Chapter 7

Alas kwatro na iyon ng hapon. Halos kababalik lang ng mga empleyado sa kani-kanilang mesa. Katatapos lang ng break ng mga ito. Hindi nila basta naituloy ang kanina nilang mga pinutol na gawain dahil naging abala ngayon ang kanilang mga mata sa pagtingin sa bagong dating na si Elena.

Bagong Elena ang kanilang nakikita. Hindi ang Elena na kapag pumupunta sa kumpanya ay laging naka-rugged ng suot. Nakapalda't blusa ngayon ang dalaga. Binibini ang datingan ng kilos nito. Ngayon lang rin nila nakita na may dala itong shoulder bag.

Tuloy-tuloy si Elena sa private office ni Erica. Hindi na nito nakuhang kumatok man lang sa saradong pinto nang sabihin sa kanya ng nandoong janitor na walang tao sa loob.

"Parang doon po yata nagpunta sa office ni Ma'am," magalang na sabi kay Elena ng janitor. Mula roon ay sinadya na nito ang opisina ng ina. Hindi na ito kumatok. Basta nalang biglang itinulak ang pinto dahil alam nitong hindi iyon nakalock.

Nagulat si Erica at Madam Concepcion pagkakita kay Elena na nag-pose pa mula sa kinatatayuan. Sarili mang anak ay ngayon lang niya nakita na maggayak ng ganito. Naisip niyang biruin ang hindi pa rin nagsasalitang si Elena.

"Yes, Miss… may I help you?" Tanong nito sa anak. Napangiti si Erica sa alam na ginawang pagbibiro ni Teresa Concepcion sa anak nito. "Oh, yah Miss. I need more cash pa, eh," napangiti ang ina.

Umupo si Elena sa tapat ng kinauupuan ni Erica. Sa harap ng magarang mesa ni Teresa Concepcion, "Anong mabuting hangin ang pumasok sa utak mo at nagsuot ka ng ganyan?" Tanong ni Teresa Concepcion.

"Very nice question, Miss… E, kasi po, dumating na ang Man to be ko," nakangiting paliwanag ni Elena.

"Really?" Si Erica.

"Oo, tumawag sa bahay kanina. At gusto niyang magkita kami ngayon," kinikilig na usal nito.

"E, kailan mo naman kami ipapakilala don?" Si Erica uli.

"Saka na siguro… for the mean time, pakikiramdaman ko ang sarili ko kung siya na nga ba ang dapat kong ipakilala kay Mommy. For the first time, ay ngayon lang ako may lalaking ipakikilala sa maganda kong Mommy," sabi nito habang nilalambing ang ina habang nakaligkis ang mga kamay sa braso ng ina.

Humalik lang si Elena kay Teresa Concepcion. Matapos magpaalam kay Erica ay umalis na ito.

"Nagmukhang disente, 'no?" Wikang tanong sa kanya ni Teresa ng sila na lang uli sa silid na iyon. Hindi kumibo si Erica. Kung sakaling ito ang makakaribal niya sa pag-ibig, pinakapanalo niya ay tabla. Mas tiyak ang pagkatalo niya. Dahil hindi nga birong ganda ang kanina'y nakita niyang nasa kabuuan ni Elena.

"Tiyak, kuwentuhang katakot-takot kayo ng anak mo mamaya," saad ni Erica.

"I don't think so," wala sa loob na saad ni Teresa.

Kumunot ang noo ni Erica, "Hindi magkukuwento sa iyo si Elena tungkol sa lalaking kakatagpuin niya ngayon?" Nagtatakang tanong ni Erica.

"Kung magkuwento man 'yon, tiyak sayo kundi man konti lang… ang sabihin nun sakin, baka nga sabihin lang na guwapo pala Mommy, type ko… baka ganun lang," paliwanag ni Teresa sa ugali ng anak.

"Bakit naman ganun lang?" Tanong na lamang ni Erica.

"Hindi man kami nagkakasama ng matagal ni Elena, kilala ko pa rin ang ugali niya… siya 'yung tipong saka lang talagang magkukuwento kung ang isang bagay o tao ay mahalaga nga sa kanya. Para sa kanya, hindi pinag-uusapan ang isang tao o bagay na wala namang halaga sa kanya," mahabang paliwanag ni Teresa kay Erica.

"Di posible nga palang kapag malapit nang maging sila ng lalaking iyon tsaka mo lang iyon makikilala?" Ani na lamang ni Erica.

"Natin… makikilala natin," paninigurado ni Teresa.

Hindi na ipinagtaka pa ni Teresa Concepcion kung nitong mga sunod pang mga araw ay lagi ng wala sa kanila si Elena. Madalas kasi ay tinatawag ito ng naging kasulatan upang katagpuin sa napag-usapan nilang lugar. Habang sa tingin ni Erica ay lumalalim na ang pagkahumaling ni Elena sa Kyver na tinutukoy nito siya din naman na lumalalim ang paghahangad na muling makita si Jacob.

Nagtataka siya pero pinagsawalang bahala nalang niya dahil baka magkaparehas lang talaga lalo na pangalan lang naman.

Pero saan niya makikita ang lalaking wala namang iniwang bakas na landas na puwede niyang madaanan upang matukoy ang kinaroroonan ng binata. Mahigit tatlong taon na niyang hindi nakikita si Jacob. At hindi na iyon birong panahon upang hindi siya mangulila dito.

Naisip niya na baka matulad din siya sa naging kasaysayan ng pag-ibig ni Teresa Concepcion na baka sa kagustuhan ni Jacob na siya'y pasakitan ay nag-asawa na ito.

Huwag naman sana aniya sa sarili na buo ang pag-asam na hindi iyon magagawa ni Jacob sa kanya.

Hindi na nga yata maaawat ang pagkakagusto ni Elena sa lagi nitong nakakasamang si Kyver. Isang araw ay bigla na lamang ikinagulat ni Teresa Concepcion ang sinabi ng anak.

"G-Gusto mo na kamong makasal kayo ni Kyver?" Paniniguradong tanong niya sa anak niya.

"Napag-usapan na namin," mahinahong saad ni Elena.

"Ganon ba kabilis 'yon?" Tanong na lamang ni Teresa.

"May pinatatagal pa ba sa panahong ito?" Balik tanong ni Elena.

"Pero iha, kailan mo lang talaga nakilala ang Kyver na 'yon, at ni minsan hindi mo pa siya ipinakilala sa akin…. tapos sasabihin mo ngayon na gusto n'yo nang magpakasal?" Madamdaming saad ni Teresa sa anak.

"Mahal ko siya Mommy, at mahal din niya ako…. so, nasaan ang problema don?" Tanong ni Elena.

"Ang sa akin ay baka nabibigla lang kayo," paliwanag na lamang ni Teresa.

"Hindi siguro," buong salita na sambit ni Elena.

Namagitan sa kanila ang mahabang katahimikan nang mag-isip ng matagal si Teresa Concepcion.

"Kung sakaling pumayag ako, kailan n'yo balak? At saan n'yo ba balak magpakasal?" Pagtatanong na lamang ang kaniyang nasabi sa anak.

"As soon as possible sana Mommy… at sa abroad namin gusto magpakasal," ani Elena.

Natigil ang pag-uusap ng mag-ina nang may kumatok sa pinto, "Maribet, buksan mo nga 'yung pinto," utos ni Teresa sa namataang katulong. Si Erica ang dumating. Malungkot ang anyo niya.

"Sinong namatay?" Naitanong na pabiro ni Elena sa kanya.

Pilit na ngiti ang nakita nilang namutawi sa manipis na labi ni Erica. Lumapit siya sa mag-ina.

"Umupo ka," si Teresa Concepcion. Noon din umupo si Erica.

"Uuwi muna ako sa probinsya namin," malungkot niyang sabi. "May dumating na tawag sakin kahapon, malubha raw si Inay."

"E, kailan mo balak umuwi? Tanong ni Teresa Concepcion kay Erica.

"Kahit mamaya," ani Erica.

"Huwag kang magmadali sa pagbalik. Bantayan mong mabuti ang inay mo," pagpapagaan sa loob na sambit ni Teresa.

"Sayang… baka matuloy ang plano namin ni Kyver, isasama ka sana namin sa America. Doon namin balak magpakasal, eh," naghihinayang na sambit ni Elena.

"Ganon ba…? Happy wedding nalang," ani Erica.

"Pero sana, makasama ka namin," Madam Concepcion. "Tuloy bakasyon mo na sana don sa America."

"Talaga bang tuloy-tuloy na?" Pilyang kindat ang iginanti ni Elena sa kanya.

"Ewan ko ba naman sa batang ito…biglang-bigla na lang ang naging pasya. Isipin na lang na hanggang ngayon ay hindi ko pa nakikita ang kahit na anino ng gusto niyang pakasalan," ani Teresa.

"O paano, maiwan ko na kayo," malungkot na pamamaalam ni Erica sa mag-ina.

"Nasaan na nga ba tayo?" Tanong ni Teresa.

"Don na sa America, don sa kung saan kami ikakasal ni Kyver," umiling ng ilang ulit ang ina. "Sige, kung hindi mo na ba kayang awatin 'yang puso mo, di sige."

Nilapitan ni Elena ang ina at saka nito hinalikan sa pisngi. Nasisiyahan man dahil sa alam na kaligayahan ng anak ay hindi pa rin maiwasan na malungkot ni Teresa Concepcion. Kapag nga kasi nag-asawa na ang kaisa-isahang anak ay hindi na nito solo ang pagmamahal nito't paglalambing.