Panimula

DISCLAIMER:

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events, and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

WARNING: This story contains mature scenes and language that is not suitable for minors. Read at your own risk.

*****

PROLOGUE

NAPANGIWI sa sakit si Caramel nang matamaan siya ng isang malakas na suntok galing sa kalaban, sa bandang tagiliran. Panay ang atras niya sa tuwing lalapit ito sa kanya. Mukhang mahihirapan siya sa isang ito kasi ang itsura palang ay kung papanain hindi matatamaan.

Maraming manonood ang nag-aabang sa laban kung sino ang matitirang nakatayo sa loob ng ring ay siyang panalo. Nanonood rin ang kanyang kuya na si Brandon na medyo natahimik dahil sa alanganing galaw niya at mukhang dehado siya sa laban.

Ang laki kasi ng pinusta nito sa kanya at kung sakaling manalo siya ay triple ang balik ng pera sa kanila. Napangisi ang amasonang kalaban niya at muli itong sumugod para itumba siya pero nailagan niya ang malakas na suntok na ginawad nito. Nagpakawala pa ito na mabilis at agresibong mga suntok kaya hindi niya maiwasang mapaatras sa tuwing nakakatama at nakakalusot ang mga bigwas na binitawan nito para sirain ang kanyang depensa.

Kailangan niya nang magandang tayming para maitumba ito. Mas malaki ang katawan nito kung ikukumpara sa kanya. Kailangan niyang makahugot ng isang malakas na puwersa na dapat tumama sa panga nito.

" Come on, bitch! Huwag kang duwag! " Mayabang na hamon nito at nakangising pinapalapit siya.

Hindi niya pinansin ang kayabangan nito. Konsentrasyon ang kailangan niya. Muli itong gumalaw at muli niyang nailagan ang bigwas at sipa nito. Kasabay naman sa sunod nitong suntok ang kanyang pag-atake, nag-upper cut siya at tinamaan niya ito kaya ito napaatras.

Bigla namang nanghinayang si Brandon dahil mukhang hindi napuruhan ang kalaban at nagawa pang tawanan si Caramel. Sinubukan lang talaga ni Caramel ang mabilis na kilos para matansiya niya kung gaano kalakas ang puwersang dapat niyang pakawalan.

Sa kabilang itaas naman ay nanonood ang business tycoon na si Primero kasama ang mga alipores nito at katabi ang may-are ng arena. Seryoso itong nanonood ng laban habang humihithit ng sigarilyo.

" Gusto ko ang galaw ng babaeng 'yan. Gusto ko siyang kunin, " pabulong na sabi nito sa may-are ng arena.

" Sino sa kanila? Yung malaki ang katawan? " tanong nito kay Primero.

" Hindi. Hindi ako mahilig sa babaeng mala-Mister Muscle ang hubog ng katawan Kael, " sagot naman ng matanda na ikinatawa naman ng kausap nito.

" Hindi ko siya pagmamay-are pero puwede mo siyang hiramin. " Inilapit nito ang bibig kay Primero.

“ Hiramin mo siya sa Supreme Intelligence Agency, " bulong nito kay Primero. Napangiti naman ang negosyante.

Maliksing gumalaw si Caramel at paulit-ulit na inilagan ang bawat sugod nito sabay pakawala ng isang suntok sa bandang tiyan ng kalaban. Medyo napahakbang ang palayo ang katunggali sa ginawa niya. Sunod naman siyang kumilos para sundan pa ng isang suntok ang pagmumukha nito. Nakuha pa nitong makailag pero nagpakawala siya ng flying kick na tumama sa panga nito. Hindi iyon inaasahan ng kalaban kaya hindi na rin nito na pigilan ang sunod-sunod na mga suntok sa pinakawalan niya.

Nagkaroon pa ito ng pagkakataon na maitulak siya palayo. Napahawak ito sa lubid at nagawa pang ngumisi.

“ Yun lang ba ang kaya mo? ” pang-iirita nito sa kanya. Naningkit lamang ang kanyang mga mata at dumipensa.

“ Sugod! ” hamon nito habang nakangisi.

Muli siyang nagpakawala ng sipa pero nasagang nito ang kanyang hita sabay hila sa kanya. Binuhat siya nito na walang kahirap-hirap sabay balibag sa kanya sa sahig. Biglang napatayo si Bran at na dismaya ang iba pang pumusta sa kanya.

Mukhang matatalo yata sila.

Napaawang ang kanyang bibig sa malubhang pagkakabagsak niya sa sahig. Sumigaw ito sa loob ng ring na tila nagpupunyagi sa nagawang pagpapatumba sa kanya. Naririnig niya ang sigaw ng kanyang kapatid na si Bran. Pinilit niyang igalaw ang katawan para makaupo.

Kumilos naman ang kalaban para sana daganan siya at bagsakan ang kanyang tiyan gamit ang siko nito ngunit kaagad siyang gumulong para ilagan iyon. Kaagad siyang kumapit sa lubid at pinilit na tumayo. Nang makatayo siya, nagpagpag lamang ng mga kamay ang amasonang kaharap niya.

Biglang nabuhayan ang pumusta sa kanya noong muli niya itong hinarap dala ang kanyang depensa. Hindi siya susuko. Hindi siya magpapatalo sa babaeng 'to.

Umuna itong sumugod pero ginamit niya muli ang kanyang paa para patamaan ng malakas na sipa ang panga nito. Napayuko ito kaya kaagad siyang umamba sa kalaban at siniko ang likuran nito sabay tuhod sa tagiliran nito.

Bigla na lamang itong napaluhod sa sahig, susundan niya pa sana ng isa pang malakas na pagsugod pero pumagitna na ang referee at nag-sign sa mga hurado na panalo na siya. Tuluyan bumagsak sa sahig ang kalaban.

Napasigaw si Brandon sa galak at nagmamadaling umakyat ng ring para magpunyagi sa pagkapanalo niya. Niyakap siya nito at itinaas ang kanyang mga kamay. Hindi siya makapaniwalang nanalo siya, sa wakas!

Marami na siyang nakitang butiin kanina nang bumagsak siya sa sahig, mabuti nalang ay sumilay ang mukha ni Carmen para bigyan siya ng panibagong lakas. Agad niyang sinuot ang t-shirt na binigay sa kanya ni Bran. Boxer bra lang ang pang-itaas niya at nakasuot naman siya ng maskara para naman walang makakakilala sa kanya.

Halos lahat naman ng lumalahok ay nakamaskara.

Iniwan niya si Bran sa loob ng arena para kunin ang napanalonang pusta. Nauna na siyang nagtungo sa locker room. Hinubad niya ang suot niyang t-shirt at hindi namalayan ang taong pumasok at pinagmasdan ang magandang hubog ng kanyang katawan.

Hinubad niya ang suot na maskara at ipinasok iyon sa dala niyang bag. Napahinto siya sa paghalungkat ng kanyang gamit noong mapansin niyang parang may taong nakamasid sa kanya. Pagkaharap niya, tama nga ang hinala niya.

Napangiti ang may edad na business tycoon kasama ang naka-armadong mga alipores nito. Lumapit ito sa kanya.

" Congratulations! It's a tough fight but you won with power and determination, " puri ng matanda sa kanya.

Kilala niya ito. Tatay ito nina Third at Fourth.

" May kailangan ka ba sakin, Sir? " Napangiti ito.

" I didn't come here just to waste my precious time. Kilala mo naman siguro ako? " Napatango siya.

" Sinabi sakin ni Kael na nagtatrabaho ka sa Supreme Intelligence Agency."

" Matagal na akong nag-resign, " tugon niya habang kinakalas ang bendahi sa kanyang kamay.

" Gusto ko na rin kasi ng panibagong trabaho. Nakakabagot na kasi maging isang agent—monitoring agent, " pagkaklaro niya sa posisyon ayaw niyang hawakan. Medyo natawa ito.

" Hindi ka ba nababagot sa pagiging empleyada lamang? " Natawa naman siya.

" Nakakabagot nga e kaya sumasabak ako sa bugbugan." Napatango naman si Primero.

" Kung ganun, puwede kang magtrabaho sakin. Malaking pera ang isasahod ko sayo. " Mataman niyang tinitigan ang matanda.

Seryoso ba ito? Kung pera lang naman ang pag-uusapan, game siya.

" Anong klaseng trabaho? " Interesadong tanong niya rito.

" Bodyguard. Bodyguard ng pasaway kong anak."

At ang dating secret agent ay mukhang magiging bodyguard na naman sa pangalawang pagkakataon.