Share
Chapter 26
Kaugnay na kabanata
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 27
“I can’t give this project to anyone else. I want Corcuera Constructions to work on it. Lalo na’t subok ko na rin ang mga Engineers at Architects niyo,” wika ni Mr. Martinez. Kasalukuyan kaming nasa Jag’s ulit para kitain siya tungkol dito. Habang nag-uusap sina Dmitri at Mr. Martinez ay tahimik lang akong nakikinig. If there are anything important, I’m taking down notes. Mas maigi na iyon kesa makalimutan ko. Lalo na’t baka hingan ako ng minutes ni Dim. Kasama rin ni Mr. Martinez si Primo na kung minsan ay nagbibigay rin ng suhestiyon. “We can set an appointment with our Architects and Engineers, Mr. Martinez. When is your free time if I may ask?” tanong naman ni Dim. “That, I am not sure,” ani Mr. Martinez. “Alam mo naman na sobrang abala ako. Ilang ulit ko na ngang na-cancel itong meeting na ito dahil sa dami ng ginagawa,” dagdag pa niya, tumango naman si Dim. “I understand,” aniya. “Just call my secretary beforehand
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 28
“Babalikan ko lang si sir, mukhang may kailangan,” paalam ko sa tatlo kong kaibigan. Hinayaan naman nila ako na tumayo na. Iniwan ko na sa mesa ang kape ko dahil wala naman akong balak na magtagal sa opisina ni Dim. Tatanungin ko lang siya kung may kailangan ba siya. Pagkapasok sa opisina niya ay agad akong naglakad palapit sa kanya. Nang mapansin niya ako ay agad siyang huminto sa ginagawa at tumingin sa akin. “Uhm, itatanong ko lang po sir kung may kailangan kayo? Nakita ko kasi kayo malapit sa may pantry kanina,” wika ko. “I was about to get a cup of coffee, pero mukhang seryoso ang pinag-uusapan niyo,” aniya. “Ikukuha ko po kayo,” agad na saad ko. Hindi ko na siya hinintay na sumagot. Kinuha ko na ang mug niya tapos ay naglakad na pabalik sa pantry. Hinugasan ko muna ang mug tapos bago gumawa ng kape. Nandoon pa rin naman ang tatlong monay, ngayon ay kumakain na sila ng chips. “Miss Ali, bal
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 29
My mind was too preoccupied the some things that I couldn’t even comprehend. Habang nasa biyahe ay tahimik lang kami. Gusto ko siyang kausapin pero wala akong maisip na topic. Gusto ko na kahit na papaano ay makapag-usap kami pero pinangungunahan ako ng kaba at takot. “S-Si Mang Dom?” tanong ko mayamaya lang. Nilakasan ko ang loob ko na magtanong. At sa dami ng puwede kong itanong ay iyon pa talaga! Nakakaloka! “It’s his day-off,” ang maiksing sagot niya, tumango naman ako. “S-Sino nga pala ang imi-meet natin? I mean, medyo nagtaka lang ako kasi hindi na dumaan sa akin,” wika ko pa. “Just a friend,” maiksing sagot ulit niya. Napanguso ako kasi mukhang wala naman siyang balak talaga na kausapin ako. It’s as if he just didn’t want to be rude the reason as to why he’s still responding to my questions. Pinilit ko ang sarili ko na mag-isip pa ng puwedeng itanong sa kanya. Sa totoo lang a
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 30
I couldn’t finish everything. Sobrang dami kasi ng order niya. Kaya naman hindi ko na inisip kung matagal siyang naghihintay sa akin. Kahit nga iwan niya ako ay okay lang. Tumawag kasi ako ng staff at pinabalot ang mga natirang mga pagkain. Sayang naman kasi. Iyong ibang putahe nga ay hindi pa nagalaw. We can give these foods to homeless. Or puwede rin na initin mamayang gabi at kainin sa dinner. Hindi tama ang nagsasayang ng pagkain. Nang ibigay na sa akin nung staff ang paper bag ay naglakad na ako papunta sa harap ng resort. Medyo nakahinga pa nga ako ng maluwag nang makita na nandoon pa rin ang sasakyan ni Dim. Hindi naman ako nagdalawang isip na sumakay, at pagkasara ko pa lang ng pinto ay pinaandar na niya agad iyon. “Sir Dim, pakihinto po ang sasakyan kapag may nadaanan tayong homeless. Para hindi masayang itong mga pagkain,” wika ko. Hindi naman siya sumagot. Gano’n pa man ay hinayaan ko na lang kasi alam ko nama
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 31
Tahimik ako habang nasa kusina kaming dalawa ni Tita Fely. It’s just six in the evening and we’re preparing our dinner. Sina Dim at Tito Rick kasi ay umiinom ng wine sa may poolside habang nagkukuwentuhan. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang pagtawa ni Dim kanina. Iyon ang unang beses sa loob ng mahigit dalawang taon. Pero hindi lang iyon ang dahilan kung bakit tahimik ako. Kasama ko kasi si Tita Fely at nandito ako sa bahay nila. Nahihiya ako. “Why are you so quiet, hija?” tanong sa akin ni Tita Fely na ngayon ay ginigisa ang mga sangkap sa putahe na lulutuin niya. “Po?” gulat na tanong ko. “H-Hindi po, tita. Medyo marami lang pong iniisip,” pagsisinungaling ko naman. Narinig ko na napabuntong hininga siya dahil doon. Tapos binitawan niya ang sandok at hinarap ako. “Simula noong bumalik si Dim napansin ko na madalang kung puntahan mo kami rito. Hindi kagaya nang dati na kahit pa marami kang ginagawa ay araw
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 32
Saturday came real fast. Hindi ko namalayan dahil sa dami ng ginagawang trabaho. The night when I had a dinner with the Corcuera family, Dmitri was the one who drove me home. As usual, napanis na naman ang laway ko sa biyahe kasi hindi naman kami nag-uusap. Sinabi ko naman sa kanila na kaya kong umuwi mag-isa. But Tita Fely insisted for Dim to drive me home. It’s as if she’s trying to make something happen. Hindi ko alam kung ano at wala rin akong ideya. Before I went home that night, Tita Fely gave me a notebook. Pinaghalong kulay ginto at itim ang kulay no’n at mukhang mamahalin. Sinabi niya na diary daw ni Drake iyon. Of course, I accepted it without any hesitations. Iyon nga lang ay hindi ko pa binubuksan. Hindi ko pa binabasa hanggang ngayon. Hindi ko kasi alam kung handa na ba ako. Hindi ko rin alam kung kakayanin ko bang basahin ang mga laman no’n. Right now, I am sitting in front of the vanity mirror. Katatapos ko lang kasing mal
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 33
“How’s Hilda and Hector, hijo?” tanong ni Tito Rick kay Henry. Nagpasya kasi kami na sumabay na sa kanila sa pagkain. Tito Rick suggested it. Nung una ay humindi si Tita at sinabi na date namin ito ni Henry kaya kailangan namin ng oras na kaming dalawa lang, pero agad kong sinabi na ayos lang sa akin. Kaya ang ending ay magkakasabay kami sa pagkain ngayon. “They’re doing great, Tito,” nakangiti at magalang na sagot ni Henry. “Hanggang ngayon ay parang bata pa rin kung mag-away at magkatampuhan. At nasanay na po ako sa kanila,” may halong pagbibiro na saad pa niya kaya natawa sina Tito at Tita. “Ganyan nga sila, even when we were still on college. But that’s their charm as a couple,” nakangiting wika naman ni Tita. Mayamaya lang ay dumating na ang mga order naming pagkain. Magkatabing nakaupo sina Tito at Tita. Sa harap naman nila ay kami. Nasa kaliwang bahagi ko si Henry at nasa kanan naman si Dim. Nakapagitna ako sa kanilang dalawa.
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 34
Hindi ko alam kung saan kami pupunta ni Dim. Pagkalabas kasi niya ng resto ay tahimik lang ako na sumunod sa kanya. Hirap na hirap talaga akong basahin ang bawat kilos niya. Hindi kagaya dati na kahit iniisip niya ay ang dali kong makuha. Right now, I feel like he’s a walking riddle. May mga pagkakataon na ang sungit niya, meron din naman na parang wala siyang pake sa akin. Tapos minsan ay ngingiti siya. He’s really driving me crazy. Ngayon naman ay tahimik lang akong nakasunod sa kanya habang palakad lakad kami sa mall. Hindi ko alam kung ano pa ang gagawin namin dito at natatakot naman ako na magtanong baka sungitan lang niya ako ulit. Ilang saglit lang ay nakita kong sumakay siya sa elevator, halos patakbo naman akong sumunod sa kanya. Then he pushed the button to 4th floor. Nang makarating ay tahimik na naman siyang naglakad, at para na naman akong maamong aso na sumunod sa kanya. Bahagya akong nakaramdam ng excitement nang maki
Pinakabagong kabanata
Beastly: Dmitri Corcuera Wakas
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 100
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 99
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 98
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 97
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 96
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 95
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 94
Beastly: Dmitri Corcuera Chapter 93
