Chapter 5

Lumabas ang matamis na ngiti sa labi ni Rey Jhon nang matapos ang tawag. Paano siya hindi ngingiti? Tila kakampi na niya ang tadhana at ang tagumpay ay hawak na niya. Kitang-kita na niya ang tagumpay, nagniningning pa at siguradong maaabot na niya. Kung siya lang mag-isa sa mga oras na ‘to, baka hindi lang pagtawa ang kaniyang magawa, kun’di halakhak na.

Ito na yata ang hinihintay niyang oras na makagaganti siya sa ginawa ni Gabriella sa kaniya kanina. Hindi lang ang pride niya ang natapakan ng dalaga, pati ang kaniyang pagkatao. Alam naman niyang mahirap siya at mayaman ang dalaga pero hindi niya ito binigyan ng karapatan para tapakan ang natitira niyang dangal. Dangal na nga lang ang mayroon siya, nagawa pa talaga ng dalagang apakan.

Hindi niya inakalang kasing bilis ng kidlat ang pagdating ng karma at gugulong sa kaniyang palad ang huling halakhak. Mismong ang Don pa ang gumawa ng paraan para makaganti siya sa anak nitong matapobre.

Mas lumapad ang ngiti niya nang matanggap na niya ang text galing sa Don. Ang bilis talaga ng karma, kakampi na niya yata ang lahat ng diyosa sa buong kalawakan.

Tinitigan niya ang laman ng text. Number ni Gabriella ang una nitong binigay at sunod ang classroom ng dalagita. Hindi na siya nagsayang pa ng oras, agad siyang rumampa papunta sa classroom nito. Daig pa niya ang isang bagong beauty queen na nanalo sa isang beauty contest kung rumampa. Kaso wala pa nga lang siyang korona. Aagawin palang niya kay Gabriella ang korona, hindi na rin magtatagal ay mapapasakaniya na.

Muling tumunog ang cellphone niya kaya tiningnan niya iyon. Mismong schedule na ni Gabriella ang pinasa ng Don. At nasa kaniya yata ang lahat ng suwerte dahil hindi conflict ang schedule nila ni Gabriella. Muli na naman siyang napangiti.

Nasa kaniya ang huling halakhak! Nakikita na niya na puputok ang apoy sa bunganga ni Gabriella. Nakikita na niyang magtatagpo na ang mga kilay nito at sisingkit na ang mga mata sa galit. Kumawala ang matamis na ngiti sa kaniyang labi, kung sinuswerte ka nga naman.

Nakita pa niyang kumaway si Janine nang magsalubong ang mga mata nila ng malanding higad. Pero hindi na siya gumanti ng kaway pa rito, baka pilitin na naman siya nitong um-attend sa birthday nito at siya pa ang maging clown of the night. Kahit anong gawin nitong pagpilit, hindi talaga siya papayag.

Tanging si Carlo lang talaga ang nilalapitan niya kapag nasa klase siya. Wala namang mas guwapo pa kasi sa lalaki. Ang ibang kaklase niya ay kung hindi mukhang tikbalang, mukha namang shokoy na hindi naliligo sa dagat. Hindi yata kilala ang salamin kaya hindi alam kung anong dapat ayusin sa sarili. Hindi naman sa nanlalait siya, nag-de-describe lang, magkaiba ang 'yon.

Nang nasa tapat na siya ng gate sa high school ay nakita niya si Gabriella na palabas na rin ng gate. Tamang-tama talaga ang timing niya dahil break time ng high school ngayon. Saktong-sakto para gumanti sa dalagita.

Mas maarte pa itong rumampa sa kaniya. Kitang-kita niya ang pag-indayog ng balakang ng dalagita. Dinaig pa ang mala-beauty queen niyang rampa.

In fairness, puwede itong mag-apply as model sa Victoria Secret. Agad siyang napailing nang maisip niya iyon. Mas maganda pa rin siyang rumampa kumpara sa matapobreng senyorita na ‘to.

Nang lumampas na si Gabriella sa kaniya ay saka naman siya sumunod. Kasama pa ng dalagita ang mga minions nito at sinasabayan ang pagkembot ng leader ng mga ito.

Kung wala lang sigurong makakakita sa kaniya, sumabay na rin siya sa pagkembot at mag-fi-finger comb pa siya sa imaginary hair niya. But this is not the right time to shine. Ayaw pa niyang maging laman ng chismis at maging headline sa newspaper ng school publication nila.

Nagmadali siyang lumakad para maabot ng braso niya ang balikat ng dalaga. Agad niya itong inakbayan nang makalapit siya rito. Nanlaki ang mga mata nito nang makita siya at agad inalis ang braso niya.

“What the hell!” anito at agad lumayo sa kaniya. Pero kahit galit na ito ay maintain pa rin ang kagandahan. Ni hindi man lang pumangit ang mukha nito kahit magkasalubong na ang mga kilay.

What the hell, what the hell! What the hell mo mukha mo! Inis niyang paggaya sa linya ni Gabriella.

“Who the hell are you?” tanong nito sa kaniya. Kitang-kita niya kung paano lumabas ang mga ugat nito sa leeg.

Agad naman siyang pinalibutan ng tatlong minions ni Gabriella na para bang may gagawin siyang masama sa leader ng mga ito.

Kung may gagawin siyang masama, edi sana kanina pa.

Who the hell am I? Mahilig yata sa impyerno ang babaing ‘to, aniya sa sarili at pinilit ang sariling huwag ipaikot ang mga mata.

“After mo ‘kong sagutin? Tatanungin mo ‘ko kung sino ako?” Tumaas pa ang sulok ng labi niya at pagkatapos ay kinagat niya nang bahagya ang kaniyang ibabang labi. “Am I joke to you?”

Nakita niyang napatakip ng bibig ang isang minion at gulat na gulat na tiningnan si Gabriella. Lihim siyang napatawa. Hindi yata makapaniwala ang babae na boyfriend siya ng leader nito. Kahit siya naman, gusto niyang masuka sa pinagsasabi niya. Kahit pa siguro bayaran siya ng isang milyon ng Don ay hindi siya papayag na maging girlfriend ang senyorita na ‘to.

Tanging pagtitig lang ang ginawa ni Gabriella. Ni hindi nga ito sumagot sa tanong ng isang minion nito na tinatanong kung totoo ba ang pinagsasabi niya. Gusto na niya talagang matawa pero ayaw niyang masira ang plano niya.

Lumapit siya kay Gabriella at muling inakbayan ang dalagita. Agad niyang nalanghap ang mabangong amoy nito.

For sure, mahal ang perfume nito. Sana all na lang talaga, mahina niyang bulong.

“Let’s go. Sabi mo sa 'kin kagabi na gusto mong kumain ng popcorn,” aniya at hinalikan pa ang noo ni Gabriella.

Pray for his soul.

*****

HINDI pa nga nakalalayo sina Rey Jhon at Gabriella sa mga minions ay biglang nagbago ang anyo ng dalagita. Nakatikim ng suntok si Rey Jhon. Nakagat na lang niya ang ibabang labi at mahigpit na hinawakan ang kamay ni Gabriella upang hindi muling madapuan ng suntok ang kaniyang mukha. Ilang beauty products pa naman ang nasayang niya tapos susuntukin lang ng dalagita.

“What’s your problem? Ikaw ba ‘yong lalaki sa house namin kanina?” maarte nitong tanong sa kaniya at nagpupumiglas pa.

Sa likod ng gym sila pumunta, hindi kalayuan sa gate kung saan niya nakita si Gabriella. Laking pasasalamat niya nang hindi sumunod ang mga minions ng dalagita. Naniwala yata sigurong boyfriend talaga siya nito.

Napaismid siya at padabog na binitawan ang kamay ng dalagita. Kung kamay pa siguro ‘yon ni Carlo ang hawak niya, hindi na niya siguro bibitawan pa. Pero siyempre, hinding-hindi mangyayari ‘yon.

“Ako nga.”

Hindi nakaligtas ang pagtaas ng kilay ni Gabriella sa mga mata niya. Ito pa talaga ang may ganang magsuplada samantalang siya naman ang ginawan nito ng masama.

“Then, what do you want from me? Masiyado ba talagang maliit ang money na binigay ko sa’yo? You want more?” Binuksan nito ang wallet at kumuha ng pera. “You can ask me directly, you don't need na gumawa pa ng scene in front of my friends. But please, stay away from me!”

Hinawakan nito ang kamay niya at ibinigay ang pera na kinuha nito sa wallet nito. Hindi na ito nag-aksaya pa ng panahon na bilangin ang pera na kinuha nito at basta na lang nitong inabot iyon sa kaniya. Parang wala lang talaga rito ang pera.

Gano’n ba talaga ang turing nito sa kaniya? Akala ba talaga nito madadala siya sa pera? Parang gusto na lang talaga niyang pumayag sa gusto ng Don na bantayan niya ang dalagita. Gusto niyang putulan ito ng sungay.

Kahit bakla siya kaya niya ring turuan ng leksiyon ang kaharap. Hindi siya tatahimik na lang basta-basta.

Muli niyang hinawakan ang kamay ni Gabriella kahit ayaw ng utak niyang muling magtagpo ang mga kamay nila. Nanlaki ang mata ng babae at hinarap siya.

“Ano ba! Let me go!” reklamo na naman nito. “Magkano ba ang kailangan mo? Kapag hindi mo ako binitawan isusumbong na talaga kita kay Daddy. For sure papayag ‘yon na hindi ikaw ang maging driver ko!”

“Gaga!” aniya pero agad niyang kinagat ang ibabang labi. “Sa tingin mo papayag akong maging driver mo? Loka-loka ka rin pala eh.”

“What? I’m not loka-loka!”

“Ah, so, anong tawag sa’yo? Assuming?” Pinaikot niya ang mga mata pero mabuti na lang at busy ang dalagita na makaalis sa pagkakahawak niya. Hindi nito nakita ang kabaklaan niya.

“I’m not assuming!”

“For your information, Ms. Gabriella,” aniya at binitawan ang isang kamay ng dalagita. “Hindi mo ako driver, babysitter mo ako. Kaya lahat ng galaw mo ay dapat alam ko. Nagkakaintindihan ba tayo?”

“Babysitter your ass!” sigaw nito at sinipa ang gitnang bahagi ng hita niya.

Tanginang demonyita ka! Nabasag yata ang egg ko! Buwesit! Sigaw ng utak niya.