LOGINShare
Chapter 7
Last Updated:
2021-10-31 11:11:48Sheiha Fajardo's POV
"Sheiha? Who's Sheiha?"
Nagtatakang tanong ni Andrius kay Clinton nang mabanggit nito ang pangalang 'yon.
The hell?
Tiningnan ko si Clinton at pinanlakihan ng mata. Naitikom nito ang bibig at napaiwas ng tingin. Make an alibi, you idiot!
"Ah-eh, siya..." tinuro niya ako.
Gusto atang makatikim ng batok itong lalaking 'to! Pinapahamak ako e!
"I mean, Sheena. This is Andrius, Sheena and Andrius this is Sheena."
Parang tanga!
Napataas ang kilay ni Andrius sa sinabi ni Clinton. Ang eksprisyon ng mukha nito ay parang sinasabing 'Sabog ata 'tong ulupong na 'to'. Gagong Clinton, pinakilala ba naman kami sa isa't isa e boss ko nga 'tong antipatikong doktor na 'to?
"I already know her, Camero. I'm asking you who's Sheiha?"
Talaga naman oh!
"Ganito kasi 'yon, Sheiha ang tawag ko sa kaniya. We're classmate in highschool and we're close. Kapag tinatawag ko kasi siya palagi niyang sinasagot na 'Huh?' kaya ayon, I came out with that name. Sheena plus Huh, equals... Sheiha." Paliwanag ni Clinton. It sounds convincing though.
Napatango-tango ako. That's a good one.
"I told you not to call me that," saway ko kay Clinton.
"Sorry," kamot-batok na sabi niya.
"Nagulat lang ako, kanina kasi iniisip ko kung saan ba kita nakita kasi napaka-pamilyar ng mukha mo. Hindi ko nakita ng maayos dahil nga pinapalabas mo 'ko para habulin ang hinayupak na nakatakas naman."
I sighed, "By the way, nice seeing you again." sabi ko at ngumiti.
Napangiti rin siya, "Nice seeing you again, na-miss kita. Pa-hug..."
He spread his arms wide, asking for a great big hug. Napatawa na lang ako at yumakap sa kaniya.
"Na-miss din kita."
Humigpit ang yakap ko sa kaniya. I really missed this guy. He's still the same after all those years we've been separated. We didn't have a proper goodbye when he go to the states. Basta nangyari na lang na hindi na namin kasama ang lalaking 'to.
Naghiwalay kami.
"Do you mind if I asked you on a date?" Nakangiting tanong ni Clinton.
"Sure, I'll just get my bag and we're off to go. Wala naman na akong gagawin, saka hihingi naman talaga ako ng maagang off ngayon. Magpapaalam lang ako sa boss namin, just wait me at the lounge."
"Nah... sino ba ang boss mo? Sasamahan na kitang magpaalam."
"Sure ka? Tara..."
Napatigil ako sa paglalakad sa napalingon sa likuran namin. I forgot, I was with my boss and my friend the other Sheena. She look stunned while looking at me. Ang isa naman ay parang papatay na sa dilim ng mukha. Bakit naman madilim ang mukha ng isang 'to? Daig pa ang langit na may bagyo.
"Sorry, nandito pala boss ko."
"He's your boss?" Gulat na tanong ni Clinton.
When I nod, he pretended to be shock. He put his right hand on his mouth while the other one was on his waist. I think I know what he is up to.
"Huwag kang magpanggap na nagulat, Camero. Alam mong akin ang ospital na 'to." Madilim pa rin ang mukha nito. May paparating atang delobyo.
"Not fully, Lexton. You are just managing the hospital but this is not fully yours, may thirty-five percent share ako rito, same as yours. While the remaining thirty goes to kuya Raikuu."
Napatampal ako sa noo. Nang iinis ang ulupong.
"He's just joking, doc. Nang-aasar lang po siya..." hingi ko ng tawad.
Isa rin 'tong may saltik, e.
"I think he's not, and he's right, though. I am the one who's managing this hospital so I have the authority to decide if I can or can't give an early leave to my employee. Nasa kontratang pinirmahan ng mga empleyado ko na kapag hindi ko sila pinapauwi, hindi sila uuwi." Nakangisi na ito.
Alam ko na kung saan ito patutungo.
"That's cruel," komento ni Clinton.
"It is, papayagan ko naman sana ang empleyado ko na umuwi ng maaga cause she really did a great job today. But because of you, hindi niya makukuha ang early leave niya ngayong araw." He has this mocking tone.
I don't know that he had this side. Tinampal ko sa braso si Clinton ng tumawa ito. They're friends but friends do fight sometimes. Hindi ko lang talaga alam kung ano ang trip ng mga 'to ngayon. Dahil nang tumawa si Clinton, napatawa na rin si Andrius.
And believe me or not, I saw an angel when he smiled. Parang nag-e-echo ang tawa niya sa pandinig ko. Everything went blured except him, smiling.
"Sheiha? Her name is Sheena not Sheiha."
I snapped back to reality-wait what? It's just my imagination? Shoot, your habit of daydreaming Sheiha is getting worse.
"My bad, akala ko Sheiha ang name niya, Sheena pala. Lumalabo na mata ko, doc. Kailangan kong magpatingin," and with that, he laughed.
He's pretending not to know me, and it's great for my sake. He knew everything we've been through. He knew everything, including our past.
Napailing si Andrius, "You should, babagay naman siguro sayo ang nakasalamin."
"Just kidding, bro. Anyway, how's dad?"
They keep on talking kaya unti-unti akong umalis. Hindi ko na nakita si Sheena sa tabi ko, tiningnan ko ang pambisig na orasan ng dumaang nurse. Malapit na palang mag-alas kuwatro ng hapon. Kaya baka nasa trabaho na 'to ngayon.
At 'yung kanina... where did I hear what Clinton said. The one about owning this hospital? Tatlo silang nagmamay-ari nitong ospital, paano nangyari 'yon?
Investment maybe? Shares? Tatlo lang silang may share nito. Are they blood related or some relatives? Or just closed friends?
Yeah, right. Bryly gave me information about that. Parehong-pareho sa sinabi ni Clinton kanina.
Anyway, speaking of them. Did they already meet each other? Nah... sa tingin ko hindi pa.
Akmang maglalakad na ako nang may tumawag sa'kin.
"Ms. Fajardo."
I got frozen from where I stood. Sino ang tumawag sa'kin ng apilyedong 'yon? Does he know me? Hindi 'yon boses ni Clinton, it was...
Unti-unti akong napalingon sa likod. At ayon siya, nakatayo isang metro ang layo sa'kin.
Andrius Lexton.
"Sorry, Ms. Gozon, pala." Hinging paumanhin niya.
"How did you know that surname?"
Wala akong maapuhap na sagot mula sa kaniya.
"That surname belong to someone I know years ago." Ang isang taong kailan man ay walang pinapakitang reaksiyon ay nagpapakita ng pagtataka kung bakit ganito ang reaksiyon ko.
Huwag kang magpapahalata, Sheiha. Baka iba ang tinutukoy niyang tao. Hindi lang naman ikaw ang may apilyedo niyan.
"I apologize for calling you that. Anyway, pinapatawag ka ni Mr. Cameron, gusto ka niyang makausap."
Related chapters
Chasing that Light Chapter 8
Sheiha Fajardo's POVGusto niya akong makausap?And with that, my heart is starting to beat so fast that I forgot to breath for a second. Anong kailangan niya? Nakilala ba niya ako? Bakit ko ba kasi tinanggal ang mask ko kanina! Muntik na ako kanina dahil kay Clinton, ngayon naman..."Sheena? Are you okay?" I snapped from my reverie."Huh? Ah-eh medyo hindi pa ako nakaka-recover kanina, doc. Maaari po ba akong magpahinga muna?"Totoo naman, napagod ako. Parang bigla akong nawalan ng lakas kanina, hindi lang ang katawan ko pati na rin ng isip ko."It's fine, alam kong na-trauma ka sa nangyari. Take some rest, or you can have an early leave for today."Guni-guni ko lang ata 'yon. May nakikita akong pag-aalala sa mga mata niya. Oo nga pala, normal lang naman kung mag-aalala
Last Updated : 2021-11-01Chasing that Light Chapter 9
Third Person's POV"Bakit ka nga pala dumalaw? Akala ko busy ka ngayon? Wala ka nang inaasikaso? Wala ka ng tatrabahuin?""Kailangan talagang sunod-sunod ang tanong? Bakit? Disappointed ka dahil hindi si dok. ang maghahatid sa 'yo pauwi? New crush mo? Bakit hindi mo sabihin sa 'kin? Bakit hindi mo naikwento na lumalandi ka lang pala sa ospital? Sana sinabi mo agad na dahil sa crush mo kaya ka naging nurse na napakataliwas sa kinuha mong kurso, e... 'di sana hindi na lang kita pinigilan ano?"Napahawak si Sheiha sa sentido dahil sa sunod-sunod na tanong na iyon ng pinsan. Hindi niya ma-reached ang mga pinagsasabi nito. Ano nga ulit 'yon? Sabagay, kasalanan naman niya dahil siya ang nagsimula nito."Tama na, sumasakit ang ulo ko, Bryly."Brimme tsked, "Ayan, may pahatid-hatid pa kasing nalalaman. Sheiha, tandaan mo kung bakit ka nandoon. Saka bakit mo kasama ang Clinton na 'yon?!"&
Last Updated : 2021-11-02Chasing that Light Chapter 10
Sheiha Fajardo's POVPalipat-lipat ang tingin ko sa dalawang taong kaharap na napakahalatang nag-iiwasan pero pilit na tinitingnan ng palihim ang isa't isa.Kumagat ako sa hawak na mansanas habang pinabaling-baling ang ulo. Ang isa ay nakahalukipkip habang nakasandal sa sofa. Ang isa naman ay nakatukod ang siko sa sandalan at doon nangalumbaba habang nagbibilang 'kuno' ng tupa sa kesame.'Anong nakain ng mga 'to?'Napangiwi ako nang pilit sinisilip ng binatang nakapangalumbaba ang dalagang hindi maipinta ang mukhang nakahalukipkip na nakasandal sa sofa.Tsk, tsk, tsk...Dahan-dahan akong tumayo para iwan sila, "Aalis...muna...ako...kasi–""Dito ka lang!"Na agad ding napabalik sa inuupuan dahil sa galit na ekspresiyon ni Brimme."Sabi ko nga, hindi ako aalis. Saka hindi ko pa tapos kainin itong appl
Last Updated : 2021-11-05Chasing that Light Chapter 11
Sheiha Fajardo's POVDinampot ko kung ano lang ang mahawakan ng mga kamay tapos tulak na ulit sa cart. Naiinis ako. Nababanas ako. Gusto kong manuntok pero dahil mabait ako, mas magpapakabait pa ako kaya restrain lang self.Nginitian ko ang bawat taong nakakasalubong ko rito sa grocery store. Na kahit langgam ay magsisilapitan dahil sa tamis niyon. Gusto kong mambalibag ng mga paninda. Kahit isang lata lang para kahit papaano ay mawala itong inis ko.Alam naman ni Brimme na hindi ko gusto ang mag-grocery! Nakapadaming iba't ibang brand tapos kailangan ko pang mamili ng trusted. Alam kong pinaparusahan ako ng pinsan kong 'yon dahil sa ex boyfriend niyang kulukoy! Kapag ako talaga nakita ko ang jowa ko noon baka siya ang pagbuntungan ko ng galit."Miss, pinapatay niyo na po iyang fudge bar... nadudurog na po," sabi ng isang lalaking stuff.Napangiwi ako saka dahan-dahan ibinalik ang fudge
Last Updated : 2021-11-06Chasing that Light Chapter 12
Sheiha Fajardo's POV"Doc, ano pong ginagawa niyo rito?" Nakangiting tanong ko kay Andrius na kanina pa nakakunot ang noo.Katangahan mo na naman, Sheiha! Anong meron sa tanong mong 'yan at palagi mong tinatanong? Kahit napaka-obvious naman nang sagot?Hindi naman niya narinig ang tawag ni Dane sa 'kin kanina, 'di ba? Sana hindi, dahil kapag nagkataon na narinig niya, bulilyaso lahat ng plano ko."Grocery."Napatango-tango ako saka isa-isa silang tiningnan, "Paano ba 'yan, nice meeting you all. Mauuna na ako dahil baka nag-aalburuto na ang tigre na alaga ko sa bahay.""You have a tiger on your house?!" Gulat na tanong ni Shane.Natawa ako,"Hindi naman literal na tigre, mahal.""Is it Brimme?" tanong naman ni Dane.Nakanguso akong tumango-tango. Napatango naman siya. Nagtanguan kaming d
Last Updated : 2021-11-07Chasing that Light Chapter 13
Sheiha Fajardo's POVPagkabukas ni Brimme ng gate ay pagtataka agad ang siyang naging ekspresiyon niya.Kailangan ko pa siyang tawagin dahil ni-lock niya mula sa loob ang gate. Para ata siguruhing hindi ako makakapasok kapag hindi ko dala iyong mga juice niya. Ano bang meron sa juice at napakaadik ng isang 'to?"Good day," bati ni Andrius kay Brimme."Same..."Binigyan ako ni Brimme ng nagtatanong na tingin. Napabuntong-hininga ako saka nagkibit-balikat."Ewan," sagot ko na lang.Paano ba naman kasi. Ang kargador ng mga pinamili ko ay si Andrius. Siya na nga ang bumili lahat ng mga dala namin, siya pa ang nagbayad. Silbi, dobleng grasya, dobleng libre ang dumating sa 'kin ngayong araw na ito. Pinagpala ka nga naman. Akala ko kamalasan ang magiging bungad kapag nakita ko ang dalawang ex ko ngayon —ex-boyfriend, saka ex-crush— hin
Last Updated : 2021-11-08Chasing that Light Chapter 1 4
Sheiha Fajardo's POV"Bakit hindi ka naka-uniform?""Eh?"Tiningnan ko ang suot ko. Isang high waisted jeans na pinaresan ng isang white T-shirt na may print na 'Pretty'. Naka-tack in ito sa jeans. Pinaresan ng converse shoes."Uniform? May nag-u-uniform kapag magre-resign? 'di ba naka-casual lang sila?"Nakita ko ang pagkunot ng noo sa mukha ni Brimme. Siguro nakalimutan niya iyong sinasabi ko noong nakaraan. Huminga ako ng malalim saka nginitian siya."Magre-resign na ako sa—""Alam ko."Ako naman ang napakunot-noo."Pero hindi ko aakalain na gagawin mo talaga 'yun. I thought you're just bluffing," dagdag niya."Well..." Umupo ako sa katapat na inuupuan niyang sofa, "Nangako na ako sayo na magpapakabait na ako.""At ito ang pagpapakabait
Last Updated : 2021-11-09Chasing that Light Chapter 15
Madilim ang paligid. May black-out ba? Hindi ba nakabayad ng kuryente si Brimme? Pero imposible 'yun dahil hands on siya kapag bayaran na ang usapan. Ayaw nun ang matambakan ng mga bayarin. Pinakaayaw nga niya ay iyong nangungutang. Pero bakit ang dilim sa kinatatayuan ko?Paggising ko ay ito na agad ang bungad sa 'kin. Anong oras na ba? Ilang oras ba akong natulog at naabutan ako ng kadiliman ng gabi? Akala ko ba gigisingin ako ni Brimme kapag tapos na siyang magluto ng pananghalian? E, bakit ang ang dilim na sa labas? Wala akong makita kahit sinag pa ng buwan.Bumangon ako saka kumakapa sa paligid. Una kong hinawakan ang dingding at naglakad gamit ito bilang gabay para makarating sa pintuan. Nang mahawakan ko na ang door knob, agad ko itong pinihit at lumabas. Gaya nang ginawa ko kanina, hinawakan ko ang dingding para makarating sa kwarto ni Brimme.Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin n
Last Updated : 2021-11-10
Latest chapter
Chasing that Light Chapter 33
Sheiha Fajardo's POV"Akala ko nakalimutan mo na kung paano maglaro," sabi ni Calex habang hinaharangan ang goal net.Nagkibit-balikat ako at naghandang sipain ang bola. I should focus enough to set a goal. Even though I don't remember this guy, my heart feels like Calex had been my friend for a long time."Huwag mo masyadong galingan!" sigaw na niya nang bumwelo ako pasipa.Nang masipa ko na ay siya namang pagtakbo niya paharang sa bola para hindi ito makapasok. Napangisi ako pagkatapos niyang madapa at hindi naharangan ang bola."I thought you'll teach me how to play? It turns out..." I cover my mouth to suppress my chuckle.Umingos siya at bumangon. Pinagpagan muna niya ang sarili bago nag-umpisang naglakad papalapit sa akin. Nanlalaki ang mga mata ko at agad na tumakbo palayo sa kaniya.Run for your life. An enemy is after you!
Chasing that Light Chapter 32
Sheiha Fajardo's POV"Vice! Sabi ko naman sa 'yo, walang makakatanggi sa ganda mo!" sigaw ni baklang Ruiz-za habang tumatakbo.Muntik pa itong madapa buti na lang ay nakahawak siya sa railing sa gilid ng bletcher. Naku, kung hindi..."Jusmi, vice! Pumayag si Mr. representative natin! Wala na tayong problema, all we have to do was to practice the walk and your talent," Excited itong pumunta sa harap ko, tinulak pa si Clinton na napayakap kay —Bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang pangalan ng taong ito? — at lumuhod sa harapan ko na para bang walang ibang tao bukod sa amin."O-Okay, na... hehehe."Napangiwi ako sa itsura niya ngayon. Kung kanina ang haggard lang niya, ngayon naman mukha na siyang aswang sa pagka-haggard. Jusmi, anong pinaggagawa ng babaeng ito? May uling pa siya sa mukha!Agad akong kumuha ng panyo sa bulsa ko at i
Chasing that Light Chapter 31
Sheiha Fajardo's POVNagtataka lang ako kung bakit hindi tumunog ang selpon ko kahapon noong nasa library ako. Nang chineck ko ang selpon ko, naka-set naman ang alarm. Hindi rin naka-silent. Wala rin namang miss alarms.Hindi kaya...Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa hawak kong phone. Hindi kaya totoo iyong bali-balita na may multo talagang nagpagala-gala sa library? Jusmi, buti na lang talaga tulog ako sa panahong iyon, kung hindi, baka nahimatay na ako. Takot pa naman ako sa multo."Biyutipol, bise! Magchi-cheer ka ba ngayon kila Kian?!" Napalingon ako kay bakla na dalawa ang kasarian."Boy—""Bae! Bise, Bae ang pangalan ko!"Umiling-iling ako at sumabay sa kaniya sa paglalakad. Sinilid ko na rin sa bulsa ko ang cellphone ko, dahil kung hindi, baka mabaliw ako kakaisip sa timawang multong nakatira sa library na i
Chasing that Light Chapter 30
Sheiha Fajardo's POVBlink, blink, blink..."Salamat po sa tulog, at walang mga alien ang umistorbo—"Agad akong napabangon dahil sa ilaw na tumambad sa akin pagkadilat ng mga mata ko. Agad kong dinampot ang cellphone kong nakapatong sa lamesa at tiningnan ang oras. Napatakip ako ng bibig pagkakita ko sa oras.Seven p.m. na..."Bakit ka hindi tumunog selpon ko!" bulyaw ko sa cellphone kong walang kamuwang-muwang.Agad akong tumayo at patakbong nagtungo sa pinto. Sa nanginginig na kamay, kinuha ko ang ID ko at ini-scan ito sa pinto pero hindi gumagana."Si Bryly, jusmi... Si Bryly!" Kinuha ko ang cellphone ko upang tawagan si Brimme. Iyon na lang ang huling option ko para makalabas!"You don't have enough load balance to make this call..." Naiiyak kong inilayo ang cellphone sa tainga ko ng marinig sa
Chasing that Light Chapter 29
Sheiha Fajardo's POVAng saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one."Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon."Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado."Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya."May k
Chasing that Light Chapter 28
Andrius Lexton's POVI stare at him."I beg your pardon?"He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme."You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient."You save her before–""And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon."If you already reached
Chasing that Light Chapter 27
Andrius Lexton's POV"Mukhang huli na tayo," sabi ni Clinton habang pinapalibot ang paningin sa kabuuan ng lugar na kinaroroonan namin ngayon."Wala akong makita na nanlaban sila or what. Nasa ayos ang lahat ng bagay sa loob..." sabi naman ni Brimme na kagagaling lang sa loob ng maliit na bahay."Are you sure that they are here?" Lumapit ako sa may pintuan at yumuko."Oo, may mga bangko at lamesa sa likod. Doon siya nakaupo sa litrato habang nakatingin sa kalangitan 'di ba?"Kinuha ko ang isang piraso ng papel na nasa sahig. The paper was crashed, and it looks like someone step on it."Damn, bakit nila nalaman na pupunta tayo rito? Sinong traydor sa ating tatlo, hah?!" Hindi ko pinansin ang patutsada ni Clinton at binuksan ang nakalukot na papel.'Someone that close to your heart.'That's what
Chasing that Light Chapter 26
Sheiha Fajardo's POVNakakunot-noo akong nakatingin kay Dane at iyong nakamaskarang lalaki na nag-uusap sa malayo, na tinatawag nilang Mr. Kang."Alam mo ate, pangalawang kita ko na sa lalaking 'yan."Nilingon ko si Zana sa tabi ko na katulad ko, nakatingin din siya sa dalawang lalaki. Hindi ko alam kung nasaan ang alipores na si Aaron. Bigla-bigla lang kasi iyong sumusulpot na parang kabute sa kung saan-saan.I hummed, "Talaga? Saan iyong una?"Tumango siya, "Nakita ko siyang kausap ni papa. Hindi ko na maalala kung ilang taon na ang nakakalipas pero sigurado akong siya 'yun."Nilingon ko ulit ang dalawang lalaki habang nakahalukipkip. Naipilig ko ang ulo at pilit inisip kung saan ko nakita ang lalaking 'yun. He seems familiar to me, though I can't recall where did I saw this man. But still, I'm not sure if it was just deja vù, or I did se
Chasing that Light Chapter 25
Sheiha Fajardo's POVNapahawak ako sa ulo ko nang sumakit ito ng kunti. I sometimes wish that everytime my head hurts, I can reminisce some memories in my past. But nothings happening. Though, those blured dreams I've been seeing every night was some sort of something that I can't explain. I had hopes that it was part of my memories but I can't tell."Ate! May ginawa kami ni kuya, Aaron na is... is... Ano nga po ulit ang tawag dito?" Bumaling ito sa nakasunod na lalaki."Script..." natatawang sagot ng lalaki at sumaludo sa akin. Tinanguan ko lang siya at binalingan ulit si Zana na kinukulit akong lumabas kami."Iskrip... Skrip... Scriptt? Bakit ang dali lang para sa inyo na sabihin ang salitang 'yun?" Nakanguso ito habang nakatingin sa lalaking nakasunod sa amin. Sa makatuwid, hindi siya tumitingin sa dinadaanan niya.Hindi naman siya mapapatid ng bato 'di ba? M
