PAGKALABAS NG KWARTO niya si Evie, sinalubong naman kaagad siya ni Steve na sabik sa kanya.
"Good morning, baby." paghimas niya pa sa leeg at katawan ng aso.
Arf!
Biglang tumahol si Steve at nanakbo patungo sa may pintuan.
Arf!
Laking taka ni Evie kung bakit tumatahol roon si Steve kaya sinundan niya ito roon.
*Tok! Tok!
Mas lalo niya kinabigla nang makarinig ng katok sa pintuan.
"Aba? Sino naman kaya --" napatingin siya sa malaking wall clock. "Alas nuwebe pa lang eh."
Kaagad na rin binuksan ni Evie ang pintuan niya at biglang nabuhay ang mga dugo niya dahil sa hindi inaasahan na bisita.
Nanlalaki at napaawang na lang siya ng mga labi habang nakatitig kung sino ang nasa harapan niya.
"Good morning!" magiliw na bati nito. Halos hindi na naman makita ang mga chinitong mata nito dahil sa lapad ng ngiti kay Evie.
"Be -- Benj.." sabay na gulat at kaba ang nadarama niya ngayon ng makita si Benjamin sa tapat ng pintuan niya.
"I brought a breakfast!" pag-angat pa nito sa dalang paper bags sa magkabilang kamay.
"Ah -- ahm.." hindi mawari ni Evie kung anong sasabihin o gagawin. Tila natuod siya sa kinakatayuan.
"May I -- come in?"
Napakurap-kurap pa si Evie bago napagtanto ang sinabi ni Benjamin.
"Su -- sure." pagbukas niyang mabuti sa pintuan.
Shit naman oh!
Nakapasok na si Benjamin at isinara naman ni Evie ang pintuan.
Dumiretso si Benjamin sa dining at inilapag kaagad doon ang mga paper bags. Iniisa-isa na niya itong buksan at inilalabas ang laman.
Tila naghahabol kaagad ng hininga si Evie dahil mukhang alam na niya ang sasapiting kahihiyan ngayong umaga pa lamang.
"Kagigising mo lang ba?" tanong pa ni Benjamin.
"Ah, ahm.. Oo." tila napipilipit naman si Evie na nakaharap rito sa dining.
Sabay natigilan at nagkatinginan sina Evie at Benjamin ng marinig ang tila pagbukas ng pintuan. Napatingin si Benjamin sa likuran ni Evie at napapa-make face na lang si Evie dahil alam na niya ang mga susunod na mangyayari.
"Oh Benjamin?"
"Silver!"
Halatang nagkagulatan rin ang dalawa. Nabibiglang tumingin pa ni Benjamin kay Evie kaya pilit na nginitian lang siya nito.
Napaharap naman na si Evie kay Silver na tila pinandidilatan ito.
"I didn't expect -- you were here." tila natutuod pang saad ni Benjamin.
"So you are." nabibigla ring pagsagot ni Silver habang papalapit sa dining.
"Ah ahm.."
"Ahm, sorry breakfast for two lang ang nabili ko. Hindi ko kasi alam na -- nandito ka pala."
"Hindi naman siguro nakakapagtakang -- nandito ako kahit anong oras di ba?" paglapit na nito sa may likuran ni Evie kaya bahagya siyang nakurot nito.
"Magbihis ka nga." bulong pa ni Evie rito bago humarap muli kay Benjamin.
"Ahm, upo na kayo."
Dumiretso na si Evie sa kitchen counter para maghanda ng kape, pumasok naman muli si Silver sa kwarto ni Evie para magbihis, halata sa reaksyon ni Benjamin ang pagkaselos ng sundan ng tingin si Silver.
Nang lumabas na si Silver, nakasando na ito. Dumiretso ito sa kusina kung saan naghahanda pa si Evie ng sandwiches dahil hindi sapat sa kanilang tatlo ang almusal na dala ni Benjamin.
"Oh? Suotin mo." paglapit pa ni Silver sa likuran ni Evie at pinapasuot rito ang night robe niya.
Napatingin naman si Evie kay Silver at nakita ang ginagawa nito sa kanya. Walang reklamo na lamang niyang sinuot ang robe. Naka-spaghetti strap sando at dolphin shorts lang kasi siya, at least mahaba ang robe na hanggang tuhod niya.
Tahimik lang si Benjamin at iniintay na matapos si Evie sa ginagawa. Naupo na rin naman na si Silver sa tabi nito kaya minamasdan niya.
Hindi naman malaman ni Silver kung dapat ba siyang mailang o mahiya. Hindi niya rin malaman kung maiinis siyang narito si Benjamin dahil naistorbo sila ni Evie, o matutuwa dahil nakita nitong magkasama sila ni Evie at alam niyang alam nitong dito siya natulog.
"Ahm, napadaan ka yata?" pagbasag na ni Silver ng katahimikan nila ng kaibigan.
"Ah, ahm. Nag-jogging kasi ako. Naisip ko lang na -- magdala ng breakfast since Evie had always brought me one at the office." matipid pang pagngiti nito.
Napatungo-tungo naman si Silver at tinanaw muli si Evie sa kusina.
"Ikaw? Dito ka dumiretso kagabi?"
Napatungo muli si Silver rito bago nilingon si Benjamin. "Tinamaan na ko ng antok, hindi ko na kaya mag-drive pauwing Pasig."
"I see."
Sakto namang lumapit na sa mesa si Evie at naglagay ng plato sa tapat nila. Sinunod nitong inilapag ang ginawang sliced sandwiches at fruits sa gitna ng mesa, at mga kape nilang tinimpla na niya.
"Let's eat." tila patay malisya na lang si Evie na naupo at napangiti sa kanila.
Evie really feels the awkwardness between the three of them pero sinusubukan niyang balewalain.
"Here Evz. Your favourite." paglagay pa ni Benjamin ng sausage roll sa plato ni Evie.
"Mommy oh, favourite nating Tuna sandwich." paglagay din ni Silver nito sa plato ni Evie.
"Kumain na kayong dalawa, kaya ko sarili ko, okay?" tila pagsuway pa ni Evie sa mga ito.
Nagkakasulyapan pa rin sina Silver at Benjamin habang kumakain. Patay malisya na lang din talaga si Evie sa mga ito at tahimik na kumain na lamang.
"Ahm, thanks nga pala ah." saad pa ni Evie kay Benjamin.
"No problem. Maliit na bagay sa araw-araw mong pagdala sa akin ng almusal." pagngiti pa nito sa dalaga.
Napansin naman ni Silver ang usapin ng dalawa.
"Ehem!" as he fake cough.
"Oo nga, Benj. Thanks sa breakfast. Magluluto pa lang sana kami eh."
Napatalim naman ng tingin si Evie kay Silver na nagpapatay malisya lang din.
Katatapos pa lamang nilang magalmusal, tila napapaisip na si Evie kung papaano mapapaalis ang mga dalawang lalaking ito na mukhang nagfi-feel at home na kaagad sa bahay niya. Hindi talaga siya komportable na kasama ang dalawa lalo't sa bahay niya pa.
Matapos niyang magligpit ng pinagkainan, lumapit naman siya kay Benjamin na nanonood sa salas at naupo sa solo sofa.
"Okay na kayo?" bungad kaagad ni Benjamin rito na hindi naman malaman ang isasagot.
"No, I don't know." pagaalangan pa rin ni Evie na bakas rito ang lungkot na naman.
Napabuntong hininga pa si Benjamin at pumayuko sa pagkakaupo para mas mapalapit kay Evie.
"Hindi mo naman kailangan talagang pilitin kaagad. I know, you've missed him but if it wasn't on your will to accept him, take your time." matipid pang pagngiti nito.
"I don't know, Benj. Paano kung -- hindi ko pala talaga matanggap? Alam kong masasaktan pa rin ako. Ngayon pa nga lang, masakit na eh." sinusubukan naman pigilan ni Evie ang maluha.
Inabot naman ni Benjamin ang mga kamay ni Evie at tiningnan ito ng diretso sa mata.
"Ikaw lang din makakasagot ng mga tanong mo, Evz. Nasa sayo -- kung ano ang paiiralin mo."
"Ayoko lang naman ng masaktan."
Saktong lumabas na si Silver mula sa kwarto ni Evie, nakasuot ito ng pantalon habang nakasampay sa braso nito ang polo. Sabay pa sila ni Benjamin napatingin sa rito.
"Ahm, I need to change." saad naman ni Silver sa kanila at napansin ang paghawak ni Benjamin sa mga kamay ni Evie.
"Sabay na tayo, bro." saad naman ni Benjamin at tumayo na rin.
Sumunod na rin ng tayo si Evie at pilit na inaalis ang lungkot sa reaksyon niya. Napansin ni Silver ang pagiging tahimik bigla ni Evie kaya tila na-curious siya kung anong pinagusapan ng dalawa.
"Are you okay?" pagusisa na ni Silver rito ngunit ni hindi makatingin sa kanya si Evie ng diretso.
"I'm fine. Ingat na lang sa pag-drive." pagdiretso na nito sa pintuan at pinagbuksan na sila ni Benjamin.
"I'll see you tomorrow, Evz."
"See you."
At saka naunang lumabas nansi Benjamin. Papalabas na sana si Silver pero natigilan muli ito sa tapat ni Evie, nagkatinginan sila saglit ngunit nagiiwas pa rin sa kanya si Evie.
"Take some more rest, mommy." paghalik pa nito sa ulo ni Evie bago tuluyang lumabas ng pintuan.
Kaagad na sinara ni Evie ang pintuan na tila nakahinga siya ng maluwag. Napasandal pa siya pintuan at napapasapo sa dibdib niyang kanina pa kumakalabog.
"Nakakayamot naman ang sitwasyon kong toh! Hay!"
MATAPOS ng mga nakakawindang na sitwasyon na nangyari, ilang araw na rin ang lumipas ng huling magpangita sina Evie at Silver.
Kahit pa pilit magpaka-busy ni Evie sa trabaho, hindi pwedeng hindi pa rin ito nasasagi sa isipan niya. Minsan naiisip niyang sana isang araw sumulpot muli ito sa bahay niya.
Pero nakakatulong rin sa kanya na hindi bumibigat ang loob niya kapag nakikita si Silver. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nase-settle nito ang problemang kinakaharap nila, at ayaw niya rin sana muna magdesisyon hangga't hindi pa ito kompirmado.
"Good morning, Miss Evie!"
"Good morning po, kuya Jorge."
"Happy Valentines, Ma’am!"
Natigilan naman si Evie bago mapagtanto ang narinig.
"Ay? Happy Valentines din po." pagngiti na lamang niya.
Saka lang napansin ni Evie kung anong mayroon sa araw na ito. Madalas nga siyang nakakakita ng mga pang Valentines na disenyo sa paligid kung nasaan man siya ngunit wala sa loob niya kung kailan nga ba ito.
Napansin niya rin ang mga palamuting nakakalat sa opisina na kahapon pa pala narito pero ngayon lang niya nasuri.
Hanggang sa dumiretso na siya ng elevator na ang ibang lalaking kasabay niya ay may kanya-kanyang dalang bulaklak at regalo.
Naalala niya na si Benjamin lang ang lalaking naging consistent na magbigay sa kanya ng regalo tuwing Valentines sa tanang buhay niya. At nakakasiguro siyang may matatanggap siyang muli rito ngayong araw.
Naglalakad pa lamang siya sa patungong cubicle niya ng tila may kakaiba na siyang natatanaw.
Halos napanganga siya at natulala ng mapahinto sa tapat ng cubicle niya.
Napuno iyon ng iba't ibang kulay ng rosas sa bawat sulok at paligid ng cubicle office niya. May mga nakahilera ring chocolates at three feet size teddy bear na may hawak na flowers na nakaupo sa swivel chair niya.
"Oh.. My.. Goodness.."
Hindi pa rin siya makapaniwalang ganito ka-bongga ang maaabutan niya sa office niya. Minamasdan niya pa rin bawat paligid ng cubicle niya na may mga naka-basket of roses. Tila naging garden ang office area niya.
"Hey?" nakangiting paglapit ni Benjamin kay Evie at dumungaw sa divider ng cubicle niya.
"Wow? This is so -- surreal!" natutuwa namang komento pa ni Evie. "Thank, Benj."
"Anything for you."
"Sa -- sayo ba talaga galing -- lahat ng toh?" pagtukoy niya pa sa nakapalibot sa cubicle niya.
"Yeap! Inagahan ko talaga para makapag-set up pa kami. Hope you like it."
"Of course."
Labis na natuwa si Evie dahil ngayon lang siya nasurpresa ng ganito sa buong buhay niya. She was really touched.
But back of her mind felt a little upset lalo noong nalaman niyang mula kay Benjamin lang ang lahat ng nakikita niya rito.
Admit it or not, she was longing for somebody else's effort.
"Pwede na ko magtayo ng flower shop neto." biro pa niya habang inaalis ang nakaharang ng basket of roses sa daraanan niya.
"Pwede rin." at nagtawanan na lamang sila ni Benjamin.
"Seriously, sobrang dami nito, gusto kong ipamigay sa iba."
"Haha! I don't mind."
Hinilera na lamang ni Evie ang mga bulaklak sa labas ng cubicle niya dahil puno na talaga sa loob. Mamaya ay ibibigay niya ang iba sa mga kaibigan sa opisina pero sa ngayon ay kailangan na muna niyang magtrabaho.
Tuloy pa rin naman ang pagka-busy nila sa napakaraming gawain, nawala na naman muli sa loob niya kung anong mayroon sa araw na ito unless napapatingin siya sa mga bulaklak.
Labis siyang natutuwa kay Benjamin sa regalo nitong hindi niya inaasahang ganito ka-bongga. Pero hindi pa rin niya maiwasang isipin kung naalala man lang ba siya ni Silver sa araw na ito. Ayaw man niyang malungkot pero hindi niya pa rin maiwasan.
Panay sulyap siya sa wrist watch niya na tila hindi mapakali. Hapon na pero parang wala man lang paramdam si Silver sa kanya. Ni walang text o tawag galing rito kaya nagsisimula na siyang mayamot.
"Dinner later?" pagsulpot muli ni Benjamin sa may divider ng cubicle ni Evie. Napalingon naman si Evie rin sa kanya.
"Ahm, sure."
Tila hindi rin inaasahan ni Benjamin ang pagpayag kaagad ni Evie. Napagtanto niya kaagad na mukhang wala itong plano kasama si Silver.
"Great! After office." ngiting tagumpay pa nito bago bumalik sa office niya.
Biglang nawala ang mga ngiti ni Evie ng makaalis na si Benjamin. Hindi sa ayaw niya itong makasama, kung hindi nakakaramdam siya ng lungkot dahil ito pa ang unang nag-aya sa kanya. Tila iba talaga ang inaasahan niya sanang gumawa sa kanya ng mga ganitong bagay.
Pashnea talaga ang lalaking yun. Hanggang ngayon, walang effort!
HANGGANG sa makarating sila ni Benjamin sa isa sa mga paborito nilang restaurant na puntahan, tila lutang pa rin ito. Kahit hindi man niya aminin, pansin ni Benjamin ang pagiging upset ni Evie. Magkasama nga sila nito ngunit ang isip ni Evie ay hindi sa kanya nakatuon.
Napansin niya ring kakaunti lamang ang nababawas ni Evie sa pagkaing na-order nila.
"Ang daming tao noh?" saad pa ni Benjamin ngunit si Evie ay nakapayuko pa rin sa pagkain niyang hindi naman ginagalaw.
"Ah, huh?" yun lamang ang nasabi niya nang mapagtanto ang sinabi ni Benjamin.
"Hindi mo ba gusto yung steak? Gusto mo ng ibang food?"
"Ah, no. I love it. Medyo -- busog pa ko kasi di ba? Nagmeryenda tayo kanina sa office."
Napatungo na lamang si Benjamin rito. Tila naku-curious naman si Benjamin na kung bakit ganoon ang mood ni Evie. Napaisip din siya na tila wala yatang paramdam si Silver kay Evie yata, ni wala siyang nakita kung nagpadala man lang ba ito ng bulaklak o regalo. Naiisip niya baka kaya tila malungkot si Evie dahil rito.
Gusto man niyang usisain ngunit ayaw niyang mas masira ang date nila ni Evie. Mas ninanais na lamang niyang mapasaya ito sa kabila ng mga pinagdadaanan ng dalaga.
Matapos ng dinner date nila ay nananatiling tahimik si Evie, ni hindi ito nag-initiate ng topic para may pagusapan sila at ngingiti lamang kapag kinakausap niya.
"Where do you want to go? Wanna watch a pyro display sa Conrad?" pambasag na ni Benjamin ng katahimikan nila sa kotse.
"Ahm, sorry but -- can you take me home?" tila walang buhay namang saad ni Evie.
Labag man sa loob ni Benjamin pero napatiim labi na lamang ito at tungo.
"Sure."
Muli silang natahimik sa byahe habang nagmamaneho lang si Benjamin. Dahil naabutan ng rush hour, medyo traffic na rin kaya mas tumagal ang byahe nila.
Panay sulyap naman si Benjamin kay Evie na nakatanaw lang sa bintana ng kotse at walang imik. Daig pa nito pinagsakluban ng langit at lupa sa pagkabusangot.
Nang makarating sa labas ng compound, tinigil na lamang doon ni Benjamin ang sasakyan niya. Kaagad na nagtanggal si Evie ng seat belt bago humarap muli kay Benjamin.
Biglang sinunggaban ng yakap ni Evie si Benjamin na hindi naman inaasahan ng binata pero pumayakap na rin ito sa kanya.
"Thank you so much, Benj. I do really appreciate all of these." as she sincerely said.
"Don't mention it."
"I know what are you trying to do." tila may laman ang sinabi ni Evie na ito.
Bahagya namang napangiti si Benjamin.
"I do this because you deserve it. You deserve to be happy."
"You're the best."
Humiwalay na ng pagkakayakap si Evie at nagkasalubong naman sila ng ngiti ni Benjamin.
"Please don't be sad, everything will be alright." paghaplos pa nito sa pisngi ni Evie.
"Take care, Benj."
At lumabas na si Evie ng kotse. Tumayo muna siya sa may bench at inintay na makaalis ang sasakyan ni Benjamin habang nakapayakap na bitbit sa teddy bear na bigay nito sa kanya.
"Good evening, Ma’am Evie. Happy Valentines day!" magiliw na bati pa ng isang gwardya sa kanya.
"Ah, Happy Valentines day din po sa inyo."
"Ang laki naman po ng Teddy bear niyo Ma’am!"
"Ah, oo nga po eh." nangingiti pang sagot nito.
Bagsak balikat na lamang din siyang pumanik na sa unit niya. Bago pa man siya makarating ng apartment niya, nakita niya pa sa naunang unit sa kanya ang lalaking nasa labas ng pintuan at may dala itong bouquet of flowers at chocolates. Mayroon ding hawak na teddy bear na mas maliit sa dala niya. Halatang manunupresa ito.
At nang buksan na ng asawa nito ang pinto ng unit, laking gulat sa saya na napayakap rito. Payak na napangiti si Evie ng masaksihan ang eksena ng mga ito. Labis na tuwa ang hatid ng ginagawa ng asawa niya sa kanya. Nang tuluyang pumasok ang lalaki, saka muli naglakad si Evie patungo sa unit niya.
"Hay, sana all masaya." bulong na lamang niya sa sarili niya bago binuksan ang pintuan. "Steve!"
Arf!
Tila pagsalubong ng aso niya sa kanya kaya binuksan na muna niya ang ilaw sa salas niya. Ngunit tila natuod na siya sa kinakatayuan sa nasilayan.
Napatulala at napanganga na lamang siya ng makitang puno ng red at purple tulips ang coffee table niya sa salas na nakapahugis puso. Mga naka-basket stand rin ito at mayroon pang mga nakalutang sa kisame na mga lobong kulay pink at purple rin. Nagkalat rin sa sahig ang mga red and purple tulip petals.
Nilibot niya ang kabuuan ng bahay niya hanggang dining na hanggang doon ang mga nagkalat na lobo sa kisame. Kagaya ng sa opisina niya, tila nagmukhang tulip garden naman ang bahay niya.
"What the --"
Sobrang gulat at hindi pa rin makapaniwala si Evie sa nakikita. Ni minsan hindi sumagi sa isip niya na masusurpresa siya ng ganito kaganda.
"You're late. Nakipag-date ka pa sa iba noh?" biglang lumabas mula sa gawing kwarto niya si Silver na kompletong naka-suit and tie at may hawak na isang red tulip.
"Si -- Silv.."
"Pero okay lang din, at least I had some time to set this all up." nakangiting paglapit kay Evie sabay abot ng hawak na tulip. "For you, mommy. Happy Valentines.."
Nanginginig man, inabot rin ni Evie ang tulip.
"Walang hiya ka! Wala ka man lang talaga paramdam noh?! Akala ko balewala na naman sayo! Wala ka man kang effort! Ni hindi man lang nag-text!" paghampas pa niya rito ng tulip kaya naSira ito.
"Sorry na! Busy lang talaga. Pero imposibleng makalimutan kita lalo't -- this will be our first time Valentine." sabay kindat pa nito kay Evie na inirapan lang naman siya.
"Tse! Nakipag-date ako kay Benjamin." pagtataray pa nito.
"Alam ko." inagaw naman na ni Silver kay Evie ang hawak nitong teddy bear at inilagay sa solo sofa. "But this was just the first part of my surprises." as he smile mischievously.
Hinaya ni Silver ang kamay niya at napatingin lang doon si Evie na tila nagaalangan.
"Shall we? To the second surprise I have for you."
Puno ng pagdududa ang mukha ni Evie ngunit sa loob-loob niya, labis na siyang natutuwa at hindi makapaniwala sa ginawang ito ni Silver.
Inabot niya ang kamay kay Silver at mahigpit naman siyang hinawakan nito.
"Miyembro ka dati ng akyat bahay gang noh? Paano ka nakapasok dito ha?"
Natawa naman si Silver rito at nahinto sila sa tapat ng nakasarang pinto ng kwarto ni Evie.
"Nagpagawa ako ng duplicate ko."
"Bakit? Pinayagan kita?"
"Bakit? Gusto ko eh."
Napairap na lamang muli si Evie rito.
"Ready for my second surprise?" tila mas excited pa ito habang nakapahawak sa knob ng pinto.
"Hmm.."
Binuksan na ni Silver ang pintuan ng kwarto at tumambad kaagad kay Evie ang kama niyang may nakahugis puso ring tulip petals, may tulip bouquet basket rin sa side table niya at mga lobo ring nakalutang sa kisame.
"Oh Silv.." napatulala roon si Evie na labis na namangha.
"Oops! Hindi pa yan talaga ang second surprise ko. -- tara dito." hinaya muli ni Silver si Evie habang magkahawak kamay pa rin sila at dumiretsong balcony.
Lalong napatulala at hindi na napigilan ni Evie na mangiti ng malapad ng makitang may naka-set up na romantic table for two sa gitna ng balkonahe niya. Nakasindi rin ang mga christmas lights at candle lights sa paligid na napapalibutan ng tulip flowers at tulip petals ang sahig.
"Ay grabe? I -- ikaw lang may gawa nito?" gusto na niyang maiyak sa tuwa.
"Hmm. Nope! Katulong ko si Matt."
"Knowing you, si Matt lang ang may gawa nito."
"Uy grabe ka ah? Ako kaya naglagay-lagay ng mga petals sa paligid."
"At nagkalat ka pa talaga?" tila pangaasar pa ni Evie pero sobra na siyang kinikilig rito. Hindi niya talaga inaasahan ang ginawang ito ni Silver sa kanya. Buong akala niya kanina ay wala na namang pag-effort ito sa kanya.
"Shall we?" paghaya na ni Silver sa kanya sa upuan at naupo rin naman siya bago naupo ang binata sa tapat niya.
Sabay na inalis ni Silver ang takip ng nakahain sa harap nila na lamb steak with mixed vegetables at dessert na sugar-free chocolate cake.
"Looks delicious."
"Hope you took a small bite."
"I almost didn't touch my food earlier."
"Great."
Sabay silang nagkatinginan na parehong may matatamis na ngiti sa bawat ito.
Si Silver na rin ang nagsalin ng champagne sa kani-kanilang baso bago nila ito kinuha.
"Happy Valentines day, mommy."
"Thank you. Happy Valentines day."
At pag-toast pa nila ng kanilang mga champagne tulip glasses bago uminom.
Kahit walang katuturan na ang pinaguusapan nila, hindi maalis ang mga matatamis na ngiti sa mga labi nila. Parang sa mga oras na ito, nais nilang makalimutan ang mga problemang pinagdaraanan at tanging isa't isa lang ang nais nilang isipin.
"Hope you liked this, mommy."
"I love it. I never expected any of these."
"I'm glad you are."
"Wala man lang akong -- regalo din." tila nahihiya pa ito.
"Seeing your smile is more than enough for me."
"Bolero! Pero in fairness, masarap itong lamb steak mo."
"Really? I cooked it." pagngiti pa nito.
"Hmm? Really? Okay -- you got me on that." pagsubo pa muli ni Evie ng kinakaing steak.
BINUHAT NA MULI ni Evie ang bata na mas kalmado na ngayon dahil pagod na, karga-karga nitong nagmamadaling maglakad patungo sa kotse niya at nilagay sa passenger's seat."Ay bawal pala ang bata rito sa harap. Eh wala naman akong baby seat?" napamewang pa si Evie rito na tila nagiisip.Sa huli ay kinabitan na lamang niya ng seat belt ang bata at maingat na nagmaneho patungo sa police station.Nagawan na ng report ang patungkol sa nawawalang bata, pero kagaya ng sinabi sa kanya ng admin officer, hindi niya maaaring iwan ang bata roon."Di ba dapat -- sa pangangalaga ng women and children's desk na toh? Makikomunikasyon kayo sa DSWD.""Ginagawa naman na po namin Ma’am." napalinga pa ang police officer sa paligid. "Pero nakikita niyo naman po, wala pong babaeng naka-duty ngayon. Since, nasa amin naman na po ang contact information niyo, kapag mayroong nag-report sa amin ng nawawalang bata, tatawagan na lang po namin kayo para maidala niyo na po y
"HI MA’AM, try niyo ito para kay baby?." paglapit kaagad ng sales lady at haya ng isang ternong shirt at pang ibaba."Ah, sige. Yung size para sa kanya.""Sige po Ma’am."Hindi madalas sa baby section si Evie kung hindi lang niya kailangan mamili ng ipangreregalo sa inaanak at pamangkin. Pero ngayon nag-e enjoy na rin siyang mamili ng damit at sapatos. Hindi niya alam pero munting tulong na rin niya siguro sa bata."Ang gwapo-gwapo naman po ng anak niyo Ma’am, mana sayo." puri pa ng sale's lady ng isuot niya sa bata ang sapatos na binili para rito."Ah eh. Hehe thank you." hindi na lang niya sinabi ang totoo dahil tinatamad siyang mag-explain.Sinungaling naman neto? Hindi ko naman anak toh eh, paano magmamana sa akin?Sunod ay sa grocery na naman muli sila nagpunta. Sinakay ni Evie ang bata sa cart at tinulak niya iyon. Nag-unat unat pa siya ng mga braso niya dahil sa wakas, hindi na niya buhat ito.
NATATAMEME AT NAPAPAISIP pa rin si Evie sa mga sinabi ni Silver."You don't have to think about it, mommy. As I said, whatever happens, I'm gonna make all our dreams come true, together."Pero hindi pa rin maiwasan pagisipan ito ni Evie. Nabibigla lang siguro siya pero ang mas nakakapagpabigat ng isipin niya ay ang desisyon sa buhay niya na hindi pa rin siya sigurado kung matatanggap ba niya, dapat niya bang tanggapin o hindi.Bakas sa mukha ni Silver ang saya ng sabihin ito sa kanya kaya tila nagaalangan siyang alamin pa rin ang patungkol sa bagay na pareho nilang kinaiilangan pagusapan. Ayaw naman din niya masira ang gabi nilang dalawa dahil ngayon na lamang muli sila nagkasama at aminado siyang nami-miss niya rin ang binata.Pinaglatag na lamang ni Evie ng makapal na comforter sa baba ng kama si Silver dahil ayaw nitong matulog sa sofa na. Halata sa mukha ni Silver ang pagkadismayado pero wala naman din siyang magagawa.Palihim na natatawa si Ev
NAHIHIYA MAN, wala na ring nagawa si Evie kung hindi sumunod kay Silver."Good morning Sir Silver -- Miss Evie?" tila nabibigla namang bati ng gwardya nila sa gusali."Good morning po." magiliw na bati ni Silver rito at nauna ng pumasok habang tulak ang stroller."Good morning, kuya Jorge." tila nahihiya at pagpapalusot na lamang ni Evie na nagmamadaling makapasok at sunod kay Silver.Halatang puno ng pagtataka ang reaksyon ng gwardya nila patungkol sa nasaksihan pero hindi na ito nakapagtanong pa."Good morning Sir -- good morning Miss Evie.""Good morning po."Panay bati naman sa kanila ang mga empleyadong nakakasalubong, magiliw naman binabati rin ito ni Silver ngunit si Evie ay nakakadama ng kaunting hiya.Nang makarating sila bandang elevator ay inaasahan na ni Evie na all eyes sa kanya ang lahat ng empleyadong naroon at mas lalo ngayon dahil halatang kasama niya pa si Silver na nagtutulak ng stroller. May iilang nakakaala
TILA WALANG KAPAGURAN ang bata dahil matapos nilang kumain ay nagaaya muli ito sa mga rides kaya walang reklamong pinagbibigyan naman ito nila Evie at Silver.Parehong nag-e enjoy rin naman silang dalawa dahil alam nilang napapasaya nila ang bata. Parang kahit na anong gustuhin ng bata ay nais nilang ibigay, na kahit alam nilang hindi nila ito kaano-ano, yung pagmamahal na nabuo nila para rito ay totoo.Saglit na naupo sila sa isang ice cream parlor para kumain ng ice cream dahil nagturo ang bata rito. Dahil parehong paborito nila Evie at Silver ang strawberry flavor, ito na lamang din ang binili nila para sa bata.Habang hinahayaan naman nila kumain ang bata habang nakaupo sa silya sa pagitan nila, parehong naka-cone ang ice cream na in-order nila Evie at Silver."Anong oras darating ang mga taga DSWD bukas, mommy?" panimula muli ni Silver. Natigilan at bumakas na naman kay Evie ang lungkot bago tumingin sa kanya."Alas nueve daw."Nahalata
ANG LAHAT NG atensyon ay na kay Tin, tila nagmamatigas pa rin ito."Tin, sumama ka na sa presinto, gusto na lang din namin maayos itong abalang ginawa mo.""Abala? Anak ko yung nanganib, abala?!" tila pag-hysterical na naman nito."Ma’am, wala pong maaayos rito kung hindi po kayo sasama sa amin. Kung gusto niyo pong mabawi ang anak niyo, makipagusap po kayo ng maayos lalo sa DSWD." paliwanag pa ng pulis.Nagkatinginan naman sina Evie at Tin. Bakas sa mga mata ni Tin ang galit at pangamba, habang awa at pagkainis naman ang kay Evie. Halatang sinisisi pa rin siya nito kung bakit napahamak ang anak at ngayon ay kailangan pa niyang sumama sa kanila sa presinto.Sa huli, naisama na rin si Tin ng mga pulis. Kasunod nila ang sasakyan ni Silver. Under observation pa naman ang bata at hinabilin na lamang muna sa nurse ng ospital."You okay?" paghawak pa ni Silver sa kamay ni Evie habang nagmamaneho.Hindi kaagad nakaimik si Evie na diret
NAGMAMADALI NA si Silver sa pagmamaneho hanggang sa makarating na ng compound, nakita niyang naroon pa ang kotse ni Evie sa parking area kaya nakampante siyang narito ito. *Tok tok! "Mommy? Mommy?!" Pagkatok niya sa pintuang naka-lock ngunit ilang minuto ang lumipas, walang nagbubukas. Sinusian na niya ang pinto ang bumungad sa kanya ang tahimik na kapaligiran. Patay ang mga ilaw at nakakapagtakang hindi yata siya sinasalubong ni Steve. "Mommy? Steve?" pagtawag niyang muli ngunit walang sumasagot. Nanakbo siya sa kwarto hanggang sa balcony, pati na rin sa banyo ngunit ni walang bakas ni Evie at ng aso nito. "This can't be. Nasaan sila?" sinusubukan niya ulit tawagan ang numero ni Evie ngunit sa pagkakataong ito, out of coverage area na. "Shit!" Sinubukan niyang tawagan si Benjamin at nasagot naman din kaagad. "Benj!" (Sorry, bud. Cannot be reach na siya.) Napahilamos si Silver ng mukha at napahi
DUMIRETSO SI EVIE sa balkonahe ng silid at tinanaw ang mas malawak na natawin ng karagatan.Malinaw ang asul-berdeng dagat dahil sa pino at puting buhangin, kahit pa may iilang naroon sa beach, hindi naman nakakabawas sa ganda nito.Kahit pa nasa tila paraiso ito, bakas pa rin sa mukha niya ang lungkot dahil sa totoo kaganapan sa buhay niya na nais niya sanang masolusyunan na.Huminga muli siya ng malalim at napapikit na lang para sariwain ang hangin na humahampas at dumadampi sa balat niya. Tila sa sandaling ito, nare-relax ang kaisipan niya.Matapos niyang makapagayos ng gamit at bihis na rin ng ready to swim outfit, nagpasya muli siyang lumabas ng hotel room niya at nagtungo ng reception area.Nagbilin siya na kung sakaling may maging available room na mas mababa sa junior suite niya ngayon, nais sana niyang lumipat na lang doon at pumayag naman ang management.Naglibot muli si Evie at ngayo'y napansin na niya ang golf course area at open
BUMUNGAD KAY EVIE ang malakas na hampas ng hangin nang makarating sa rooftop.She knew there was a chopper waiting there as she also hears a loud sound of moving propeller."Are we riding this?!" pasigaw niyang tanong habang hinahawi ang buhok na nais ng bumaligtad. Sayang naman ang effort niyang ayusin ito."Yes!""Why?! Where are we going?! Why is has to be in a chopper?!""A surprise!"Naglakad sila papalapit sa chopper hanggang sa may nagalalay sa kanilang makasakay roon. Nagkabit rin sila ng mga headset at seat belts.As they going up and feeling the vibration inside the chopper, Evie look upon and enjoying the view from the outside window."This is so nice!""Ye -- yeah!"Napansin ni Evie ang pagsagot ni Silver kaya nilingon niya ito. Worried written on his face and looking pale."Afraid of heights nga rin pala noh?" as she conceal her laughter.Napatungo-tungo lang naman si Silver."Dam
HAPON NA NG makauwi sina Evie, Evette at ang anak nitong si Evren. Nabigla sila sa dami ng bitbit ng mga ito dahil halatang nag-shopping."Aba, ang daming toys ng baby namin ah?" pagkarga pa ng ginang sa apo.Kaagad ring kinuha ng asawa niya ang apo nila at kinarga."Na-miss namin ang ang baby na toh ah! Spoiled ka ng tita Evie mo ah?"Kaagad naman lumapit si Evie kay Silver na nakatayo sa gilid ng pinto. Yumakap ito sa beywang at saka tumingala sa binata."Miss mo ko?" tila paglalambing niya rito dahil nakabusangot ang mukha ni Silver."Tagal-tagal mo ah? Nakipag-date ka lang yata eh." halatang nagtatampo ito dahil nainip siya sa pagiintay kay Evie at wala man lang text o tawag mula rito."Huwag ka ng magtampo dyan, miss na miss na nga kita eh." pilit itong tumitingkayad upang maabot si Silver."Miss daw? Tagal-tagal!"Ngumunguso si Evie upang mahalikan si Silver ngunit masyado talaga itong matangkad kaya hindi siya maa
"GOOD MORNING, baby Evren!" magiliw na bati ng ina nila Evie ng makita ang apo kay Evette. Kinuha niya ito mula sa pagkakakarga ni Evette at siya namang kumarga at sinayaw-sayaw. Maagang nagigising ang mga magulang nila para maghanda ng almusal, nang marinig ni Silver ang pagkilos ng mga ito sa kusina ay kaagad na lamang din siyang bumangon at pilit na tumulong kahit pa hindi pa siya nakakabawi ng pagod at tulog. "Anak mo? Tulog pa ba?" tanong ng ama sa asawa ng maupo na ito sa hapag. "Nako alam mo naman yung anak mong yun, tanghali na talaga bumabangon. Ayaw pang nagpapagising." sagot naman ng asawa sa kanya. Naupo na silang lahat sa hapag kainan maliban kay Silver na naupo muna ulit sa sofa na hinihigaan. "Silver, hijo! Sumabay ka na sa amin! Huwag mo ng hintaying magising yan si Evie, tanghali na yan!" pagtawag naman ng ina ni Evie sa kanya. Ang totoo ay labis nahihiyang makisabay si Silver sa kanila na hindi kasama si Evie. Nais ni
HINDI PA RIN makapaniwala si Evie ng matanaw niya ang pamilyar na lalaki sa hindi kalayuan habang hinahabol ang asong si Steve.Nang lapitan ito ni Steve na tila sabik na sabik, from that moment, she knew who it was.Kahit kinakabahan at nabibigla pa rin ay buong tapang na niya itong nilapitan kahit pa puno siyang takot. Hindi niya ito inaasahan.Nang lapitan niya ito at nagkayakapan sila, tila natunaw ang lahat ng sakit na nadarama niya noong mga panahon kung bakit siya muling lumayo dito hanggang sa pagkalumbay siya sa pagkakawalay dito.Noong nasa Palawan siya ay nakapagdesisyon na siya tungkol rito ngunit noong nalaman niya ang palagay ng pamilya niya lalo na ng kanyang ama, tila natakot siya sa kakaharapin na naman nilang pagsubok. Ngunit nakapagdesisyon na siya.Balak naman sana niyang ipaalam ito sa oras na makaalis na muli siya sa kanila ngunit ang hindi niya inaasahan ay mangyayari na kaagad."I -- I choose you." saad niya rito at b
NANG MAKALABAS SI Silver sa ospital, nanatili muna siya sa apartment ni Evie ng ilang araw upang makapagpahinga. Still no signs and contacts from her kaya minabuti na muna niyang magpahinga para makabawi ng lakas.Napasaring ni Benjamin ang tungkol kung saan maaaring naroroon si Evie, napagtanto niya ito kahit walang kasiguraduhan. Kinakailangan na lang niyang magpalakas muna para maharap na ito.Mabuti na lamang at nautusan niya ang sekretaryang si Matt na mag-grocery para sa kanya dahil hindi pa siya tuluyang makakilos at labas ng bahay.Kumuha siya ng fresh milk mula sa ref at isinara iyon, napansin niya ang larawan nila ni Evie na nakaipit sa fridge magnet, nakahalik siya sa pisngi nito noong nasa beach house sila. Minasdan niya iyon at napangiti ng kaunti. He Misses those times.Napahawak siya roon habang hindi pa rin inaalis ang tingin sa larawan nila.I'll come to you, mommy. Just wait for me, again.NANG makahinto ang sasaky
DUMIRETSO SI EVIE sa balkonahe ng silid at tinanaw ang mas malawak na natawin ng karagatan.Malinaw ang asul-berdeng dagat dahil sa pino at puting buhangin, kahit pa may iilang naroon sa beach, hindi naman nakakabawas sa ganda nito.Kahit pa nasa tila paraiso ito, bakas pa rin sa mukha niya ang lungkot dahil sa totoo kaganapan sa buhay niya na nais niya sanang masolusyunan na.Huminga muli siya ng malalim at napapikit na lang para sariwain ang hangin na humahampas at dumadampi sa balat niya. Tila sa sandaling ito, nare-relax ang kaisipan niya.Matapos niyang makapagayos ng gamit at bihis na rin ng ready to swim outfit, nagpasya muli siyang lumabas ng hotel room niya at nagtungo ng reception area.Nagbilin siya na kung sakaling may maging available room na mas mababa sa junior suite niya ngayon, nais sana niyang lumipat na lang doon at pumayag naman ang management.Naglibot muli si Evie at ngayo'y napansin na niya ang golf course area at open
NAGMAMADALI NA si Silver sa pagmamaneho hanggang sa makarating na ng compound, nakita niyang naroon pa ang kotse ni Evie sa parking area kaya nakampante siyang narito ito. *Tok tok! "Mommy? Mommy?!" Pagkatok niya sa pintuang naka-lock ngunit ilang minuto ang lumipas, walang nagbubukas. Sinusian na niya ang pinto ang bumungad sa kanya ang tahimik na kapaligiran. Patay ang mga ilaw at nakakapagtakang hindi yata siya sinasalubong ni Steve. "Mommy? Steve?" pagtawag niyang muli ngunit walang sumasagot. Nanakbo siya sa kwarto hanggang sa balcony, pati na rin sa banyo ngunit ni walang bakas ni Evie at ng aso nito. "This can't be. Nasaan sila?" sinusubukan niya ulit tawagan ang numero ni Evie ngunit sa pagkakataong ito, out of coverage area na. "Shit!" Sinubukan niyang tawagan si Benjamin at nasagot naman din kaagad. "Benj!" (Sorry, bud. Cannot be reach na siya.) Napahilamos si Silver ng mukha at napahi
ANG LAHAT NG atensyon ay na kay Tin, tila nagmamatigas pa rin ito."Tin, sumama ka na sa presinto, gusto na lang din namin maayos itong abalang ginawa mo.""Abala? Anak ko yung nanganib, abala?!" tila pag-hysterical na naman nito."Ma’am, wala pong maaayos rito kung hindi po kayo sasama sa amin. Kung gusto niyo pong mabawi ang anak niyo, makipagusap po kayo ng maayos lalo sa DSWD." paliwanag pa ng pulis.Nagkatinginan naman sina Evie at Tin. Bakas sa mga mata ni Tin ang galit at pangamba, habang awa at pagkainis naman ang kay Evie. Halatang sinisisi pa rin siya nito kung bakit napahamak ang anak at ngayon ay kailangan pa niyang sumama sa kanila sa presinto.Sa huli, naisama na rin si Tin ng mga pulis. Kasunod nila ang sasakyan ni Silver. Under observation pa naman ang bata at hinabilin na lamang muna sa nurse ng ospital."You okay?" paghawak pa ni Silver sa kamay ni Evie habang nagmamaneho.Hindi kaagad nakaimik si Evie na diret
TILA WALANG KAPAGURAN ang bata dahil matapos nilang kumain ay nagaaya muli ito sa mga rides kaya walang reklamong pinagbibigyan naman ito nila Evie at Silver.Parehong nag-e enjoy rin naman silang dalawa dahil alam nilang napapasaya nila ang bata. Parang kahit na anong gustuhin ng bata ay nais nilang ibigay, na kahit alam nilang hindi nila ito kaano-ano, yung pagmamahal na nabuo nila para rito ay totoo.Saglit na naupo sila sa isang ice cream parlor para kumain ng ice cream dahil nagturo ang bata rito. Dahil parehong paborito nila Evie at Silver ang strawberry flavor, ito na lamang din ang binili nila para sa bata.Habang hinahayaan naman nila kumain ang bata habang nakaupo sa silya sa pagitan nila, parehong naka-cone ang ice cream na in-order nila Evie at Silver."Anong oras darating ang mga taga DSWD bukas, mommy?" panimula muli ni Silver. Natigilan at bumakas na naman kay Evie ang lungkot bago tumingin sa kanya."Alas nueve daw."Nahalata