Two months later, mas maraming nangyari. Naging sila ni Sandy at Fred; hindi na rin naman nagulat ang mga kaibigan nila dahil matagal na nilang napapansin noon na nagkakabutihan sina Sandy at Fred ngunit ang nakakagulat sa kanilang lahat ay ikakasal na si Liah at Andrei. Hindi nila alam na may nangayari na pala sa pagitan nilang dalawa, nagulat na lang sina Janella, Sandy at Felicia na buntis si Liah. Pero hindi lang iyon ang nangyari, naging magkaibigan na rin ang mga kaibigan ni Diego at mga kaibigan ni Janella; naging maayos ang pagkakaibigan nilang lahat. Sa Dark Blood Organization naman ay bumaba na si Diego bilang leader ng organization, he trained his brother, Daniel to become a leader. Agad din naman natutunan ni Daniel ang pagiging leader at dinala niya ang mga tauhan niya noon sa organization para i-train ng mga tauhan ni Diego. Naging maayos naman ang sitwasyon ng organization dahil naging focus sila sa goal para sa organization. Mag-iisang taon na rin ang anak nina Diego
“Daddy!” dahil sa narinig na sigaw, agad na nagmadaling pumasok sa loob ng bahay si Diego. “Why are you shouting?” tanong niya sa anak niya. Tumingin siya kay Janella na halatang nahihirapan, nanlaki ang mga mata ni Diego. “Damn it! Tumawag ka ng ambulance, manganganak na yata ang Mommy mo!” sigaw niya rin sa anak niya na nasa tabi lang ni Janella. Agad din namang ginawa ng anak niya, tumawag siya ng ambulance at ilang minuto ay dumating na. Ang bilis ng panahon, grade six na ang panganay nilang anak at ngayon ay manganganak na si Janella ulit. Kambal pa ang bago nilang anak.“Ikaw kasi! Kung hindi mo ako ginapang, hindi sana ako mahihirapan ng ganito! Ang sakit, Diego!” galit na sigaw ni Janella kay Diego nang pumasok na sila sa loob ng ambulance. Hinawakan lang ni Diego ang kamay ni Janella dahil hindi niya na rin alam ang gagawin, kanina ay nagdidilig lang siya ng halama sa kanilang garden nang biglang sumigaw ang anak nila. Hindi niya rin naman alam na ngayon ba mismong araw m
Ms. Pim, hinahanap ninyo raw po ako?” tanong ko sa kanya nang makapasok ako sa dressing room. She smiled at me like she has something in her plate na kailangan kong gawin.“Perfect, you’re here Janella. My favorite stripper…” She smiled widely and she pulled me near her. Mas lalo akong nagtaka dahil kung may kailangan siya sa akin alam kong ganito ang ugali niya at alam kong malaki ang kailangan niyang ipagawa sa akin.“What is it, Ms. Pim?” I asked. “Do you know our loyal customer, Diego…” How could I forget him if he’s the reason kung bakit ako tinawag na greatest stripper sa club na ito. He’s also my friend after all.“Anong meron sa kanya?” tanong ko. “He has a friend…” Hinawakan ni Ms. Pim ang dalawa kong kamay nang marahan. “And he asked a favor to us,” dagdag niya.Favor lang naman pala, bakit hindi na lang lumapit sa akin si Diego para siya na ang magsabi sa akin. “Ang sabi niya kung pwede ko raw bang sabihin sa’yo ang favor na ito dahil alam niya kung siya ang magsasabi ay
“What was just happened?” Tumabi sa akin si Ms.Pim, lumingon ako sa kanya at kibitbalikat lang ang tanging pagsagot ko. Malay ko sa lalaking iyon, biglang umalis.“Nasaan si Andrei?” tanong ko sa kanya. Lumingon naman siya sa kaliwang bahagi namin at doon ko nakita ang lalaking may kasalanan nito, nakangiti habang naka-peace sign. “Lagot ka sa akin,” I mumbled to myself. Lumapit ako sa kanya at sumunod naman si Ms. Pim sa akin, nang makarating ako sa harap ni Andrei, kaagad ko siyang sinapak sa likod nito na agad naman siyang lumayo sa akin.“Hey, what did I do?” as he says that, nakikita ko sa mukha niya na nasasaktan siya sa ginawa ko. He deserved it actually.“What was that? He left, Andrei.”“Okay, relax. I will talk to him, siguro nabigla lang sa ginawa mo, he’s not use to it.” Kumunot ang noo ko sa sinabi niya, when I looked at them a while ago, halatang marami na itong kinama. “Allergic siya sa babae, lalo na sa…” I raised my hand to stap him talking. Alam ko ang ibig niyang s
"Huh?" Nakatingin ako sa kanya na puno ng pagtataka. Bakit niya ako binigyan ng pera para lang sa cellphone? Sigurado ba siyang tatanggapin ko ang pagpapakasal sa kanya? "Hindi naman po ako sigurado na tatanggapin ko ang alok mo," sabi ko sa kanya.Kumunot naman ang noo niya at halata sa mukha na para bang hindi makapaniwala sa sinabi ko. Totoo naman, pag-iisipan ko pa lang. "Just buy your new phone and think to answer a yes to my offer," he said while frowning an eyebrow.Bakit parang desisyon pa siya sa magiging sagot ko kung totoo naman talaga na hindi ako sigurado kung tatanggapin ko ang offer. Hindi ko pa nga nasabi sa magulang ko ang tungkol sa pagpapakasal. "Hindi ko tatanggapin ang offer mo at hindi pa kita kilala, sorry Sir kahit ganito ang trabaho ko, hindi mangaral ayaw kong madesisyon na isan bagay na mawawalan ako ng karapatan sa sarili ko." Mahabng sabi ko, I was about to get out of the car when he suddenly held me. "Aalis na ako," dagdag ko pa at pilit na inaalis ang p
Mabilis kong tinulak si Diego palayo sa akin at tumayo ako, sinamaan siya ng tingin. Hindi ko na mabilang kung ilang pag-irap na ang ginawa ko sa kanya mula pa kanina hanggang ngayon. "Baka marinig ka nila Mama at Papa, manahimik ka." Giit kong sabi sa kanya, he just looked at me like I am some kind of weird person. "Hindi mo ba papakainin si Diego, anak?" Lumingon ako kay Nanay nang lumabas siya mula sa kusina. Ngumiti ako at saka bumaling kay Diego. "Papunta na Nanay," I said. Hinila ko si Diego papunta sa kusina at sabay kaming umupo sa hapagkainan. Pagkapasok ko pa lang bunganga na ni Andrei ang naririnig ko at ang kakulitan niya, ang daming niyang kwento sa magulang ko. Malayong-malayo sa lalaking katabi ko na ubod ng tahimik. Parang nagtitipid ng salita."Ang yaman pala talaga ng mga kaibigan mo anak, saan mo ba sila nakilala?" Nagulat ako sa biglaang tanong ng ama ko. Tumingin ako kay Andrei na biglang sumeryoso ang mukha at palihim na tumingin kay Diego na na tumingin na ri
Mabilis ko lang tinapos ang pagligo at pag-ayos ko, simpleng suot lang. Tanging plain T-shirt at fitted pants. Hindi ko naman alam kung saan kami pupuntang dalawa at mas lalong wala akong sinabi na aalis kami ngayon. Ang desisyon niya talaga sa buhay ko. Aalis pa ako mamaya dahil papasok ako sa club at sigurado akong magugulat sina Miss Pim dahil pumasok pa ako. Hindi ko naman kasi tatanggapin ang offer, ilang taon na ako sa club at nasanay na akong gawin ang trabaho ko sa buhay na ito.Lumabas ako at natahimik na rin sa wakas ang paligid, “Si Diego?” tanong ko kay Justin na pangalawa kong kapatid, tinuro niya naman ang labas ng bahay, nakita ko si Diego na nakatilikod at may katawagan. Bumaling ulit ako sa dalawa kong kapatid, sinamaan sila ng tingin. “Tumulong kayong maglinis ng bahay at saka tulongan ninyo sina Nanay at Tatay sa trabaho pagkatapos ninyong gumawa ng school works ninyo.”“Yes Ma’am!” sabay nilang sabi at nagtawanan pa. Bumuntonghininga ako at saka lumabas na ng baha
Sobrang busog ko, halos lahat ng nasa lamesa kina tinikman ko pero si Diego halos hindi manlang ginalaw ang pagkain niya. Ang hinhin niya kumain, parang hindi lalaki. Hindi naman namin naubos lahat ng pagkain kaya pina-take out niya at pina-deliver niya sa bahay namin. I let him do it since binigyan ko siya ng pagkakataon magdesisyon sa sarili ko. Tumingin ako sa relo ko at nakitang malapit na dumating ang hapon, oras na para umuwi at mag-asikaso. Kailangan kong pumasok sa club. Bumaling ako kay Judiel na hanggang ngayon kausap pa rin ang kaibigan niyang si Simon. Pinakilala niya ito sa akin kanina, siya ang may ari ng mamahaling restaurant. Mukhang matagal pa sila matapos at kung sabihin ko sa kanya na aalis ako at kailangan kong umuwi, he wouldn't let me. Kaya habang hindi pa siya nakatingin sa akin, mabilis akong lumabas ng restaurant. Tinitiyak na hindi niya ako makikita. Nang makalabas na ako sa restaurant, mabilis akong naglakad palabas ng mall. Malapit lang naman ang mall na i