FORTUNE 1 ล่อลวง

6 เดือนก่อนหน้านี้

KKU UNIVERSITY 🏫

“วันนี้ผิงอันก็คงจะไม่มา” ร่างบางยืนอยู่หน้ามหาวิทยาลัย กำลังแชทหาเพื่อนสนิท ที่กำลังอกหัก ช้ำใจจากแฟนหนุ่ม เพราะนังเพื่อนตัวดีที่กล้าหักหลัง!

“หน้าจับแฉให้ไม่มีที่ยืนในมอ”

(มอ=มหาวิทยาลัย)

“สวัสดีค่ะพี่ขนมปัง วันนี้ก็ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะคะ” กลุ่มรุ่นน้องปีหนึ่งเข้ามาทักทาย ขนมปังไม่ได้รู้จักหรอก แต่น่าจะเป็นคนที่ชื่นชอบเธอ

“ค่ะ สวัสดีค่ะ” ขนมปังยิ้มให้อย่างสดใส

“ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะ”

“ได้สิคะ! มาๆ”

ขนมปัง รติมา เดชพิพัฒน์ เรียนคณะมนุษยศาสตร์ สาขาวิชาภาษาไทยปีสอง เธอเป็นดาวเด่นของคณะ เพราะทั้งหน้าตาดีทั้งเรียนเก่ง เธอกล้าแสดงออก และเป็นที่ชื่นชอบของรุ่นพี่รุ่นน้องในมหาวิทยาลัย ไม่พอเธอยังมีแฟนคลับใน I*******m , TikTok อีกด้วย

สาวสวยนักศึกษาดาวเด่นจากมหาวิทยาลัย kku มหาวิทยาลัยชั้นนำระดับประเทศ การจะสอบติดและถูกเลือกให้เข้ามาเรียนได้นั้นไม่ง่ายเลย เพราะการศึกษามีการแข่งขันสูงมาก การันตีว่าถ้าจบจากมหาวิทยาลัย kku ยังไงก็มีบริษัทรอรับเข้าทำงาน แถมยังมีบริษัทเรียกตัวหลังเรียนจบอีกต่างหาก เรียกได้ว่าเด็กแย่งกันเข้ามาแล้ว บริษัทใหญ่หลายแห่งก็แย่งตัวเด็ก ๆ เช่นกัน

“วันนี้แกไม่มามอเหรอผิงอัน?” โทรศัพท์ต่อสายตรงไปหาเพื่อนสนิททันที

-“ฉันยังไม่พร้อมเลยแก..”

“โอเค ไม่เป็นไรๆ งั้นถ้าแกพร้อมเมื่อไหร่ก็มานะ หรือถ้าต้องการให้ฉันไปหาก็บอกได้เลย”

-“โอเค ขอบคุณนะแก”

“พักผ่อนๆ เดี๋ยวฉันจดงานไว้ให้”

-“โอเคแก”

พอวางสายจากเพื่อนรักขนมปังก็เดินเข้าห้องไปเรียนปกติและไม่ลืมจะใช้สายตาอาฆาตจ้องไปยังต้นเหตุที่ทำให้ผิงอันไม่มาเรียนมหาวิทยาลัย ภาคภูมิกับหนุงหนิง

“ผีเน่ากับโลงผุ” ขนมปังพูดออกมาเสียงดังพร้อมยกแอลกอฮอล์ออกมาฉีดไปทางสองคนนั้นที่นั่งก้มหน้า เพื่อนในห้องต่างหันมาสนใจ ปกติขนมปังถ้าไม่กลัวสุดขีด เธอจะไม่แสดงอาการอย่างวันนี้

“เป็นไรวะ” ต้นปาล์มเพื่อนสนิทในกลุ่มเอ่ยถามเพื่อนสาวคนสวย

“มันนอกใจผิงอัน!”

“ไอ้เชี่ย!” ต้นปาล์มลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินไปหาภาคภูมิ

“ปล่อยมันไป ผิงอันไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่”

ขนมปังรีบดึงแขนเพื่อนชายไว้ จากนั้นทั้งสองคนก็นั่งเรียนกันไปจนเย็น ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้ขนมปังก็จะไปเที่ยวคลับผ่อนคลายเหมือนเดิม

“วันนี้ลองไปคลับนั้นดีกว่า~”

ชีวิตขนมปังดีมาก จนหลายคนยังอิจฉา บ้านรวย หน้าตาก็ดี มีชื่อเสียง เธอไม่ต้องเครียดเรื่องเงินเลยเพราะครอบครัวพร้อมsupport เรื่องเรียน ชีวิตมีความสุข แต่คงติดอยู่อย่างเดียว เรื่องพี่ชาย… ‘ไอ้คนไม่เอาถ่าน’ ถึงอย่างนั้นขนมปังก็รัก ‘พาย’ ที่เป็นพี่ชายเพียงคนเดียวของเธอ

“ชีวิตฉันยังไม่สมบูรณ์สักหน่อย ยังไม่มีแฟนหนุ่มหล่อ ๆ !สักคนเลย!” ขนมปังอ่านคอมเมนต์ที่เข้ามาชื่นชม บอกว่าเธอเป็นคนสมบูรณ์แบบที่สุด

แต่ขนมปังไม่คิดงั้น เพราะเธอยังขาดสิ่งที่เรียกว่าแฟน อาจจะเพราะเธอเลือกเยอะด้วย มีสิทธิ์ได้เลือกทั้งที เราก็ควรเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ชีวิตสิ

Buddy Club

บัดดี้คลับหรูหราใจกลางกรุงเทพมหานคร ย่านทองหล่อ เป็นคลับสำหรับชนชั้นกลางไปถึงชนชั้นสูง แบ่งแยกโซนออกอย่างชัดเจน เป็นคลับที่นักธุรกิจใช้พูดคุยธุรกิจลับ หรือแลกเปลี่ยน-ซื้อขายบางอย่างที่เปิดเผยไม่ได้

เช่นเดียวกับวันนี้ อีวาน มาร์ติเนซ หนุ่มลูกครึ่งสเปนอิตาลี มาเจรจาขายบางสิ่งบางอย่าง สิ่งของชิ้นนั้นเป็นสิ่งผิดกฎหมาย สารเสพติดชนิดใหม่ที่เขาเป็นคนผลิต โดยมีอาชีพสุจริตแย่างการเป็นเจ้าของฟาร์มขนาดใหญ่บังหน้า

ประเทศที่ถูกเลือกเป็นบ่อเงินบ่อทอง และกฎหมายที่บางเบาไม่สามารถเอาผิดอะไรพวกเขาได้ ก็ต้องมีประเทศไทยอยู่ในนั้น!

“เงินสด150ล้านบาทครบถ้วนครับท่าน” เสี่ยชัยเอ่ยอย่างนอบน้อม ถึงแม้เด็กหนุ่มตรงหน้าจะอายุน้อยกว่ากว่าเขาเกินสิบกว่าปี

เสี่ยชัยยื่นกล่องแพนดอล่าห้ากล่องไปให้ลูกน้องอีวาน อามอร์บอดี้การ์ดและคนสนิทที่สุด เปรียบเสมือนมือขวารับไปและส่งต่อไปให้ ฮาร์ท บอดี้การ์ดหนุ่มอีกคนที่อีวานยกให้เป็นมือซ้าย นำไปใส่เครื่องนับเงิน

“หวังว่าท่านจะมอบของอร่อยอย่างนี้ให้ผมอีกนะครับ”

“หึ ครับ” อีวานเพียงตอบรับสั้น ๆ

หลังจากนับเงินครบเสร็จเรียบร้อยอีวานก็แยกออกมาจากห้องทันที ตอนแรกเขาเองก็ว่าจะกลับไปบ้านไร่ที่จังหวัดนครราชสีมา

แต่บรรยากาศในคลับแห่งนี้มันทำให้เขาอยากอยู่ต่ออีกสักหน่อย นาน ๆ ทีเขาจะได้มาคลับ ถ้าไม่คุยเรื่องงานก็คือการที่เพื่อนสนิทนัดเจอ เพราะอีวานต้องคอยไปกลับระหว่างประเทศอิตาลีกับประเทศไทย

“พวกมึงไปรออยู่ตรงอื่น กูอยากนั่งคนเดียว”

“รับทราบครับนายท่าน” อาร์มอกับฮาร์ท และบอดี้การ์ดอีกสองคนที่มีชื่อว่า ธีร์กับฟิล์ม ที่เป็นเหมือนขาซ้ายกับขาขวาของอีวาน

พวกเขาเดินไปประจำจุดที่มองเห็นนายท่านตัวเองได้ หากเกิดเหตุการณ์อะไร จะได้เข้าไปได้ทันท่วงที

อีวานเดินมานั่งที่เก้าอี้หน้าเคาท์เตอร์บาร์ หลบออกมาจากตรงที่มีคนพลุกพล่าน ตรงนี้มีแค่หนุ่มบาร์เทนเดอร์สองคน อีวานสั่งค็อกเทลมาหนึ่งแก้ว และระหว่างที่รอค็อกเทลแก้วที่สองอยู่นั้น

“มาคนเดียวเหรอคะ” เสียงที่ดัดให้หวานจนน่ารำคาญเอ่ยขึ้นทำลายความสงบของมาเฟียหนุ่ม

“ฉันขอนั่งดื่มด้วยได้ไหมคะ”

มีหญิงสาวร่างเล็กแต่หน้าอกถูกบีบออกมาจนแทบล้นเข้ามาทักทายอีวาน แต่เขาไม่สนใจ แต่หารู้ไม่ว่าเธอนั้นรู้จักกับบาร์เทนเดอร์ และวางแผนจะล่อลวงอีวาน ดูจากการแต่งตัวแล้ว ผู้ชายคนนี้คงรวยมาก

“ไม่ตอบถือว่าตกลงนะคะ” เธอนั่งลงเก้าอี้ข้างอีวาน มาเฟียหนุ่มไม่สนใจ แต่เมื่อผู้หญิงคนนั้นเริ่มยื่นไม้ยื่นมือมาสัมผัสแขนเขาเท่านั้นแหละ

“อย่า มา แตะตัวฉัน” กดเสียงต่ำ ฟังยังไงก็ไม่พอใจมาก

“ขอโทษค่ะ..”

“ฉันชอบคุณ เลยอยากชวนคุยก็เท่านั้นเอง”

“ฉันไม่ชอบเธอ”

ฟองแก้วหันไปหาเพื่อนชายที่เป็นบาร์เทนเดอร์ ส่งสายตาให้ทำตามแผน ไม่ว่าใครถ้าโดนเจ้าสิ่งนั้น หยิ่งให้ตายสุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้!

-บางครั้งคนเราควรมีมารยาท-