Chapter 28

Andrius Lexton's POV

I stare at him.

"I beg your pardon?"

He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme.

"You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient.

"You save her before–"

"And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon.

"If you already reached that goal, bakit parang may inaabot pa rin si Damon? Does it make sense that one of you doesn't know that you already reach your goal? I mean, he seems to have a problem reaching that thing." It got me confused when he laughed.

"Sa paraan ng pananalita mo, parang ang bobo mo." Napakunot-noo ako, "But I know you knew a thing or two, you partially know a part of the missing puzzle between me and Damon. After all, you're my doctor for a so long time."

Tumango ako at yumuko. 

"Damon and I's goal was different even from the beginning. Pinaniwala lang niya ang sariling pareho kami when in fact, napakalayo. Damon's goal is to save someone who doesn't wanted to be save. While me, I want to find someone and know if she's doing fine. If she needed help or not." May kinuha siya sa bulsa niya at tinaas ito, "Her promise is enough for my heart to feel at east."

It was a red bracelet. Iyong sinusuot ng mga batang walang kamuwang-muwang sa mundo.

"But at least, kahit sa impormasyong ito, makatulong ako."

He look deeply in my eyes, trying to find something. 

"Nakatakas si Sheiha."

___

"So, ang taong nakaiwan ng basket sa likod ng puno ay si Sheiha?" Tumango ako sa tanong na 'yun ni Clinton, "May sinabi pa ba siya sayo kung paano natin mahahanap si Sheiha?" 

Umuling ako, "It's all up to us, now. It's our fight not his."

"Saan na tayo ngayon?" tanong ni Brimme sabay bukas ng pinto sa back seat ng kotse.

Sumunod si Clinton sa kaniya. Pumunta ako sa driver's seat at doon pumwesto. Padabog namang binuksan ni Damon ang pinto ng passenger seat at doon pumwesto.

"Kapag sinabi mo pa ulit ang salitang 'yun, gigilitan ko leeg mo." Natawa ako sa sinabi niya. Hindi ko alam pero napakasaya ko ngayong araw. 

I started the engine and drove the car,

"Punta muna tayo sa ospital, Adie. Nandoon daw si Raikuu."

Gulat kong tiningnan sa rear view mirror si Clinton dahil sa sinabi niya. Nagpilit ito ng ngiti at umiwas nang tingin.

"Bakit sa lahat ng araw na pwede siyang dumalaw ay ngayon pa kung saan may ginagawa tayo?" I said as I hit the gas. 

"Matanong ko lang. Hindi na ako magtataka kung tumulong si Clinton at Damon sa paghahanap kay Sheiha, pero bakit mo kami tinutulungan? Why do you care so much to her?" Hindi ako makasagot sa tanong na 'yun ni Brimme.

Hindi sa ayaw kong sagutin, hindi pa ngayon ang tamang panahon para sabihin ang totoo. Sa sitwasyong meron kami ngayon, mahihirapan silang tanggapin ang lahat ng sasabihin ko. Tiningnan ko si Clinton mula sa salamin, nakatingin din pala siya sa 'kin.

"Andrius has reasons. Sasabihin niya 'yun when the right time comes." Si Clinton ang gumawa ng paliwanag sa 'kin. 

"We all know that there is no such thing as 'the right time'. But I won't pry any further, kung reasonable naman para sa inyo ang rason na 'yan, ayos na sa 'kin 'yun. Ang kailangan ko ngayon ay mga taong tutulong sa akin na mahanap ang nag-iisang pamilya na meron ako. Dahil alam kong hindi ko ito kakayaning mag-isa." Nakita ko siya sa salamin na nag-iwas nang tingin at tumanaw sa bintana, "Kung kaya kong mag-isa 'to, hindi ako makikisama sa inyo."

"So, ang ibig mong sabihin ay nakikisama ka lang sa amin dahil kay Sheiha? So that we'll help you find her? That's so mean of you," Damon jokingly said. 

"We all know that Brimme isn't the social type of person. She prefer being alone, working by herself than–"

"Yah, yah, yah." Pagputol ni Damon sa pagsasalita ni Clinton.

"Kanina pa ako namumuro sa 'yo, a! Baka hindi mo alam, sinabi sa akin ni Andrius ang sekreto mo." He's being boastful.

"I did?"

Tumango-tango ito, 

"Oo, sinabi mo kanina. Sinabi rin ni Dane sa akin ang lahat."

Napataas ang kilay ko.

,

"Ano palang pinag-uusapan niyo?" Salubong ni Clinton kasama si Brimme na nasa likod niya.

"It's for you to not pry," sagot ni Dane.

"Ano bang meron sa pry-pry na 'yan, at palagi kong naririnig yan ngayong araw!  Gusto ko lang namang malaman kung ano ang pinag-uusapan niyo, mga timawa kayo!" Reklamo nito at nagpatiuna nang maglakad, "Curious lang naman 'yung tao, e...."

I bet his pouting right now. So childish.

"Curiosity will kill you," segunda ni Brimme na nasa likod niya. Nasa likod naman kami nila.

"Bahala kayong mga timawa kayo!"

,

"Maniwala ako sayo," Unang lumabas si Damon at padabog na sinarado ang pinto ng kotse.

Ang may-ari naman ng kotse ay nagrereklamo, na naman.

"Hoy! Kotse mo ba 'to, at hindi ka nag-iingat sa pagsara ng pinto??!! Gago ka, a!" Pasugod na si Clinton nang pingutin ni Brimme ang tainga niya.

"Kapag ikaw hindi tumigil, isa na lang ang matitirang tainga mo bukas. Matingnan mo... subukan mo lang talaga. Hindi ka titigil?" banta ni Brimme.

"Titigil na!"

"Galit? Galit ka?" 

"Hindi... hindi ako galit..."

Umiling na lang ako at nilagpasan sila. Tinapik ko ang balikat ni Damon nang hanggang pintuan lang siya.

"Pasok na..." 

"Oy, anong ginagawa ni Kian dito? Kian!" Takang tanong ni Clinton, sabay tawag sa lalaki.

Akmang lalapit na kami sa lalaki nang mapako ang mga paa namin nang mapatingin sa babaeng kasama niya. 

"S-Sheiha....?"