Serena’s POVPaglabas ko ng clinic, saglit akong nabulag ng sikat ng araw sa hapon. Pinikit ko ang aking mga mata, nagsimula akong maglakad patungo sa hintuan ng bus. May isang lalaki sa di kalayuan, isang taong pamilyar, pero hindi ko siya mailagay mula rito.Binilisan ko ang lakad ko, na curious na tingnan ang lalaki. Habang papalapit ako, napagtanto ko kung sino iyon — si Calvin pala. Ang tagal ko na rin siyang hindi nakikita dahil lagi siyang abala sa trabaho."Calvin?" Tawag ko, hindi sigurado kung napapansin na niya ako.Lumingon siya, nagulat na nagliwanag ang kanyang mga tampok. "Serena! Anong ginagawa mo dito?" tanong niya, pinasara ang distansya sa pagitan namin ng ilang mabilis na hakbang."Nagpa-check-up lang," sagot ko, malabo kong iminuwestra pabalik sa clinic. "Eh ikaw? Okay na ang lahat?""Oo, bumibisita lang sa ilang pamilya,?" sabi ni Calvin.Tumingin ako sa paligid, sinisigurado ko lang na wala sina Elena o Claire. Ang huling bagay na kailangan ko ngayon ay ang pakik
Serena Nagtatawanan ang asawa kong si Bill at ang assistant niyang si Doris habang kumakain na para bang nasa first date sila. Pero ako talaga ang nagmumukhang joke dito... Andito ako, asawa ni Bill, pinapanood sila mula sa kabilang sulok ng kwarto habang hinahaplos ang flat kong tiyan kung saan may bagong buhay na namumuo. Syempre hindi alam ni Bill ang tungkol sa baby. Kahit para sa'kin, bago pa ang balita, ilang oras pa lang ang nakakalipas. Family dinner dapat 'to eh pero never akong naging welcome at palagi lang isang outsider. Pinapanood ko si Bill na kunin ang inabot na steak ni Doris. Si Doris na matalik niyang kaibigan mula pagkabata at kilalang kilala siya. Siguro nga sinisira ko ang kasiyahan nila ngayong sasabihin ko nang magkakababy kami ni Bill."Doris, nabanggit ni Bill kukuha ka ng MBA. Ikwento mo naman 'yung naging desisyon mo tungkol dun?" sabi ni Elena, mama ni Bill. Alam kong hindi lang para sa catch up ang dinner na 'to. Gusto ni Elena na ipagmalaki si D
Serena’s POV Nakakatuwa kung paano nakakatulong ang adrenaline na makalimot ng sakit kahit kaunti.Paglabas ko ng hotel, nagsimula na namang kumirot ang kaliwang tuhod ko. "Well, at least, nakaalis na ako doon," bulong ko.Naririnig ko pa rin ang kaguluhan sa loob. Tinitingnan ng pamilya ni Bill kung okay lang si Doris. Wow, ang OA ha. Natalisod lang siya — hindi naman siya nawalan ng paa. Samantala ako, pakiramdam ko baka maputol na yung tuhod ko.Nakatuon ako sa paghinga para mabawasan ang kirot na nararamdaman ko. Dahil distracted ako, nabangga ko ang isang lalaki na kasalubong ko. Halos matumba ako dahil sa impact ng banggaan namin “Oops, sorry.”Napansin niyang hindi ako makatayo at hinawakan niya ang braso ko para tulungan akong magbalanse. “Oh ingat. Hmm... parang nakita na kita dati. Teka! Ikaw si Serena, asawa ni Bill, tama ba?”Aba naman talaga, isa pang miyembro ng pamilya na maaaring magalit sa akin. Akala ko pa man din wala nang mas lalala pa sa gabing 'to. "Uh... Oo, a
Serena’s POV Akala ko ay talagang nagmamalasakit si Bill sa tuhod ko, pero hindi, bumalik siya sa pagiging isang ganap na dickhead."Nadapa ako sa labas ng hotel tapos—," panimula ko.“Alam mo, hindi na mahalaga. Magsorry ka na lang kina Mom at Doris," sabi niya, hindi man lang ako pinatapos.Ito nanaman siya, di man lang ako pinapatapos magsalita at ginawa lang background noise. Sobrang katawa-tawa. Bakit pa ako nagtitiis na tratuhin niya ako na parang kalokohan?Nang malapit ko nang sabihin kay Bill na magiging tatay na siya, pinigilan ko ang sarili ko. Hindi ko kayang makita ng anak namin na palagi kaming nag-aaway ng ganito. Hindi ganito ang mga healthy na relasyon. Sa totoo lang, nagsisimula na akong mag-isip na baka mas mabuting palakihin ko ang anak namin nang mag-isa.Ibinaba ko ang aking ulo at bumulong, "Gusto ko ng divorce."Nailabas ko na — wala nang bawian. Pero, kakaiba ang pakiramdam, gumaan ang dibdib ko, parang ang tagal kong nagpipigil ng hininga at sa wakas ay nail
Bill’s POV Nakatitig ako sa pinto, hinihintay kong pumasok sa kwarto namin si Serena.Ang totoo, hindi ko talaga kinailangang ayusin ang proposal para sa Johnson at Haines. Kailangan ko lang ng dahilan para matigil si Serena sa pagbring up ng divorce. Pero ngayon, ito ako, nagta-type sa laptop, inuulit lang itype ang mga parehong salita nang paulit-ulit para magmukhang abala.Hindi ko maintindihan kung bakit naging hindi makatwiran si Serena. Una, nag-tantrum siya sa hapunan, na pinahiya ang sarili sa harap ng lahat. Pagkatapos, inakusahan niya ako na hindi siya pinapansin dahil lang sa kausap ko si Doris.At ngayon, out of the blue, pinag-uusapan niya ang tungkol sa divorce. May hindi ako maintindihan. Hindi naman ganito si Serena bago kami ikasal. Isang bagay na lagi kong hinahangaan sa kanya ay kung paano siya nananatiling kalmado at matalino, kahit na under pressure. Parang may naflip na switch sa kanyang ulo, at ngayon ibang tao na siya.Dahil ba hindi ko siya binibigyan ng sap
Bill’s POV Hindi pala nakakagulat na gusto nang umalis ni Calvin sa bahay ni Mom. Nandito sina Tita Claire at Doris.Si Calvin ay isang introvert. Ang pakikitungo sa tsismis, lalo na ang uri na kinasasangkutan ng mga babae, ay hindi niya hilig. Samantala mas kayo ko ito sabayan kaysa sa kanya.Ang mga babae ay nag-e-enjoy ng isang marangyang brunch pagpasok ko. Ang mesa ay isang showcase ng gourmet delights. May charcuterie board sa isang dulo ng mesa, nakaayos na may iba't ibang keso, iba't ibang cured meat, at sariwang prutas. Ang sentro ng entablado sa mesa ay isang seafood tower. Puno ito ng mga lobster tail, jumbo prawn, at oysters na kumikinang sa liwanag.Sa sandaling makita ako ni Doris, ang kanyang mukha ay nagkaroon ng isang mainit at malugod na ngiti. Nakasuot siya ng isang stylish designer na denim jacket na ipinares sa isang puting t-shirt at maong.Kaya ni Doris na gawing elegante ang mga kaswal na damit. Dinadala niya ang sarili sa sobrang kagandahang pwede siyang mapa
Serena’s POV Bakit palagi akong nakikita ni Elena bilang kontrabida, kahit anong gawin ko?Sa galit, hinagis ko ang telepono sa kama pagkatapos kong ibaba ang tawag kay Bill. Bumagsak ito nang may mahinang kalabog, dalawang beses na tumatalbog sa malambot na duvet. Sa kabutihang palad, hindi ito tumama sa sahig at nabasag.Lalo lang akong nasusuklam sa masamang bibig ng nanay ni Bill. Iniisip niya na bastos ako dahil hindi ako mayaman tulad ni Doris? Paano ang kanyang mahal na anak? Hindi siya santo - siya ang pinakamalayo mula rito.Sa nakalipas na tatlong taon ng pagiging asawa ko kay Bill, napakaraming kalokohan ang tiniis ko sa kanyang pamilya. Sa tingin ko hindi niya nalilimutan ang lahat ng ito. Pinapanood niya lang ako na parang duwag habang paulit-ulit akong nilalait.Huwag ko na ring simulan ang tungkol kay Doris. Nagpapakita siya ng isang façade ng pagiging well-educated at classy, pero maskara lang ang lahat. Kapag natanggal ang maskarang iyon, ang nabunyag ay ang tunay
Serena’s POV Tatlong araw pagkatapos makipag-usap kay Attorney Marquez, nagbeep ang phone ko dahil sa isang email habang nagtitimpla ako ng kape. Nakita ko ang pangalan niya at dahan-dahan kong binuksan."Divorce Proceedings: Initial Documents," nabasa ko. "Mukhang malalaman ni Bill sa wakas na seryoso akong tapusin ang aming kasal."Kinuha ko ang bagong printed na divorce paper. Walang pagdadalawang isip, tumawag ako ng taksi, medyo nanginginig ang mga kamay ko habang ni-lock ko ang pinto sa likod ko. Umupo ako ng maayos sa backseat, hawak-hawak ang mga papel, tuon ang tingin ko sa dumaraan na cityscape, tahimik na nag-eensayo ng sasabihin ko kay Bill.Pagpasok ko sa office building ni Bill, tinamaan agad ako ng luho ng lobby. Ang sahig ay pinakintab na marmol, at mayroong malambot na ilaw mula sa mga modernong kabit sa itaas. May engrandeng reception desk na gawa sa dark wood at glass, na may maayos na suot na staff sa likod nito.Ilang taon na rin ang nakalipas mula noong huli ako