Share

Chapter 3

Author: Kara Nobela
last update Last Updated: 2024-11-11 15:28:23

Tintin POV

Hindi ako nagbibiro ng sabihin kong magbe-beauty rest ako. Pagkagaling sa hospital ay dumiretso agad ako sa condo unit na ipinagamit sa akin nang mag-asawang Drake at Mutya. Pag-aari daw ito ng mga Rufino. Nung una ay nahihiya pa ako pero sila na rin ang nagsabi na matagal na raw walang gumagamit nito kaya pinatuloy muna nila ako rito pansamantala. Kapag nakaipon na ako ay saka ako maghahanap ng bagong malilipatan.

Kinabuksan ay sobrang excited ako kaya maaga pa ay inihanda ko na agad ang aking isusuot. Naglagay pa ako ng facial mask para fresh ako mamaya.

Bagong biling summer dress ang isinuot ko at light make-up para naman hindi ako maputla mamaya kapag nagkaharap kami ni Andrew. First date namin kaya dapat, mukhang fresh. Kanina pa akong nakaharap sa salamin at pinapractice kung paano ako ngingiti mamaya. Praktisado lahat ng mga ikikilos ko para naman hindi nakakahiya kay Andrew, baka sabihin nito wala akong manners. Ginoogle ko pa nga kanina ang First Date 101 at nag take notes ako ng mga pwede kong magamit sa date namin.

Tumawag ako ng taxi at nagpahatid sa hospital dahil sinabi ko kay Andrew na dun ko siya pupuntahan. Pagkababa ko ng taxi ay natanaw ko na agad si Andrew na kalalabas lang ng hospital. Natanaw rin niya agad ako.

Nakita kong napakunot ang noo nito habang pinapasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nagagandahan siguro siya.

“Wow, para kang pupunta sa blind date ah.” pabirong sabi nito.

“Hindi ah, dahil para kang G00gle.” tugon ko.

“Ha?” kumunot ang noo nito.

“Kasi nakilala na kita, the search is over.” malawak ang ngiting ibinigay ko.

“Mais ka ba?” tanong nito.

“Ha?”

“Kasi ang corny mo…. Tigilan mo na nga yang kapipick-up line.” naiiling na sabi ni Andrew.

“San ka pala pupunta? Tatakasan mo ba ko?” tanong ko sa kanya dahil dito ko siya inabutan sa labas.

Napatawa lang ito.

“May nakalimutan lang ako sa sasakyan. Wait.” anito at nagmamadaling nagtungo sa nakaparada nitong sasakyan.

Hindi ba dapat yayain nya akong sumakay dahil magde-date kami? Hinintay ko na lang siyang bumalik.

“Tara na.” anito ng makalapit sa akin.

“Saan mo ba gustong kumain?” tanong ko. Excited na kasi ako sa date namin.

“Basta sumunod ka na lang. Sabi mo sky’s the limit di ba, nagdala ka ba ng maraming pera?” tanong nito.

“Oo naman, dala ko buong sahod ko.” pagmamalaki ko pa. Natawa ito ng pagak habang nakatingin sa akin.., at saka naglakad kaya sinabayan ko siya.

Nagtataka talaga ako kung saan kami pupunta dahil tinutumbok namin ang gilid ng hospital at narating namin ang simpleng kainan na paboritong puntahan ng mga empleyado sa hospital.

“Dyan tayo kakain?” nakangiwing tanong ko. Ang ganda ganda pa naman ng suot ko tapos sa karinderya lang pala nya ako dadalhin.

Hindi sumagot si Andrew, ngumiti lang ito sa akin. Di bale na, ang mahalaga ay mag date kami ngayon.

Pagdating ko sa loob ay nagulat ako dahil naroon ang iba pang mga nurse. Usually ay wala masyadong empleyado dito sa ganitong oras.

“Sigurado ka bang nagdala ka ng maraming pera?” bulong ni Andrew.

“Anong ibig mong sabihin?”

“Sabi mo sky’s the limit. Diko naman kayang ubusin ang sahod mo kaya isinama ko sila para masaya ang lahat.”

Bumagsak ang aking panga sa sinabi ni Andrew.

“Guys, get what you want, Minsan lang manlibre si Tintin.” ani Andrew at naupo.

“Salamat Kristina, birthday mo ba?” tanong ng isang nurse. Napangiwi ako.

“Hindi.., birthday ng aso ko.” Mapakla kong sagot.

Inis na naupo ako sa tabi ni Andrew.

“Date natin to. Bakit isinama mo silang lahat?” pabulong kong tanong sa kanya.

“Wala kang sinabing date, sabi mo lang treat mo dahil bagong sahod ka.” anito.

Pinanlakihan ko siya ng mata.

“Hoy Andrew, hindi ka tanga. Nananadya ka noh?”

Hindi sumagot si Andrew, bagkus ay tumawa lang ito.

Bad trip ako ngayon hindi lang dahil sa hindi ko pala siya masosolo, kundi dahil ubos sigurado ang pera ko nito. Napakamot na lang ako ng ulo. Mukhang hahaba ang listahan ko ng utang dito sa karinderya ah.

Alam kong sinasadya lang ito ni Andrew para inisin ako. Akala siguro niya ay susuko na ako basta basta sa panliligaw sa kanya, pwes nagkakamali siya.

“Bakit yan lang ang kinakain mo?” tanong nito.

Tubig at pansit lang kasi ang inorder ko. Paano naman ako makakakain ng ayos kung alam kong ubos mamaya ang pera ko?

“Busog pa’ko.” pagsisinungalin ko. Natawa na naman ito at mukhang hindi naniniwala sa akin.

Sa halip na mainis ay inenjoy ko na lang na magkatabi kaming kumakain tutal andito na rin naman ako sa sitwasyong ito. Saka ko na lang poproblemahin ang pambayad.

Maya maya pa ay tumunog ang cellphone ni Andrew at sinagot yun. Pagkatapos sagutin ang tawag ay bumulong ito sa akin.

“Una na’ko, kailangan ko nang bumalik sa loob.” paalam nito sa akin at tumayo.

Yumuko ito para ilapit ang kanyang mukha sa aking teynga.

“Salamat, marami kang napasaya ngayon. I’m so proud of you.” nakakaloko nitong sabi.

“Kung hindi lang kita mahal…” naka-labi kong sagot. Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi nito bago umalis.

Tumayo naman agad ako at lumapit sa kahera dahil kanina pa akong kating kati malamang kung magkano ang babayaran ko.

“Wala po. Naka charge pong lahat sa account ni dok Andrew.”

Napamulagat ako sa sinabi nito. Napalingon ako kay Andrew na ngayon ay nasa labas na. Tanaw ko pa rin siya kaya nakita ko nang lumingon ito sa akin at saka pasimpleng ngumiti.

Tumakbo ako papalapit sa kanya ngunit pagdating ko sa pintuan ay medyo malayo na ang narating nito dahil sa bilis niyang maglakad.

Napanguso ako. Pinakaba pa niya ako, siya naman pala ang magbabayad.

Hinabol ko na lang siya ng tanaw. Likod na lang niya ang nakikita ko. Nakita ko pang itinaas nito ang kanyang kanang kamay at bahagyang ikinaway habang naglalakad. Kahit nakatalikod sya ay mukhang alam nitong sinusundan ko siya ng tingin. Hindi ko tuloy mapigilang mapangiti at kiligin.

Nuh ka bah Andrew, sa halip na maturn off ako, mas lalo tuloy akong naiinlove sayo. Beri wrong moves ka!

.

Bumalik ako sa loob at umorder ulit ng pagkain dahil ang totoo ay gutom na gutom na talaga ako. Since hindi naman pala ako ang magbabayad, magte-take out ako ng marami.

Masaya akong naglakad pabalik sa hospital habang bitbit ko ang dalawang malalaking plastic bag laman ang mga pinabalot ko. Isang linggo ako nitong hindi na kailangan bumili o magluto ng pagkain, ilalagay ko na lang ang mga ito sa fridge at freezer para tumagal.

“Wow! Ganda natin ah…” ani Liezel nang makita nya ako sa loob ng hospital.

Syempre naman, ang ganda talaga ng suot ko ngayon, mahal kaya bili ko sa dress na to. Ngumiti ako sa kanya at sa iba pang mga nurse na naririto ngayon. Sila rin yung mga kausap ko kahapon.

“Ano, napasagot mo ba si dok?” nakatawang tanong ni nurse Nancy.

Nawala ang ngiti ko at sumimangot nang maalala na hindi ako nakaporma kay Andrew dahil hindi ko siya na-solo.

“Pano naman ako poporma eh ang dami niyang chaperon?”

Sabay sabay silang nagtawanan.

“Sayang, hindi ko nakita kung ano itsura mo nung makita mong isinama ni dok lahat ng taga hospital sa date nyo.” ani nurse Judith.

“Duty na kasi kami kaya di kami nakapunta.” ani ate Beth. Nanlaki mga mata ko sa sinabi nito.

“Kayo din, ininvite ni Andrew?” gulat na gulat kong tanong.

Lalo pa silang nagtawanan.

“Oo, lahat kami ininvite ni dok.” natatawang sabi ni ate Beth.

Napamulagat ako sa narinig. Nakakainis yang Andrew na yan! Napasimangot na naman ako.

“Pano naman maiinlove si dok sa itsura mo? Ang ganda ganda ng suot mo, tapos anlaki laki niyang take-out na bitbit mo. Wa' poise ka naman eh.., kaya dimo mapasagot si dok.” ani nurse Liezel.

“Hindi ko kasi siya na-solo kanina. So, dito na lang ako bumawi sa take out…, at sino namang may sabi na diko siya kayang pasagutin, Ha? Nagsisimula pa lang kaya ako.” confident kong sabi.

“O ayan na pala ang dream boy mo.., labas mo na yung mga da moves natin dyan.” ani ate Beth.

Napatawa ako ng labas sa ilong.

“Watch and learn.” pagmamayabang ko sa kanila.

Tumahimik ang mga kasama ko at mukhang panonoorin na naman ang gagawin kong pagpapalipad hangin.

Malayo pa lang ay nakatingin na si Andrew sa mga plastic bag na dala ko.

“Parang hinakot mo na yatang lahat ng paninda nila ah.” natatawang sabi nito ng makitang puro lunch box ang laman ng plastic bag.

“Para naman mabawi ko yung pinambili ko dito sa suot ko. Ang mahal mahal nito, tapos sa karinderya mo lang pala ako dadalhin.” sagot ko sa kanya.

Ngiti lang ang isinagot nito.

Bigla akong may naalala. Yumuko ako at kinuha mula sa loob ng plastic bag ang isang lunch box na may lamang pagkain. Inabot ko yun kay Andrew.

“Para sayo.” wika ko.

“Ano yan?”

“Siomai at hopia. Teka lang pala.., intsik ka ba?” seryosong tanong ko.

Napakunot naman si Andrew sa tanong ko.

“Bakit?” takang tanong nito.

“Kasi i’ll SIOMAI love to you and HOPIA love me too.” nakangiti kong sabi.

Napatakip tuloy ako ng aking bibig dahil hindi ko mapigilang mapatawa sa binitiwan kong linya, lalo na nang makita ko ang reaksyon ni Andrew.

“Oh God!” umikot ang mga mata nito sabay lakad palayo at nilagpasan ako.

Hagikhikan naman ang narinig ko mula sa mga nurse na nanonood. Nakabungisngis akong tumingin sa kanila.

“Kaya ka nababasted eh.” naiiling na sabi ni ate Beth.

Naagaw ng pansin ko ang papalayong si Andrew kaya hinabol ko ito.

“Andrew!” tawag ko sa kanya.

Ni hindi man lang ito tumigil,marahil ay alam nitong kukulitin ko lang siya. Kaya naman binilisan ko ang paghabol sa kanya hanggang sa maabutan ko ito.

“Ano ka ba, tinatawag ka, dika lumilingon?”

“What now?” anito at tuloy tuloy sa paglalakad habang sinasabayan ko siya.

“Kelan mo ba ako sasagutin?” diretsya kong tanong.

Napatigil naman sa paglalakad si Andrew at tumingin sa akin. Sumeryoso ang mukha nito at mahinahong nagsalita.

“Look Tintin, kung hindi ka marunong makaunawa ng hint, didiretsahin na kita. Kung intresado talaga ako sayo, hindi kita dadalhin sa karinderya at hindi ko isasama ang buong staff ng hospital. Akala ko, magegets mo-- na yun ang ibig kong iparating sayo kanina.”

Ilang beses na niya akong nabasted pero ngayon ay mukhang seryoso na talaga si Andrew.

“Parang kapatid lang ang pagtingin ko sayo, dahil bestfriend ka ni Mutya. Nakakabatang kapatid ang tingin ko sa inyong dalawa. Matagal na tayong magkakilala, kung talagang gusto kita, matagal na sana kitang niligawan. Maraming lalaki dyan, wag mong sayangin ang oras mo sakin.” mahinahon man itong magsalita ay hindi pa rin maiwasan na masaktan ang damdamin ko dahil sa mga sinabi niya kaya napayuko ako.

“I’m sorry!” ani Andrew at tinapik ako sa balikat at saka ito naglakad ulit papalayo.

Dinukot ko ang cellphone sa aking sling bag. Dahil din kay Mutya kaya matagal ko nang alam ang phone number ni Andrew pero never ko siyang tinext. Kahit naman patay na patay ako sa kanya, hindi ko naman iniinvade ang privacy nya.., Ngayon pa lang!

Nagsend ako ng text message sa kanya. Ewan ko lang kung hindi kita mapasagot ngayon!

Matapos kong pindutin ang send button ay nakita kong dinukot ni Andrew ang phone nya at binasa yun. Napatigil ito sa paglalakad at biglang pumihit ng direksyon paharap sa akin. Kitang kita ko sa mukha nya ang pagkatuliro at dali daling naglakad papalapit sa akin.

“What the hell?!?!” balisang sabi nito nang makalapit siya.

Sinend ko kasi ang picture niya na nakapalda siya ng maigsi. Kuha yun 5 years ago, napasubo lang siya noon at nagpalda ng wala sa oras dahil sa isang katuwaan. Ang hindi alam ni Andrew ay patago ko siyang kinunan ng litrato noon. Malay ko bang magagamit ko pala ito ngayon.

Ang sabi ni Mutya, pilyo daw itong si Andrew pero wag mong kakantiin ang p@gkalalaki niya dahil nawawala ang pagiging cool nito.

“Why on earth do you have that picture?” bulong ni Andrew. Halata sa mukha nito na nagpapanic.

Pacute lang akong ngumiti sa kanya.

Aagawin pa sana nito ang cellphone ko ngunit mabilis akong tumalikod at lumayo sa kanya. Muntik na akong mapasigaw nang mabilis siyang nakalapit sa akin at dinukwang ang cellphone mula sa aking likuran ngunit mabilis ko itong naiiwas.

Niyakap niya ako mula sa aking likuran upang agawin sa aking kamay ang cellphone na pilit kong isinisiksik sa tapat ng aking tyan. Ilang sandali din kaming nagpangbuno at tuluyan na ngang nawala ang pagiging Mr. Cool Guy nito ngayon.

“Bitawan mo ko!” angal ko dahil nagawa pa nya akong iangat sa sahig kaya nagkaka-kawag ako habang mahigpit pa rin ang pagkakahawak ko sa aking cellphone.

“Give me that f*cking phone!” gigil na sabi nito.

“Ayoko!”

Pinipigilan kong mapatili para di makatawag ng pansin ng ibang tao pero sigurado akong pinanonood kami nina ate Beth ngayon.

Bago pa man maagaw ni Andrew ang cellphone ko ay itinago ko ito papasok mula sa kwelyo ng aking bestida at isinuksok sa loob ng aking bra.., saka mabilis na kumawala at humarap kay Andrew.

“Oh ayan, kunin mo!” hamon ko sa kanya at iniliyad ko pa ang aking dibdib.

Napatigil naman ito at wala nang nagawa.

“Delete it right now!” mariing utos nito habang nakaturo sa dibdib ko kung nasaan ang aking cellphone.

“Okay…, Sa isang kondisyon…, boyfriend na kita.” saad ko at tinitigan siya sa mata.

Nanlaki ang mga mata nito sa sinabi ko.

“What the heck Tintin!!!” anito na hindi makapaniwala.

“Okay. Kung ayaw mo, eh di wag!” ani ko sabay talikod.

Hinila nya ang braso ko paharap sa kanya.

“What are you doing?” pabulong nitong sabi at halatang nagtitimpi.

“Narinig mo naman yung sinabi ko, diba? Tayo na.., kung gusto mong burahin ko yun.”

“Are you serious?!?!” hindi pa rin makapaniwalang sabi nito.

“Matagal na akong seryoso sayo noh.” tugon ko naman.

Napahilamos ng mukha si Andrew. Maya maya pa ay nameyawang ito at frustrated na tumingin sa akin habang nagkangisi naman ako sa kanya.

Muli siyang nagsalita.

“Okay-- 1 week! 7 days lang, after nun, tantanan mo na ako!” anito

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 4

    Tintin POV Binalikan ko ang mga plastic bag na dala ko. Kitang kita ko sa mukha nina ate Beth at mga kasamahan kong nurse ang pagtataka dahil sa nasaksihan nila kanina. “Alis na’ko, see you na lang tomorrow.” wika ko. “Anong nangyari sa inyo ni dok. Ba’t ka niya binuhat?” tanong ni ate Beth. Napatawa naman ako nang maalala kung paano kami nag-agawan ni Andrew sa cellphone. “Wala, nabuhat lang niya ako sa sobrang tuwa kasi sinagot ko na sya.” “Natuwa? Parang hindi naman. Para kayong magkapatid na nag-aaway.” “Hindi ganun, masaya lang siya kasi kami na.” binuhat ko ang mga plastic bag. “Totoo Kristina, kayo na?” tanong ni Liezel na mukhang siya lang ang sumeryoso sa sinabi ko. “Kelan ba naman ako nagsinungalin?” wika ko. Mukhang wala namang naniniwala sa akin. Sino nga bang basta maniniwala na ganun kabilis ko mapapasagot si Andrew eh kung kani kanina lang ay sinabutahe niya ang date namin. “Sige, una nako, Kita kits na lang bukas.” paalam ko sa kanila. Saka na lang

    Last Updated : 2024-11-11
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 5

    Tintin POV30 minutes na akong naghihintay ng dumating si Andrew sa coffee shop na usapan namin ay magkikita kami. Nananadya talaga ang lalaking to na mag pa late. Alam na alam ko na ang style ni Andrew. Mamaya pa ang kanyang pasok, samantalang kanina pa ako nakapag-out kaya mahaba ang oras ko para maghintay.“Bakit hindi ka pa umorder habang wala ako.” yun agad ang bungad niya sa akin.Sinadya kong wag muna umorder dahil gusto kong matagal ako matapos magkape para hindi kami agad matapos sa date namin.“Hinintay talaga kita. Anong klaseng date ito kung mag-isa lang akong magme-merienda?”“Okay.” tumalikod ito at naglakad palapit sa counter para umorder.Habang umoorder siya ay nagtetext naman ako sa isang katrabaho ko tungkol sa schedule namin. Itinigil ko lang ang pagtetext nang bumalik na si Andrew sa lamesa namin bitbit na ang dalawang kape.Lihim akong napangiwi ng bigyan niya ako ng iced latte.“Salamat.” matamis ko pa rin siyang nginitian.“Anong pag-uusapan natin?” maayos nama

    Last Updated : 2024-11-13
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 6

    Tintin POVKainis! Kaninang kanina pa ako naghihintay ng text ni Andrew hanggang ngayon wala pa rin. Pagkarating na pagkarating ko kanina mula sa trabaho ay gumayak na agad ako dahil sobrang excited ako na manonood kami ng sine ngayon. Kaso pasado alas singko na, anong oras pa kaya kami makakapanood ng sine? Siguro, sinasadya talaga ni Andrew na asarin ako, Para-paraan talaga siya para ayawan ko siya.Naka ilang toothbrush na nga ako para hindi ako bad breath mamaya eh. Tumayo ako mula sa sofa upang kumuha nang maiinom sa kusina nang marinig kong tumunog ang cellphone ko. Halos liparin ko pabalik ang sofa kung saan ko ipinatong ang cellphone dahil baka si Andrew na ang nagtext.Text message nga ni Andrew ang natanggap ko. Sinend niya kung saang sinehan kami magkikita. Nakalimutan ko na tuloy na iinom nga pala ako ng tubig dahil mabilis kong kinuha ang aking bag at lumabas na agad ng condo. Nagkukumahog akong tumawag na taxi para makarating agad sa tagpuan namin.20 minutes na akong na

    Last Updated : 2024-11-13
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 7

    Tintin POV“Ano, hindi ka inihatid ni Andrew pauwi?” gulat at hindi makapaniwalang sabi ni Mutya sa kabilang linya.Tinawagan ko kasi agad si Mutya upang ikwento na kagagaling lang namin ni Andrew mula sa sinehan kaso nauwi naman ang usapan namin sa reaksyon ni Mutya na hindi makapaniwala sa ginawa ni Andrew.Nang matapos kaming manood ng sine ay nagyaya na itong umuwi. Ikinuha niya ako ng taxi, hindi ko naman naisip yung inirereklamo ni Mutya na dapat daw ay si Andrew ang naghatid sa akin pabalik mula sa sinehan. Malay ko ba kung paano makipagdate. Basta ang alam ko lang kanina ay masaya ako kahit pa nakatulog ako.“Hindi ganyan ang Andrew na kilala ko. Napaka-gentleman nun at very protective. Hindi ako makapaniwalang hinayaan ka niyang magbyahe mag-isa kahit gabi na. May sasakyan naman siyang dala.” ani Mutya.“Isa pa, ni hindi ka man lang niya niyayang kumain pagkatapos nyong manood.”“Hay naku, alam mo namang sinasadya niya yun para sumuko na ako.” balewala kong sabi.“Yun na nga T

    Last Updated : 2024-11-14
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 8

    Tintin POVIbinaba ko ang telepono at buong pagtatakang tumingin sa nagpakilalang Gray.Samantalang isinuksok nito sa kanyang bulsa ang cellphone at ngumiti sa akin.“Can I?” anito na humihingi ng permiso na maupo sa harapan ko. Hindi pa man ako nakakasagot ay naupo na agad ito.“Hindi makakarating si Andrew dahil may importante siyang pupuntahan ngayon.” Oh so padala pala siya ng boyfriend kong hilaw.“Importante? San daw siya pupunta?”“Merun siyang kailangang sunduin sa airport, biglaan kasi. it’s a long story… pero yun nga hindi na siya makakarating dito kaya ako ang pinapunta niya rito.”“Ah ganun ba, sige nice meeting you na lang Mr. Gray.” paalam ko rito.Tatayo pa sana ako pero pinigilan niya ako sa braso. Napatingin ako sa kamay niya at bigla niyang inalis ang pagkakahawak sa akin.“I’m sorry… andito na kasi tayo, baka pwedeng magcoffee muna tayo. My treat.”Tatanggi pa sana ako nang magpatuloy ito sa pagsasalita.“Ano bang coffee ang gusto mo?’Saglit akong natigilan. Tinan

    Last Updated : 2024-11-14
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 9

    Tintin POV 5th day na namin ngayon ni Andrew. Alam kong pang-umagang shift na siya ngayon. Malapit nang matapos ang shift ko pero hindi pa rin siya nagtetext sa akin. Gusto ko sana siyang puntahan sa ER kaso busy ako. Pagkatapos na pagkatapos ng shift ko ay nagtungo agad ako sa pwesto niya. Narinig ko na busy daw ito kaya hindi muna ako umuwi at hinintay siya. “Oh Kristina, anong ginagawa mo rito?” tanong ni Nancy na kadarating lang. “Hinihintay ko boyfriend ko.” sagot ko. Napatawa lang si Nancy. “Okay.” tugon nito na parang sinasakyan lang ang sinabi ko na hindi talaga naniniwala na boyfriend ko na si Andrew. Lihim na lang akong napangiti. Mamaya pagdating ni Andrew ay magugulat na lang ang mga ito pag mismong sa bibig ni Andrew manggagaling na kami na. Kaya sa ngayon hindi ko na muna ipagpipilitan. Excited na akong makita ang kanilang mga mukha na parang nalaglag ang mga panga. Unti-unti nang nagdadatingan sa nurse station ang iba pang mga nurse. “Oh Kristina, bakit k

    Last Updated : 2024-11-14
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 10

    Tintin POVWalang puknat ang aking pag iyak kahit kanina pa akong nakauwi dito sa condo. Ang sakit ng puso ko ngayon. Bakit ba naman kasi na sa lahat naman ng tao, kung sino pa yung mahal ko siya pa ay siya pang dahilan kung bakit ako nasasaktan ngayon.Tumayo ako at nagtungo sa banyo. Pagdating ko sa loob ay humarap ako sa salamin. Maganda naman ako ah.., bakit hindi niya ako magustuhan? Kasalanan ko bang hindi pang beauty queen ang height ko kaya mukha pa rin akong bata sa paningin niya? Sa loob ng 5 days hindi man lang siya nag-aksayang pagmasdan at kilalanin ako, so paano niya ako magugustuhan? Ni hindi ko nagkaroon ng pagkakataong ipakita sa kanya ang Tintin bilang isang babae, ang side ko na hindi pa niya nakikilala.Hinubad ko ang aking damit at walang itinirang saplot. Umikot ikot ako at pinagmasdan ang aking hubad na katawan sa harapan ng salamin.Sinapo ng mga palad ko ang ibabang parte ng aking dalawang dibdib at saka itinaas baba. Malulusog naman ang dibdib ko.Ibinaba ko

    Last Updated : 2024-11-14
  • Chasing Dr. Billionaire    Chapter 11

    Tintin POV Mahina kaming nagbubulungan ni Mutya habang naglalakad kami papunta sa mini bar na nasa basement ng bahay nila. “Bakit ba kailangan yung brief pa ni Andrew at yung nagamit na?”usisa ni Mutya. Napasimangot naman ako. “Aba ay malay ko ga sa albularyong yun. Basta nakalagay sa listahan nya eh.” “O tapos? Anong gagawin?” tanong pa nito. Nagbubulungan na kami pero mas inilapit ko pa ang aking bibig sa kanyang teynga para siguradong walang makakarinig. “Amuyin ko raw sa loob ng isang oras tapos ihilamos ko sa mukha ko.” Nanlaki ang mga mata ni Mutya. “Anooo?!?! Gagawin mo yun?” gulat at malakas na sabi nito. Humagalpak naman ako ng tawa. “Joke lang.., ano ka ba?“ namimilipit ako sa katatawa habang nakaturo sa mukha ni Mutya na ngayon ay gulat na gulat. “Para kang tanga! Kadiri yang imagination mo.” ani Mutya na hindi maipinta ang mukha ngunit kalaunan ay tumawa na rin ng tumawa. Halos manakit ang tiyan namin kaya’t hindi na namin namalayan na kanina pa pala kami pinap

    Last Updated : 2024-11-14

Latest chapter

  • Chasing Dr. Billionaire    92 (Book 2)

    Gigi POVDumiretso si Gray sa silid nya, ako naman ay sa silid ko. Nang mainip ako ay tinungo ko ang kusina para kumuha ng maiinom at para makipagkwentuhan na rin kina Sheryl. Hindi pa kasi kami ako tapos makinig sa mga kwento niya dahil hinanap ako ni Mrs. Tuazon kaninang umaga para isama sa cafe.Si Nancy agad ang una kong nakita. Huli ko na naman silang nagchi-chismisan. Pero nang makita nila ako ay hindi na sila nagulat sa halip ay nagkukumahog pa nga ang mga ito na lapitan ako.“Anong chika natin dyan?” tanong ko. Naglakad ang dalawa palapit sa akin na nanghahaba ang mga nguso.“Naku miss Gi, nandyan na naman ang bruha.” anito. Tinakpan pa ang gilid ng bibig pero anlakas naman ng boses.“Sino, si Danica?” tanong ko. Eh, sino pa ba ang bruha sa mansion na ito?“Mismo.” sagot ni Sheryl na nakasimangot. Pagtingin ko kay Nancy ay hindi rin maipinta ang mukha nito. Mukhang pati pala mga kasambahay ay imbyerna kay Danica.“Narinig ko silang nag-uusap ni Madam nung dalhan ko sila ng

  • Chasing Dr. Billionaire    91 (Book 2)

    Gigi POVDi rin naman ganun nagtagal ang tea time ni Mrs. Tuazon kasama ng mga amiga niya. Pansin ko ambilis nilang nagpaalaman. Kesyo may nagmamadali, merung emergency sa bahay, merung schedule na kailangang puntahan. Nag-alisan na sila eh hindi pa nga kami nakaka-order, wala tuloy tsibugang naganap. Para lang akong tangang nakasunod kay Mrs. Tuazon pabalik ng sasakyan. Tahimik lang siya pero poised pa rin ang upo kahit nasa loob ng sasakyan. Hindi mo talaga iisiping dati siyang kasambahay, ang galing niyang magdala ng sarili. Kaso may mga tao talagang huhusgahan ka dahil lang sa kung ano ang iyong pinagmulan. Parang gusto ko tuloy maawa sa kanya dahil hanggang ngayon labandera pa rin ang tingin ng mga pekeng kaibigan niya. Pero parang deserve naman, ako nga kung maliitin niya, akala mo hindi siya dating mahirap.Nang sulyapan ko siya, halatang may iniisip ito, kumikibot kibot pa ang bibig nito. Siguro iniisip niya yung mga pekeng kaibigan niya.Nagulat ako ng bigla na lang siyan

  • Chasing Dr. Billionaire    90 (Book 2)

    3rd Person POVNapangiti si Danica nang makita si Mrs. Tuazon na lumabas ng malaking pintuan ng mansion, Narito siya sa labas ng kanyang magarang sasakyan. Pero mabilis din nawala ang kanyang ngiti nang makitang kasunod ni Mrs. Tuazon ang malditang si Gigi. Nakasimangot si Danica hanggang sa makalapit sa pwesto niya ang dalawa.Maaliwalas ang mukha nang ginang na nilapitan siya.“Iha, I’m glad nakarating ka.” anito at nagbeso ang dalawa.Hindi sumagot si Danica sa halip ay mataray ang tingin na ipinukol kay Gigi na ngayon ay nakatayo at mukhang bagot na bagot.“Mukhang maldita talaga.” bulong ni Danica sa sarili niya.Magtatanong pa lang siya pero inunahan na siya ng ginang.“I know.” bulong ni Mrs. Tuazon. Pagkatapos ay binalingan nito si Gigi.“Mauna ka na sa loob.” anitoi.Wala namang pag-aalinlangang pumasok si Gigi sa loob ng sasakyan. Nang makapasok ito ay saka pa lang nagtanong si Danica.“What was that tita? Don’t tell me, boto ka na sa kanya? ” usisa niya.“Of course not. Da

  • Chasing Dr. Billionaire    89 (Book 2)

    Gigi POV Napakamot na lang ako ng aking ulo nang makita ang itsura niya ngayong nakadapa at walang ibang suot kundi boxer. Buti na lang at tulog siya, kundi mamumula naman ang aking mukha pag nagtama ang aming mga mata habang ganun ang itsura niya. Mabuti na lang at hindi niya nahigaan ang kumot kaya inayos ko ito at ikinumot sa kanya, baka kasi lamigin ang pwét niya eh. Matapos ko siyang kumutan ay nagtungo na ako sa banyo para magshower. Paglabas ko ay nakapantulog na ako. Muli na naman akong napalingon kay Gray na nasa ganun pa ring pwesto, ni hindi man lang kumilos. Bigla ko ring naitanong sa sarili kung ano bang ginagawa niya rito sa silid ko? Para saan pa at magkaiba kami ng kwarto kung gabi gabi rin naman ay dito siya natutulog. Eh di hamak namang mas maganda ang kwarto niya. Bigla akong nagka ideya, dun na lang kaya ako matulog sa silid niya? Inayos ko muna ang setting ng ilaw. Dim light kasi ang gusto ni Gray, pareho kami ng gusto kaya yun ang ginawa ko. Nang okay n

  • Chasing Dr. Billionaire    88 (Book 2)

    Gigi POV Nang dumating ang pagkain at maamoy ito, saka ko pa lang naramdaman ang gutom at naubos ko pang lahat. Nang lingunin ko si Gray ay ngingiti ngiti lang itong nakatingin sa pinggan kong wala ng laman. Busog na busog ako at gusto ko pa nga sanang dumighay kaso nahiya naman ako dahil katabi ko siya kaya nilunok ko na lang. Nang matapos kaming kumain ay umuwi na rin kami sa bahay. Agad kong tinungo ang silid ko para magpalit at ayusin ang aking mga gamit pabalik ng Manila. Pagbaba ko ng hagdan ay nakita ko si Gray na nakaupo sa single sofa, nakasandal ito at bahagyang nakatingala. Nakapikit siya, mukhang tulog. Inaantok pala siya, sana dun siya natulog sa itaas– sa kwarto ko, char! Maingat akong naglakad para hindi siya magising. Nagtungo ako sa kusina para lumabas at puntahan si String Bean. Kailangan ko rin siyang iready para sa pagbalik namin sa Manila mamaya, ayoko siyang iwan dito. “Hindi mo na sana dinala dito yan. Pwede mo namang iutos sa mga maid na pakainin siy

  • Chasing Dr. Billionaire    87 (Book 2)

    Gigi POV Ano daw? Misis? Tama ba ang narinig ko? Muli akong napatingin sa kanya, nakangiti lang ito sa akin. Nasa tabi namin ang parents ko kaya medyo nahiya tuloy ako dahil alam kong narinig nila ang sinabi ni Gray. Pero nang lingunin ko ang mga magulang ko, nakangiti lang ang mga ito at hindi man lang kumontra. Halatang botong boto talaga sila dito. “Sige na, nang makakain na tayo. “ yaya ni itay at nauna na silang naglakad para magtungo sa jeepney na sinakyan namin kanina. Hinatid ko sila ng tingin ko hanggang sa makasakay na sila. “May kasalanan ka pa sakin.” napaigtad ako ng marinig ang boses ni Gray. Nawala ang ngiti ko at taka akong napatingin sa kanya. Wow, ha…, ako pa pala itong may kasalanan ngayon. Ang naaalala ko kasi , siya itong nagpa-iyak saken. Yun sana ang sasabihin ko kaso napaigtad ako nang hawakan niya ang kamay ko. Kita ko ang pagtataka sa mukha niya nang mapansin nito ang naging reaksyon ko. Eh kasi naman, normal lang sa kanya na hinahawakan niya

  • Chasing Dr. Billionaire    86 (Book 2)

    Gigi POV “Ay si dok pala. Kumusta po.” bati ni Santi nang makilala si Gray, ganun din si Nica. Tumango si Gray sa mga ito. “Congrats.” bati niya sa mga kaibigan ko. Pagkuway muling sumeryoso at dumako ang tingin kay Jeff. “Pasensya na, pero may pupuntahan pa kami ng girlfr—” “Ninong!” kinakabahang putol ko sa sasabihin niya kaya nahinto siya sa pagsasalita. “Sige po ninong, magpapaalam lang ako sa kanila.” balisang sabi ko at saka tulirong humarap sa mga kaibigan ko. “Sige, mauna na ako, nakalimutan ko may lakad nga pala kami eh. Chat chat na lang ha.” sabi ko sa mga ito at hindi na nakapagpaalam ng maayos. Paalis na rin ang mga ito kaya hindi na rin siguro nila napansin ang ikinilos ko. Agad akong lumakad palayo sa kanila. Kahit nga si Gray, naiwan ko na. At nang medyo malayo na ‘ko ay saka pa lang ako huminto. Pagkatapos ay pumihit ako para lingunin si Gray pero napaatras ako nang bahagya dahil nasa likuran ko pala siya. Sisitahin ko pa sana siya dahil sa muntik

  • Chasing Dr. Billionaire    85 (Book 2)

    Gigi POV Anong ginagawa nya rito? Dapat ay nasa trabaho siya ngayong oras na ito. Hindi ako makapaniwala na makikita ko siya rito sa mismong araw ng graduation ko. Ilang araw ko lang siyang hindi nakita pero pakiramdam ko ay sobrang tagal na. Parang huminto ang oras at bigla akong nabingi. Yung parang wala akong naririnig na ingay, wala rin akong ibang nakikita maliban sa kanya. Inabot ng isang staff sa kanya ang medal. Tinanggap niya yun tapos ay marahang naglakad palapit nang hindi inaalis sa akin ang tingin. Nang nasa harap ko na siya, tumingala ako dahil sa tangkad niya. Bahagya siyang yumuko para magpantay ang aming mga mata, saka niya ako binati ng isang matamis na ngiti. Ayun, nahulog na naman ang puso ko, ni hindi ko man lang nasalo. Marahan niya inangat ang kanyang mga kamay habang hawak ang medal saka unti unting isinabit sa akin. Akala ko ay okay na pero hindi pa pala…. Naglakbay ang mga kamay niya sa aking likod at hinawi ang buhok na natatabunan ng ribbon ng

  • Chasing Dr. Billionaire    84 (Book 2)

    Gigi POV Kinabukasan wala kaming ginawa sa school buong araw kundi ang magpractice ng graduation. Bukas ang last day ng practice. Pagkatapos sa school ay diretso lang ako sa bahay. Tapos na kaming maghapunan at madilim na ang buong paligid nang magpasya akong umakyat sa kwarto. Nagsusuklay ako ng buhok ng makita kong bumukas ang screen ng cellphone ko. Iniwan ko muna ito kanina sa kama nung bumaba ako kanina para kumain. Tatlong text messages at limang missed calls ang nakarehistro, lahat galing kay Gray. FROM SUGAR DADDY: “Bakit hindi mo sinabing aalis ka?” “Bakit ka umalis?” “Kailan ka uuwi?” Siguradong nakauwi na siya kasi alam na niyang wala na ako sa mansion. Kanina ko pa hawak ang cellphone,at nakatitig lang sa screen, nag-iisip kung anong irereply nang biglang magvibrate ito dahil may dumating na namang text message, kaya binasa ko muna yun. FROM SUGAR DADDY: Umuwi ka na! . Saktong narinig ko ang boses ng aking ama mula sa ibaba. “Gigi, sagutin mo nga a

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status