Chapter 5 Slippers

Paulit-ulit na sinuyod ni Elizabeth ang kanilang bakuran. Kung nakakapagsalita lang siguro ang bermuda grass, baka minura na siya ng damo. Daig pa niya ang pusang hindi matae dahil hindi siya mapakali.

“Ate, bakit ang likot-likot mo?” tanong ng anim na taong gulang na si Glenn, ito ang bunsong anak ng mag-asawang Benjie at Gina. “Nahihilo ako sa ‘yo,” reklamo nito na nakangiwi pa ang mukha.

“Huwag mo na lang akong pansinin, Glentot.” Kung hindi lang ito bata ay baka dito niya maibaling ang inis kay Thad.

“Ikaw ang magulo,” masungit na wika nito. Manang-mana sa pinsan nitong si Thaddeus. “`Laro na lang tayo.”

“Naku, Glentot, sa ate Brenda mo na lang ikaw makipaglaro,” tukoy niya sa nakatatandang kapatid nito na siyam na taong gulang. “Wala ako sa mood ngayon.”

Hawak niya ang cell phone habang naghihintay ng tawag o kahit text man lang galing kay Lester. Hindi na ulit ito tumawag simula nang makausap nito si Thad. At ang lokong Thad na ‘yon, na tanging pag-asa niya upang malaman ang kaniyang ire-report, ay maghapong wala sa bahay. Paggising niya ay nakaalis na ito. Malapit nang lumubog ang araw pero hindi pa ito dumarating. Sinubukan niya itong tawagan pero hindi ito sumasagot.

Napakislot siya nang tumunog ang kaniyang phone. Dali-dali niyang binuksan sa pag-aakalang si Lester ang nag-text. Napamura siya nang mabasa ang mensahe na nanalo raw ang sim number niya ng Six Hundred Fifty Thousand Pesos. Ngali-ngali na niyang ihagis ang cell phone dahil sa sobrang inis.

“Cool ka lang, Elizabeth Marie,” kausap niya sa sarili. “Inhale.” Nag-ipon siya ng hangin sa d****b. “Exhale.” At ibinuga ‘yon. Tamang-tama naman na natanaw niya si Thad na naglalakad at may kasamang babae. Buwisit! Paano siyang magre-relax?

Ipinagbilin niya kay Brenda si Glenn at mabilis siyang lumipat sa kabilang bakuran. Natatanaw pa rin naman niya ang magkapatid kahit nasa kabilang bahay siya. Nakapamaywang na sinalubong niya si Thad at Trixie sa bukana ng gate.

“May kasalanan ka sa akin,” bungad niya pagpasok ng lalaki sa gate. Hindi niya pinansin ang kasama nito, kahit sulyap man lang. “Bakit mo binura ‘yong number ni Lester? Paano ko malalaman ‘yong report ko?”

Noon, wala siyang pakialam sa group reporting dahil madalas niyang nakakasama si Thad o si Sheena sa grupo. At kung hindi man, mababait naman ang mga classmate niya kaya chill lang siya. Pero iba na ang sitwasyon ngayon. Kailangan niyang magsipag para hindi siya mapahiya sa mga bagong kaklase.

“Puwede bang mamaya na lang tayo mag-usap?”

“Ano?” Nalukot ang kaniyang mukha. “Maghapon kitang hinintay pagkatapos paghihintayin mo ulit ako?”

“May hihiramin lang akong libro kay Thad,” sabat ni Trixie. “Hindi naman ako magtatagal.”

“Wala akong pakialam kung ano ang gagawin mo rito at kung hanggang kailan ka mag-i-stay,” mataray niyang wika sa babae bago mabilis n aibinalik ang paningin kay Thaddeus. “Sasabihin mo ba sa akin kung anong topic ang ire-report ko o ibibigay mo ang number ni Lester sa akin?”

Malakas ang kutob niyang tinandaan nito o natandaan nito ang numero ni Lester dahil magaling itong magkabisa at pinakialaman nito ang phone niya bago ‘yon ibinalik sa kaniya. Pakiwari niya ay may kakaibang ginawa si Thad. Hindi niya lang matukoy kung ano ‘yon.

“Mamaya na.”

“Mamaya?” She smiled sweetly at him but the tone of her voice was sarcastic. “Sige, mamaya na lang.”

Sinilip niya ang mga pinsan sa kabilang bahay. Pumasok na ang mga ito sa loob kaya naman tumakbo siya papasok sa bahay nila Thad. Pinuntahan niya ang kaniyang ninang na nagluluto sa kusina. May sinabi siya sa ginang na ikinakunot ng noo nito. Lihim siyang napangiti. Wala siyang balak na magpatalo kay Thad.

Sabay silang nagtungo ng ginang sa living room. Naabutan nilang nakaupo sa sofa si Trixie pero wala roon si Thad. Tumayo agad ang babae nang makita sila.

“Magandang hapon po, Tita,” magalang nitong bati.

Tita? Makatawag naman ito ng ‘Tita’, akala nito close ito sa ninang niya. Ang kapal!

“Magandang gabi sa ‘yo,” kaswal na bati ni Carmie sa panauhin ng anak. Tamang-tama naman na bumaba si Thad mula sa taas ng bahay. May dala itong libro. “Thaddeus, kung hindi pa lulubog ang araw hindi mo rin maiisipang umuwi samantlang ang aga mo namang umalis kanina,” mahinahon ang tinig nito pero magkasalubong ang kilay.

“May ginawa po kasi kaming report, Mom.”

“Report?” Sinulyapan nito si Trixie bago muling hinarap ang anak. “Natapos mo ‘yong report ninyo pero hindi nasimulan ni Elizabeth ‘yong sa kaniya dahil sa ‘yo.”

Napatingin si Thad sa kaniya. Blangko ang ekspreyon ng mukha nito. Pinagtaasan niya lang ito ng kilay. Hindi siya natatakot dito kaya nga isinumbong niya ito sa mama nito. Gusto pa sana niyang sabihin pati ang ginawa sa kaniya ni Trixie pero nakapagtimpi pa siya. Si Thad ang kaaway niya ngayon kaya ito ang haharapin niya.

“Ako na po ang bahala sa report ni Elizabeth.”

“Hindi puwede,” mariing tutol niya. Hindi puwedeng habang-buhay siyang umasa rito. “Kaya ko naman ‘yong gawin.” Kailangan niyang tumayo sa sariling mga paa dahil sooner or later, magkakaroon na sila ng kaniya-kaniyang buhay.

Hindi siya pinansin ng lalaki. Ibinigay nito ang hawak na libro kay Trixie na tahimik lang na nakamasid sa kanila. Lalo lang siyang nayamot at nadagdagan pa ‘yon nang mapansing suot ni Trixie ang pambahay niyang tsinelas.

Dere-deretso siyang pumsok kanina sa loob ng bahay at hindi siya nag-abala pang magsuot ng tsinelas. Mabilis pa namang mag-init ang ulo niya kapag may gumamit sa kaniyang gamit na hindi nagpapaalam sa kaniya. “Bakit suot mo ‘yang tsinelas ko?”

“Sa ‘yo pala ‘to?”

“Oo.”

Napatingin ito kay Thad at ganoon din ang ginawa niya. Hindi niya mabasa ang tumatakbo sa isipan ng lalaki. May ekstrang tsinelas sa shoe rock para sa mga bisita kaya hindi niya maunawaan kung bakit tsinelas niya ang suot ni Trixie. Sinadya kaya ‘yon na ipagamit ni Thad sa babae para inisin siya?

“Hayaan mo na, anak. Ibibili na lang kita ng bago. Sumama ka sa amin ni Leina sa mall bukas.” Si Leina ay nakatatandang kapatid ni Thad.

“Huwag na po, Ninang.”

“Luma na rin naman ‘yang tsinelas mo kaya ibibili kita ng bago.”

“Talaga po?” Tumango ito. “Salamat, Ninang.” Niyakap niya ito nang mahigpit at pinupog ng h***k sa mukha. “Kaya love na love kita, eh!”

“Love na love rin kita,” nakangiting wika nito. “Ay, teka muna!” Kumalas ito sa pagkakayakap sa kaniya. “Baka masunog ‘yong niluluto kong ulam.”

“Oo nga!” Sabay nilang tinungo ang kusina. Nawala na sa isip niya ang tungkol sa report at tsinelas.

HINATID ni Thad si Trixie palabas ng subdivision. Gumawa sila ng group report sa bahay ng isa nilang kaklase. Mabilis ‘yong natapos dahil madali lang naman ang na-assign na topic sa kanila. Isinama niya si Trixie sa kanila dahil nanghiram ito ng libro. Fan ito ng Harry Potter series pero hindi pa kompleto ang copy nito ng libro kaya nanghiram ito sa kaniya.

“Maaga ka palang umalis kanina.” Tinitigan niya lang ang babae. Tinatantiya niya kung may iba pa itong sasabihin. “Sorry. Na-curious lang ako kung saan ka pumunta. One o’clock kasi tayo nagkita-kita kina Carlos. Knowing you, hindi ka naman mahilig gumala.”

“May importante lang akong pinuntahan.”

May kinausap siyang tao tungkol sa posibilidad na pagbalik ni Elizabeth sa top section. Hindi niya kayang makitang nahihirapan ang kinakapatid kaya gumawa siya ng paraan para siguradong ito ang papalit kay Sheena. Nag-aalala siya sa babae dahil lapitin ito ng gulo. Baka mapahamak pa ito kapag nagtagal sa ibang section.

“Ah…” Natahimik ito. Tila may iniisip. “By the way, napansin kong super close pala ni Elizabeth sa mommy, ‘no?”

“Para na siyang anak ni mommy at para na rin kaming magkapatid.”

Tumango-tango ito kasabay nang pagngiti. “Curious lang ako. Hindi ba sumagi sa isip mo na magkagusto sa kaniya o baka magkagusto siya sa ‘yo?”

“Magkasabay kaming lumaki ni Elizabeth kaya halos lahat ng bagay ay nagawa na naming magkasama,” seryoso niyang wika habang nakatitig nang deretso sa mga mata nito. “Walang malisya ang relasyon namin sa isa’t isa.”

“Paano kung may malisya pala para kay Elizabeth?”

“What are you trying to say?”

“Baka ma-misinterpret ni Elizabeth ang ginawa mong kabutihan sa kaniya.”

“It’s none of your business,” malamig niyang turan. “Iyon ba ang dahilan kung bakit inis na inis ka sa kaniya?”

“Ha?” Base sa reaksyon nito, mukhang hindi nito inaasahan ang naging tanong niya. “Bakit napunta sa akin ‘yong topic?”

“Alam kong galit ka kay Elizabeth kahit wala naman siyang ginagawang masama sa ‘yo.”

“Thad…” Napalunok ito. “Mali ‘yang akala mo. Hayaan mo akong magpaliwanag.”

“Pero ‘yon ang nakikita ko na ipinapakita mo.” Huminto siya sa paglalakad nang makarating sila sa gate ng subdivision. “I’m trying to be nice to you. Pero sa oras na makita kong gawan mo ng masama si Eizabeth, ako ang makakalaban mo.”

“Ano bang pinagsasabi ng babae na ‘yon sa ‘yo? Siguro siniraan niya ako kaya nagagalit ka sa akin ngayon.”

“I saw what you did to Elizabeth last Monday.”

Sinadya niyang magpanggap na walang alam sa nangyari pero nakita niya ang lahat ng ginawa nito sa kaibigan. Simula sa pagpasok ni Elizabeth sa gate ng school hanggang sa pagpunta sa classroom. Nakamasid lang siya mula sa di-kalayuan. Nauna lang siyang bumalik sa classroom at kunwaring tumambay sa labas upang hindi siya mahalata.

“Naramdaman ko ring nagpapapansin ka sa akin,” prangka niyang wika.

“Thad!” Hinawakan nito ang kamay niya pero iwinaksi niya ‘yon. “Totoong may gusto ako sa ‘yo pero unfair naman na husgahan mo agad ako na hindi man lang naririnig ang side ko.”

“Because I knew Elizabeth better than anyone. Hindi siya basta-bastang pumapatol maliban na lang kung inunahan siya.”

Bakas sa mukha ni Trixie ang guilt. Hindi na ito umimik pa.

“Pakikitunguhan kita nang maayos basta tandaan mo lang ang sinabi ko sa ‘yo,” aniya bago ito tinalikuran.

Sinadya niyang makipaglapit dito kahit labag ‘yon sa kaniyang kalooban. Tiniyak lang niya kung totoo ba ang kaniyang hinala na may gusto ito sa kaniya kaya nito pinag-iinitan ang kaniyang kaibigan. Hindi nga siya nagkamali.

Ginamit pa niya ang kawawang tsinelas ni Elizabeth para lang malaman ni Trixie kung gaano kahalaga sa pamilya niya si Elizabeth. Nagkataon naman kasing hindi ‘yon suot ng babae. Iyon nga lang, natitiyak niyang galit sa kaniya si Elizabeth.