"Listen, Leigh... Ipagpapatuloy mo ang pagpapanggap na ikaw si Klare. Because it's the only way we can gather evidence. Evidence that would ensure himself a lifetime imprisonment," he added."May kinalaman ba talaga si Xavier sa pagkakaaksidente kay Klare? Siya...siya ba ang pumatay kay Klare?" Nag-aalinlangan kong tanong.Napansin ko ang tahimik na pagtitigan nilang dalawa. Bumuntong-hininga si Tita Solenn."The investigation led us to him. Pero alam namin na he could manipulate everything. Kaya hindi na namin isinapubliko ang mga nalalaman namin kahit sa mga pulis. Dahil we know that he has a connection. At kung magsumbong kami we might end up dead. Hindi siya basta-basta and I know you know already what I mean?" Makahulugang saad ni Tita Solenn. Napalunok naman ako."So, anong gagawin ko?" Mahina kong saad."Marry him. Care for him. Make him believe that you are a person whom he can trust. If you could take a video as an evidence, then better. There would be times that he needs to
"You're getting married?!" Agad kong tinakpan ang bibig ko nang mapagtantong napalakas pala ang boses ko. While she just looked at me, amused. She elegantly put the coffee down at mahinhin na tumawa. "Alam ba 'to ni dad? How about your mom? Sumang-ayon ba siya riyan?" I asked. Alam ko kasi kung gaano kamahal ni Tita Solenn si Klare. Halos hindi nga ito makaalis ng bahay kung hindi niya nakikita si Klare na maayos ang kalagayan. Kahit konting init lang ng kaniyang noo ay para bang kung ano ng klaseng sakit ang dumapo sa kaniya at pagbabawalan ng umalis ng bahay. She's my half-sister, Klare Cabrera, the one and only daughter of Richard and Solenn Cabrera. At least iyon ang sabi ng media. Dahil iyon naman ang pinalabas nila. Ang totoo ay may isa pang anak si Richard Cabrera. His child out of wedlock. At, oo, ako iyon. Nakakahiya naman kung ipalabas pa nila na may anak si dad sa labas 'di ba? Lalo pa na isa sila sa mga prominenteng pamilya sa bansa. It would only taint their name
"P-pinagsasabi mo riyan? Haha. A-anong wala? Eh, ikakasal pa nga siya, 'di ba? Jino-joke time mo naman ako, dzae. Kung joke 'to, puryagaba ang iyong joke. Kaya huwag kang magbiro ng ganiyan, ha?" Hinawakan ko ang mga kamay niya pero isang tingin nang pagsimpatya lang ang nakita ko sa mga mata niya."Leigh, dzae, h-hindi ako nagbibiro. Wala na talaga siya. Nagpunta ang mga pulis dito para ipaalam kina ma'am at sir iyon. Nasa hospital din sila ma'am at sir. At iyong mga pulis naman nagsimula ng mag-imbestiga."May mga sinasabi pa si Luisa pero hindi ko na siya marinig dahil sa lakas ng tibok ng puso ko. Hindi rin ako makapag-isip ng tama. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Gusto ko ring pumunta sa hospital. Gusto kong makita kung siya nga ba iyon. Paano kung hindi? Paano kung nagkamali sila? Baka ibang tao iyon? Luminga-linga ako sa paligid, naghahanap ng masasandalan o makapitan. Dahil pakiramdam ko ay nanghihina na ang aking binti."Okay ka lang ba?" Rinig ko mula sa kung kanino. U
A sudden movement woke me up."Shit! Ba't ba kasi lubak-lubak ang daan dito?! Sana pinagawa na lang talaga ni boss Xavier 'to, eh. Kuripot talaga!" Reklamo ng lalake nang umuntog na naman ang sasakyang minamaneho niya. Gusto ko sana siyang murahin pero nanghihina pa rin ako. May pinaamoy kasi siya sa akin kanina dahilan para makatulog ako. Ang ingay ko raw kasi. Eh, na-kidnap ako, paanong hindi mag-iingay? Imumulat ko na sana ang mata ko nang biglang tumunog ang cellphone niya kaya muli akong pumikit. Mainam na magtulog-tulugan muna ngayon at maghintay ng pagkakataong makawala rito. "Where are you? Did you bring her with you?" Untag ng nasa kabilang linya. The guy sighed, " Atat na atat, boss, ah. Chill ka lang diyan. Kasama ko na mapapangasawa mo. Tulog pa nga lang sa ngayon," sagot nito. Mapapangasawa? Ito ba ang mapapangasawa ni Klare? Ilang minuto silang nanahimik. Akala ko nga noong una ay pinatay niya na ang selpon, ngunit hindi naman pala. "Okay. Just make sure that sh
Klare Cabrera has never been interested in being a politician or an actress. As she dislikes being in a spotlight. Hindi rin siya pinapalabas noong mga bata pa kami, kung lalabas man ay parati siyang nagsusuot ng shades. Hindi rin naman nagrereklamo ang mga magulang niya, bagkus ay inirerekomenda pa nga iyon ni dad. Noong bata pa kasi kami ay grabe ang mga death threats na pinapadala kay papa. He's worried about Klare. Kaya as much as possible hindi niya talaga pinapalabas si Klare. Umabot pa nga sa ibang events ay ako ang dinadala nila at pinapasuot lang nila ako ng shades. Kuhang-kuha ko naman ang tindig at halos lahat ng galaw ni Klare. Siguro ang hindi ko masyadong makuha ay kung gaano kahinhin ang boses niya. Hindi tulad sa akin na para bang may built in microphone ang bibig. Noong una natutuwa pa ako dahil akala ko hindi na niya ako ikinakahiya. I was happy because finally he's being a good father to me. Kasi nga ay pinapalabas na niya ako kasama siya. Pero kalaunan ay napagta
Sa gabing iyon ay hindi ako makatulog. Bukod sa nasa ibang pamamahay ako at masasamang tao ang kasama ko. Hindi ko rin maiwasang mabagabag sa mga narinig ko kanina mula sa butler. Base sa sinabi niya ay wala naman 'ata silang balak na saktan ako which is good news sa akin. Akala ko magiging battered wife ako. Teka lang! Hindi pa naman kami kasal. Umiling-iling ako sa naisip saka nagtaklob sa kumot. Nakaka-distract din kasi iyong pulang umiilaw sa kamera. Ang sabi niya kanina ay kailangan ko lang daw manahimik sa anim na buwan. Ano bang meron sa anim na buwan? Ba't anim na buwan pa? Ba't hindi na lang bukas makalawa nila ako palayain? Tsk. Bakit?! At bakit parang ang issue naman nila kay dad. Binibilog daw sila. Eh, sila mismo ang bumibilog sa mga ulo nila. Ayaw nilang maniwala sa aking hindi ako si Klare. Argh! Kainis! Mukhang masta-stuck pa 'ata ako rito ng anim na buwan. Ano rin kaya ang relasyon o koneksiyon meron si dad sa pamilyang ito? Utang? Utang lang naman ang dahilan kun
Buong gabi akong hindi nakatulog. Hindi kasi mawaglit sa isip ko ang huling sinabi ni Xavier kagabi. Sa dami kong iniisip, dumagdag pa iyong sinabi niya. Ikakasal na raw kami. Gagi, alam ko naman na ikakasal sila ni Klare—na ako na pala ngayon. Pero grabe naman iyong bukas na agad after niya akong kidnap-in. Ano 'to atat na atat?Napaisip lang ako...Pupunta kaya sila dad sa kasal? Kung ganoon mapapatunayan ko na hindi ako si Klare. Napatayo ako sa naisip ko, sakto namang may kumatok sa pinto. Tinignan ko ang orasan sa bedside table, alas-kwatro pa lang. Sino naman kaya itong maagang namumulabog? Dahan-dahan kong binuksan ang pinto at bumungad sa akin ang tatlong babaeng katulong. Whoa. Ngayon ko lang nalaman na may katulong pala sila rito. "Ahm...h-hello po." Nauutal kong saad. Yumuko rin ako para hindi nila makita ang hitsura ko ngayon. Alam ko kasi na mukha akong ewan every morning. Hindi pa ako naliligo, ni hindi pa ako nagto-tooth brush."Magandang umaga. Napakaaga mo iha, ah.
Umalingawngaw ang putok ng baril sa silid. Natuod din ako sa kinalalagyan ko habang ang noo'y balot ng malalamig na pawis. Ilang segundo pa ay narinig ko ang pagkahulog ng kutsilyo sa sahig. Kasunod noon ay ang pagbagsak ng katawan ng umatake sa akin. Bumukas ang ilaw at tumambad sa akin ang katawan ng babaeng nakasalampak sa katawan ko. Halos mahugot ang hininga ko sa nakitang dugong umaagos mula sa ulo nito. Agad ko siyang tinulak 'tsaka nanghihinang napaupo. Sa nasaksihan ko kahapon, hindi na ako magugulat pa na may ganitong mangyayari. Pero hindi ko naman inaakalang sa harapan ko pala mamamatay. Nakakatakot pala. Nakakanginig ng kalamnan. Nanlalamig din ako tila nawalan ako ng dugo sa nasaksihan. Sa bilis ng pangyayari, hindi ko alam kung anong gagawin.Tila kani-kanina lang ako iyong nasa bingit ng kamatayan pero ngayon nasa sahig na ang malamig na katawan ng babaeng umatake sa akin. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil nakaligtas ako o malulungkot dahil sa nangyari rito."Ok