แชร์

บทที่ 30 ดื้อรั้น

บทที่ 30 ดื้อรั้น

อีริคเงยหน้ามองคนตัวเล็กที่ยังสนุกสนานอยู่กับความดีใจที่เขามาหาเธอที่นี่ คนโปรดเอามือมาทาบที่แก้มอีริคแล้วเอาหน้าผากมาแนบกับหน้าผากเขา

“โปรดดีใจ~” เธอคลี่ยิ้มหวาน คลอเคลียใบหน้าตัวเองกับแก้มสากไปมาอย่างออดอ้อน ก่อนจะถูกอีริครั้งแขนไว้ เขาตั้งท่าจะอุ้มเธอลงจากโซฟาเพราะกลัวเกิดอุบัติเหตุ คนโปรดยิ้มมุมปากแล้วเบี่ยงตัวหลบ “ไม่ให้จับหรอก~”

“คนโปรด” ชายหนุ่มกดเสียงต่ำ แต่เธอไม่ได้มีความหวาดกลัวเขาเลยแม้แต่น้อย ยังเท้าเอวยกมือขึ้นมาชี้หน้าอีริค

“โปรดไม่อยากอยู่ใกล้คุณริคแล้ว โปรดงอน~”

“ลงจากโซฟาก่อน ถ้าเธอล้มลงไปฉันจะตีซ้ำแน่!”

“ม่าย~ ม่ายเชื่อ~” เธอยิ้มท้าทายอำนาจชายหนุ่ม ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ครอบงำ สติเธอลดน้อยลงจนไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปบ้าง “อย่ามาจับโปรด!” เธอยังเบี่ยงตัวหลบอีริค

“ฉันจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ”

“ดุเหรอ~ ดุโปรดเหรอ” หญิงสาวคลี่ยิ้ม จากนั้นจึงยกมือขึ้นไปจับหว่างคิ้วอีริคแล้วคลายหัวคิ้วเขาเบา ๆ “เหมือนยักษ์เลย ยักษ์ขมูขี” พูดจบก็ป้องปากหัวเราะคิกคัก ในขณะที่อีริคทำหน้านิ่งเรียบมองการกระทำของคนโปรดด้วยความอดทนและข่มอารมณ์หงุดหงิดไว้

“เข้าห้อง” ฝ่ามือหนาคว้าจั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status