. I know this is gonna be hard, but I'm confident that I can do it. Iba na naman ang kaklase ko at kailangan ko na namang makipagkaibigan. Pero hindi naman to the point na I'll build a life with them outside the school. Three times a week, magkakasabay kami ni Hendrix ng lunch time. Nagbabaon ako ng pagkain para sa aming dalawa. Madami din talaga magluto si auntie ng breakfast kaya it's a waste kung itatapon lang. Pagdating naman ng hapon, after class, maghihintayan kaming tatlo. Isang oras lang naman ang pinakamatagal na hihintayin namin. Hindi naman ako gaanong naiinip.

    Huling Na-update : 2024-08-14

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 40

    Dito sa probinsya nag-christmas si Mommy. Gusto lang daw niyang magpahinga. Pagod daw siya sa two months na work kaya hindi na daw muna kami mag-out of the country. Ayos lang din naman sa akin iyon, dahil gusto ko ding makasama si Hendrix ngayong Christmas break. Madaming bitbit na regalo si Mommy. Hiyang-hiya pa ang magkapatid nang tanggapin ito. Nagpasalamat din sila doon sa binigay ni Mommy na pera nila bago mag-start ang sem. Mom gave them six thousand each. Hindi ganoon kalaki pero sobrang pinagpapasalamat nila. Mommy admire them both. Kaya naman botong-boto siya kay Hendrix. Sinasabi niya lagi sa akin, na sana kami daw ang magkatuluyan ni Hendrix. And that's my wish too. Two days before Christmas, nagpakatay si Mommy ng isang malaking baka. Pinamahagi niya iyon sa mga kapitbahay at sa mga indigent family. Binibiro pa siya, dahil tatakbo daw ba siya sa politika. "Magulo diyan. Puwede namang tumulong na hindi na kailangang umupo sa puwesto."Nakuha niya ang loob ng mga tao.

    Huling Na-update : 2024-08-14

Pinakabagong kabanata

  • ENTANGLED HEARTS   EPILOGUE

    ~WEDDING~Maaga ang preparation namin para sa wedding. Madaling araw pa lang ay gising na kami para maayusan ng make up artist. Maaga din kasi ang start ng aming wedding, dahil gusto namin na by seven pm, tapos na ang reception. Gusto naming magpahinga ng maaga, dahil bukas ay aalis kami para sa aming honeymoon.Napangiti ako at nakagat ko ang aking labi. Naalala ko iyong pagbabanta ni Hendrix nang isang araw. Humanda daw ako. Hindi ko na napigilan ang kilig ko. I giggled and squeeze the little stuffed toy on my lap. "Excited ka na, madam?" Nginitian ko ang make up artist. Ngayong araw, magiging asawa ko na si Hendrix. Pinangarap ko ito nang maging kami, pero nang kailangan kong talikuran siya, gumuho ang pangarap na iyon. Akala ko hindi na mangyayari. Nang magkita kami ulit, akala ko kasal nila ni Scarlet ang masasaksihan ko. Oh my God! Kakayanin ko ba iyon kung sakali? "Huwag kang umiyak, Ms. Amelia..."Mahina akong natawa. "I'm sorry, I can't help it." Sumilip si Ranna sa ma

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 77

    Hindi naman siya nawala sa isipan ko. Para sa akin, siya pa din ang best friend ko. Siya ang unang babaeng tumanggap sa ugali ko, sunod si Ranna. Mas lalo pa siyang gumanda ngayon. Parang kailan lang, mga batang babae lang kami na walang alam sa buhay. Ang alam lang namin ay maglustay ng pera ng aming mga magulang, magbigay ng sakit sa ulo sa kanila, at higit sa lahat, maglaro ng ganda-gandahan. Pero maganda naman talaga kaming dalawa. "Alam mo ba na napakalaki ng na-contribute ko na views sa YouTube channel mo?" Natawa ako, kahit pa nakasimangot siya sa akin ngayon. "Ang dami ko na ding comment sa mga videos pero ni isa, wala kang reply.""Sorry...""Akala ko nasa abroad kayo ng Mommy mo. Akala ko maayos lang ang buhay mo all these years. Not until, nagsimulang maglabasan ang mga articles tungkol sa'yo. Napanood ko din iyong mga interview's mo. Bakit hindi ka lumapit sa akin? You know I would be willing to help you, kami nina Mommy.""Nahihiya ako. I'm sorry... At ayos lang nama

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 76

    Sinigurado ni Hendrix na magiging perfect ang lahat sa aming wedding day. Pati ang prenup ay mabusisi din niyang plinano. He helped us plan for it. He kept asking if magugustuhan daw ba ito nina Mommy at Auntie kung sakaling nabubuhay pa sila. Sobrang emosyonal ko tuloy. Masayang-masaya pero napapaiyak ako kapag naiisip ko ang dalawang mahalagang babae sa aking buhay na hindi ko na kasama ngayon. Sobrang busy niya sa work ngayon dahil sa mga malalaking projects, pero kahit na ganoon sobrang hands on pa din niya dito. Isang beses lang daw ikasal kaya gusto niyang perfect ang lahat. "I've been dreaming about it since I met you..."Matamis akong napangiti. He never fail to make my heart happy. Kuntento akong bumuntong hininga. Ayos lang naman ang simpleng kasal, pero kung kaya naman namin ng bongga, why not bonggahan, di ba? Besides afford na din naman namin 'to. Sa lahat ng pinagdaanan naming dalawa, deserve namin ng wedding of the year or century. Mula sa venue, details, susuot

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 75

    "Sure ka na ayos lang?" pang-ilang ulit ko ng tanong kay Hendrix ito. Nakaupo siya sa gilid ng kama habang pinapanood akong magbihis. "Yeah. You should go and enjoy."Ngumuso ako. Nagdadalawang isip kung tutuloy ako sa bar ngayon. Iniisip ko kung mag-e-enjoy ba ako. I don't think I deserve to go out and party tapos maiiwan sa bahay ang fiance at anak ko. Ang kulit kasi ni Ranna, e. Sinabi ko ng ayaw ko pero mapilit talaga. Dinaan ako sa patampo-tampo niya. Sinuot ko ang dress na binigay ni Ranna. Backless tapos sexy. Habang sinusuot ko ang damit ay hindi ko inalis ang tingin ko kay Hendrix. I was watching his reaction. Ba't parang ayos lang sa kaniya na sobrang sexy nitong suot ko ngayon? Tapos sa bar pa ako pupunta. "So?" tanong ko at bahagya pang umikot. "What do you think?""Gorgeous..." Inikot ko ang aking mga mata. "Okay lang sa'yo itong suot ko?""Uh-huh. Bagay naman sa lugar na pupuntahan mo. And you look good. Hmmm..." Hinimas niya ang kaniyang leeg. "Parang gusto kita

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 74

    ~HENDRIX~PAANO ako iiwas kung kailangan ko siyang i-tutor. Nakakapanghinayang din naman ang binabayad nila sa akin kung ipapasa ko ito sa iba. NATUTUWA ako sa mga kakulitan niya. Iyong pag-ikot niya ng mga mata at pag-ismid kapag nakikita niyang magkasama kami ni Dina. Kung iba siguro maaasar ako, pero hindi ko din maintindihan kung bakit natutuwa pa ako sa ginagawa niyang iyon. Natutuwa ako sa pagiging generous niya kahit na minsan parang hindi na ako komportable. But I know she's genuine. She's being her true self. Iyong pagiging malapit niya sa kapatid ko. Iyong pagbibigay niya ng kung ano-ano dito. At ang pagpapahiram niya ng gown para maka-attend ito ng prom, lahat ng iyon ay na-appreciate ko. And I think I'm starting to fall for her. KUMUNOT ang noo ko nang makita ko ang picture frame sa sala namin. Nang matitigan ko ang mga pictures napailing na lang ako. Bakit hindi ko magawang maasar sa kakulitin ng babaeng iyon? Kinuha niya ang picture ko at pinalitan niya ito ng kani

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 73

    ~HENDRIX~"Sino iyon?" tanong ni Mang Nato habang nakatingin sa unahan. Papunta kami ngayon sa taniman ng mga saging, upang manguha ng mga puso ng saging. Sa kalagitnaan ng palayan, kapansin-pansin ang isang babae dahil sa kaniyang kaputian kahit may kalayuan ito. Nang makalapit kami ay nakilala ko ito. Amelia Muller. Pagkatapos ng madaming taon muling nagbakasyon ang pamangkin ni Tita Berlin dito sa probinsya. Kamukha niya ang kaniyang ina at kaniyang tiyahin. Maganda na siya noon pero mas lalo pa siyang gumanda ngayon. At kamuntik kong makalimutan na bata pa pala siya. She's still a minor. Dalaga na siya, but she's still young. Maganda nga, pero iyon nga lang masama ang kaniyang ugali. Lumaki sa Maynila at lumaki sa marangyang buhay kaya isa itong spoiled brat. At mas lalo pa akong nadismaya sa kaniya nang marinig ko ang usapan nila ng kaniyang Auntie Berlin. Narinig ko iyong mga sinabi niya patungkol sa akin. Pero hindi ko inakala na matapobre pala siya. Malayong-malayo siy

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 72

    “The Muller heiress' has regained her throne on the Muller Empire.”“The Muller empire was back to the real heiress.” Laman ako ngayon ng mga iba't ibang mga articles.Pagkatapos ng paghihirap ng ilang taon, nabawi ko din ang lahat ng ari-arian na naiwan sa akin ng mga magulang ko. Ang mga pinsan ni Daddy ay nahaharap sa patong-patong na kaso. At halos maubos din ang ari-arian nila, mabayaran lang ang lahat ng utang nila sa akin. Masaya. Pero mas masaya sana kung buhay pa si Mommy. Pero alam ko naman na kung nasaan man siya ngayon, ay masaya siya. Matatahimik na siya, dahil hindi na ulit ako maghihirap pa. I sighed. Hinilot ko ang aking noo, dahil kanina pa pumipintig ang aking sentido. Hindi ko maunawaan kung bakit hindi ko magawang maging masaya ng husto. Siguro dahil sa loob ng ilang taon, natutunan ko ng i-embrace ang pagiging mahirap ko. "Bakit parang hindi ka masaya?" tanong ni Hendrix. Tipid akong ngumiti. Ngiti na may halong kaba. "Honestly, I don't know how to run the

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 71

    "I love you," bulong ko nang maghiwalay ang aming mga labi at katawan. May kaunting hingal pa sa aking boses dahil sa aming ginawa. Pagod ako, pero hindi ko pa gustong magpahinga at alam kong ganoon din siya. "I love you more, babe," sagot naman niya. Mayroong ngiti sa kaniyang mga labi. Iyong ngiti na nakikita ko lang noon sa kaniya kapag natapos kaming mag-love making. I kinda miss this. I feel happy. "That was amazing," sabi ko. Nag-init ang aking pisngi kaya nag-iwas ako ng tingin. Medyo nakaramdam ako ng hiya. He softly chuckled. "You're amazing as always," tugon niya habang masuyong nakatingin sa aking namumulang mukha. I bit my lower lips. "I'll just wash," paalam ko nang hawakan niya ang aking bewang. "Okay. Bilisan mo," sagot niya habang may kapilyuhang naglalaro sa kaniyang mga labi. "Susunod ako kapag natagalan ka doon." Humagikgik ako. Plinano kong tagalan, pero hindi naman siya sumunod. Lumabas tuloy ako ng banyo na may kaunting inis. Akala ko tulog na siya, pero

  • ENTANGLED HEARTS   CHAPTER 70

    Hindi ko namamalayan na sobrang nagiging komportable na ulit ako kay Hendrix. Natutulog kaming magkatabi—kasama ang aming anak. Niyayakap niya ako at hinahalikan sa pisngi, ulo at ilong. Palagi din niyang sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. He'd buy me flowers, kahit sinasabi kong huwag na. Sabi ko ay nalalanta kasi ito, sayang lang ang pera. "Pinangarap ko ito," sagot naman niya. "Pangarap ko noon na mabigyan ka ng bulaklak at mga regalo. Kaya nga ayaw ko sanang manligaw muna. Dahil hindi ko afford manligaw at magka-girlfriend. I'm poor. Wala akong maipagmamalaki." Ang humble niya talaga. Iyong looks niya, mamasel na katawan, pagiging matalino at mabuting tao niya, hindi iyon mapapantayan ng mamahaling bulaklak o regalo. "Kaya nga ayaw ko noon manligaw. Kaso makulit ka." Napangiti ako. Ilang araw na din ang lumipas. Hindi ko pa sinasabi sa kaniya iyong magic words kung tawagin niya, pero pinaparamdam ko naman sa kaniya lagi na mahalaga siya sa akin. Kapag hinahatid niy

Maaari mong magustuhan

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status