•40•เป็นเรื่องน่ายินดี!

•40•เป็นเรื่องน่ายินดี!

สายตาหยาดเยิ้มและรอยยิ้มหวานนี้ เธอเป็นผู้มอบมาให้ทั้งสิ้น ซึ่งเวลานี้เธอยังจ้องค้างอยู่ เฝ้ามองบนผืนผ้าใบจอโชว์ขนาดใหญ่ ภาพเครื่องเล่นฉายเลื่อนรูปภาพแบบวิดีโอ ไร้ซึ่งวี่แววจะหยุดลงได้ง่ายหรอกนะ เพราะผมเลือกรูปเหล่านั้นนับพันกว่ารูปถ่าย เมื่อเสียงเพลงดังขึ้นสร้างบรรยากาศ สติผมกลับนึกย้อนความรู้สึกวันนั้นขึ้นมา..

ครั้งแรกที่ได้พบเจอกับเธอ ก็แอบคิดคำนึงว่าเธอแปลกดี ปกติมีผู้หญิงมากมายเข้าหาผมเป็นพรวน แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่เลยสักนิด แม้หน้าตาผมวันนั้นจะบอกบุญไม่รับ แต่เธอยังกล้าชวนคุยเล่น ความรู้สึกภายในลิฟต์ตอนไม่รู้ว่าเธอคือใคร ทำให้รู้สึกผ่อนคลาย จากงานที่เครียดได้เสียอย่างนั้น

ผมตอบสั้นๆ แสดงให้เหมือนไม่อยากคุยด้วย ราวกับกลบเกลื่อนความรู้สึกตื่นเต้นเอาไว้ ผมเดินตามหลังเธอเข้ามา ภายในงานแต่งเพื่อนซึ่งมันตลกตรงที่ พวกผู้หญิงที่ไปงานแต่งแล้ว ถ้ายังโสดต้องมีความรู้สึก อยากได้ช่อดอกไม้จากเจ้าสาวถึงจะถูก แต่เธอกลับถอยหลังจนหกล้มนั่งบนพื้นพรม แถมดอกไม้เจ้ากรรมนายเวรก็หล่นอย่างพอดี

โดยปกติผมไม่ช่วยเหลือคนแปลกหน้าหรอก สำหรับเธอเหมือนเป็นกรณียกเว้น เมื่อผมเจอสายตาเหยียด